|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
16 กรกฏาคม 2551
|
|
|
|
กลุ้มใจลดน้ำหนักทำไมมันมีอุปสรรคเยอะแบบนี้ เลิกดีกว่าไหม?
ลดน้ำหนักทำไมมันมีอุปสรรคเยอะแบบนี้ เลิกดีกว่าไหม? ที่จั่วหัวข้อไว้แบบนี้เพราะเมื่อสักครู่ผมพึ่งทะเลาะกับทางบ้าน ก็เรื่องเดิมๆนั้นแลครับ เกี่ยวกับการลดความอ้วนนี้แล เป็นหัวข้อที่ทะเลาะกันมาตลอด
ผมเป็นคนอ้วนมาตั้งแต่จำความได้ น้ำหนักเกินมาโดยตลอด ถ้าจำไม่ผิดสมัยประถม 5 ผมก็หนักมากถึง 70 กิโลกรัมแล้ว พ่อผมก็เฝ้าบ่นเสมอว่าลดความอ้วนหน่อยเถิด จนเมื่อผมผ่านเกณฑ์ทหารด้วยเพราะว่าโดนคัดออกเนื่องจากน้ำหนักเกิน (ตอนนั้นอายุ 21 หนัก 137 kg ชั่งปุ๊บ คุณหมอทหารก็เรียกไปบอกว่า คุณไม่ผ่านเกณฑ์การตรวจร่างกาย ไม่ต้องรอจับใบดำใบแดง กลับบ้านไปได้เลย) หลังจากนั้นพ่อผมก็บีบเค้นหนักขึ้นว่า ลดน้ำหนักหน่อยเถิด สารพัดหว่านล้อม เราทะเลาะถกเถียงกันบ่อยๆเรื่องน้ำหนักของผม ในที่สุดผมก็ยอมลดแบบเสียไม่ได้ ก็ทานน้อยลงนิดหน่อยแลครับ จากเดิมมื้อละ 3 จานเหลือมื้อละ 1 มั่ง 2 มั่ง และไปเดินแบบเซ็งๆสัปดาห์ละ 2-3 ครั้งแก้เบื่อ มันก็ได้ผลบ้างน้ำหนักผมลดจาก 137 kg มาเหลือ 100 kg ต้นๆภายใน 1 ปีเศษๆ และก็คงๆอยู่แถวๆนั้นราวๆ 3 ปีกว่าๆ
พ่อกับแม่ผมก็บ่นบ่อยๆว่า น่าจะลดลงได้อีก แต่ผมไม่มีใจจะทำก็ทำหูทวนลมไปมั่ง เถียงข้างๆคูๆ ผลัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อยๆ จนมาเมื่อต้นปี 2551 นี้แลครับที่ิผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่ผมเคารพเสียไปเพราะโรคเบาหวานในวัยแค่ 40 กว่าปีด้วยเพราะท่านน้ำหนักมากเกินไป นั่นอาจจะจุดประเด็นเล็กๆทำให้ผมเริ่มอยากลดน้ำหนักขึ้นมา (เพราะความกลัวและกังวลเรื่องชีวิตตนกระมัง) ประกอบกับรู้สึกว่าตัวเองอายุเริ่มจะมากขึ้นเข้าสู่เบญจเพศแล้ว เลยทดลองลดน้ำหนักอย่างจริงๆจังดู ตอนนั้นคือช่วงกลางเดือนมีนาคม ปีนี้แล ผมหนัก 103 kg เศษๆ แรกๆก็คิดว่าตัวเองคงจะฟิตทำได้อย่างเก่งก็ 1-2 สัปดาห์แล้วก็คงเลิกไปตามระเบียบ แต่พอเริ่มทำแล้วทางครอบครัวผมสนับสนุนโดยดีมากๆ พ่อกับแม่ก็ดีใจที่ผมพยายามลดน้ำหนัก ประกอบกับตัวเองไปลั่นวาจากับเพื่อนๆว่าจะลดน้ำหนักก็มีแต่คนให้กำลังใจ ผมเลยทำจริงๆจังๆขึ้นมา (ตอนแรกก็ว่าเอาเดือนเดียวให้เหลือต่ำกว่า 100 kg ก็เลิก ทำไปทำมาชักจะมันส์ เห็นน้ำหนักตัวเองลดลงเรื่อยๆ เสื้อผ้าเก่าๆก็หลวมขึ้นเรื่อยๆ ทุกคนก็บอกว่าดูผอมลง มันกลายเป็นแรงบัดดาลใจให้ผมฮึด ตั้งเป้าลดให้ได้มากขึ้นและยืดเป้าหมายการลดน้ำหนักของตนเองออกไปเรื่อยๆ) จนปัจจุบันผมหนัก 71 kg แล้ว
ทีนี้แลครับ ปัญหาตามมา ช่วงหลังๆมานี้ ชักจะมีคนทักว่าผมเกินไปหรือเปล่า เหลือแต่กระดูกแล้ว หน้าตาดูโทรมๆ ทำไมจับมือแล้วตัวเย็นๆ บลาบลาบลา สารพัดสารเพจะมาบั่นทอนกำลังใจ และเริ่มมีญาตมิตรสหายที่เดิมเคยสนับสนุนให้ผมลดน้ำหนักทั้งหลาย พร้อมใจกันบอกว่า ผมผอมเกินไปแล้ว เลิกลดได้แล้ว (ทั้งๆที่ BMI ของผมยังเกิน 23 อยู่เลย เนี่ยนะผอม) ทำให้พ่อกับแม่ของผมเริ่มเอาเรื่องน้ำหนักมาถกเถียงกับผมบ่อยขึ้นเรื่อยๆว่าให้หยุดลดน้ำหนักได้แล้ว แต่ผมที่ลั่นวาจาเอาไว้แล้วว่าไม่ถึง 67 kg นั้นไม่เลิก แถมอดทนทำมาได้ตั้ง 4 เดือนกว่าๆจะให้ล้มเลิกง่ายๆ ผมก็ไม่ยอมเหมือนกัน ผมกับพ่อแม่เถียงกันบ่อยขึ้นเรื่องน่้ำหนักของผมอีกรอบ แต่คราวนี้ไม่ใช่ให้ลดแต่ให้เลิกลด (ซึ่งผมก็พยายามยกเอาตัวเลขทางวิชาการว่า BMI ของผมยังเกินมาตรฐานคนเอเชียที่ 23 อยู่ ผมอยากจะมีหุ่นแบบคนปกติบางหลังจากอ้วนมา 26 ปี)
การทุ่มเถียงของผมกับครอบครัวมาระเบิดเอาในวันนี้แลครับ เนื่องจากผมนึกสนุกไปขอพ่อวัดความดัน (สมัยตอนอ้วนๆ ผมเคยวัดได้ บน 170 ล่าง 130 หัวใจ 110 ครั้ง ซึ่งถือว่าสูงเอามากๆเลย ตอนนั้นก็โดนบ่นบ่อยๆว่า ความดันมากไป) ความดันที่วัดออกมาได้นั้นค่อนข้างต่ำทีเดียว ตัวบนออกมาที่ 81 ตัวล่างออกมาที่ 50 และหัวใจเต้น 39 ครั้ง วัดหลายรอบ เปลี่ยนคนวัดแล้วก็ให้ผลคล้ายๆนี้ ซึ่งพอจะสรุปได้ว่า ความดันต่ำ และหัวใจเต้นช้าไปหน่อย ผมก็พยายามบอกว่า ที่ความดันต่ำเพราะวันนี้ผมทำ lowcarb เดี๋ยวพรุ่งนี้ทานปกติก็กลับมาปกติเอง ส่วนหัวใจเต้นช้านั้นเพราะผมออกกำลังกาย จากการทดลองพบว่าคนที่ออกกำลังกายสม่ำเสมอหัวใจจะเต้นช้ากว่าคนที่ไม่ได้ออกกำลังซึ่งเป็นเหตุปกติอยู่แล้ว
แต่ไม่มีใครฟังผมเลย เขายืนยันเด็ดขาดว่าให้ผมหยุดโปรแกรมลดน้ำหนัก (เขาเรียกว่าโปรแกรมบ้าๆ) ทิ้งไปซะ เลิกตื่นตี 5 ไปวิ่งทุกวันกลับมาเหงื่อโชกตัวได้แล้ว ช่วยทำอะไรให้เหมือนคนปกติเขาหน่อยเถอะ บลาบลาบลา สารพัดจะพูดไป เราทะเลาะกันหนักพอสมควรทีเดียว จนผมก็เลยเบื่อบอกไปว่า ผมจะเลิกลดน้ำหนักก็ได้.............................................
ซึ่งจริงๆ ผมก็ยังไม่อยากเลิกครับ ผมไม่อยากกลับไปหนัก 100 kg เหมือนเดิมอีกแล้ว ผมกลัวว่าหากผมหยุดโปรแกรมต่างๆลง ออกกำลังกายน้อยลง ในไม่กี่เดือนผมก็จะโยโย่กลับไปหนัก 100 kg เหมือนเดิมแน่นอน ผมจะมีหนทางอย่างไรในการโน้มน้าวให้พ่อกับแม่เชื่อว่า ผมต้องการจะลดน้ำหนักจริงๆ และสามารถอดทนผ่านโปรแกรมนี้ไปถึงจุดหมาย 67 kg ได้ และทำตามโปรแกรมต่อไปเพื่อควบคุมน้ำหนักหน่ะครับ
กลุ้มใจมากๆ
Create Date : 16 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 9 สิงหาคม 2551 11:14:17 น. |
|
14 comments
|
Counter : 1324 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: แม่เอเธนส์ (frau ) วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:38:07 น. |
|
|
|
โดย: beautystone วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:05:17 น. |
|
|
|
โดย: banoffi IP: 58.8.166.233 วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:10:20 น. |
|
|
|
โดย: jorjaejaa วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:05:00 น. |
|
|
|
โดย: ทีโอดอร์ วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:41:05 น. |
|
|
|
โดย: บัวยิ้ม วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:57:34 น. |
|
|
|
โดย: ยายหนูAK วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:15:46 น. |
|
|
|
โดย: tunya IP: 118.173.114.137 วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:15:45:23 น. |
|
|
|
| |
|
|
digimontamer |
|
|
|
|
ปล พ่อแม่คุณ Digimontamer ท่านคงเป็นห่วงคุณน่ะค่ะ