|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
แต่งหน้าเจ้าสาว (อย่าง) สยอง
เมื่อตอนที่แล้ว เล่าเรื่องลองชุดแต่งงานไปแล้ว ต่อไปก็เป็นเรื่องสำคัญอีกเรื่องของเจ้าสาวคือ การแต่งหน้า ทำผม
เรื่องผม ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรมาก เพราะดิชั้นใส่เทียร่า มีเวลคลุมหน้า ผมก็ไม่ได้ทำวิจิตรพิสดารอะไร ก็เกล้า ๆ แล้วติดทั้งสองอย่างนี้เข้าไปเป็นอันใช้ได้
(จริง ๆ น่ะ อยากจะให้พิสดาร แต่ช่างที่นี่ทำไม่เป็นค่ะ เวลาเกล้าผม ก็ชอบทำให้ยุ่ง ๆ เหมือนรังนก เป็นทรงที่ฮิตกันมากที่เบิร์นนะ ไม่รู้เห็นผิดเป็นชอบอะไรกันแบบนั้น แต่ตอนทำนี่บอกช่างเลยว่าไม่เอายุ่ง ๆ นะ เก็บผมให้หมด ช่างก็เชื่อฟังดี ไม่มีปัญหาค่ะ)
พอมาถึงเรื่องหน้า ร้านที่เราไปทำผม ไม่มีช่างแต่งหน้า ที่ร้านก็เลยแนะนำช่างแต่งหน้าฝีมือระดับพระกาฬ (ขนาดไหนเดี๋ยวคงได้รู้กัน) ที่ย้ายมาเปิดร้านเองจากเบิร์น มายังหมู่บ้านอันไกลปืนเที่ยงของดิชั้นเนี่ย
ใคร ๆ (ที่เป็นคนสวิส) ก็ว่ากันว่าช่างคนนี้เก่งเหลือหลาย เอาก็เอา...สะดวกดี อยู่ในหมู่บ้านด้วย ไม่ต้องเข้าไปในเบิร์น
แต่เพื่อความไม่ประมาท ต้องมีการลองกันก่อน ดิชั้นไม่ค่อยไว้ใจอะไรง่าย ๆ เราไม่รู้ว่าแนวแฟชั่นเค้าเป็นไง (ตอนหลังเลยมารู้ว่าไม่มีแนว)
เอสเตอร์เพื่อนบ้าน ยอมไปลองเป็นหนูตะเภาให้เราก่อน (ไปนวดหน้านะ ไม่ได้แต่งหน้า) กลับมาก็ชมคุณช่างคนนี้มากมายจนฟังไม่ทัน (ปรกติก็ฟังเยอรมันไม่ทันอยู่แล้ว) เธอจองวันลองแต่งหน้าให้เราเสร็จสรรพ สิริราคาค่าลองแต่งหน้าบวกกับนวดหน้าทั้งหมด 100 ฟรังค์ ทิปตะหาก
ถึงวันนัด เพื่อนบ้านสาวใหญ่พาเราไป สองคนเดินท่อม ๆ ไปจนถึงซาลอนของเจ้าหล่อน สถานที่สะอาดสะอ้าน หน้าตาก็ดูยิ้มแย้มดีใช้ได้
พอเอสเตอร์ขอตัวกลับ เธอก็มาพิจารณาหน้าเรา พร้อมกับบอกว่าจะต้องทำการนวดหน้าก่อน เพื่อเป็นการเตรียมผิว หลังจากนั้นจึงจะแต่งหน้า
นวด ๆ ไป คุย ๆ ไป รู้เรื่องมั่ง ไม่รู้เรื่องมั่ง ฝีมือก็งั้น ๆ แหละ บ้านเราเด็ดกว่าค่ะ
ซักพัก เธอก็บอกว่า หน้าเราเนี่ยมีขนเยอะเกินไป คิ้วก็รกไม่ได้รูป เธอจะทำการจัดการขนให้หมดสิ้นไปจากใบหน้ากลม ๆ ของเราเพื่อเวลาแต่งหน้าจะได้เนียน สวยกิ๊ก
เอาก็เอา...ทำอะไรก็ทำ ขอให้สวย
ปรากฏว่าเธอเอาแหนบมาถอนขนคิ้ว ขนหน้า ขนอ่อน ๆ ที่ริมฝีปาก ไรผม ฯลฯ อะไรที่เป็นขนเธอถอนจนหมด
การถอนของเธอนั้นไม่มีการประนีประนอม ไม่ฟังอีร้าค่าอีรม (อันนี้สำนวนพาไปคะ ไม่รู้แปลว่าอะไรเหมือนกัน เคยได้ยินแม่พูดเลยจำ ๆ มา) ถอนจนหนีบเนื้อดิชั้นร้องโอ๊ย อู๊ย เจ็บ ประมาณพันครั้ง เธอก็ใช่จะยอมหยุด
ดิชั้นต้องหายใจเข้า ออก พร้อมกับกำหนดลมหายใจเข้าออกแบบโยคะ กว่าจะสิ้นสุดพิธีกรรมได้ เล่นเอาปอดขยายไปไหนต่อไหน
หลังจากนั้น เธอก็ทำการแต่งหน้า ไม่มีการถามว่าชอบแบบไหน สไตล์ไหน ผมทำแบบไหน ชุดแบบใด ด้วยความเป็นโปร...เธอมั่นสุด ๆ
ดิชั้นก็นอนตัวแข็ง กลั้นฉี่ (เพราะนานมาก) จนกระทั่งเธอต้องบอกว่าให้ผ่อนคลาย หลับตาไป เธอจะเนรมิตให้ดิชั้นสวยกว่าบาร์บี้...สวยกว่าเจ้าหญิง (ว่าเข้าไปนั่น) เพราะฝีมือเธอนั้น ถือว่าเป็นหนึ่งไม่มีสองทีเดียว (ว่าเข้าไปอีก)
พอเธอบอกว่าเสร็จ แล้วเอากระจกมือถือมาให้ดูเท่านั้น ดิชั้นเกือบร้องกรี๊ด ดีที่นึกได้ว่าที่เห็นในกระจกน่ะ เป็นเงาของตัวเอง ไม่งั้นมีวิ่งหนี...
ก็หน้าขาวซะขนาดนั้น คิ้วดำ ปากแดงเข้มจวนดำ แก้มซีด ตานี่แต่งน้อง ๆ หนู เอวิ่น ลาวีน เลย เป็นเบ้าดำ ส่วนสีตานั้นเป็นสีม่วงแก่กับเทาดำ
แล้วเธอก็ยิ้ม ถามอย่างภูมิใจว่าชอบมั้ย
ดิชั้นจ่ายเงินอย่างเบลอ ๆ ไม่รู้สึกด้วยซ้ำว่าเดินมาถึงบ้านได้ไง
พอเข้าบ้าน ว่าที่ผ. เห็นถึงกับผงะไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่พูดอะไร พอเห็นดิชั้นนิ่ง ก็เลยพยายามคุย
ดิชั้นไม่รู้จะตอบอะไร ได้แต่เดินเข้าครัวไปกินน้ำ แล้วก็ยืนนิ่ง ๆ โมโหก็โมโห เสียดายเงินด้วย นึกไปนึกมาแล้วก็ยิ่งโกรธ...เสียเงินแล้วก็ยังได้หน้าแบบผีมาเป็นของแถม
ในทีสุดก็ระเบิด
"ชั้นไม่แต่งหน้ากับยัยเนี่ยแล้ว ดูซิ..." "ก็โอเคนะ" ผ.ปลอบใจ "โอเคไง" ดิชั้นแว้ด "แต่งออกมายังกะผีอย่างเนี้ย...มันไม่ใช่สไตล์แต่งหน้าเจ้าสาวนะ ลองไปดูในแมกกาซินซิ ไม่เห็นมีแบบนี้เลย" "ไม่เป็นไรหรอก..." "ไม่เป็นไรยังไง ก็ชั้นไม่อยากน่าเกลียดวันแต่งงานนี่นา หรือเธออยากให้เจ้าสาวเธอหน้าตาเป็นแบบนี้"
ทีนี้ผ. มองหน้าเรานิดหนึ่ง ก่อนจะยิ้ม
"ถ้าแต่งหน้าแบบนี้ สงสัยต้องไปเป็นเจ้าสาวของแฟรงเก้นสไตน์หรือไม่ก็ชัคกี้แล้วหละ เธอเลือกเอาคนนึงละกัน"
ดิชั้นเลยหัวเราะออกมาได้
"ถ้าต้องเลือกก็จะเอาแฟรงเก้นสไตน์ เพราะชัคกี้มันตัวเล็กไป ดูไม่เหมาะสม"
หลังจากนั้น เลยต้องรีบลบหน้าออกโดยด่วน แล้วรีบแจ้นไปบอกคุณนายเอสเตอร์ให้โทรยกเลิก
ใครจะอยากเสียเงินให้หน้าออกมาเป็นเจ้าสาวชัคกี้ฟระ...
ในที่สุด...ตนก็เป็นที่พึ่งแห่งตนจริง ๆ ดิชั้นลงทุนแต่งหน้าให้ตัวเอง หัดติดขนตาปลอม ทาอายไลน์เนอร์หน่อย ก็พอกล้อม ๆ แกล้ม ๆ ไปกะเค้าได้
อาศัยพรอพช่วยอยู่แล้ว ก็ขายผ้าเอาหน้ารอดไปได้ตาหนึ่ง...
ขอบอกว่า รูปที่เอามาลงน่ะ สยองยังได้ไม่ถึงครึ่งเลยนะ หรือหน้าเราจะสยองอยู่แล้ว พอแต่งไปแต่งมาได้เชื้อหน่อย ก็เลยกลายเป็นผีหลอกวิญญาณหลอนไปซะงั้น
Create Date : 27 มิถุนายน 2550 |
|
26 comments |
Last Update : 27 มิถุนายน 2550 4:11:16 น. |
Counter : 1351 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: เอ๊กกี่ 27 มิถุนายน 2550 9:13:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: Malee30 27 มิถุนายน 2550 14:08:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: Dublina 27 มิถุนายน 2550 15:19:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: mintny_n 27 มิถุนายน 2550 17:07:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nok (nokjeffus ) 27 มิถุนายน 2550 23:23:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: Lioness 28 มิถุนายน 2550 3:17:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: linz IP: 58.9.5.94 28 มิถุนายน 2550 22:47:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอ๊กกี่ 29 มิถุนายน 2550 12:38:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: Beebie 30 มิถุนายน 2550 4:40:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: weraj 30 มิถุนายน 2550 12:45:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: JA (weraj ) 1 กรกฎาคม 2550 9:03:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุล IP: 202.12.74.8 1 กรกฎาคม 2550 13:23:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: weraj 1 กรกฎาคม 2550 19:45:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: mair_nam 3 กรกฎาคม 2550 11:26:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|