Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
16 กรกฏาคม 2552
 
All Blogs
 
เกิดเป็นสัตว์

ว่าจะเขียนบล็อกเกี่ยวกับเรื่องสัตว์ เพราะเห็นข้อคิดอย่างนึงจากการเฝ้าดูสัตว์เลี้ยงของตัวเอง วันนี้ก็ได้จดหมายข่าวของคุณดังตฤณที่คุณดังตฤณเขียนเรื่องสัตว์และภาวะมืดทึบของภพเดรัจฉานเอาไว้พอดี
(ไปอ่านกันได้ที่ //www.dlitemag.com/index.php/ก่อนเกิดเป็นดังตฤณ-Dungtrin-s-Secret)

บางคราวมองหน้าเจ้าลูกชาย(เฟอเรท)แล้ว ก็รู้สึกคุ้นๆหน้าแปลกๆบางอย่าง พระพุทธเจ้าท่านว่าในภพชาติทั้งหลายที่เราเวียนว่ายตายเกิดกันนี้ หายากที่จะไม่เจอคนที่ไม่เคยเป็นเพื่อนหรือเป็นญาติกันมาก่อน เพราะงั้นเจ้าเฟอเรทของแม่แอมเบอร์ก็ต้องเคยเจอกันในชาติใดชาติหนึ่งมาก่อน ว่าแต่แม่แอมเบอร์ไม่มีญาณหยั่งรู้ (แม้บางทีจะมีเซ้นส์อะไรแปลกๆนิดหน่อยซึ่งเอาแน่เอานอน หาสาระอะไรไม่ค่อยได้) ก็เลยไม่รู้ว่าเจ้าเฟอเรทนี่มันเป็นใครมาจากไหนก่อนมาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่ บางทีเจ้าเฟอเรทมันก็มองๆหน้าแม่แอมเบอร์แบบจ้องตา เหมือนกับมันกำลังคิดอะไรอยู่ หรือคล้ายจะอ่านใจ จนบางแว่บแม่แอมเบอร์รู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นคนคนนึง(แต่อาจจะคิดไปเอง) บางคนคิดว่าสัตว์ก็คือสัตว์ แต่แม่แอมเบอร์ว่าสัตว์แต่ละตัวไม่ได้เป็นแค่สัตว์ มันก็มีชีวิต มีความคิด มีความรู้สึกอะไรเหมือนกัน ก่อนมาเกิดเป็นสัตว์ มันก็อาจเป็นคนหรือเป็นเทวดามาก่อน พอเสวยวิบากกรรมในภพนั้นหมด ก็มาเสวยวิบากกรรมในภพสัตว์ต่อไป

พวกเราเองก็เหมือนกันนะ พวกเราก็เวียนว่ายตายเกิดเป็นโน่นเป็นนี่กันมาไม่รู้กี่ชาติแล้ว
เบื่อหรือยัง

...นอกเรื่องมานาน ขอเข้าเรื่องล่ะค่ะ...



เห็นรูปเจ้าสัตว์น้อยน่ารักตัวนี้แล้ว หลายคนคงนึกเอ็นดู

เจ้าเฟอเรทตัวนี้เป็นสมาชิกล่าสุดของบ้าน เฟอเรทเป็นสัตว์ที่ชอบเล่น และซุกซน อยากรู้อยากเห็นไปหมด

นอกจากเล่นแล้ว เวลาส่วนใหญ่ของเฟอเรทจะหมดไปกับการนอน...

(ช่วงนี้อากาศร้อนเลยเอาขวดน้ำแข็งพันผ้าขนหนูวางไว้ข้างๆ)

เห็นมันใช้ชีวิตไปวันๆ กิน นอน เล่น คิด (เวลาส่วนใหญ่ของมันคือนอน - ซึ่งเดาได้ว่ามันก็คงฝันฟุ้งซ่านไป) แล้วก็รู้สึกสังเวชใจขึ้นมา เพราะเท่าที่ทราบมา จิตที่อยู่ในภาวะหลง ใจลอยบ่อยๆ หรือฟุ้งซ่านบ่อยๆนั้น ตายไปก็จะไปเสวยภพภูมิของเดรัจฉาน เพราะงั้นเขาถึงได้บอกว่าการได้เกิดมาเป็นมนุษย์นั้นยาก และหากพลั้งเกิดเป็นสัตว์ขึ้นมา ก็ยากจะได้ขึ้นมาสู่ภพของมนุษย์หรือสิ่งที่สูงกว่า แม่แอมเบอร์เดาว่าคงเป็นเพราะการสั่งสมสภาวะจิตหลงในภพภูมิของเดรัจฉานไว้มากอย่างหนึ่ง(เพราะไม่ค่อยมีอะไรทำ แต่สำหรับมดงาน และนก แม่แอมเบอร์ไม่รู้แฮะ) และการอยู่ในภพเดรัจฉาน ซึ่งไม่เอื้อต่อการมีโอกาสสร้างกรรมดีที่มีแรงเหวี่ยงพอจะเปลี่ยนชะตาให้ขยับขึ้นสู่ที่สูงได้อีกอย่างหนึ่ง

อย่างเราๆที่เกิดเป็นคนมีโอกาสที่จะเปลี่ยนชะตาชีวิตให้ดีขึ้นได้ ด้วยการสร้างกรรมดีอย่างต่อเนื่องหลากรูปแบบ (ไม่ใช่ "ทำบุญ" ด้วยการให้ทาน สร้างวัด บริจาคเงินอย่างเดียว รักษาศีลห้า ให้อภัยทาน เมตตาและทำเพื่อผู้อื่นให้เป็นนิสัย และเจริญสติด้วยนะ) วิบากกรรมชั่วที่กำลังจ้องจะให้ผลอยู่ก็มีสิทธิ์อ่อนกำลังลง


(สัตว์น้อยที่เห็นว่าน่ารัก ตอนนี้ไม่น่ารักแล้วใช่ไหมคะ)

กลับมาเรื่องสัตว์ต่อ...
ทีนี้พอเห็นว่าการที่สัตว์ตัวหนึ่งๆใช้เวลาหมดไปกับการใจลอยแล้ว ก็รู้สึกว่ามันคงไม่ค่อยมีโอกาสได้เกิดสูงกว่าภพสัตว์อีกแน่เลย

ในขณะนั้นเองก็นึกถึงภาวะของความเป็นมนุษย์ของตัวเองแล้วก็ไม่ต่างกัน

ชีวิตคนเราส่วนใหญ่ก็ กิน นอน เที่ยว เล่น ขับถ่าย
และก็คิดโน่นนี่ ฟุ้งซ่านไม่รู้ตัวไปเรื่อย
ต่างกับสัตว์ซะที่ไหน!

ถ้าสังเกตดูให้ดีๆจะพบว่าสภาวะยามตื่นกับฝันก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ เพราะความที่จิตใจล่องลอยไปเรื่อยๆนี้เอง ตราบใดที่เราไม่หัด "รู้สึกตัว" ขึ้นมา เราก็อยู่ในภาวะ "หลง" ด้วยกันทั้งหมด และถ้าเราสั่งสมจิตที่มีแต่ความหลง และ"ตื่น"ไม่เป็นไว้เยอะๆ ตายไปจากภพภูมิมนุษย์นี้ เราจะได้ไปเกิดที่ไหนไม่น่ายากที่จะเดา

อาจได้เกิดเป็นเฟอเรทที่เจ้าของมองหน้ามันแล้วก็สงสัยปนสังเวชใจว่า
เจ้านี่ไปทำอะไรมาถึงได้มาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน

อะไรๆมันก็ไม่แน่นอนนะคะ โอวาทสุดท้ายของพระพุทธเจ้าท่านถึงได้บอกว่าอย่าประมาท

ถ้าไม่เริ่มเดี๋ยวนี้ รอให้แก่ก่อน รอให้โน่นให้นี่ก่อน ขอเตือนว่าอาจไม่ทันการนะคะ
ใครจะรู้ว่าเราจะตายวันตายพรุ่ง อย่าคิดว่าจะตายตอนแก่กันหมดเสียล่ะ
ชีวิตคนเราไม่ได้เป็นไปในทิศทางที่เราอยากให้มันเป็นซะหน่อย
แต่เป็นไปในทิศทางที่การกระทำในอดีตและปัจจุบันเป็นตัวกำหนด ซึ่งอดีตเราจำไม่ได้ว่าทำอะไรไว้บ้าง แต่ปัจจุบันเราเปลี่ยนชีวิตเราได้ด้วยการกระทำสิ่งที่ดีๆให้สุดเหวี่ยง

ใครอยากจะนิ่งนอนใจปล่อยชีวิตเป็นไปตามโชคชะตาก็แล้วแต่ แม่แอมเบอร์เป็นคนหนึ่งที่ขอคว้าโอกาสที่เกิดมาเป็นคนสร้างสมเหตุที่จะทำให้ไม่ต้องไปอบายไว้ก่อนดีกว่า อย่างน้อยที่สุดก็จะทำให้ชีวิตในปัจจุบันขณะของตัวเองมีความสุขมากกว่าปล่อยชีวิตไปเรื่อยๆด้วย

...ด้วยการหัด "ตื่น" ให้เป็น...

.......................................................

ป.ล. คนไหนอยาก "ตื่น" เป็น เข้าไปโหลดซีดีจากเว็บนี้มาฟังนะคะ
//www.wimutti.net/pramote



Create Date : 16 กรกฎาคม 2552
Last Update : 17 กรกฎาคม 2552 12:05:37 น. 5 comments
Counter : 583 Pageviews.

 
สวัสดีครับแม่แอมเบอร์


มาอ่านบล็อกนี้ทีไรได้ความรู้เกี่ยวกับธรรมะติดมือไปทุกที

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้น สาธุ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:51:12 น.  

 
เราเห็นด้วยเหมือนกันเรื่องที่ คน ดีกว่าสัตว์ ตรงที่สร้างผลบุญได้ ปฏิบัติธรรมได้

แต่แมแอมเบอร์เชื่อไหม ครั้งหนึ่ง เราไปทำบุญที่วัด เคยเห็นหมาในวัดตัวหนึ่ง มานอนหมอบฟังพระสวดด้วยนะ พอพระท่านสวดเสร็จมันก็เดินหายไป พอพระฉันเสร็จ และให้พรก่อนแยกย้าย เราเห็นมันมาหมอบอีกแล้ว

อาจจะบังเอิญก็ได้ แต่เราว่าหมาตัวนี้มีอะไรพิเศษ

นอกเรื่อง - - เราไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ที่มันต้องอยู๋ในกรงแฮะ อย่างเวลาเราไปเดินสวนจตุจักรหรือตลาดนัด เราจะไม่เดินผ่านย่านสัตว์เลี้ยงเลย ไม่ชอบเห็นสัตว์โดนจับใส่กรง อันนี้จริตส่วนตัวนะจ๊ะ แต่เจ้าลูกชายของแม่แอมเบอร์น่ารักดี...


โดย: Love At First Click วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:31:33 น.  

 
เราก็ไม่ชอบสัตว์ที่ต้องเลี้ยงในกรงตลอดเวลาเหมือนกัน สงสารมัน ขนาดเราๆปล่อยให้อยู่แต่ในบ้านหรือละแวกบ้านยังเบื่อเลย แล้วนี่จับมันขังไว้แต่ในที่แคบๆตลอดชีวิต ได้แค่กิน นอน ขับถ่าย อยู่เฉยๆ รอวันตายอย่างเดียวเท่านั้น

บางคนที่ญี่ปุ่นนี่เลี้ยงแมวไว้ แต่เขาไม่ให้ออกไปไหนเลย เพราะกลัวแมวจะหายไป บางคนเลี้ยงหมาแต่กลัวมันเห่ารบกวนคนอื่นก็เลยผ่าตัดเอากล่องเสียงมันออก ...อะไรมันจะต้องถึงขนาดไปริดรอนสิทธิของชีวิตอื่นขนาดนั้นน้อ...

ส่วนสัตว์ที่เหมือนจะพิเศษกว่าสัตว์อื่นเราก็เคยได้ยินบ่อยๆเหมือนกัน เคยมีคนบอกว่าเป็นเพราะชาติใกล้มันเป็นคนมาก่อน สัตว์บางตัวรักษาศีลก็มีนะ หรือเกิดมาไม่ยอมเบียดเบียน และเสียสละให้สัตว์อื่นก็มี

สัตว์บางตัวใครจะรู้ว่าอาจเป็นชาติหนึ่งของพระโพธิสัตว์ที่เกิดมาสร้างบารมีก็ได้ อย่างพระพุทธเจ้าท่านก็เคยเกิดเป็นนาคหรือไงเนี่ยแหละ เป็นปลาก็เคย เป็นวัวก็เคย


โดย: แม่แอมเบอร์ IP: 122.133.116.219 วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:19:41 น.  

 
ขอให้เจริญในธรรมนะ


โดย: task IP: 203.170.19.2 วันที่: 8 ตุลาคม 2553 เวลา:16:18:56 น.  

 
จิตที่อยู่ในภาวะหลง ใจลอยบ่อยๆ หรือฟุ้งซ่านบ่อยๆนั้น ตายไปก็จะไปเสวยภพภูมิของเดรัจฉาน /ลัลลา


โดย: ลัลลา IP: 203.170.19.2 วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:11:42:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่แอมเบอร์
Location :
United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]





Friends' blogs
[Add แม่แอมเบอร์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.