|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
อยากได้-ได้มา-มีสุข?
เมื่อตอนเด็กๆฉันเคยใฝ่ฝันอยากเป็นโน่นอยากเป็นนี่ อยากได้นั่นอยากได้นี่มากมาย
เคยอยากเป็นครู จะได้ใช้ชอล์กเขียนกระดานให้สนุกไปเลย
(ปรากฎว่าปัจจุบันเขาใช้มาร์กเกอร์แทนกันแล้ว)
เคยอยากเรียนสูงๆ จะได้เท่ๆ แล้วได้ทำงานดีๆ เงินเดือนสูงๆ
เคยอยากมีรถ มีบ้านใหญ่ๆ มีหมาตัวใหญ่ๆ
เคยอยากมีสามีดีๆ มีครอบครัวที่อบอุ่น มีลูกสักสองคน
เมื่อตอนที่คิดฝันอยู่นั้น ก็รู้สึกว่าสิ่งทั้งหลายทั้งมวลนี้
ถ้าได้มาแล้วเราจะต้องมีความสุขอย่างแน่นอน
กลับกลายเป็นว่า บางอย่างวิ่งตามหา วิ่งไล่ล่ามันมาตลอดชีวิต
หวังว่ามันจะทำให้เรามีความสุข
แต่พอเอาเข้าจริง ได้มาแล้ว มันก็มีความสุขอยู่แค่แป๊บเดียวเอง
แล้วก็รู้สึกว่ามันแค่นี้เองหรือ ความสุขที่เราตามหามานาน
ไม่เห็นจะมีความสุขสุดแสนอะไรตรงไหนเลย
ไม่เห็นจะทำให้เรามีความสุขได้ตลอดไปเลย
เดี๋ยวเราก็อยากได้โน่นได้นี่ขึ้นมาใหม่อีกแล้ว
เคยเอะใจกับอะไรอย่างนี้บ้างไหมคะ?
เมื่อก่อน ความฝันสูงสุดของฉัน คือ การได้แต่งงานกับคนดีๆที่รักฉันและฉันก็รักเขา
ฉันได้เจอคนดั่งว่า และได้แต่งงานกัน ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขดี
แต่ถึงกระนั้น แม้จะได้แต่งงานอย่างที่ฝันไว้แล้ว ก็รู้สึกว่ามันก็ไม่ได้สุขสุดขีดอย่างที่คิดเลยแฮะ
ไม่ใช่ว่าจะ live happily ever after อย่างในเทพนิยายสักหน่อย
ถึงแม้สามีจะดีมากมาย แต่ "ความสุข" ที่ฉันเคยคาดหวังไว้ว่าจะมีเต็มร้อย
และจะมีเต็มร้อยตลอดไปเมื่อได้แต่งงาน มันไม่ได้มีอยู่จริง
เพราะฉันคาดหวังอะไรที่ไม่ตรงกับความเป็นจริงนั่นเอง!
ความจริงก็คือว่า ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดแล้วก็ดับ เกิดแล้วก็ดับ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีแค่ไหน เรื่องร้ายแค่ไหน
จะมีความสุขมากขนาดไหน ทุกข์มากขนาดไหน
จะมีลาภ มียศศักดิ์ มีคนรักใคร่สรรเสริญเพียงไร
จะเสียลาภ เสียยศ เสียผู้คนรักใคร่สรรเสริญเพียงไร
วันหนึ่งมันก็ผ่านไปเหมือนกันหมดในเวลาอันสั้น
เหมือนกระแสลมที่ผ่านมาแล้วผ่านไป
ไม่มีสาระแก่นสารอันใดให้จับต้องอย่างแท้จริงเลยแม้แต่อย่างเดียว
ดังตฤณกล่าวไว้ว่า ไม่ว่าเราจะได้อะไรมาแค่ไหน เราก็ต้องเสียมันไปแค่นั้น
เราส่วนใหญ่แทบไม่เคยย้อนมองดูความจริงที่ว่านี้
เรามัวหลงไปกับความแปรปรวนของโลกอย่างไม่รู้ประสีประสา
ด้วยความพยายามที่จะฝืน ที่จะบังคับโลกให้เป็นดั่งใจจะได้มีความสุข
เพียงเพื่อรอวันที่มันจะแปรเปลี่ยนไปต่อหน้าต่อตา สร้างทุกข์ให้เราอยู่ดี
ควาอยากหนีทุกข์ไปพึ่งสุข จะหลอกให้เราหลงดิ้นรนไปเรื่อย
หลงสร้างกรรมดี กรรมชั่วผสมผสานกันไป ให้เราไปเสวยผลอีกในภายหน้า
วนไปวนมาอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ถ้าไม่หาทางออกจากวงกลมนี้ให้เจอ ก็ต้องวนเวียนกับมันต่อไป
เราไม่เคยย้อนถามตัวเองว่าเราจะเป็นอิสระจากความทุกข์อันนี้ได้อย่างไร
มีหนทางอันใดที่เราจะไม่บอบช้ำไปกับกระแสแห่งความเปลี่ยนแปลงนี้ได้บ้าง
แต่เราก็ยังโชคดีที่มีคนยอมเหนื่อย และเสียสละอย่างยิ่ง
เราถึงได้รู้หนทางที่จะหลุดจากวังวนแห่งสุขจอมปลอมนี้ได้
ทางนี้แสนจะเรียบง่ายธรรมดา
เพียงแต่ต้องอดทนหน่อยเท่านั้นแหละ เพราะมันต่างจากวิธีที่เราคุ้นเคยกันมา
ลองหันมาสังเกตกายสังเกตใจของตัวเองดูบ้าง
เราเรียกว่ามันร่างกายของเรา ใจของเรา
แต่มันเคยอยู่ในบังคับบัญชาให้เป็นอย่างใจได้ไหม
เราไม่อาจบอกกายไม่ให้เหี่ยว ไม่ให้เจ็บ ไม่ให้คันได้
พอๆกับที่ไม่อาจบังคับใจให้เลิกคิด ให้เลิกโกรธใครสักคนได้ปุบปับ
ดูกันแค่นี้ก็รู้แล้วว่า แค่สิ่งที่เรียกว่า "เรา" ก็ยังไม่อยู่ใต้บังคับบัญชาเลย
สังเกตกายสังเกตใจให้ได้บ่อยๆ รู้สึกตัวให้เป็น
กายเคลื่อนไหวก็รู้ เจ็บก็รู้ คันก็รู้ ชาก็รู้ สบายก็รู้ ไม่สบายก็รู้
ใจมีความโกรธก็รู้ ใจลอยอยู่ก็รู้ อยากก็รู้ ไม่อยากก็รู้
รู้แล้วไม่ต้องทำอะไร รู้เหมือนเราดูละครแต่เราไม่ไปเล่นละครด้วย
เราจะค่อยๆเห็นได้ว่า
มันเป็นอย่างนี้ในเวลาหนึ่ง แล้วเป็นอีกอย่างหนึ่งในอีกเวลาหนึ่ง
เห็นความจริงของโลกจากวัตถุดิบใกล้ตัวที่พ่อแม่ให้มานี้แหละ
เห็นความจริงให้ได้บ่อยๆ
แล้ววันหนึ่งใจมันจะเข้าใจเอง ใจจะยอมรับความจริงได้มากขึ้นๆ
แล้วจะพบว่าไม่ต้องดิ้นรนหาความสุข ก็มีความสุขได้
แล้วจะพบว่าในเวลาอันไม่ช้า ทุกข์ที่เคยมี มันหดสั้นลง
มันหล่นหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้...
:)
ใจของฉันที่ได้เห็น ได้เข้าใจความจริง
มันเริ่มที่จะดิ้นน้อยลง ไขว่คว้าหาความสุขนอกกายน้อยลง
ติดใจโลกน้อยลง แต่กลับมีความสุขมากขึ้น
แปลกแต่จริง บอกกันไม่เข้าใจ ต้องไปลองทำเองแล้วจะรู้ซึ้ง...
แล้วจะพบว่าที่ผ่านมา เราเสียเวลากับชีวิตไปนานเหลือเกิน
มีของดีอยู่ใกล้ตัวนี้เอง แต่ไม่เคยพบ ไม่เคยรู้ ไม่เคยศึกษา
สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการสังเกตกายใจ ค้นได้ที่
//www.wimutti.net
//www.dhammada.net ค่ะ
รีบเสียก่อนจะสายไป...แล้วเราจะไม่พบเส้นทางนี้อีกนานแสนนาน
| Create Date : 06 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 6 พฤษภาคม 2553 22:18:45 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 283 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: lee sonchot IP: 180.129.80.62 วันที่: 6 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:21:31 น. |
|
|
|
โดย: นนนี่มาแล้ว  วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:05:34 น. |
|
|
|
| โดย: ลัลลา IP: 203.170.19.2 วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:11:21:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
"ธรรมะ......ขี้โม้"
ไม่ต้องแสวงหา แต่ก็ได้มา
//www.pantip.com/tech/coffee/topic/JX2893917/JX2893917.html