Group Blog
 
 
ธันวาคม 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
8 ธันวาคม 2551
 
All Blogs
 
วันที่ใครบางคน..อ่้อนแรง

วันนี้ เป็นอีกหนึ่งวันที่ผ่านไปอย่างท้อใจและเหนื่อยล้า

กับชีวิตของผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ต้องอยู่ไกลบ้าน

ด้วยหน้าที่ และภาระอันหนักอึ้ง รวมถึงความหวังของครอบครัวที่ได้แบกรับไว้มาแสนนาน

สิ่งต่างๆ เหล่านั้นทำให้คนอย่างฉันต้องก้าวต่อไปอย่างไม่มีข้อแม้

แม้ว่า ข้างในหัวใจดวงนี้มันจะมีน้ำตารินๆ รอนๆ จากความเหนื่อยอ่อนก็ตาม

คงเป็นธรรมดาของโลกและสิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์ทรงกลมใบนี้

ที่อาจต้องพบเจอเรื่องราวต่างๆ ทั้งดีและร้าย ปนกันไป

คงไม่แปลกใช่ไหม ที่ทุกคนอาจมีความสุขในทุกวันที่เขาเหล่านั้นยังมีแรง และยังหายใจอยู่

คงไม่แปลกใช่ไหม ที่อาจมีบางวัน ที่พวกเขาเหล่านั้น คงได้พบเจอกับปัญหามากมายรุมเร้า

บางครั้ง กับความสุขใจที่ได้รู้สึก รอยยิ้มและเสียงหัวเราะฉาบทาบนใบหน้าของพวกเขาอย่างเต็มใจ

บางครา กับความทุกข์ใจและปัญหาที่ได้รับ คงมีความหม่นหมอง ฉายชัดออกมาทางแววตาและบนใบหน้า หรืออาจมีน้ำตาในบางคราว

และมันคงไม่ผิดใช่ไหม ถ้าผู้หญิงธรรมดาคนนี้ก็เป็นเหมือนๆ กันกับทุกๆ คน

ฉันก็เป็นเหมือนๆ คนทั่วๆ ไป ที่มีทั้งสุข เศร้า เหงา ซึมในบางช่วงของชีวิต
ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่มีความรู้สึกเหมือนๆ กัน

ฉันยิ้มได้ ฉันร้องไห้เป็น

ฉันเจ็บปวด ฉันมีความสุข

ฉันรัก ฉันเกลียด ฉันแคร์ ฉันละเลย

ฉันก็เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีีทั้ง รัก โลภ โกรธ หลง เหมือนกับทุกๆ คน

...แต่...

ในวันนี้ มันเจ็บเกินไปไหม

กับบางเรื่อง ที่มันไม่เป็นอย่างที่ต้องการเลย อยากถามคนบนฟ้าเหลือเกิน

ว่า สะใจหรือยัง? พอใจแล้วใ่ช่ไหมที่เห็นชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งต้องพบเจอกับความผิดหวังตลอดเวลา?

จะต้องพบเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่?

มันหนัก มันหนา มันสาหัสมากไปแล้วนะ

สู้มาเสมอ แม้จะท้อใจจนไม่อยากจะเดินต่อ

แต่ทำไม รางวัลของการต่อสู้นั้น ยังไม่ได้รับเสียที

หรือคนบนฟ้าต้องการให้มันเป็นแบบนี้เรื่อยไป ไม่มีวันที่ยิ้มได้ยาวนานเลยหรือ?

บางครั้ง เมื่อล้มลงแล้วยอมรับว่าท้อ แต่คิดว่าต้องลุกแล้วต้องก้าวเดินต่อ

แต่บางครั้ง เมื่อล้มแล้วยอมรับว่าขอนั่งจมน้ำตาอยู่แบบนั้นไปนานๆ จะได้ไหม

สู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว หมดหนทาง แสงสว่างมันดับลงหมดทุกดวงแล้ว

กำลังใจ มันไม่เหลือเลย เรี่ยวแรง มันหมดลงทุกที

...แต่...

ท้ายที่สุด

คงไม่เคยมีใครตาย เพราะคำว่า "จมน้ำตา" หรอก..มั้ง?

และฉันก็ยังไม่ตายนี่นา ( หรือกำลังจะตายอย่างช้าๆ? )

อย่างไรก็ตาม แม้ในวันนี้ฉันจะนั่งจมอยู่กับตัวเอง แล้วเฝ้าถามตัวเองว่า

ทำไมความพยายามที่มีมันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลยหรือ?

แม้ในตอนนี้ ความทุกข์ใจที่พบเจอมันจะยังไม่คลี่คลายไปจากใจก็ตาม

ฉันก็จะพยายามให้ถึงที่สุด และจะลองแก้ไขปัญหานี้ด้วยตัวเองอีกสักครั้ง

อาจจะผ่านเวลานี้ไปอย่างช้าๆ แต่ก็ยังดีกว่าต้องจมอยู่กับช่วงเวลาแบบนี้ตลอดไป

...แต่...

ฉันขอเวลาอยู่กับตัวเองสักพัก ขอเวลาทบทวนตัวเอง

เพื่อเอาน้ำตาที่เสียไป มาเสริมภูมิคุ้มกันให้กับใจให้เข้มแข็งขึ้นกว่านี้

และฉันจะกลับมาเผชิญหน้ากับโลกของความเป็นจริงดั่งเดิม

หวังว่ามันคงไม่นานเกินไป

ขอให้สัญญากับตัวเอง

สัญญา












Create Date : 08 ธันวาคม 2551
Last Update : 12 กรกฎาคม 2552 17:38:59 น. 4 comments
Counter : 239 Pageviews.

 
ดาเพื่อนรัก...
กูไม่รู้น่ะว่ามึงมีปัญหากะใคร และเรื่องอะไรที่ทำให้มึงไม่สบายใจ แต่เมื่อกูได้รู้ว่าพื่อนที่กูรักคนนึ่งไม่สบายใจ กูก้อรู้สึกเครียดไปด้วย กูอยากให้คนที่กูรักทุกคนมีความสุข กูไม่อยากเห็นมึงทุกข์ มึงมีอ่าร่ายขอให้บอกกู กูเต็มใจที่จะช่วยมึงเสมอ ไม่ว่าเรื่องไรก้อตาม เต็มใจทุกเมื่อ ขอแค่ให้เพื่อนบอก กูจะไม่สบายใจมาก ถ้าหากเพื่อนกูมีปัญหาไรแล้วไม่บอกกู กูจะยื่นอยูข้างมึงเสมอน่ะเพื่อนรัก สัญญาว่าจะไม่ทิ้งมึง กูรักมึงน่ะดา มีเรื่องไรอย่าเก็บใว้คนเด่ว มึงสามารถปรึกษากูได้ทุกเรื่อง
ยังงัยก้อดูแลตัวเองด้วยน่ะเปนห่วงมึงมากและรักมึงเสมอเพื่อนรัก สู้ๆๆเพื่อน


โดย: Yayee IP: 202.28.45.15 วันที่: 8 ธันวาคม 2551 เวลา:21:34:35 น.  

 
รักดาที่สุดในโลกเลยน่ะ
สู้ๆๆเพื่อนรัก


โดย: yayee IP: 202.28.45.15 วันที่: 8 ธันวาคม 2551 เวลา:21:46:50 น.  

 
คิดถึงมึงมากมาย
ไม่รู้ท่ามม่ายน่ะ เวลากูอยูกะมึงแล้วรู้สึกดี รู้สึกว่าปลอดภัยเสมอ หรือเพราะว่ามึงคอยช่วยกูตลอดหรือป่าวก้อไม่รู้
ขอบคุนพระเจ้ามากที่ส่งเพื่อนที่ดีอย่างมึงมาให้กู กุจะไม่มีวันลืมมึงเลย กูรู้สึกเด่น่ะ เวลาที่ได้เห็นรอยยิ้มของมึง มันสัมผัสได้ถึงความจิงจัย ที่ไม่เคยแสร้งของมึง แต่ บางครั้งหรือวันไหนที่มึงอารมไม่ดีหรือโกรธครายมา หน้าของมึงน่ากลัวมาก กูเนียไม่กล้าที่จะเข้าไปทักหรือมองหน้ามึงเลย แต่ยังงัยกูก้อรับมึงได้เสมอ กูรักมึงน่ะ ดา ดุแลตะเองด้วยน่ะเพื่อน สู้ๆๆ พรุ่งนี้สู้ตายในการทำข้อสอบน่ะ ขอให้เราผ่านไปด้วยก่าน(กูด้วย)อิอิ รักมึงน่ะ


โดย: yaye IP: 202.28.45.15 วันที่: 22 ธันวาคม 2551 เวลา:21:29:41 น.  

 
เด่วจะเข้ามาเม็นให้บ่อยๆๆน่ะ

หลังสอบล่ะก่านน่ะจ้ะเพื่อน

เด่วไปอ่านหนังสือก่อน

คิดถึงน่ะจู้บๆๆ

เออ และรู้สึกเด่ที่หน้านี้มีแต่กู

อิอิอิ

ฟ่านเด่เน้อเพื่อน


โดย: Yayee IP: 202.28.45.15 วันที่: 22 ธันวาคม 2551 เวลา:21:37:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

damaryllis
Location :
เชียงราย Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ปาน ธนพร เวปไซต์
โฟร์ท แฟนคลับ
Since July 1, 2009*
Friends' blogs
[Add damaryllis's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.