.การมองโลกตามจริง....

สมมุติเรากำลังดูทีวี ก็ให้มองว่าทีวีมันทำงานอย่างไร ที่มันมองดูสมจริงสมจังจนเราเคลิ้มตามไป แท้จริงมันไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็น ภาพที่เราเห็นว่ามันเคลื่อนไหวนั้น แท้จริงมันเป็นหลายภาพปรากฏต่อเนื่องกันอยู่ ช่วงที่มันเปลี่ยนภาพนั้นจอจะว่างแต่เรามีความรู้สึกที่หยาบกว่าเราจึงเห็นมันต่อเนื่องกลายเป็นภาพเคลื่อนไหว…..

และเสียงที่เราได้ยินนั้น มันดังออกมาจากลำโพง ไม่ได้ดังออกมาจากภาพ และความเป็นภาพนั้นมันเป็นเส้น สานกันอยู่และเป็นสีที่แตกต่างกัน ทำให้เราเห็นเป็นภาพเกิดขึ้น

........ถ้ามองตามความเป็นจริง มันจึงเป็นสิ่งที่ประกอบกันอยู่เท่านั้น เหมือนมันหลอกเรานั่นเอง แต่เราต้องมองที่ความรู้สึกของเรา ว่าเห็นความเป็นภาพมายาจากธรรมชาติ และเราก็คล้อยตามมัน ถ้ามองมันตามจริงเราจะรู้สึกว่าไม่มีอะไรน่าสนใจ เพราะมันเป็นภาพหลอกอยู่เท่านั้น และเราก็สร้างภาพมายาขึ้นมาหลอกตนเองอีก

.............กลับมามองที่ตัวเรา ถ้ามองตามจริง เราก็จะเห็นความเป็นภาพมายาเหมือนกัน เพราะมันเป็นการรวมกันอยู่ของกลุ่ม เลือด เนื้อ หนัง กระดูก น้ำเลือดน้ำเหลืองฯ หรือโดยละเอียดก็คือความเป็นธาตุทั้งสี่หรืออนุภาค รวมตัวกันอยู่ มีความรู้สึกที่เป็นธาตุรู้ หรือพลังงานเราจึงรู้สิ่งต่างๆได้ โดยรวมมันก็เหมือนการรวมกันอยู่เช่นกัน แต่เรามองว่ามันเป็น "ตัวเรา" ถ้ามองตามจริงคือมันเป็นการทำงานของมวลสารกับพลังงาน ที่ทำให้เกิดเป็นตัวเราและทำให้เราเหมือนรู้สิ่งต่างๆได้ความจริงเรารู้สิ่งที่มากระทบเท่านั้น นอกนั้นเราคิดเอาเองซึ่งก็เหมือนกับเราหลงอยู่ในความเป็นมายาของธรรมชาติ ถ้าความจริงนี้สัมผัสขึ้นที่ความรู้สึก เราจึงจะเห็นการทำงานทางธรรมชาติของความเป็นตัวเรา ทำให้เรารู้สิ่งต่างๆได้ เราจะเห็นได้ว่ามันเป็นเพียงปรากฏการณ์ของธรรมชาติเท่านั้นที่แสดงเป็น “ตัวเรา”อยู่ การรู้ตามจริง จึงเห็นความหลง หรือการยึดมั่นเกิดอยู่...