สัปดาห์ก่อน (26-27 เมษายน 2551) ดวงกมลฟิล์มเฮ้าส์จัดฉายหนังของ ชูจิ เทะระยะมะ (Shūji Terayama) ให้ได้เหวอได้อึ้งแบบเต็มเหยียด 2 วัน ไล่เรียงดูรายชื่อหนังเห็นว่าเกือบครบทุกเรื่อง โดยเฉพาะส่วนของหนังยาวถ้าไม่นับ Emperor Tomato Ketchup กับ Video Letter ซึ่งมีให้ดูในอินเตอร์เน็ต เรื่องอื่นที่เหลือถือว่าหาดูยากทั้งสิ้น

ไม่ได้ไปดูหรอกครับ เพราะเคยสัมผัสความบ้า-เพี้ยนแบบเข้าขั้นของเขามาบ้างแล้ว แถมบางเรื่องมีเก็บไว้ดูซ้ำได้ จะเสียดายก็ตรงหนังยาวหายาก 3-4 เรื่อง ซึ่งผมยังไม่เคยดู

ถือโอกาสหยิบหนังของเทะระยะมะเรื่องหนึ่งที่ไม่ได้ฉายในงานนี้มาแนะนำ เดาเอาเองว่าที่ผู้จัดไม่ได้นำมาฉายด้วยเนื่องจากหนังไม่ค่อยประหลาดพิลั่นตามแบบเทะระยะมะ คงเพราะเป็นการทำงานภายใต้เงื่อนไขของคนอื่น แม้จะดูไม่ยากแต่ภาพรวมค่อนไปทางแย่มากกว่าดี







หนังมี เคลาส์ คินสกี้ เพื่อนซี้ของแวร์เนอร์ แฮร์โซก รับบทนำ ส่วนเนื้อหาเป็นภาคต่อของเรื่อง The Story of O หรือ Histoire d'O (1975) หนังเรตเอ็กซ์เรื่องดังที่สร้างจากนิยายอีโรติกขายดีของ Pauline Réage ทำให้ Les Fruits de la passion เป็นหนังของเทะระยะมะที่ “ตลาด” มากที่สุด โดยซื้อหาได้ไม่ยากนักในรูปแบบดีวีดี

Les Fruits de la passion (1981) หรือ Shanghai Ijin Shôkan - China Doll หรือ Fruits of Passion บางครั้งมีพ่วงท้ายว่า The Story of O Continued ใช้ฉากประเทศจีนทศวรรษ 1920 ยุคที่ญี่ปุ่นยังมีอิทธิพลเหนือจีน เซอร์สเตฟาน(คินสกี้) ชายชาวฝรั่งเศสผมขาวมาดเนี้ยบพา โอ สาวน้อยผู้บูชารักต่อสเตฟานอย่างสุดใจมาเป็นสมาชิกใหม่ของซ่องญี่ปุ่น เพื่อที่สเตฟานจะได้เฝ้ามองเธอมีเซ็กซ์กับชายอื่น ฝ่ายโอก็ยินยอมอย่างเต็มใจเพราะถือว่าเป็นความปรารถนาของคนที่เธอรัก

เกมแห่งความรักใคร่ยังเกี่ยวเนื่องไปถึงหนุ่มน้อยจากโรงเตี๊ยมตรงข้ามซ่องซึ่งหลงรักโอตั้งแต่แรกเห็น กับการเคลื่อนไหวของขบวนการใต้ดินของชาวจีนซึ่งต้องการขับไล่จักรวรรดินิยม







อย่างที่บอกว่าหนังค่อนไปทางแย่จากภาพรวมที่ดูอิหลั่กอิเหลื่อ จะเป็นหนังโป๊ก็ไม่เชิง หนังติสต์แตกก็ไม่ใช่ ส่วนของดราม่าและฉากหลังทางประวัติศาสตร์ที่ใส่เข้ามาก็เบาบางจนสัมผัสไม่ได้ หนังจึง “ไม่โดน” สำหรับคนกลุ่มไหนเลย ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มคอหนังติดเรต คอหนังอาร์ต(ชั้นสูง) หรือคอหนังที่ชอบเนื้อหาสาระ นอกจากแฟนๆ (?) หรือผู้ที่คุ้นเคยกับงานของเทะระยะมะเท่านั้นที่จะติดตามดูว่าหนังยังคงสไตล์เฉพาะตัวอยู่หรือไม่ อย่างไร แต่เมื่อดูแล้วคงไม่ได้รู้สึกชื่นชอบเป็นพิเศษ

สไตล์เฉพาะตัวที่เห็นชัดอย่างแรกคือฉากเซ็กซ์วิตถารซึ่งมีอยู่มากมาย กระทั่งให้ความรู้สึกเหมือนกำลังดู Caligula (1979) ของตินโต บราสส์ เพียงแต่ปริมาณความโป๊เปลือยและระดับความบ้าคลั่งยังไม่ถึงขั้นนั้น มีคนในเครื่องแบบทั้งทหาร-ตำรวจกับพฤติกรรมเพี้ยนๆ และคนแต่งหน้า-พอกตัวขาวซึ่งพบได้เสมอในหนังของเขา องค์ประกอบฉากที่เทะระยะมะใช้บ่อยๆ พวกสัตว์สตัฟฟ์ หน้ากาก และภาพเขียน ก็มีให้เห็นมากมาย

องค์ประกอบศิลป์ในฉากต่างๆ นี่ล่ะคือส่วนที่ดึงดูดความสนใจได้มากที่สุด จนต้องสังเกตทุกภาพทุกฉากกันเลยทีเดียว

ลองดูตัวอย่างจากฉากเหล่านี้










เด็กนั่งก้มหน้าด้านล่างนี้อยู่ในฉากเปิดเรื่องที่ท่าเรือขณะนางเอกมาถึง ก่อนจะย้ายมาอยู่ในห้องของเธอ กระทั่งฉากจบเขาเปลี่ยนมานั่งอยู่อีกที่หนึ่ง








ส่วนฉากนี้เทะระยะมะเล่นกับเงาแบบที่เขาเคยทำในหนังสั้นเรื่อง Shadow Film - A Woman with Two Heads (1977) เริ่มจากนางเอกยืนเหม่อลอยอยู่ริมหน้าต่าง เห็นเงาของเธอทอดอยู่บนผนัง



สักพักมีเสียงเรียก เธอหันมองแล้วเดินไปเปิดประตู แต่เงายังยืนค้างอยู่ที่เดิม



นอกจากภาพแล้ว เทะระยะมะยังเล่นกับเสียงด้วย มีฉากที่ลูกน้องของสเตฟานนำภาพเขียนที่เป็นรูปนกบินเหนือท้องทะเลมาช่วยกันติดห้อง ถ้าฟังดีๆ จะได้ยินเสียงร้องของนกนางนวลตลอดทั้งฉากนี้

ฉากเด็ดอีกฉากเป็นภาพการเสียชีวิตของโสเภณี เธอผู้นี้มักจะพูดเสมอว่าได้ยินเสียงเปียโนจากแม่น้ำ เมื่อเธอกระโดดแม่น้ำฆ่าตัวตาย ชาวบ้านต้องตกตะลึงเมื่อศพของเธอลอยขึ้นมาพร้อมแกรนด์เปียโนหลังหนึ่ง!

หนังติดเรตกลายเป็น "อัตถนิยมมายา" (Magical Realism) เฉยเลย








หมายเหตุ

1.อ่านเรื่องราวของ ชูจิ เทะระยะมะ ได้ในหนังสือ 8 The masters โดยกลุ่ม filmvirus เขียนโดย “กัลปพฤกษ์” และที่บล็อก dkfilmhouse

2.ชมพร้อมดาวน์โหลดหนังของเทะระยะมะได้ที่ ubu.com มีหนังสั้นเกือบครบ กับหนังยาวอีก 2 เรื่อง ขนาดภาพอาจจะไม่ใหญ่นัก แต่ก็พอจะเห็นความประหลาดพิลั่นได้เต็มตา

Create Date : 04 พฤษภาคม 2551
Last Update : 5 พฤษภาคม 2551 0:05:19 น.		6 comments
Counter : 2369 Pageviews.
Share Tweet