หมวดตี้

กลับมามีไฟในการเขียนเรื่องราวความประทับใจ ความรู้สึกดีๆที่มีให้หมวดตี้  หลังจากที่คิดจะเขียนมานานแล้วแต่ก็ยังไม่ได้เขียนสักทีหนึ่ง  มัวแต่ไปเขียนอย่างอื่นสะนาน  วันนี้ก็ได้ฤกษ์งามยามดีสะที มาจะกล่าวบทไป -.-

เราไม่ได้รู้จักหมวดตี้เป็นการส่วนตัวเลยสักกระผีกเดียว เรารู้จักหมวดตี้ผ่านข่าวทางทีวี หน้าหนังสือพิมพ์ ตัวหนังสือในไดอารี่ทีหมวดตี้ได้เขียนไว้  วันที่หมวดตี้เสียชีวิตและลงหน้าหนังสือพิมพ์เป็นวันเดียวกับที่มีข่าวบุกทำเนียบทำให้ข่าวการเสียชีวิตของหมวดตี้ไม่ได้รับการสนใจมากนัก และเราก็เป็นหนึ่งในนั้นทั้งที่เราจะอ่านข่าวทุกข่าวที่ขึ้นหน้าหนึ่งและเกือบทุกข่าวในหนังสือพิมพ์  เรามารู้ข่าวจากพี่ในห้องการเมืองคนหนึ่งที่ส่งลิงค์ไดอารี่มาให้เรา  เราเองก็ไม่ได้สนใจเพราะคิดว่าเป็นไดของคนที่พี่เค้ารู้จัก  จนพี่เค้ามาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับข่าวของหมวดตี้ให้เราฟัง  เราถึงได้กลับไปอ่านลิงค์ที่ให้มา หน้าแรกที่เราอ่านเป็นหน้าสุดท้ายที่หมวดตี้ได้เขียนไว้ก่อนจะออกไปปฎิบัติหน้าที่และเสียชีวิต  วันที่ที่ควรจะมีแต่เรื่องดีๆ  คำอวยพรกลับต้องมาเป็นคำแสดงความเสียใจ  ไว้อาลัยแทน บางคนก็เข้ามาอวยพรหมวดตี้แต่เช้าและยังไม่รู้ว่าหมวดตี้เสียชีวิตแล้ว  บางคนได้เข้าไปแสดงความเสียใจ แต่บางคนยังไม่รู้ข่าวและคิดว่าเป็นเพียงการล้อเล่น  ข่าวลือ เท่านั้น  จนมีการออกข่าวเป็นทางการ  มีคนเข้าไปเขียนแสดงความเสียใจในไดของหมวดตี้เป็นจำนานมากทั้งคนที่ติดตามอ่านไดของหมวดตี้เป็นประจำและคนที่รู้ข่าว  เราเองก็ชื่นชมในอุดมการณ์ของหมวดตี้  จากที่คิดแค่ว่าจะไปดูเฉยๆกลับกลายเป็นว่าเราอ่านไดของหมวดตี้ที่เขียนไว้ 431 วัน  ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกดีกับหมวดตี้มากยิ่งกว่าเดิม  ปลื้มหมวดตี้จนโดนแขวะว่าจะอะไรมากมาย  แต่อยากจะบอกว่าหมวดตี้เป็นตัวอย่าง แบบอย่างที่ดีคนหนึ่งเลยละ  วันไหนที่มีรายการเกี่ยวกับหมวดตี้  เราจะต้องหน้าตั้งตาคอยดูเหมือนกับวัยรุ่นคลั่งดารา  แต่หมวดตี้เป็นอะไรที่มากกว่านั้น  ถึงจะไม่ได้รู้จักตัวตน ไม่ได้สัมผัสเอง  แต่ก็สามารถรับรู้ได้ด้วยใจ ด้วยความรู้สึก  ผ่านตัวหนังสือ  อาจจะดูเวอร์ๆ  จะเขียนให้ตัวเองดูดียังไง เอาดีเข้าตัวก็ได้  แต่สำหรับหมวดตี้มันไม่ใช่แบบนั้น  เรื่องราวที่หมวดตี้ถ่ายทอดลงเป็นตัวหนังสือให้คนอื่นๆได้อ่านให้ความรู้สึกเหมือน  เขียนให้เพื่อนอ่าน  ไม่ต้องมาประดิดประดอยคำพูดให้ดูดี  หมวดตี้มีทั้งมุมสนุกสนาน มุมเศร้า  หลากหลายมุมเหมือนตัวหมวดตี้เองมานั่งเล่าให้ฟัง โดยเฉพาะเรื่องการใช้ชีวิตในจุดที่ไปปฎิบัติหน้าที่มันมีความเสี่ยงขนาดไหน  เหมือนชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย  มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบดูแลความปลอดภัยของคนในพื้นที่ ชีวิตของตัวเองและผู้ใต้บังคับบัญชาอีก  หมวดตี้ทำหน้าที่ทุกอย่างด้วยใจด้วยอุดมการณ์แรงกล้า  หมวดตี้เลือกที่จะทำงานในพื้นที่เสี่ยงแทนที่จะเลือกอยู่ในที่ที่สะดวกสบาย  ปลอดภัย  หมวดตี้เป็นตำรวจด้วยใจ  ด้วยจิตวิญญาณ  โดยอาชีพ  ไม่ใช่เพียงแค่มีอาชีพเป็นตำรวจเท่านั้น  หมวดตี้ยังทำให้เรามองตำรวจด้วยความรู้สึกดีๆ  โดยเฉพาะตำรวจตระเวนชายแดน  และทหารหาญที่ปฎิบัติหน้าที่ในภาคใต้  ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเพื่อรักษาความสงบและอธิปไตยของประเทศ  ในฐานะคนคนหนึ่งขอเป็นกำลังใจให้นะคะ  บุญรักษา

Create Date : 22 ธันวาคม 2551		2 comments
Last Update : 22 ธันวาคม 2551 5:44:24 น.
Counter : 1896 Pageviews.
Share Tweet