From The Dark Cold Hotel Room "In The Arm Of The Angel Far Away From Here. From The Dark Cold Hotel Room and The Endlessness The You Feel" เสียงเพลง 'Angel' ของ Sarah McLachlan ดังคลอเบาๆ จากเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ถูกเปิดค้างเอาไว้ หน้าจอสีฟ้าสดของมันส่องสว่างทาทับความมืดของห้อง ตัดกับแสงไฟจากข้างนอกที่เดินทางผ่านกระจกใสและม่านที่ถูกเปิดทิ้งไว้เข้ามา บนชั้นที่ 25 ของโรงแรมคอนราด สิงคโปร์ แสงไฟจากตึกข้างเคียงสุกสว่างสาดส่องเข้ามาในห้องอย่างมิได้เชิ้อเชิญ วิวข้างหน้าคือแม่น้ำสิงคโปร์ที่นอนสงบนิ่งในยามค่ำคืน เสียงเปียโนช่างหม่นเศร้า เสียงของ Sarah ก็เหงาจับใจ คงเหมือนกับห้องนี้ที่ทั้งมืดและหนาวเย็น ผมล้มตัวลงบนโซฟา นั่งกอดเข่าจ้องมองไปไกลสุดสายตา ความว่างเปล่าที่ไม่มีที่สิ้นสุด ในใจคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเอง และคนรอบข้างที่ผ่านมา แล้วน้ำตามันก็ไหล -- เที่ยงวันนี้ ในขณะที่กำลังลิ้มรสอาหารเที่ยงรสเลิศ บนโต๊ะคือก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่มีคนบอกว่าแสนอร่อย ปลาดิบและข้าวปั้นหายตัวโดยพลันจากจานสีขาวที่วางอยู่เบื้องหน้า มือไม้ของผมกำลังระวิงอยู่กับบรรดาเครื่องปรุงสารพัด พร้อมจัดการกับก๋วยเตี๋ยวชามโต เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เบอร์ช่างไม่คุ้นเอาเสียเลย ใจหนึ่งไม่อยากรับ เพราะค่าโทรศัพท์นั้นหลายบาทอยู่ แต่อีกใจก็คิดว่าถึงเราจะรับหรือไม่รับก็เสียเงินอยู่ดี ปลายสายถามหาเพื่อนอีกคนที่นั่งอีกโต๊ะ รูมเมทเมื่อคืน เมื่อลุกขึ้นมากำจัดเสียงรบกวนของโทรทัศน์ให้ผมยามดึกสงัด หลังจากรู้ว่าเป็นธุระสำคัญผมยื่นโทรศัพท์ให้เขา--ไม่นานเขาหายไป และไม่นานมีใครคนหนึ่งวิ่งกลับมาบอกว่าพ่อชองเขาเสียชีวิตกระทันหันให้บินกลับด่วน พร้อมยิ่นโทรศัพท์คืนมาให้ บนหน้าจอบอกว่ามี Miss Call อีก 2 ครั้ง พร้อม Message ที่ยังไม่ถุกเปิดอ่านอีก 1 ข้อความ มันคือเบอร์ของใครคนหนึ่งเมื่อสักครู่ และข้อความนั้นก็บอกว่า กรุณาบอกเพื่อนคนนั้นให้โทรกลับด่วนที่สุด มีเรื่องฉุกเฉิน นานเท่าไรแล้วนะที่ Miss Call และข้อความนั้นถูกทิ้งไว้บนหน้าจอโทรศัพท์ของผม--มันอาจเป็นความรู้สุกผิดบาปเล็กๆ ของการเริงร่าอยู่กับความสุขในปัจจุบัน ผมเดินออกไปหาเพื่อนคนนั้นที่ยืนนิ่งแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยสติสัมปชัญญะด้านหน้าโรงแรม ไม่มีคำพูดใดออกมา การแสดงความเสียใจดูเหมือนจะไม่เพียงพอต่อการเยียวยาความปวดร้าวของเขา เราเพียงแค่มองหน้ากันแล้วปล่อยให้อากาศ เวลารอบข้างห่อหุ้มเราเอาไว้ โอบกอดเราเอาไว้ เสียงเพลง Happy Birthday ดังมาจากข้างหลัง!!! เหี้ย! ผมสบถพลางหันไปยังต้นเสียง วันนี้เป็นวันเกิดของลูกค้าอีกโต๊ะใหล้กันนั้น แต่คนที่ยืนข้างผม พ่อเขาเพิ่งจะเสียชีวิตไปไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ นี่ชีวิตจริงนะ ไม่ใช่ละคร!!! เรามองหน้ากัน เขายิ้มให้กับเสียงร้อง Happy Birthday ก่อนที่น้ำตาจะไหลถะถั่งออกมา ผมกอดเขาไว้ คงแค่นั้นเท่าที่จะทำได้ In The Arm Of The Angel May You Find Some Comfort Here -- น้ำตาของผมไหลระริน ไม่เพียงแค่เรื่องเมื่อตอนกลางวัน แต่ดูเหมือนว่าสิ่งละเล็กละน้อยที่ถูกสะสมคั่งค้างใว้ในใจหลายวันที่ผ่านมา ค่อยๆ ผลิความเจ็บปวดออกมาทีละนิด มันเป็นเพียงแค่เศษผงแห่งความรู้สึก เสี้ยนอารมณ์อันเล็กๆ จากผู้คนรอบข้าง จากเหตุกาณ์รอบตัว ที่สามารถทำให้น้ำตาไหลริน หัวใจเจ็บปวด อาจเป็นเพราะวันนี้ความเปราะบางของหัวใจถูกเปิดเปลือยออกมาจากเหตุการณ์เมื่อเที่ยงวัน เพียงแต่เศษผงหรือเสี้ยนอันเล็กเรียวก็ทิ่มแทงให้เจ็บปวดได้เหลือหลาย บ่มขับน้ำตาได้มากล้น เสียงเพลง Angel จบลงแล้ว แต่ความเหงา เศร้ายังคงลอยเคว้งอยู่ในห้องนี้อยู่ ห้องที่มืดสลัวและหนาวเย็น   Create Date : 09 กันยายน 2550 14 comments Last Update : 9 กันยายน 2550 3:59:31 น. Counter : 739 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วรู้สึกเศร้าไปด้วยเลยครับ...ยังไงก็แสดงความเสียใจกับเพื่อนคุณด้วยนะครับ..   โดย: pompier 9 กันยายน 2550 5:40:14 น.

โดย: แพนด้ามหาภัย 9 กันยายน 2550 9:35:14 น.

วันนี้ เพลง สำนวน ข้อความ ทุกอย่าง อ่านแล้วเจ็บปวด และ อินไปกับความรู้สึกของคุณจริง ๆ เลยอ่ะ รู้สึกว่า คุณจะเป็น เจ้าชายแห่งความเศร้านะ   โดย: pecochan 9 กันยายน 2550 12:51:06 น.

ขอเเสดงความเสียใจด้วยนคะ เมื่อไม่กี่วันก่อน ที่บลอกเรายังใช้เพลงนี้อยู่เลย เศร้าจริงๆ เข้มเเข็งค่ะ บอกได้เเค่นี้   โดย: This road is mine 10 กันยายน 2550 21:52:27 น.

อ่านแล้วทำผมซึมเลยอ่ะ... ลปใขอบคุงมากๆคับที่ไปอวยพรวันเกิดผม ทั้งๆที่อยู่ในอารมณ์แบบนี้ ซึ้งอ่ะ   โดย: Kurt Narris 11 กันยายน 2550 1:35:36 น.

อ่านแล้ว...ทำไมมานส้าวววอย่าเง๊   โดย: ซซ 11 กันยายน 2550 8:38:58 น.

ธรรมชาติเกิดแก่เจ็บตาย... เราไม่คุ้นเราไม่อยากชินกับมันเลย หัวเราะในวันที่น้ำตาตกใน ทั้งที่ติตใจอยากร้องไห้ตาม แต่มันไม่ใช่ มันไม่ใช่อ่ะกิ๊ฟ   โดย: แหม๋ว ณ.โอเซกิ :) (ฟ้าคงสั่งมา ) 11 กันยายน 2550 10:22:50 น.

จิตใจค่ะ อารมณ์กำลังบรรเจิดเลยเขียนเพี้ยน   โดย: แหม๋ว ณ.โอเซกิ :) (ฟ้าคงสั่งมา ) 11 กันยายน 2550 10:24:28 น.

เศร้าอีกแล้วอ่ะ อ่านแล้วเริ่มหายใจติดขัด แต่เพลง Angel นี่ก็เพลงโปรดของผมตลอดกาลเหมือนกัน ...   โดย: Unravel 13 กันยายน 2550 20:27:06 น.

1 อาทิตย์ผ่านไป ....มานับอายุบลอกให้ ง่ะ กุดมอร์นิ่งวันอาทิตย์ ราวว่า... วันนี้อากาศน่าอัพบอลกนะ   โดย: ซซ 16 กันยายน 2550 7:22:23 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้กันนะคะ วันนี้พรีเซนต์งานเสร็จเเล้ว เย้ๆ เลยมาพักด้วยการเยี่ยมเยียนเพื่อนๆให้หายคิดถึง ก่อนที่จะกลับไปสู้ใหม่อีกรอบ   โดย: This road is mine 21 กันยายน 2550 14:48:35 น.

เศร้าจัง   โดย: ArmSLavesArxZ 22 กันยายน 2550 10:57:59 น.

ชีวิตไม่ใช่ละคร แต่บางครั้งเรื่องบางเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิต มันยิ่งกว่าละคร   โดย: MaRiMeKKo 17 มกราคม 2551 4:58:44 น.

................. ....... .... .. .   โดย: MeMoM 13 พฤษภาคม 2551 21:35:52 น.