Today Is Not Like Any Other Day Today Is Not Like Any Other Day บ่ายวันหนึ่ง ผมยืนอยู่บนขอบฝั่งของกรุงเทพมหานคร มันเป็นวันหยุดที่แสนวุ่นวาย เสียงโทรศัพท์ดังปลุกเมื่อเที่ยงนิดๆ ปลายสายบอกว่า เรานัดกันบ่ายโมงนะ ผมแฮงค์ ตื่นไม่ไหว วันนี้ไม่เหมือนวันที่ผ่านมา ไม่เหมือนวันไหนๆ ที่จริงก็ไม่มีวันไหนในชีวิตเราที่จะเหมือนกันทุกวันไปหรอก จริงไหม Today is, not like, any other day This one is running, turn a darker shade of grey What, will, I, have, left (tell me tell me) (Somebody tell me now) When, this, hard, rain's, gone away คืนก่อนหน้านี้ แก้วไวน์แก้วแล้วแก้วเล่า เวียนสลับไปมา เสียงเพลงอะคูสติกเบาๆ คลอไปกับเสียงเฮฮาครื้นเครงของคนรอบๆ โต๊ะ มีบางอย่างสิ้นสุดในคืนนั้น ย้อนไปหนึ่งสัปดาห์ก่อน ชื่อบนเอ็มเอสเอ็นของผมทำให้ใครหลายคนต้องเอ่ยถามว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่มีอะไรหรอก แค่เหนื่อยและอยากร้องไห้เท่านั้นเอง แล้วคืนนั้นผมก็ได้ร้องไห้ตามใจปรารถนา น้ำตาไม่ได้บอกว่าเป็นเพราะ ‘ใคร’ หรือ ‘เรื่องอะไร’ แต่แน่ละ มีใครหนึ่งอยู่ในเรื่องราวนั้นและน้ำตาในคืนนั้น ผมยืนจ้องมองแดดยามเย็นที่ปลายขอบของกรุงเทพฯ แสงแดดทำให้นึกถึงอะไรนะ ครั้งหนึ่งที่ริมทะเล ครั้งหนึ่งที่ท้องทุ่งต่างจังหวัด ครั้งหนึ่งที่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ครั้งหนึ่งที่ร้านกาแฟ หรือครั้งหนึ่งที่คิดถึงเขา บ่ายอีกวันหนึ่ง เหตุการณ์เดิมๆ เกิดขึ้นเหมือนเมื่อวาน เหมือนกับว่าทุกอย่างยังไม่ผ่านพ้น แดดยังคงทอแสงสวยเหมือนเมื่อครั้งที่ได้ยืนมอง เหมือนเมื่อวาน บางอย่างสิ้นสุดลงในบ่ายวันนั้น There is a safe place, that I used to know It's the only place, that I want to go Where, else, could, I (tell me tell me) (Somebody tell me now) 'Til, this, hard, rain's, gone away ผมกลับมายังที่ที่คุ้นเคย สถานที่ที่ตัวเองรู้สึกปลอดภัย และสบายใจเป็นที่สุด คงไม่มีที่ไหนอีกแล้ว ที่แดดจะสวยเหมือนที่นี่ ที่จะเป็นตัวเอง เงียบเงียบ กับหนังสือ กาแฟ บุหรี่ เสียงเพลง และเรื่องราวของใครบางคนที่ผ่านพ้นไป   Create Date : 30 มกราคม 2551 11 comments Last Update : 30 มกราคม 2551 1:07:04 น. Counter : 715 Pageviews. Share Tweet

เจอที่แบบในรูปเข้าไปเป็นผม ๆ ก็ลืมเหมือนกัน แต่ลืมแค่เฉพาะตอนอยู่ในฉากนี้นะครับ   โดย: pecochan 30 มกราคม 2551 4:03:37 น.

บรรยากาศริมน้ำเจ้าพระยา น่าไปนั่งเล่นยามพระอาทิตย์ ตกดินเสมอ   โดย: " คุณชายช่างฝัน " 30 มกราคม 2551 5:03:30 น.

เพลงเพราะขาดใจเลย... ชอบภาพนั่งอ่านหนังสือจัง รอให้ความแค้นจางก่อน จะไปนั่งชิลล์แบบนั่นมั่ง อุอุ ตอนนี้ไปแถวนั้นสงสัยมีสิทธิ์เสียเงิน (ค่าบูท) และเสียเงิน (ค่าปรับทำร้ายร่างกาย 55)   โดย: แพนด้ามหาภัย 30 มกราคม 2551 10:07:24 น.

ซาหรุบว่าหลายๆบล๊อกที่ผ่านมานี่คิดถึงคนเดิมนี่นา.. บีจี ยึกยือ สีฟ้าๆ นี่..ทำให้นึกถึงควันบุหรี่ ดูแล้วประมาณว่าอารมณ์ ล่องๆลอยๆ แฮะ.. แต่มันก็ สีบลูส์ อิกแระ...   โดย: ซซ 30 มกราคม 2551 13:40:22 น.

เวลาร้องไห้เสร็จแล้วตาจะใสๆ นะ แต่ถ้าร้องมากเกินไปมันจะบวม รักษาสุขภาพด้วย เดี๋ยวไม่มีแรงปิดเล่ม ปล. ใช่ร้านกาแฟที่เราจะไปกันวันนั้น แล้วรถติดจนไปไม่ทันหรือป่าว สวยอ่ะ   โดย: มะแต้มมะตูม 1 กุมภาพันธ์ 2551 1:01:58 น.

วีวี่ใช่ป่ะคะพี่...คิดถึงจังเลย พระอาทิตย์ตกดิน กาแฟเย็น วัดอรุณและความทรงจำเก่าๆ ภาพเท่ห์มากเลยค่ะพี่ เห็นแต่เงากับบุหรี่ อย่าหักโหมมากนะคะ งาน ความรักและทุก ๆ อย่างน่ะค่ะ เป็นห่วงเสมอเน้อ   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ IP: 78.89.75.143 2 กุมภาพันธ์ 2551 15:05:16 น.

รูปดูเหงาดีนะครับ ชอบภาพที่ 4 จากข้างล่าง ช่วงนี้ฟังเพลงแบบเละเทะมากเลย มีเพลงเยอะ แต่ไม่รู้จะฟังเพลงอะไร เลยพยายามกลับไปตามหารากเหง้าของตัวเอง   โดย: Unravel 3 กุมภาพันธ์ 2551 7:59:24 น.

อ้อ Silver Lining ของ Rilo น่ารักจริงๆครับ ชอบมากเลย   โดย: Unravel 3 กุมภาพันธ์ 2551 18:19:45 น.

Today Is Not Like Any Other Day ^ ^ ^ จริงด้วยเนอะ... วันก่อน...สำหรับเรา...บางอย่างก็ได้สิ้นสุดลงไปแล้วเหมือนกัน อารมณ์คล้าย ๆ คุณ จขบ.เลย ไปนั่งริมสระที่สวนลุมฯ...นั่งฟังเพลง...ปล่อยอารมณ์ไปกับสายลมและเสียงเพลง...ร้องไห้ด้วยเหมือนกัน...อืมมม... บางอย่างสิ้นสุดลง...และบางอย่างกำลังจะเริ่มต้น...นะ   โดย: Almondblist 3 กุมภาพันธ์ 2551 22:55:17 น.

ยัง ๆ พี่ ยังไม่เคยตบเลย เสียใจอยู่เหมือนกัน ไม่อินเทรน ว่าว่าง ๆ จะลองหาเรื่องแอร์แก่ ๆ พวกอียิปเชี่ยน ไม่ก็โมรอคเคี่ยนดู ท่าทางจะแรง ตบมัน...ไม่ลืมถ่ายคลิปแน่ ๆ พี่ นี่เห็นว่าฮิตนะเนี่ย กลัวตกหมัย!!   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 4 กุมภาพันธ์ 2551 6:44:33 น.

ฮ่าๆๆ อ๋อเปล่าอัพวันเว้นวันหรอกครับ แต่อัพทุกวัน แต่เดี๋ยวคงจะเพลาๆลงมั่งแล้วล่ะ รู้สึกว่าจะฟิตเกิน สงสารคนดู   โดย: Unravel 5 กุมภาพันธ์ 2551 22:07:34 น.