|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
John Legend--เพลงโซลเนื้อนวล
ผมรู้จัก John Legend ในขณะที่กำลังหลงรักเสียงกีตาร์ของ Jack Johnson กำลัฮัมเพลง 'Sitting, Waiting, Wishing' หรือจะเป็น 'Better Together' และที่ฟังสบายไม่แพ้กันคือ 'Up Side Down' แต่เสียงเปียโนจากเพลง 'Ordinary People' ของ John Legend ก็ชักชวนให้ผมตกหลุมรักอย่างง่ายดาย
ผมได้ซีดีอัลบั้มที่สอง 'Once Again' มานานพอสมควร แต่ยังไม่มีเวลาเปิดฟังเสียที ทั้งๆ ที่มันไม่ได้ยากเข็ญอะไรเลย แต่การฟังเพลงแต่ละอัลบั้มของผมมันมักมีจังหวะอารมณ์ของชีวิตเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเสมอ ถึงแม้เพลง 'Save Room' ซิงเกิ้ลแรกของอัลบั้มจะดังกระหึ่มคลื่นวิทยุอยู่ก็ตามที
แต่เพลง 'Heaven' ที่ดังเข้าหูอย่างไม่ตั้งใจ ทำให้ผมต้องรีบค้นกองซีดีอีกครั้ง 'Once Again' เป็นสตูดิโออัลบั้มชุดที่สอง หลังจากที่เขาประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้นจากอัลบั้มแรก 'Get Lifted' ที่สามารถกวาดรางวัลแกรมมี่ไปได้ถึงสามตัว และคิดว่าคงไม่หยุดอยู่แค่นั้น
'Save Room' ซิงเกิ้ลแรก ที่เรียกคะแนนนิยมด้วยเพลงจังหวะครึกครื้น งานโซลที่นวลละมุนแต่สนุกสนาน ติดหูตั้งแต่อินโทรเลยทีเดียว ผมชอบเนื้อเพลงที่น่ารักจนอยากจะแบ่งห้องเล็กๆ ของตัวเองให้ใครสักคน
'Heaven' นี่คือเพลงที่ผมชอบที่สุดในอัลบั้มนี้ โดยเฉพาะอินโทรที่ร้องขึ้นมาว่า 'Heaven Only Knows...' ที่ได้แซมเปิ้ลมาจากเพลง 'Heaven Only Knows' ของ Honk Higgins และด้วยจังหวะ Medium ที่ชวนโยกได้นิดๆ เสียงดนตรีที่ฟังแล้วอารมณ์ดี จนอยากจะเปิดซ้ำๆ และเนื้อเพลงที่เขียนได้ดีมากกก...
"Let's Hold Hands Like The Young Romance, Let's First Kiss Like The Moment We First Did, Can We Make Love Like Way Back In The Day, Love"
บางทีความรักที่จืดจางอาจจะต้องใช้ความทรงจำอันหอมหวานเป็นตัวกระตุ้นเตือนและหล่อเลี้ยงให้มันอยู่ต่อไป
'Show Me' งานกีตาร์เสียงแหบดิบ เหมือนกับน้ำเสียงของ John เพลงนี้เป็นงานอะคูสติกที่ฟังแปลกหุด้วยเสียงกีตาร์ที่ไม่สว่างใสเหมือนงานอะคูสติกทั่วไป แต่กลับใช้กีตาร์เบสที่ให้เสียงดิบ แตก และไลน์กีตาร์ที่ซับซ้อนไม่วนเวียนซ้ำซ้อน จนกลายเป็นเสน่ห์ที่ทำให้เพลงนี้น่าฟัง และแตกต่าง
'Each Day Gets Better' งานโซลจังหวะสวย ด้วยเสียงเปียโนและคอรัสที่อ่อนหวานและอ่อนไหว แต่ที่เพิ่มจังหวะและลูกเล่นให้เพลงนี้มากโขคือเสียงกลองที่เคาะคลอเบาๆ ไปตลอดทั้งเพลง
'P.D.A. (We Just Don't Care)' เสียงเปียโนที่พลิ้วไหวในช่วงอินโทรทำให้นึกว่าเพลงนี้เป็นเพลงช้า เปียโนบัลลาดแต่ที่ไหนได้กลับกลายเป็นงานฟังกี้สนุกสนานที่มีเสียงเปียโนสวยดังก้องกังวานอยู่เป็นแบ็กกราวด์ แค่นี้ยังไม่พอพี่ท่านยังใส่เสียงไวโอวินที่กรีดร้องออกมาเป็นระยะๆ เพื่อความกลมกล่อมอีกด้วย
'Slow Dance' ชื่อเพลงบอกว่า Slow แต่เพลงนี้กลับเก๋ไก๋ด้วยซาวนด์อินโทรแบบโซลจ๋ายุค 60 และไม่ Slow อย่างที่คิด และที่น่าชื่นชมมากไปกว่านั้นคือเสียงเปียโนจากปลายนิ้วของ John เองที่พลิ้วไหวและโรแมนติก เพลงนี้คือส่วนผสมชั้นดีของการจับนั่นผสมนี่ จนกลายเป็นเพลงที่น่าฟังมากเพลงหนึ่งในอัลบั้ม
และแล้วก็มาถึงเพลงเปียโนบัลลาดที่จำเป็นต้องมีเพื่อโชว์ฝีมือของพี่ท่าน 'Again' แทร็กที่ 8 ของอัลบั้ม ที่เสียงเปียโนพลิ้วไม่ต่างจากเพลง Ordinary People เลยสักนิด
'Maxine' กลับมารื่นเริงกันต่อด้วยจังหวะบอสซ่านิดๆ กับเสียงกลองที่คุ้นเคยเหมือนเช่นในเพลง 'Each Day Gets Better'
'Another Again' เสียงแปลกแปร่งของเปียโนและกีตาร์โหวงเหวง คือเสน่ห์ของเพลงนี้ ทำให้อารมณ์ไหลลื่นไปอย่างไม่รู้ตัว
ปิดท้ายด้วยเพลง 'Coming Home' งานเปียโนบัลลาด ที่ครบเครื่องทั้งเสียงเปียโนพลิ้วไหว และเสียงไวโอลินหวานเศร้า แต่อบอวนไปด้วยความรู้สึกอบอุ่น
ผมจบอัลบั้มนี้ด้วยความรู้สึกสบายใจ ด้วยจังหวะของเพลงที่ไม่ช้าไม่เร็วจนเกินไป แต่สามารถดึงอารมณ์ไหลลื่นไปได้อย่างสุนทรีย์ ด้วยภาคดนตรีที่นุ่มนวลแต่แฝงไว้ด้วยความครึกครื้นสนุกสนานของโซลในแบบอะคูสติก และเสียงร้องนุ่มทุ้มอบอุ่นของ John ทำให้อัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มที่ผมอยากจะหยิบมาฟังทุกครั้งที่เหนื่อยหน่าย และร้อนรน
| Create Date : 31 มกราคม 2550 |
| Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2550 14:34:25 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 743 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [