Juno--You're a part time lover and a full time friend เดือนที่แล้ว ผมไม่ได้ส่งต้นฉบับให้กับนิตยสารที่เขียนวิจารณ์ภาพยนตร์ให้ เจ้าของคอลัมน์เดิมบอกว่าเธอจะเขียนเอง เราไปดูหนังเรื่อง Juno ด้วยกัน ไม่ใช่ว่าเธอต้องการพื้นที่สองหน้ากระดาษคืน หรือเลิกจ้างผม แต่เธอ ‘รู้สึก’ ว่าเธออยากจะเขียน ผมถามว่าทำไม เธอถามกลับว่า เรากำลังมองหาอะไร ใครสักคนใช่ไหม แล้วใครสักคนที่ว่านั้น ‘เป็นอย่างไร’ ใครสักคนที่ว่านั้น เหมือนประโยคในเพลง ‘Anyone Else But You’ หรือเปล่า “You’re a part time lover and full time friend” แล้วเมื่อไรเราจะเจอ “มีความรักครั้งแรกเมื่อไร” เธอถามผม ผมได้แต่ยิ้ม “แล้วครั้งสุดท้ายล่ะ” เธอถามต่อ ผมยิ้มเหมือนเดิม เธอยิ้มเหมือนจะรู้คำตอบ ต่างกันไหม ความรักทั้งสองครั้ง และระหว่างทางที่จะเดินมาสู่ความรักปัจจุบันล่ะ เราเจอความรักอีกกี่ครั้ง แต่ละครั้งแตกต่างกันอย่างไร ได้อะไร สูญเสียอะไร และเรียนรู้อะไร และเราพบคนที่เป็น Par time lover and full time friend หรือยัง ครั้งหนึ่งมะเดี่ยว—ผู้กำกับหนังเรื่องรักแห่งสยามบอกผมว่า ทุกครั้งที่มีความรัก ก็มักจะบอกตัวเองอยู่เสมอ ที่จะไม่ทำผิดในเรื่องที่เคยทำ ในสิ่งที่แล้วๆ มา ที่ทำให้ความรักครั้งนั้นจบลง แต่ทุกครั้งที่มีรักครั้งใหม่ก็เช่นเดียวกัน มักทำสิ่งเดิมๆ ทุกครั้ง ล้ำเส้นอยู่เรื่อยไป แล้วรักก็จบลงอีกครั้ง แล้วเมื่อไรเราจะเจอ Par time lover and full time friend เหมือนจูโน่ ในภาพยนตร์เรื่องจูโน่ เล่าถึงชีวิตของเด็กผู้หญิงวัย 16 ปีคนหนึ่ง เธอเป็นหญิงห้าวที่เท่ และเป็นตัวของตัวเองที่สุด เธอแปลก เธอแตกต่าง และเธอก็ไม่เหมือนใคร เธอท้อง กับผู้ชายที่ชื่อบลีกเกอร์ ผู้ชายที่ไม่มีใครคิดว่า ‘ทำเป็น’ ผู้ชายที่ไม่เท่ ไม่คูล ไม่แนว ไม่มีอะไรเหมือนเธอ หรือเหมือนใครๆ และไม่ใช่ในแบบผู้ชายที่ผู้หญิงเฝ้าฝัน จูโน่ตัดสินใจยกลูกของเธอให้กับสามีภรรยาคู่หนึ่งที่ดูภายนอกนั้นแสนจะเพียบพร้อม และในระหว่าง 9 เดือนที่เธออยู่ในสถานะแม่นั้น เธอก็ได้เรียนรู้บางอย่าง เจ็บปวดกับบางอย่าง และเข้าใจกับบางอย่าง ใช่ แค่ บางอย่าง แล้วเธอก็พบว่าบลี้กเกอร์คือ part time lover and full time friend ของเธอ แล้วเราล่ะ เราจะต้องเจออะไร ผ่านอะไร เจ็บปวดกับอะไรถึงจะได้เรียนรู้ เราเรียนรู้ความขลาดเขาแห่งช่วงวัย แห่งอารมณ์มาพอหรือยัง เข้าใจหรือยัง ผ่านพ้นหรือยัง ความขลาดเขลาแห่งช่วงวัย ที่ครั้งหนึ่งวาดฝันความรักสวยงามจนเกินกว่าจะจินตนาการ แต่เมื่อมันจบลง เหมือนกับว่าชีวิตของเราจะจบลงไปพร้อมกับมัน เหมือนเราจะรักใครอีกไม่ได้ เหมือนรักครั้งใหม่จะไม่เท่าเดิม เหมือนเราจะรักคนใหม่ได้ไม่เท่าคนเดิม เหมือนหัวใจจะไม่เหมือนเดิม ความขลาดเขลาแห่งอารมณ์ ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราพูดอะไรออกไป เราตะโกนอะไรออกไป คำพูดที่ไม่อาจเอากลับคืนมาได้ คำพูดที่เจ็บกว่าเสี้ยนหนาม บาดลึกว่ามีดคม โทรศัพท์ที่ถูกขว้างทิ้ง ร่างกายที่กระทบกระทั่ง จนถึงขั้นลงไม้ลงมือ เสียงด่าทอ ที่พลันแต่สร้างความเจ็บปวด วุ่นวาย และไม่เคยลงเอยด้วยดี นอกจากบาดแผลที่ซ่อนตัวอยู่รอวันกลับมาปริแตกอีกครั้ง ผมเฝ้าถามตัวเองว่า เรียนรู้กับความขลาดเขลาทั้งหมดนั้นมากพอหรือยัง เข้าใจมันหรือยัง และผ่านพ้นมันหรือยัง จูโน่ต้องเจ็บปวดกับความจริงบางอย่าง—เธอผ่านพ้น เราล่ะ เราต้องเจ็บปวดกับความจริง อีกมากน้อยแค่ไหน เราจึงจะผ่านพ้น และพบคนที่เป็น Part time lover and full time friend เสียที “ไม่ใช่แค่เรา” “แต่เขาเองและเราเองต้องทำตัวเป็นพาร์ตไทม์เลิฟเวอร์ และฟูลไทม์เฟรนด์ด้วย” เธอคนนั้นตอบ “ใช่สินะ” ผมคิด ว่าแต่เราทำตัวอย่างนั้นได้หรือยัง ก่อนที่จะพบเจอใครสักคนที่จะทำตัวเช่นนั้น--อย่างที่เราหวัง คนที่ไม่หัวเราะ และเดินจับมือเรา แม้ชุดที่เราจะใส่นั้นสุดเห่ย หรือเปรี้ยวแปลกไม่เหมือนใครๆ คนที่เห็นเราเป็นคนหน้าเกลียดที่น่ารักที่สุด คนที่แม้จะไม่เห็นด้วยกับเราทุกเรื่อง แต่เขาไม่โกรธ ฯลฯ คนที่...รักเราอย่างที่เราเป็น คนที่บางครั้งทำตัวเป็นคนรักที่แสนหวาน และทุกครั้งและเสมอไปเขาคือเพื่อน...ที่แสนดี   Create Date : 02 มิถุนายน 2551 15 comments Last Update : 2 มิถุนายน 2551 15:18:23 น. Counter : 1650 Pageviews. Share Tweet

ว้าว อินจัง มีเพื่อนร่วมทางตามหาค่ะ "ขอยังคงเดินทาง ก็ยังคงเดินไปหาใครซักคน" ขอให้เจอเธอคนนั้นเร็วๆนะค่ะ   โดย: แอนจ๋า^-^ 2 มิถุนายน 2551 15:41:13 น.

ยังไม่รู้ ไม่อู๊วววววววววว ยังไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นแม่ใครได้ (ถ้าเป็นพ่อ คงพอไหวว่ะ)   โดย: แพนด้ามหาภัย 2 มิถุนายน 2551 17:49:32 น.

ตายล่ะตอนแรกเค้ามองข้ามเรื่องนี้ไปเลย นึกว่าเป็นหนังวัยสะรุ่น โหวกเหวกซะอิก   โดย: ซซ 2 มิถุนายน 2551 17:57:55 น.

เป็นหนังในดวงใจของคนที่ไปดูทั้งเก้าสิบเปอร์เซนต์แน่นอนแล้วค่ะ ......... อาจจะเพราะคนเขียนบทติดดินที่ทำงานมาแล้วทุกอย่างที่เหลือเชื่อ ก็เป็นได้ ทำให้มุมมองต่อสังคมเฉียบคมและเหน็บแนมด้วยอารมณ์ขันได้ขนาดนี้ ....... ดีจังเลยนะคะ ที่มีอะไรดี ๆ ให้ได้ดูอีก ไม่ได้ดูหนังอย่างนี้มานานมากแล้ว   โดย: MeMoM 2 มิถุนายน 2551 19:25:33 น.

ทำไมเราอ่านแล้วรู้สึกเศร้าหล้ะเนี่ย   โดย: coco-melon 2 มิถุนายน 2551 19:27:25 น.

ป.ล. ไม่ชอบขับรถ แต่ชอบนั่งรถไปต่างจังหวัดมากค่ะ นั่งนาน ๆ ในกทม.ไม่เด็ดขาด   โดย: MeMoM 2 มิถุนายน 2551 19:27:31 น.

อ่านแล้ว ทำให้คิดตามนะ part time lover and full time friend ...ถ้าคนรักกันมีนิยามความรักแบบนี้ โลกคงสงบสุขน่าดูล่ะ   โดย: BeCoffee 2 มิถุนายน 2551 20:58:51 น.

ชอบฉากที่บลีเกอร์มานอนกอดจูโน่บนเตียงช่วงท้ายครับ แค่ความรู้สึกกับหยาดน้ำตาเล็กๆก็แทนคำพูดคำปลอบใจได้หลายพันคำแล้ว   โดย: jonykeano 3 มิถุนายน 2551 16:08:35 น.

นิยามของคำว่า parttime lover fulltime friend นี่ โรแมนติคมาก ๆเลยนะครับ แฟนสำหรับผม เหมือนคู่หู จริง ๆ   โดย: pecochan 3 มิถุนายน 2551 21:33:00 น.

ดีใจค่ะ ที่คุณก็ชอบหนังสือประวัติย่อฯเหมือนกัน ตามความเห็นส่วนตัว อ่านจบแล้วมีความคิดเกี่ยวพันกับเรื่องศาสนานะคะ ในแง่ของการเกิดขึ้นและดำรงอยู่ของชีวิต(และจักรวาล)หน่ะค่ะ ในแง่วิทยาศาสตร์ อ่านจบแล้วไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเป็นหนังสือขายดี(ในหลายปท.) เพราะว่าสามารถอธิบายเรื่องยากๆ หลายๆ เรื่อง ให้เข้าใจได้ง่ายๆ เช่นเรื่องDNA เรื่องอะตอม ชีวิตช่างมหัศจรรย์จริงๆ และเหนือสิ่งอื่นใด ดีใจที่ได้เกิดมานะ   โดย: BeCoffee 3 มิถุนายน 2551 22:08:33 น.

อืมม แล้วเราจะถูกล็อตตารี่รางวัลที่หนึ่งแบบนั้นไหม ?   โดย: ภูติ IP: 161.200.255.162 3 มิถุนายน 2551 23:39:49 น.

ชอบทั้งหนัง รักทั้งเพลง   โดย: lamerdejoy 4 มิถุนายน 2551 8:53:27 น.

มันจะมีจริงมั๊ยละเนี่ย.   โดย: yatiko IP: 118.173.148.145 4 มิถุนายน 2551 15:08:23 น.

ไปเดินเล่น..คุยอะไรๆด้วยกันมั้ยครับ.. แวะไปเที่ยวกับผมนะครับ..   โดย: Little Knight 5 มิถุนายน 2551 20:29:34 น.

ชอบเรื่อง Su-ki-Da เช่นกัน นึกถึงทุ่งหญ้าของ All About Lily Chou-Chou หนังที่เรารักมากเช่นกัน ^_^ หนังเรื่องนี้กล้าที่จะใช้นักแสดงตอนวัยรุ่น และตอนโต เป็นคนละคนกัน ทำให้เรารู้สึกได้ว่า 17 ปีให้หลัง ทุกคนกลายเป็นคนแปลกหน้า แต่สิ่งที่เชื่อมโยงคนทั้งสองให้จำกันได้อีกครั้ง คือทำนองกีต้าร์ที่พระเอกเคยแต่งไว้นั่นเอง กีต้าร์ Acoustic ของหนังเรื่องนี้เพราะดีทีเดียว   โดย: Neuter Lover IP: 124.120.157.91 23 มีนาคม 2552 15:34:11 น.