|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
โคลง ๔ สุภาพ
คณะ
ในโคลงหนึ่งบทมี ๔ บรรทัด บรรทัดหนึ่งเรียกว่า " บาทหนึ่ง " โคลง ๔ สุภาพ ๑ บท จะมี ๔ บาท นับเป็น ๑ โคลง บาทหนึ่งมี ๒ วรรค วรรคหน้ามีวรรคละ ๕ คำ วรรคหลังของบาทที่ ๑ บาทที่ ๒ และบาทที่ ๓ มีวรรคละ ๒ คำ วรรคหลังของบาทที่ ๔ จะมี ๔ คำ ซึ่งรวมแล้ว ๑ บท หรือ ๑ โคลงจะมีคำรวมทั้งสิ้น ๓๐ คำ
พยางค์
มีจำนวนตามหน่วยที่ได้เขียนไว้ในแผนผังด้านบน ถ้าหากเป็นพยางค์ลักษณะของลหุอาจจะมีได้มากเกินกว่าที่แผนผังได้กำหนดไว้ก็ได้ แต่จะต้องไม่ยาวจนมีความรู้สึกว่าเยิ่นเย้อจนทําให้อ่านไห้ถูกทํานองและจังหวะไม่ได้
สัมผัส
จุดสัมผัสของโคลง ๔ สุภาพดูได้ตามแผนผังที่แสดงไว้ด้านบน นอกจากสัมผัสบังคับที่ได้กล่าวมาแล้วในแผน โคลง ๔ สุภาพยังต้องการสัมผัสอีก ๒ อย่าง เพื่อชูรสให้คำประพันธ์ไพเรายิ่งขึ้น ซึ่งได้แก่
สัมผัสใน ได้แก่คำที่คล้องจองกันและอยู่ในวรรคเดียวกัน จะเป็นสัมผัสคู่เรียงคำไว้ติดต่อกัน หรือจะเป็นสัมผัสสลับ คือเรียงคำอื่นแทรกคั่นไว้ระหว่างคำสัมผัสก็ได้ สุดแต่จะเหมาะทั้งไม่มีกฎเกณฑ์จํากัดไว้ว่า จะต้องมีอยู่ตรงนั้นตรงนี้เหมือน
อย่างสัมผัสนอก และไม่จำเป็นจะต้องใช้สระอย่างเดียวกันด้วย เพียงแต่ให้อักษรเหมือนกันหรือเป็นอักษรประเภทเดียวกันหรืออักษรที่มีเสียงคู่กันก็สามารถนำมาใช้ได้ สัมผัสในสามารถแบ่งแแกได้เป็น ๒ ชนิดได้แก่ สัมผัสสระ และสัมผัสอักษร ดังที่ได้กล่าวไว้แล้วในส่วนของฉันท์ลักษณ์ ( กลับไปอ่านฉันท์ลักษณ์ )
สัมผัสอักษร การสัมผัสอักษรระหว่างวรรคคือการให้คำสุดท้ายของวรรคหน้า สัมผัสอักษรกับคำหน้าของวรรคหลังเช่น ขึ้น กับ เคียง กา กับ กู่ ตา กับ ตาม จ้อง กับ จึ่ง ดังตัวอย่างข้างล่าง
เอกโท
๑ โคลง ๑ บทจะมีวรรณยุกต์เอก ๗ ตำแหน่ง วรรณยุกต์โท ๔ ตำแหน่ง ดังที่แสดงไว้ในแผนผัง
๒ ตำแหน่งวรรณยุกต์เอก และวรรณยุกต์โทในบาทที่ ๑ สามารถที่จะวางสลับตำแหน่งกันได้ คือเอาวรรณยุกต์ที่เป็นเอกไปวางไว้ในคำที่ ๕ และเอาวรรณยุกต์ที่เป็นโทมาไว้เป็นคำที่ ๔ ก็ได้ ในบรรดาโคลงทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นโคลงสุภาพ หรือโคลงดั้น สามารถนํามาสลับกันได้เสมอ ดังตัวอย่างที่แสดงไว้ด้านล่าง
๓ คำที่ ๗ ของบาทที่ ๑ และคำที่ ๕ ของบาทที่ ๒ และบาทที่ ๓ ห้ามใช้คำที่มีรูปวรรณยุกต์
๔ ห้ามใช้คำตายที่ผันด้วยวรรณยุกต์โท ในตำแหน่งโท
๕ คำสุดท้ายของบท ห้ามใช้คำตายและคำที่มีรูปวรรณยุกต์อื่น ๆ หากแต่ว่ากันว่าการลงท้ายบท การใช้เสียงจัตวาที่ไม่ปรากฎรูปจะเป็นที่นิยมและไพเราะยิ่ง
๖ คำที่เป็นเอกโทษคือใช้เอกในที่ผิด เช่น หน้า เขียนเป็น น่า ฯลฯ และ โทโทษ คือใช้โทในที่ผิด เช่น หรือ เขียนเป็น รื้อ , เล่น เขียนเป็น เหล้น ฯลฯ คำชนิดนี้โบราณผ่อนผันให้ใช้ได้ แต่มาบัดนี้ไม่ใคร่นิยมใช้เพราะเป็นการขอไปทีอย่างมักง่าย ทั้งทําให้รูปของคำที่นำมาใช้เสียไปด้วย
คำเป็นคำตาย
คําตายห้ามนํามาใช้เป็นคำสุดท้ายของบท
คำสร้อย
ถ้าเนื้อความยังไม่สิ้นกระแส จะเติมสร้อยลงในท้ายบาทที่ ๑ บาทที่ ๒ บาทที่ ๓ และบาทที่ ๔ ก็ได้ แต่ในปัจจุบันไม่นิยมที่จะเติมสร้อยในบาทที่ ๔ จึงไม่ใคร่จะได้เห็นในการแต่งโคลง ๔ สุภาพทั่ว ๆ ไป แต่หากในหนังสือโคลงรุ่นเก่า ๆ เราอาจจะพบเห็นได้บ่อย แม้หากเราจะแต่งเล่นบ้างก็สามารถที่จะทําได้ไม่ผิดข้อบัญญัติแต่ประการใด
โคลง ๔ สุภาพนี้ ถือกันว่าไพเราะและนิยมแต่งกันมาก เป็นโคลงที่นิยมแต่งกันมาตั้งแต่สมัยโบราณกาลไม่รู้จักจืด นับว่าเป็นหลักของโคลงทั่ว ๆ ไปเพราะหากเรียนรู้จนสามารถแต่งได้แล้ว ก็จะสามารถจะแต่งโคลงชนิดอื่น ๆ ได้โดยไม่ยาก เพราะฉะนั้นผู้ที่เริ่มศึกษาควรเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาและเรียนรู้ไว้
| Create Date : 19 ธันวาคม 2548 |
| Last Update : 19 ธันวาคม 2548 0:10:15 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 2804 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: malijauna  วันที่: 19 ธันวาคม 2548 เวลา:0:19:55 น. |
|
|
|
| โดย: noom_no1 วันที่: 19 ธันวาคม 2548 เวลา:2:14:53 น. |
|
|
|
| โดย: little-joe วันที่: 19 ธันวาคม 2548 เวลา:12:39:55 น. |
|
|
|
| โดย: ดวงสมร IP: 202.240.72.251 วันที่: 22 ธันวาคม 2548 เวลา:14:56:11 น. |
|
|
|
| โดย: ภาษาน่ารัก IP: 203.172.175.229 วันที่: 28 ธันวาคม 2548 เวลา:12:04:19 น. |
|
|
|
| โดย: ดาว IP: 203.113.67.70 วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:22:03:27 น. |
|
|
|
| โดย: ดาว IP: 203.113.67.70 วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:22:04:55 น. |
|
|
|
| โดย: ลี่ IP: 222.123.85.211 วันที่: 4 มีนาคม 2551 เวลา:20:52:39 น. |
|
|
|
| โดย: ลี่ IP: 222.123.85.211 วันที่: 4 มีนาคม 2551 เวลา:20:52:43 น. |
|
|
|
| โดย: P IP: 223.206.194.208 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:45:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ฟ้า ฝาดพิโรธริน...............อุทกฟ้า
อา รยล่มสูญสิน................ธรรมทรัพย์
เพศ เผ่าทุกผู้บ้า................กิเลศร้อนระเริงเมือง