|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
|
|
|
|
|
|
|
|
ราชันแห่งแอตโตเลีย
ราชันแห่งแอตโตเลีย
เหตุเกิดที่ร้านสุกี้ หน้าหม้อไฟที่ควันลอยกรุ่นและบนโต๊ะเต็มไปด้วยเป็ดย่าง บะหมี่หยกกับน้ำจิ้มรสเด็ด สาว (ไม่) น้อยจขบ.เอ่ยถึงเรื่องหนังสือที่เพิ่งหยิบมาอ่านใหม่รอบที่เท่าไหร่จำไม่ได้ด้วยความประทับใจว่า ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าในหนังสือเล่มนี้มีอะไรซ่อนอยู่มากกว่าการอ่านคราวที่แล้ว
"เรื่องอะไรพี่" สาว (ไม่) น้อยอีกคนตรงข้ามหม้อสุกี้ถาม
"ราชันแห่งแอตโทเลีย"
สาว (ไม่) น้อยรายนั้นนิ่วหน้าก่อนยอมรับ
"สงสัยเราอ่านหนังสือไม่ตรงกัน ....(ดูดชื่อออกเพราะเจ้าหนี้เธอเยอะ)ไม่ชอบอ่านหนังสือพวกวรรณกรรมเยาวชน"
"แต่เรื่องนี้ไม่ใช่วรรณกรรมเยาวชนธรรมดานะ มีอะไรมากกว่านั้นเยอะ ทั้งเรื่องอุบายทางการเมือง การชิงไหวชิงพริบระหว่างตัวละคร มีอะไรระหว่างบรรทัดเยอะ และถามหน่อยเถอะ...วรรณกรรมเยาวชนที่ไหนที่นางเอกตัดแขนพระเอกทิ้งตั้งแต่เล่มสองกัน"
ทั่วทั้งโต๊ะนิ่งอึ้ง (ก็ที่นั่งกันหน้าสลอนไม่ได้อ่านกันทั้งนั้นเลยนี่นา)
"เจ๊...เอ๊ย...พี่ว่าเรื่องนี้มันแนวโรแมนติกเสียด้วยซ้ำแบบเรื่องแนวเจ้าหญิงเจ้าชายของป้าอี๊ด เพราะในเรื่องมีสามสี่เมืองใหญ่ มีแอตโทเลีย นางเอกเป็นราชินีของแอตโทเลีย พระเอกเป็นจอมโจรแห่งเอ็ดดิส มีเมืองซูนิสเป็นผู้ร้าย มีมีดส์เป็นภัยจากภายนอกคาบสมุทร ทั้งเรื่องรักเรื่องกุศโลบายทางการเมืองวุ่นไปหมด แบบนี้พี่ว่าเรียกวรรณกรรมเยาวชนยากอยู่นา" จขบ.พยายามเกลี้ยกล่อม แต่ดูท่าสาว ๆ จะไม่สนใจอยู่ดี
เอาฟ่ะ ไม่สนก็ไม่สน เอามาเล่าในบล็อกก็ได้ เผื่อจะมีคนสนใจเรื่องนี้เหมือนจขบ.
ราชันแห่งแอตโทเลีย
ผู้เขียน เมแกน วาเลน เทอร์เนอร์ ผู้แปล ปัทมา อินทรรักขา
หนังสือชุดนี้ผู้เขียนแต่งออกมาแล้ว 3 เล่มค่ะ เล่มแรก จอมโจรยูเจนิดิส ไม่ค่อยถูกใจสาวแก่เท่าไหร่ เพราะเป็นวรรณกรรมเยาวชนจริง ๆ ปูพื้นตัวละครและกว่าจะรู้ว่าพระเอก ยูเจนิดิสหรือพ่อเจ็น เก่งก็เกือบท้ายเรื่องแล้ว อ่านแล้วหนเดียวจอด
(ต่อจากนี้ไปคือสปอลย์นะคะ ไม่อยากรู้อย่าอ่าน)
เรื่องที่สอง ราชินีแห่งแอตโทเลีย เรื่องนี้สนุกระดับหนึ่ง ผู้อ่านอย่างน้อยควรอ่านเล่มนี้ก่อนเพื่อความเข้าใจในความซับซ้อนและความรู้สึกของตัวละคร เรื่องนี้โหดไม่เบาเพราะแค่ต้น ๆ เรื่องนางเอกของเราก็สับแขนข้างขวาพ่อเจ็นทิ้งเสียแล้วข้อหาขโมย ก่อนเนื้อหาจะเข้มข้นขึ้นจากแนวเด็ก ๆ ก็มีเรื่องรัก ทั้งรักระหว่างหญิงชายและรักในประเทศของตัวเองเข้ามาพัวพันกันไปหมด
เรื่องสองเล่มที่ชอบนี้ ถ้าให้จขบ.ที่ชอบเขียนอะไรยาว ๆ เล่าคงเล่าได้หลายหน้ากระดาษ อีกทั้งย่อความไม่เก่ง เก่งแต่เขียนยาว ๆ ฉะนั้นขอสรุปตัวละครเด่น ๆ ดังนี้
ยูเจนิดิส : จอมโจรแห่งเอ็ดดิสหรือเจ้าตีนแพะ พ่อเป็นเสนาบดีกระทรวงสงคราม แม่และตาเป็นจอมโจร ส่วนปู่เป็นกษัตริย์แห่งเอ็ดดิส ฉลาด หลักแหลมภายในท่าทีใสซื่อ บางครั้งก็แกล้งโง่ แกล้งโวยวาย เขาหลงรักราชินีแห่งแอตโทเลียมาตั้งแต่ยังเด็ก เฝ้ามองและศึกษาเธอมาตั้งแต่ฝ่ายหญิงเป็นเจ้าหญิงองค์น้อยที่ไม่มีใครใส่ใจ ต้องเต้นรำเพียงเดียวดายใต้ต้นส้ม กระทั่งเธอก้าวขึ้นเจ้าหญิงรัชทายาท ฆาตกรรมสวามีในวันอภิเษก และเริ่มต้นปกครองแอตโทเลียในฐานะราชินีผู้เหี้ยมโหด ไร้หัวใจ
แม้เธอจะสั่งตัดมือเขา แต่เจ็นก็ยังรักจนยอมสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองเพื่อเธอ รักนี้เพื่อเธอจริง ๆ ค่ะ
ชอบพระเอกเรื่องนี้ตรงเป็นคนสามัญที่ไม่ใช่ฮีโร่แบบไม่สะทกสะท้านอะไรเลย มีหวาดกลัว มีตกอกตกใจ โวยวาย ฝันร้ายและมีความกลัวที่ฝังใจ แต่เจ็นมีความรักที่มั่นคง เขาเกลียดการเป็นกษัตริย์หากยอมเป็นเพื่อราชินีของเขา
ไอรีน : ราชินีแห่งแอตโตเลีย เจ้าหญิงที่ถูกเลี้ยงมาอย่างเข้มงวด เดียวดายและล้อมรอบด้วยอันตราย ชีวิตมีแต่ความโดดเดี่ยว ต้องก่อกำแพงกั้นขวางตัวเองกับผู้คนรอบข้าง เธอผู้ก้าวขึ้นบังลังก์โดยภารกิจแรกคือสังหารพระสวามี ตามด้วยการฆ่าฟันผู้คนรอบตัวเพื่อความอยู่รอดของประเทศ
ราชินีแห่งแอตโทเลียขึ้นชื่อในเรื่องความงดงามและเหี้ยมโหด ผู้หญิงที่ปกครองประเทศเพียงลำพัง ผู้หญิงที่ไม่เคยหลั่งน้ำตาแม้กระทั่งตอนที่พระบิดาเสด็จสวรรคต ไม่เคยร้องไห้ให้กับชะตากรรมชีวิตของตัวเอง แต่กลับต้องเสียน้ำตามากมายให้กับจอมโจรที่ขโมยหัวใจเธอไปได้ วันที่เธอสั่งตัดมือเขา ทุกค่ำคืนเธอจะเฝ้าฟังเสียงร้องไห้และอ้อนวอนเทพเจ้าของเขาและเธอเองก็ร่ำไห้ให้กับเขาโดยมีกำแพงสกปรกของคุกกั้นระหว่างคนทั้งสอง
ชอบนางเอกเรื่องนี้ตรงความเหี้ยมนี่แหละค่ะ ตัดสินใจเด็ดขาดสุด ๆ สั่งประหารคนได้แบบไม่กระพริบตา แต่บทจะรักก็อ่อนหวาน เป็นทั้งผู้หญิงคนหนึ่งและราชินีผู้ไร้หัวใจ
เฮเลน : ราชินีแห่งเอ็ดดิส เจ้าหญิงที่เหมือนทอมบอย ถูกเลี้ยงดูมาท่ามกลางป่าเขาลำเนาไพรและขุนนางที่เต็มไปด้วยความจงรักภัคดี ชนิดที่ตรงข้ามกับไอรีนทุกประการ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ราชินีแห่งแอตโทเลียจะรู้สึกริษยาราชินีอีกเมืองอยู่ตลอดเวลา เฮเลนเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเจ็น และคอยปกป้องเขาตลอด ชีวิตของเธอน่าจะสบาย แต่โชคร้ายที่เอ็ดดิสยากจน อยู่บนเขาไม่มีทางออกทะเล และถูกเพื่อนบ้านจ้องรุกรานตลอด ดังนั้นในฐานะราชินี เธอต้องทำทุกทางเพื่อปกป้องประเทศของเธอเช่นกัน
คอสติส : องค์รักษ์คนโปรด (?) ของกษัตริย์แห่งแอตโทเลีย เพิ่งปรากฏตัวในเล่มที่ 3 แต่เป็นเหมือนตัวดำเนินเรื่องแทบทั้งหมด เขาเกลียดราชันตีนแพะของแอตโทเลียจับใจ (เหมือนกับบรรดาองค์รักษ์ราชินี มหาดเล็กและนางกำนัลทั้งหมดในวัง) แต่โชคไม่ดีดันเก็บอารมณ์ไม่อยู่ไปต่อยหน้าเจ็นเข้า จึงต้องโดนลงโทษด้วยการเป็นองค์รักษ์ส่วนตัวของเจ็น
ความสัมพันธ์ระหว่างองค์รักษ์กับองค์ราชันค่อย ๆ เปลี่ยนจากการดูหมิ่นเหยียดหยาม ไปเป็นห่วงใย ก่อนจะค่อย ๆ ชื่นชมและกลายเป็นจงรักภัคดีในที่สุด
จริง ๆ ยังมีตัวละครอีกมาก แต่ถ้าเขียนหมดคงยาวเป็นวา ฉะนั้นเอาแค่ตัวสำคัญ ๆ เท่านี้นะคะ
เล่มสามที่ชอบมากคือความรักระหว่างราชันและราชินีควบคู่ไปกับการเดินหมากทางการเมือง เล่มสามจะเน้นการเมืองในวังในแอตโทเลีย ในขณะที่เล่มที่สองจะเป็นการเมืองระหว่างประเทศ ชิงไหวชิงพริบกันอยู่สามสี่เมือง
ในเล่มนี้เปิดฉากมาพระเอกของเราเป็นเหมือนตัวตลกในวัง ทุกคนคิดว่าราชินีของตนถูกบังคับให้ยก "ไอ้ตีนแพะ" เป็นกษัตริย์ แถมยังเป็นแค่ราชันหุ่นเชิดแขนเดียวเสียอีก (เจ็นทำตัวเหมือนไม่เก่ง แถมงี่เง่าเป็นเหมือนตัวตลกตลอดเวลา) เจ็นจึงถูกกลั่นแกล้งตลอด ทั้งเรื่องเสื้อผ้า ทรายในอาหาร หรือได้แต่อาหารที่คนมือเดียวไม่สามารถกินได้ (จำเป็นต้องตัดต้องหั่นก่อนกิน) ตัวเจ็นเองก็พยายามไม่แสดงตัวเพราะไม่อยากยึดอำนาจจากราชินี ทั้งที่ราชีนีพยายามบังคับให้ยึด ในใจจึงมีแต่ความขัดแย้งตลอด
แต่เล่มนี้ก็มีฉากหวาน ๆ ให้ชื่นใจหลายฉาก มีคำพูดของตัวละครที่ต้องขบคิด และมีความสะใจเมื่อบรรดาผู้ที่อยู่ล้อมรอบตัวเจ็นค่อย ๆ ประจักษ์ถึงความเก่ง ความฉลาดและความสามารถของราชันแขนเดียวที่คิดว่าต่ำต้อยด้อยค่าของแอตโทเลีย
ตอนนี้ก็ได้แค่รอเล่มสี่อย่างใจจดจ่อ
จบแล้วค่ะการแนะนำหนังสือเล่มที่รักมากเลยของจขบ. ใครหลงเข้ามาอาจจะนึกด่าในใจ เนื้อหามันอยู่ตรงไหนฟ่ะ เรื่องย่อล่ะ เรื่องย่ออยู่ตรงไหน
เอ่อ...มีเท่านี้แหละค่ะ บอกแล้วว่าย่อเรื่องไม่เป็น เนื้อหาที่นำเสนอทำได้แค่นี้ อาจจะแตกต่างกับของคนอื่นบ้างเพราะเขียนจากนิสัยและลักษณะตัวละคร ไม่ได้แนะนำในเรื่องเนื้อเรื่อง ถือว่าเป็นแบบฉบับการแนะนำหนังสือของจขบ.อย่างหนึ่งแล้วกันนะคะ
ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านและอ่านได้จนจบค่ะ
Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2552 |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2552 15:02:35 น. |
|
16 comments
|
Counter : 945 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ใกล้รุ่งoh IP: 124.120.246.239 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:05:19 น. |
|
|
|
โดย: เคียงจันทร์ IP: 117.47.154.63 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:33:25 น. |
|
|
|
โดย: odet IP: 116.58.231.242 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:45:55 น. |
|
|
|
โดย: moon/pk IP: 118.172.222.144 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:26:34 น. |
|
|
|
โดย: nungying วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:00:26 น. |
|
|
|
โดย: ทินา IP: 129.11.120.41 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:4:45:45 น. |
|
|
|
โดย: เจี๊ยบ IP: 118.173.57.116 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:56:47 น. |
|
|
|
โดย: ดุจจันทร์ IP: 222.123.112.134 วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:12:48:34 น. |
|
|
|
โดย: ดุจจันทร์ IP: 222.123.2.148 วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:16:47:33 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฉัตร (สาวน้อยเกวลิน ) วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:21:01:13 น. |
|
|
|
โดย: ดุจจันทร์ IP: 124.157.240.194 วันที่: 18 มีนาคม 2552 เวลา:18:27:47 น. |
|
|
|
โดย: ทะเลสวย IP: 119.42.71.100 วันที่: 21 เมษายน 2552 เวลา:13:00:56 น. |
|
|
|
โดย: Masaomi IP: 10.0.2.53, 125.24.149.111 วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:10:12:23 น. |
|
|
|
โดย: gagayear วันที่: 10 ตุลาคม 2552 เวลา:18:44:43 น. |
|
|
|
| |
|
|
ขอผ่านก่อนดีกว่าค่ะ เล่นตัดแขนกันหยั่งงี้ จะเรียกว่ารักกันได้งัยอ่ะ..
มีต่อเมื่อไหร่มาเล่าอีกนะคะ หนุกดี ..(แบ่บว่า หนุกจัง ตังค์อยู่ครบอ่ะค่ะ..อิอิ)