BlogGang.com : : อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์ : ได้เวลาถอดเฝือกแล้วจ้า

ได้เวลาถอดเฝือกแล้วจ้า

พอดีได้อ่านเจอบทความนี้นะคะ
คิดว่าน่าจะมีประโยชน์ไม่มาก็น้อย
เกี่ยวกับการปฎิบัติตน หลังจากถอดเฝือกแล้วค่ะ ^^
ขอขอบคุณที่มาจาก //www.uniserv.buu.ac.th/forum2/post.asp?method=TopicQuote&TOPIC_ID=1351&FORUM_ID=10

ด้วยนะคะ ^^
----------------------------------------------------------------------------
ก่อนตัดเฝือกคุณหมอจะใช้ดินสอขีดเป็นแนวยาว 2 ข้าง
ของเฝือกที่จะตัด แล้วใช้เครื่องตัดเฝือกไฟฟ้า
ซึ่งมีลักษณะเป็นใบเลื่อยกดลงตรงรอยที่ขีดไว้ลึก
จนถึงที่ว่างใต้เฝือกแสดงว่าพ้นความหนาของเฝือกแล้ว
และเริ่มกดเป็นช่วงๆตลอดแนวเฝือกที่ต้องการตัด
เวลาตัดจะมีเสียงดังและมีการหมุนไป-กลับของใบเลื่อย
ใบเลื่อยนี้จะตัดเฉพาะส่วนที่แข็ง และจะไม่ตัดส่วนที่นุ่ม

ดังนั้นเมื่อตัดเฝือกแล้ว จะใช้เครื่องถ่างเฝือกถ่างเฝือก
ให้แยกออกจากกันแล้วใช้กรรไกรตัดสำลีให้ขาดออกจากกันอีกครั้งหนึ่ง

หลังถอดเฝือกระยะแรก ต้องปฏิบัติตนดังนี้

1. ล้างฟอกผิวหนังบริเวณนั้นด้วยสบู่และน้ำอย่างเบาๆ
เพราะผิวหนังบริเวณนี้ยังมีสภาพอ่อนแอ
ไม่เช็ดถูอย่างรุนแรงเพราะผิวหนังอาจได้รับอันตราย
และกระดูกที่ติดแล้วยังไม่แข็งแรงพออาจหักออกจากกันได้อีก
การขจัดคราบเหงื่อไคลให้ง่ายขึ้นควรใช้น้ำมันมะกอก
หรือโลชั่นลูบบริเวณผิวหนัง ทิ้งไว้สักครู่แล้วเช็ดตามด้วยน้ำอุ่น
กับสบู่อีกครั้งเช็ดให้แห้ง อาจทาน้ำมันหรือโลชั่นอีกครั้ง
เพื่อให้ผิวหนังชุ่มชื้น การทำผิวหนังให้สะอาด
อาจใช้เวลานานหลายวัน ไม่ใช้วิธีดึงลอกผิวหนังที่แตกออก
ควรปล่อยให้หลุดร่วงไปเองเพราะอาจเกิดแผลถลอกได้ง่าย
ไม่ควรนวดผิวหนังบริเวณที่ถอดเฝือก
เพราะอาจทำให้กระดูกที่เริ่มติดหลุดออกจากกัน

2. การใช้งานอวัยวะที่ถอดเฝือกออกแล้ว ควรปฏิบัติดังนี้
2.1 พันอวัยวะส่วนที่เคยอยู่ในเฝือกด้วยผ้าพันแผลชนิดยืด
ให้ตลอดความยาวที่เคยอยู่ในเฝือกก่อนเริ่มใช้งาน
เป็นการพยุงแขนขาเวลาเคลื่อนไหว ช่วยป้องกันการบวม
ม่พันแน่นจนเกินไปและเวลานอนให้เอาผ้าพันแผลชนิดยืดออก
2.2 ให้เริ่มเคลื่อนไหวข้อที่ถอดเฝือกทันทีเท่าที่จะทำได้
โดยขยับข้อนั้นอย่างสม่ำเสมอ
เป็นการเพิ่มความแข็งแรงให้กลับคืนสภาพเดิมโดยเร็ว
2.3 ไม่ใช้งานหรือลงน้ำหนักบริเวณอวัยวะ
ส่วนที่เพิ่งถอดเฝือกใหม่ๆอย่างเต็มที่
จนกว่ากล้ามเนื้อจะแข็งแรงดังเดิมหรือจนกว่าคุณหมออนุญาต
2.4 ถ้ามีอาการบวมหลังเคลื่อนไหว
หรือผิวหนังบริเวณมือหรือเท้ามีสีคล้ำหลังจากเดิน
หรือนั่งห้อยแขนขา ควรยกแขนขาให้สูงกว่าระดับลำตัว
โดยวางแขนขาบนหมอนและขยับข้อบริเวณใกล้เคียงเสมอ
หากยังไม่ดีขึ้นควรไปพบคุณหมอ
2.5 ไม่ห้อยแขนขาที่ออกจากเฝือกใหม่ๆเวลานั่ง
ให้ยกแขนสูงโดยวางพาดบนหมอนหรือบนโต๊ะ
หรือยกขาวางระดับเดียวกับเก้าอี้
2.6 บริหารข้อที่ยึดติดแบบต้านแรงเคลื่อนไหว
ให้เหมือนเดิม เช่น การดึง การดัน หรือถ่วงน้ำหนัก
และค่อยๆเคลื่อนไหวมากขึ้นจนปกติ
ในครั้งแรกๆอาจมีอาการปวดได้
ควรใช้ความร้อนประคบบริเวณข้อที่ยึดก่อน
จะทำให้ความปวดน้อยลง
2.7 สังเกตภาวะแทรกซ้อนหลังจากถอดเฝือก
และควรรายงานให้คุณหมอหรือคุณพยาบาลทราบ
หากพบว่ามีสีของผิวหนังคล้ำมากขึ้น
ผิวหนังบริเวณที่เข้าเฝือกจะมีลักษณะแห้งตกสะเก็ดเป็นลาย
มีเยื่อสีเหลืองปนสีน้ำตาลบางๆปกคลุมอยู่
เกิดจากผิวหนังชั้นนอกที่ลอกรวมกับไขมัน
และสิ่งสกปรกอื่นๆ กล้ามเนื้อที่อยู่ในเฝือกลีบอ่อนแรง
เนื่องจากไม่ได้ใช้งานกล้ามเนื้อหรือใช้งานน้อยลง
ข้อบริเวณที่เคยเข้าเฝือกจะฝืดแข็ง งอหรือเหยียดไม่ได้เต็มที่
ขณะงอหรือเหยียดจะเจ็บปวด
เนื่องจากข้อไม่ได้ใช้งานเป็นเวลานาน
อาการปวดที่เกิดจากกล้ามเนื้อขาดความตึงตัว ลีบเล็ก
ทำให้มีการคั่งของเลือดโดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนขาและเท้า
มีกระดูกหักซ้ำเนื่องจากการใช้งานอวัยวะ
ที่เพิ่งออกจากเฝือกใหม่ๆเร็วเกินไป
หรือใช้งานอย่างเต็มที่ก่อนที่คุณหมออนุญาต
แรงกดเนื่องจากการเข้าเฝือกปูน (Cast pressure)
ต่อผิวหนังและปุ่มกระดูกต่างๆ ทำให้เกิดแผลกดทับ
ซึ่งผู้ป่วยมีอาการเจ็บปวด ต่อมาจะไม่รู้สึกเจ็บ
เกิดการเน่าตายของเนื้อเยื่อในที่สุด

นอกจากนี้อาจเกิดแรงกดต่อเส้นประสาท
โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่เข้าเฝือกขาชนิดยาว
ผู้ป่วยจะมีอาการชาหรือไม่สามารถใช้งานอวัยวะส่วนนั้นได้
งอนิ้วหัวแม่เท้าไม่ได้ อาการนี้จะเกิดชั่วคราวหรือถาวรก็ได้
การติดเชื้อหรือการเน่าตายของเนื้อเยื่อ
หรือมีอาการปวดแสบปวดร้อน มีกลิ่นเหม็นบริเวณที่เข้าเฝือก
มีสิ่งคัดหลั่งไหลซึมออกมา เฝือกตรงบริเวณที่มีการติดเชื้อ
จะอุ่นกว่าที่อื่นและผู้ป่วยมีไข้

Create Date : 27 สิงหาคม 2553

Last Update : 29 สิงหาคม 2553 18:02:18 น.

0 comments

Counter : 3386 Pageviews.