" การเป็นผู้ให้ ย่อมสุขใจ กว่าการเป็นผู้รับ "
Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
6 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
สามสหายยอดนักสู้ ผู้ไม่ท้อต่อชะตาชีวิต

สำหรับใครหลายคน คำว่า "อุปสรรค" อาจเป็นสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาพบเจอในชีวิต แต่สำหรับสามสหายแห่งเชียงใหม่ "สด" , "เยล" และ "จอย" ผู้ซึ่งมีปัญหาทางร่างกายมาตั้งแต่กำเนิด คำว่า "อุปสรรค" คือบททดสอบของชีวิตที่พวกเขาต่างปรารถนาจะฝ่าฟันสิ่งเหล่านั้นไปให้จงได้ เพื่อความฝันอันสูงสุดของพวกเขา




"สด" , "เยล" และ "จอย" คือเด็กพิการจากต่างจังหวัดที่ต้องมาอยู่ร่วมกันในโรงเรียนศรีสังวาลย์เชียงใหม่ สถานที่ซึ่งเป็นโรงเรียนสำหรับเด็กพิการ โดยมุ่งหมายจะศึกษาเรียนรู้ และเล่าเรียนต่อในระดับสูงขึ้นไปให้จงได้






เยล สุริยา แสงแก้วฝั้น



"เยล สุริยา แสงแก้วฝั้น" เด็กหนุ่มจากจังหวัดเชียงราย เขาป่วยด้วยโรคกล้ามเนื้อเกร็งมาตั้งแต่เด็ก และมีอาการค่อนข้างรุนแรง จะเดินจะเหิน หรือแม้แต่กินข้าวก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก แต่เขาก็พยายามหัดเดินด้วยการเกาะรั้วไม้ไผ่ไปรอบ ๆ บ้าน แม้จะหกล้มจนนับครั้งไม่ถ้วน ทำให้พ่อแม่เสียน้ำตาครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะสงสารลูก และขอร้องให้ "เยล" หยุดความพยายามไว้เสียตรงนี้ แต่ "เยล" ก็ไม่เคยยอมแพ้ เขาพยายามหัดเดินทุก ๆ วัน จนในที่สุด เขาก็สามารถเดินได้ด้วยตัวเอง แม้จะต้องมีวอคเกอร์ช่วยพยุง นอกจากนี้ "เยล" ยังขยันหมั่นเพียรเรียนจนจบชั้น ม.3 ก่อนจะได้เข้ามาอยู่ในโรงเรียนศรีสังวาลย์เชียงใหม่ และได้เรียนต่อในวิทยาลัยสารพัดช่างจนจบปวช.3 ด้านคอมพิวเตอร์





จอย วาสนา เผ่าปัญญา



"จอย วาสนา เผ่าปัญญา" เพื่อนตัวเล็กที่สุดในกลุ่มจากจังหวัดเชียงราย เธอป่วยเป็นโรคกรรมพันธุ์เมทาลิก ทำให้ร่างกายหยุดเจริญเติบโตตั้งแต่อายุ 5 ขวบ แม้ว่าตอนนี้ "จอย" จะอายุ 19 ปีแล้ว แต่รูปร่างยังเหมือนเด็กอายุเพียงแค่ 6 ขวบเท่านั้น ซ้ำร้าย "จอย" ยังเป็นโรคลิ้นหัวใจรั่ว และสายตาสั้นมากกว่าคนปกติ แต่ "จอย" ก็พากเพียรเล่าเรียนจนจบชั้น ม.3 และได้เข้ามายังโรงเรียนศรีสังวาลย์เชียงใหม่ ก่อนจะเรียนต่อระดับ ปวช.3 ที่วิทยาลัยสารพัดช่างเชียงใหม่ โดยมีครอบครัวคอยให้กำลังใจอย่างเต็มเปี่ยม





สด คมกริช เทพา



ส่วนคนสุดท้าย "สด คมกริช เทพา" จากจังหวัดลำปาง เขาป่วยด้วยโรคกล้ามเนื้อเกร็งมาแต่กำเนิดเช่นเดียวกับเยล แต่อาการรุนแรงน้อยกว่า ฐานะทางบ้านของเขาค่อนข้างมีกินมีใช้ "สด" จึงไม่ลำบากมากนัก และยังเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก ดังนั้น หลังจากเรียนจบระดับ ปวช.3 "สด" จึงเป็นคนแรกที่ตัดสินใจท้าทายกับโชคชะตาชีวิต "สด" ก้าวข้ามรั้วออกมาจากโรงเรียนคนพิการ เพื่อที่จะเรียนรู้การใช้ชีวิตร่วมกับคนปกติ และพิสูจน์ว่า ตัวเองสามารถช่วยเหลือตัวเองได้

หลังจาก "สด" ออกมาใช้ชีวิตข้างนอกได้ไม่นานนัก เขาได้ชักชวน "เยล" และ "จอย" ออกมาทดลองใช้ชีวิตนอกรั้วโรงเรียนที่ไม่มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกให้คนพิการโดยเฉพาะดูบ้าง โดย "สด" พยายามโน้มน้าวเพื่อน ๆ และแสดงให้เห็นว่า พวกเขาสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ในสังคมปกติ และความพิการไม่ใช่อุปสรรคของชีวิต ในที่สุด "เยล" และ "จอย" ก็สามารถขจัดความกลัวทั้งหลายออกไปได้ และเดินหน้าออกไปต่อสู้ชีวิตเป็นเพื่อนกับ "สด" โดยมี "สด" คอยเป็นพี่เลี้ยงและช่วยเหลือเพื่อน ๆ อีกสองคน









สด คมกริช เทพา








การออกมาสู่โลกภายนอกของ "สด" , "เยล" และ "จอย" ทำให้พวกเขาค้นพบว่า อุปสรรคทางร่างกายมิได้เป็นปัญหาสำหรับการดำรงชีวิตของพวกเขา ขอเพียงแค่มีความกล้า และความพยายาม พวกเขาก็สามารถใช้ชีวิตได้เหมือนคนปกติ แม้จะลำบากสักหน่อย แต่พวกเขาก็ไม่เคยยอมแพ้

"ถึงผมจะพิการ แต่ผมก็เป็นคน ๆ หนึ่งในสังคม อย่ามองคนเพียงแค่เปลือกกายข้างนอก" สด ระบายความในใจ

ทว่า การออกมาใช้ชีวิตในโลกภายนอก เป็นเพียงบันไดขั้นหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่า พวกเขาสามารถก้าวพ้นอุปสรรคไปได้ส่วนหนึ่งแล้ว แต่ความฝันอันสูงสุดของสามสหายก็คือ การได้ศึกษาเล่าเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย ยังไม่เป็นที่บรรลุผล จนกระทั่งเมื่อทางมหาวิทยาลัยเชียงใหม่มีโครงการพิเศษ ให้โควตาเด็กพิการเข้าศึกษาต่อ ทั้งสามคนจึงไม่รอช้า ยื่นใบสมัครเข้าเรียนต่อทันทีพร้อม ๆ กับเด็กพิการจากทั่วประเทศ





เยล สุริยา แสงแก้วฝั้น



ในที่สุดทั้ง "สด" , "เยล" และ "จอย" ก็เป็น 3 ใน 9 คนที่ได้รับการคัดเลือกให้เข้าเรียนต่อ โดย "เยล" เลือกเรียนนิติศาสตร์ เพราะชื่นชอบกฎหมายเป็นทุนเดิม และต้องการใช้ความรู้ด้านกฎหมายไปต่อสู้เรื่องสิทธิคนพิการ เพื่อให้คนพิการได้รับความเท่าเทียมเช่นเดียวกับคนปกติในสังคม ส่วน "จอย" เลือกเรียนคณะบัญชี และ "สด" เลือกเรียนคณะวิทยาลัยศิลปะ สื่อและเทคโนโลยี พวกเขาได้เข้าไปอยู่ในหอพักนักศึกษาร่วมกับเพื่อน ๆ คนปกติในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โดยมีพี่ ๆ เพื่อน ๆ คอยช่วยเหลือดูแลอย่างอบอุ่น

แม้การเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย อาจนำพาบททดสอบที่แสนยากเข็ญมาให้พวกเขาต้องเผชิญในด่านต่อ ๆ ไป แต่ทั้งสามคนก็สัญญากับตัวเองว่า จะไม่ยอมแพ้ และไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นภาระของคนอื่น พวกเขาทั้งสามจะขอพิสูจน์ให้คนร่างกายปกติเห็นว่า แม้พวกเขาจะพิการ แต่ก็ไม่มีอะไรที่แตกต่างจากคนทั่วไปในสังคมเลย ขอเพียงแค่ให้โอกาสพวกเขา เพราะโอกาสคือสิ่งที่จะช่วยเปลี่ยนแปลงชีวิตของทุกคน

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ความพยายาม และความอดทนต่อสู้กับอุปสรรคของทั้งสามสหาย หัวใจไม่พิการ ส่งผลให้พวกเขาได้รับรางวัล "คนเล็กหัวใจใหญ่" แห่งคนค้นฅน อวอร์ด ท่ามกลางเสียงปรบมือดังกึกก้อง ปนหยดน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาด้วยความปลาบปลื้มใจ หลังจากทั้งสามสหายได้ระบายความในใจบนเวที

"การที่ผมมาถึงจุดนี้ได้ มันไม่ใช่เป็นการพิสูจน์ตัวเองเท่านั้น แต่มันเป็นเครื่องพิสูจน์ให้คนที่ยังมีสภาพร่างกายที่คล้ายกับผม หรือใครที่ท้อใจได้มีกำลังใจขึ้นมา ผมเชื่อว่าคนพิการอย่างพวกเราทำได้ถ้ามีความพยายามจริง และสามารถอยู่ในสังคมอย่างมีศักดิ์ศรีเท่าเทียมกัน ผมอยากเป็นตัวอย่างให้คนเหล่านั้น พยายามลุกขึ้นสู้ทำให้ชีวิตที่สดใส ให้มีอนาคตที่ดี อย่ายึดติดกับคำว่าพิการแล้วยอมแพ้"













ติดตามชมเรื่องราวการต่อสู้ชีวิตของ สด เยล และจอย สามสหายหัวใจไม่พิการ ก่อนที่จะก้าวออกมาต่อสู้ยังโลกภายนอก ต่อได้ในรายการ คนค้นฅน วันอังคารที่ 11 มกราคม 2554 เวลา 22.15 น. มาร่วมค้นหากันว่า อะไรทำให้พวกเขาทั้งสามคนเข้มแข็งได้มากถึงเพียงนี้ สมดังฐานะเจ้าของรางวัล "คนเล็กหัวใจใหญ่"



https://www.youtube.com/watch?v=q0vmtQSJQ-A&feature=player_embedded



https://www.youtube.com/watch?v=6gpd9q2k6x8&feature=player_embedded



https://www.youtube.com/watch?v=qxSVE_lFVB8&feature=player_embedded



https://www.youtube.com/watch?v=eSCtk7vwGqE&feature=player_embedded


ที่มาจาก //hilight.kapook.com/view/54998


Create Date : 06 มกราคม 2554
Last Update : 6 มกราคม 2554 21:44:08 น. 0 comments
Counter : 1202 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




การเป็นผู้ให้ ย่อมสุขใจกว่าการเป็นผู้รับ : )
Friends' blogs
[Add อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.