BlogGang.com : : เด็กท้ายวัง2021 : วันเด็ก อีกวันหนึ่งที่เหนื่อยใช้ได้เลย

วันเด็ก อีกวันหนึ่งที่เหนื่อยใช้ได้เลย

วันนี้ เอ้ยย ต้องเมื่อวานแล้วสินะ
เพราะนั่งพิมพ์บล็อกตอนเกือบตีหนึ่ง
ทั้งๆที่พรุ่งนี้ตอน 7.00 น. จะต้องแหกขี้ตาไปเดินการกุศลของมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
เพื่อนบ้านอันแสนดีของเรา จากการเชื้อเชิญจากท่านนายกฯบ้านสมเด็จฯ งานนี้เลยต้องไปร่วมบุญกันหน่อย

อิอิ พูดถึงวานนี้ก่อนดีกว่า

วันเด็กแห่งชาติ เด็กๆหลายคนคงมีความสุขกันไปกับความปรารถนาดีของทุกภาคส่วนของสังคมที่มีให้กับเด็ก เพราะเด็กคือพลังแห่งอนาคตและพลังแห่งการพัฒนาประเทศชาติ ชอบใจอย่างหนึ่งที่วันนี้เด็กๆแทบทั้งหมดดูจะมีความสุขสดชื่นกันในจิตใจเป็นพิเศษ เพราะต้องรีบให้คุณพ่อ คุณแม่ปลุกแต่เช้าเพื่อที่จะเริ่มดำเนินรายการตะลอนทัวร์ เพราะบางคนจะต้องมีการเดินสายกันตั้งแต่ไปงานวันเด็กที่ๆเขามีการจัดเช้าก็ต้องรีบไปตอนเช้า พิเศษหน่อยสำหรับเด็กๆที่มีการเตรียมการแสดง เต้น ร้องเพลง โชว์ต่างๆเอาไว้ วันนี้เป็นวันที่ได้อวดความสามารถกันอย่างเต็มที่ เช้าที่นี่ บ่ายก็ไปอีกที่หนึ่ง ก็ถือว่าเป็นการแสดงความสามารถที่ดีของเยาวชนได้ในอีกด้านหนึ่ง ที่เป็นความภาคภูมิใจแน่นอนเมื่อเขาโตขึ้น

เรายังจำได้ว่า เมื่อเราประมาณ 10 ขวบมั้ง ช่วงนั้น ละคร เปาบุ้นจิ้น กำลังฮิตอย่างแรงอ่ะครับ พอจำกันได้มั้ย เปาบุ้นจิ้น สมัยที่ จั่นเจา มีเจิ้งอี้เจี้ยงมาเล่นน่ะ นั่นล่ะ เราก็ฝึกร้องเพลง เปาบุ้นจิ้นอ่ะนะ ประมาณว่า รู้ว่าจะมีงานวันเด็กไง เตรียมพร้อมๆๆ อิอิ

แล้วงานวันเด็กแห่งชาติก็มาถึงครับ เราก็ไม่ใช่ว่ามืออาชีพอ่ะนะ งานนั้นรู้สึกเป็นเวทีที่สองมั้งที่เป็นเวทีใหญ่หน่อยนอกจากแฟนต้ายุวทูตที่เคยประกวด ก็คุณพ่อ คุณแม่เราก็ดำเนินการอัดเทปเสียงมาเป็นอย่างดี เอาไปให้ทีมงานวันเด็กเปิด เราก็ร้องสดพะยะค่ะ อิอิ วันนั้นเขิลล์โคตรก๊าบบส์
ก็เริ่มร้อง

"ซือ ยัว เต๊า นา ตง หลิ่ว สุ่ย จิว เกอ ยวน อี ปู คือ หลิ่ว....." ก็ร้องไปจนจบเพลง แล้วก็ที่อยากจะเล่าให้ฟังก็มาถึงตอนนี้นี่ล่ะ มีพี่คนหนึ่งเขามอบรางวัลให้เรา 20 บาท แบบว่าอย่างปลื้มอ่ะครับ เราจำแม่นจนถึงวันนี้เลย คิดดูละกันนน

เขาว่ากันว่า ประสบการณ์วัยเด็กนี่ล่ะ เป็นประสบการณ์ที่จำไม่รู้ลืมกันเลยทีเดียว แต่ก็นะครับ ประสบการณ์วัยเด็กทำให้เรารู้สึกว่าเข้าใจเด็กมากขึ้น โตขึ้นมาจากคนอยากขึ้นมาร้องเพลง ตอนนี้กลายเป็นคนดำเนินรายการไปแทน สนุกดีวันนี้ มีน้องเหงียนมาช่วยเป็นผู้ช่วยพิธีกร วันนี้เด็กเยอะมาก สนุกดีเหมือนกัน ตอนบ่ายหลับเป็นตายเลยง่ะ

เฮ้อออ อยากอัพบล็อกไปจีนให้เสร็จจังอ่ะ แต่ไม่มีเวลาสักที งานเยอะมากๆ บลอกอันนั้นมันเหมือนว่ามัน ไม่รู้จบอ่ะ พิมทิ้งไว้ก็ไม่ได้อัพกันสักที อยากให้คนรักของเรารู้เหมือนกันนะว่าเราคิดกับเขายังไง แต่อย่างว่าอ่ะ อนาคต...

ตอนนี้ก็มีเรื่องให้เครียดอีกเหมือนกันกับชีวิต อยากถามหลายๆคน ว่า ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่คุณอยู่กับพ่อ แม่หรือผู้ปกครองมาโดยตลอดไม่เคยห่างกันเลย แล้วมีวันหนึ่งคุณจะต้องจากเขาเหล่านั้นเพื่อไปเรียนต่อต่างประเทศ คุณคิดว่าคุณจะปรับตัวอย่างไรให้รู้สึกสบายใจกับการที่คุณไปเรียนต่อต่างประเทศ เข้าใจอยู่ว่ามันคืออนาคต แต่สำหรับเราๆอยู่กับพ่อแม่พี่ชายมาตลอดอ่ะ ไม่เคยห่างเลยไปค่ายในไทยนานสุด 9 วันอยากบอกว่าหาตู้โทรศัพท์โทรหาแม่เกือบทุกวัน ตอนหนักสุดก็ตอนไปจีนนี่ล่ะ 10 วันไม่ได้โทรกลับมาเลย มาโทรอีกทีวันก่อนกลับ น้ำตาไหลโซกก คิดถึงพ่อแม่มากๆ ไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองดี

อิ อิ ไปนอนดีกว่า

ฝันดีนะครับทุกคน คนรักมากๆ เจ๊หมวยผู้ไร้เดียงสา น้องๆทุกคน เพื่อนๆชาวพันทิป ทุกๆคนที่รู้จักเด็กท้ายวังคนนี้ อิอิ มีไรมาคุยกันมั่งนะ อยู่ดึกๆมานเหงา เพราะขึ้นปี 3 มาก็เข้า Sleepless Society เพิ่มชั่วโมงมากขึ้น

อิอิ
ไปแว้ววววว

Create Date : 15 มกราคม 2549

Last Update : 15 มกราคม 2549 0:53:01 น.

2 comments

Counter : 480 Pageviews.

วันเด็กก็ผ่านพ้นไปแหล่ะ ไม่ได้ไปไหนกับเขาเลยค่ะ
นอนอืดดดด อยู่กับบ้านน่ะ

ส่วนเรื่องไปไหนไกลๆ เราว่า เดี๋ยวคุณเด็กท้ายวัง คงจะชินไปเองล่ะค่ะ แรกๆ ก็อดทนหน่อยแล้วกันน่ะค่ะ

โดย: ตะวันสีชมพู

วันที่: 15 มกราคม 2549 เวลา:1:23:13 น.

คิดถึงตอนเป็นเด็ก

โดย: แม่น้องธัย

วันที่: 15 มกราคม 2549 เวลา:1:48:39 น.