|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เปิดใจนักเขียนรางวัลสุภาว์ เทวกุลฯ ประจำปี 2558 และเปิดตัวหนังสือ เงื่อน ทะเล และผ้าเปื้อนเลือด
19 ตุลาคม 2558
พอดีว่าผมได้มีโอกาสไปร่วมงานมอบรางวัลสุภาว์ เทวกุลฯ ประจำปี 2558 และการเปิดตัวหนังสือ เงื่อน ทะเล และผ้าเปื้อนเลือด ที่สำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์จัดขึ้นเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 15 ตุลาคม 2558 ผมเลยอยากจะเก็บรายละเอียดบางส่วนของงานมาให้แก่ผู้ที่สนใจในเรื่องการเขียน โดยหวังว่าจะมีประโยชน์สำหรับผู้ที่อยากจะเขียนบ้าง ลองอ่านกันดูนะครับ
โดยในงานเริ่มต้นจากการมอบรางวัลสุภาว์ เทวกุลฯ ให้แก่ผู้ที่ส่งเรื่องสั้นขนาดสั้น (เรื่องสั้น 3 หน้า) เข้าประกวด มีผู้ผ่านเข้ารอบได้รางวัลทั้งหมดจำนวน 25 ท่าน โดยรางวัลชนะเลิศ ได้แก่เรื่อง เงื่อน โดยคุณจรัญ ยั่งยืน รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ได้แก่เรื่อง ทะเล โดยคุณอนันต์ เกษตรสินสมบัติ และรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 ได้แก่เรื่อง ผ้าเปื้อนเลือด โดยฉมังฉาย
ภาพหมู่ผู้ได้รับรางวัลทั้งหมด
หลังจากนั้นมีการแนะนำหนังสือ เงื่อน ทะเล และผ้าเปื้อนเลือด นี้เป็นหนังสือที่รวบรวมเรื่องสั้นทั้ง 25 เรื่อง และมีเรื่องสั้นจากกรรมการผู้ตัดสินอีก 2 ท่าน คือ อ.ชมัยภร แสงกระจ่าง และอ.จรูญพร ปรปักษ์ประลัย และมีการเชิญนักเขียนผู้ได้รางวัลชนะเลิศทั้ง 3 ท่านขึ้นมาพูดคุยเปิดใจเกี่ยวกับการเขียนเรื่องส่งเข้าประกวด โดยมี อ.จรูญพร ปรปักษ์ประลัยเป็นผู้ดำเนินรายการ ซึ่งรายละเอียดของการพูดคุยเสวนานี้ผมจะขอสรุปให้ท่านได้ทราบดังนี้
( รายละเอียดที่ผมเขียนสรุปมาทั้งหมดนี้อาจจะไม่ตรงตามคำพูดทุกประการ แต่ผมก็หวังเป็นอย่างยิ่งที่จะพยายามเขียนสรุปออกมาให้ตรงตามประเด็นที่นำเสนอทั้งหมด ดังนั้นถ้ามีการผิดพลาดหรือคลาดเคลื่อนไปประการใด ผมก็ต้องขอกราบขอโทษมา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ )
จากซ้ายไปขวา คุณฉมังฉาย , คุณอนันต์ เกษตรสินสมบัติ , คุณจรัญ ยั่งยืน และอ.จรูญพร ปรปักษ์ประลัย
-อ.จรูญพร ปรปักษ์ประลัย บอกว่านักเขียนที่ได้รับรางวัลทั้ง 3 ท่านนี้เป็นนักเขียนมือรางวัลกันทุกคน โดย อ.จรูญพรได้ถามเรื่องการเขียนของแต่ละคนว่ามีเทคนิคหรือวิธีการเขียนอย่างไรบ้าง?
-คุณจรัญ ยั่งยืน ผู้ได้รับรางวัลชนะเลิศ บอกว่า เรื่องสั้นขนาดสั้นนี้มีเสน่ห์อยู่ที่การวางพล็อตเรื่องที่ดี ต้องขมวดปมจบให้ได้ รวมทั้งต้องเลือกเฟ้นคำให้แก่ตัวละครเพื่อให้ใช้คำที่จำกัดมากที่สุด ดังนั้นการเขียนจึงยากพอสมควร
-คุณอนันต์ เกษตรสินสมบัติ ผู้ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 บอกว่า การเขียนเรื่องสั้นขนาดสั้นนี้ต้องใช้จินตนาการในการเขียนมาก เพราะต้องเขียนให้เรื่องออกมาเป็นเรื่องสั้น ๆ เหมือนกับที่เราดูหนังสั้น
-คุณฉมังฉาย ผู้ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 บอกว่า การเขียนเรื่องสั้นขนาดสั้นก็เหมือนกับการวิ่ง 100 เมตร ออกสตาร์ทแล้วต้องใส่เลย ต้องกระฉับ ใส่ให้เต็มที่แวะหยุดพักที่ไหนไม่ได้ โดยปกติแล้วตัวผมเขียนเรื่องสั้นยาวประมาณ 18-19 หน้า พอมาเขียนเรื่องสั้นขนาดสั้นเลยต้องให้สั้น ให้รู้ว่าตัวละครมีที่มาที่ไปอย่างไร ยอมรับว่าแต่ละคน (ผู้ส่งเรื่องเข้าประกวด) เก่งทุกท่านเลย
-อ.จรูญพร เห็นด้วยกับคุณฉมังฉายที่ว่าแต่ละคนเก่งทุกท่าน โดยเขียนกันหลากหลายแนวมาก อยากจะให้ทั้ง 3 ท่านพูดถึงเรื่องที่ตัวเองเขียน
-คุณจรัญ ยั่งยืน บอกว่า ผมเขียนเรื่องสั้นขนาดสั้นผมเลยตั้งชื่อเรื่องให้สั้นและกระชับ เรื่องที่ผมเขียนพูดถึงเรื่อง เงื่อน ที่ใช้ผูกควาย ซึ่งในความเป็นจริงแต่ละชีวิตต่างก็มีเงื่อนที่ผูกมัดตัวเองไว้ตลอดเช่นกัน เรื่องนี้เป็นการนำเสนอปัญหาเดิมที่เกิดขึ้นในสังคมแต่มันก็ยังไม่เปลี่ยนไป ยังคงมีการเกิดขึ้นซ้ำ ๆ อยู่เสมอ
-คุณอนันต์ เกษตรสินสมบัติ บอกว่า เรื่อง ทะเล ที่ผมเขียนอาจจะมีวิธีการเขียนที่แตกต่างจากคนอื่น โดยจินตนาการให้ตัวละครต้องประสบชะตากรรมบางอย่าง เดิมเรื่องนี้เคยเขียนเป็นเรื่องสั้นหน้าเดียวมาก่อน ส่วนตัวละครในเรื่อง (คนบ้า) ก็มีอยู่แถวบ้านผมเยอะ
-คุณฉมังฉาย บอกว่า ผมเขียนเรื่องการขายตัว โดยจำมาได้จากข่าวที่เคยเห็นว่าแม่นำลูกไปเร่ขายตัว ดูข่าวแล้วเอามาเขียนเป็นเรื่อง ผ้าเปื้อนเลือด จริง ๆ เขียนทิ้งไว้ 7-8 ปีแล้วรอให้เรื่องมันตกผลึกก่อน พอเอามาเขียนเป็นเรื่องสั้นขนาดสั้นก็ต้องสร้างตัวละครขึ้นมาใหม่ นำเสนอรูปแบบของปัญหาระหว่างผู้ใหญ่กับเด็ก (เรื่องละเมิดทางเพศ) ที่เกิดขึ้นที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลย
- อ.จรูญพร ถามถึงการเขียนของแต่ละท่านว่าเป็นมาอย่างไรบ้าง? ใช้เวลานานมากน้อยขนาดไหน?
-คุณจรัญ ยั่งยืน บอกว่า ที่ผ่านมาเคยเขียนเรื่องส่งประกวดมาแล้ว แต่ในครั้งนี้สนใจการเขียนเรื่องสั้น 3 หน้าเลยลองส่งมา ปกติเขียนเรื่องสั้นขนาดยาวที่ซับซ้อนมากกว่านี้มาก แต่พอมาเขียนเรื่องสั้นขนาดสั้นนั้นความกระชับทำให้เราต้องอดทนในการเขียน เพราะมันทำให้เขียนยาก ตัวละครทุกตัวถูกขีดวางไว้ไม่ให้เกินจึงต้องกระชับ ผมเกา (ตรวจทาน) ประมาณ 7-8 ครั้ง โดยตัดออกตลอดไม่มีการใส่เพิ่มเลย
-คุณอนันต์ เกษตรสินสมบัติ บอกว่า จริง ๆ แล้วเรื่องนี้ใช้เวลาการเขียนนานเกือบ 2 ปี คือได้เขียนเป็นเรื่องอยู่แล้ว ก่อนที่จะนำมาขยายเป็นเรื่องสั้น 3 หน้า โดยต้องเขียนแก้ไขไปจนถึงวันสุดท้ายที่ส่งประกวด
-คุณฉมังฉาย บอกว่า ในการเขียนนั้นต้องเริ่มต้นจากตัวเองต้องสนุกก่อน อย่าไปหวังแต่ให้ผู้อ่านสนุกเท่านั้น เราต้องสนุกก่อนจึงจะเขียนเรื่องออกมาได้ดี ส่วนตัวแล้วไม่ได้ตั้งใจในการส่งประกวด เพราะในตอนนี้เขียนเรื่องอยู่ทุกวัน พอมีการประกวดรางวัลใดก็จะดูว่ามีเรื่องที่สอดคล้องกันไหม? ถึงได้ส่งเรื่องเข้าประกวด แต่ถ้าให้เขียนเรื่องเพื่อส่งเข้าประกวดอย่างเดียวในตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว
-อ.จรูญพร ถามถึงการเขียนของทุกคนในปัจจุบันนี้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง?
-คุณจรัญ ยั่งยืน บอกว่า การเขียนเรื่องสั้นขนาดสั้นค่อนข้างยากแต่ก็จะพยายามเขียน ในช่วงหลังนี้หันมาเขียนนวนิยายเยาวชนบ้างแล้ว ปัจจุบันตนเองทำงานเขียนสกู๊ปข่าวอยู่ในทีวี เขียนข่าวภูมิภาค ช่วงหลังนี้เลยเขียนเรื่องสั้นน้อยมาก ในความคิดเห็นส่วนตัวคิดว่าถ้ามีเวทีที่เปิดกว้างเยอะ ๆ ก็คงจะดี จะเป็นการเปิดโอกาสให้นักเขียนหน้าใหม่ด้วย
-คุณอนันต์ เกษตรสินสมบัติ บอกว่า ส่วนใหญ่ตัวเองจะเขียนเรื่องสั้นยาวประมาณ 7-8 หน้าอยู่แล้ว ใจจริงแล้วตัวเองอยากจะเขียนส่งประกวดทุกสนาม และพอดีว่าในคราวนี้ตรง (เป็นการประกวดเรื่องสั้น) ก็เลยส่งประกวดดู
-คุณฉมังฉาย บอกว่า ปัจจุบันตัวเองเริ่มเขียนแนวนวนิยายบ้างแล้ว โดยมีการเอาบางส่วนของนวนิยายที่เขียนนำมาส่งในเฟสบุ๊คส์ (เฟสบุ๊คส์ส่วนตัวของคุณฉมังฉาย) บ้างเพื่อทดสอบกระแส เพราะว่าในบางครั้งงานเขียนมันก็เหงาเกิน สำหรับเรื่องสั้นนั้นในปีนี้ตั้งเป้าเขียนเรื่องสั้นขนาดยาวให้ได้สัก 1 ชุดจำนวน 10 เรื่อง แต่ละเรื่องยาวประมาณ 20 หน้า โดยเขียนจบไปแล้ว 2 เรื่อง
-ท้ายสุด อ.จรูญพร ปรปักษ์ประลัย ได้กล่าวสรุปว่า ในปัจจุบันนี้นักเขียนเขียนเรื่องสั้นกันยาวมาก อย่างเช่นเรื่องสั้นที่เขียนลงในนิตยสารราหูอมจันทร์ เป็นเรื่องสั้นที่ยาวมาก ๆ บางครั้งอ่านแล้วก็รู้สึกว่ายาวเกินไป ดังนั้นเพื่อให้เข้ากับกระแสสังคมในปัจจุบันที่เป็นยุคสังคมโซเซียล ที่คนอ่านอะไรที่สั้น ๆ เลยคิดว่าเวทีนี้ (การประกวดรางวัลสุภาว์ เทวกุลฯ ครั้งนี้) เป็นการเปิดโอกาสให้กับนักเขียนทั้งหน้าใหม่และหน้าเก่าที่เคยมีผลงานมาแล้ว
หนังสือ เงื่อน ทะเล และผ้าเปื้อนเลือด
สำหรับท่านใดที่สนใจอยากจะหาหนังสือรวมเรื่องสั้นขนาดสั้น เงื่อน ทะเล และผ้าเปื้อนเลือด นี้มาอ่าน ก็สามารถไปหาดูตามร้านขายหนังสือได้แล้ว หนังสือเล่มนี้พิมพ์โดยสำนักพิมพ์ นานมีบุ๊คส์ ครับ
ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการอ่านหนังสือนะครับ
    
| Create Date : 19 ตุลาคม 2558 |
| Last Update : 19 ตุลาคม 2558 15:05:47 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1568 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 19 ตุลาคม 2558 เวลา:16:10:20 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 19 ตุลาคม 2558 เวลา:19:14:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 62 คน [?]
|
อาคุงกล่องเป็นชายไทยนิสัยดีมีความฝัน ผู้ผันตัวมาเป็นทาสวรรณกรรมอย่างแท้จริง ใช้ชื่อกำหนดตัวตนว่า อาคุงกล่อง เป็นนามปากกาสร้างสรรค์ผลงานในเชิงหัสนิยาย และงานเขียนในรูปแบบต่าง ๆ อาทิเช่น เรื่องสั้น นวนิยาย สารคดี ความเรียง บทกลอน ไดอารี่เพ้อเจ้อละเมอเพ้อฝันต่างๆ ฯลฯ
ปัจจุบัน อาคุงกล่อง เป็นนักอ่าน นักคิดและนักเขียน รวมทั้งเป็นนักจินตนาการออกมาเป็นตัวอักษรด้วย ผู้มีความฝันอันยิ่งใหญ่คือการเป็นนักเขียนมีคุณภาพที่สรรค์สร้างผลงานอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ คาดว่าในเวลาอันใกล้นี้นาม อาคุงกล่อง จะเกิดปรากฎชัดในโลกวรรณกรรม จนเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางในหมู่หนอนนักอ่านทั่วไทย
"ในชีวิตจริงของคนเรา มีอะไรอีกมากมายที่จะต้องรับรู้และรับผิดชอบ ในแต่ละวันเรามีโอกาสที่จะหัวเราะได้สักกี่ครั้ง? แต่ถ้าเราได้มีโอกาสหัวเราะเสียบ้างเพื่อเป็นการผ่อนคลายหรือคลายเครียด ก็คงจะเป็นสิ่งที่ดีนะครับ"
ถ้าคุณเข้ามาในบล็อคของผมแล้ว คุณสามารถอมยิ้มหรือหัวเราะได้ ผมก็คงจะดีใจแล้วครับ (กรุณาช่วยทิ้งคอมเม้นท์วิจารณ์ไว้ให้ผมด้วยนะครับ จักขอบพระคุณมากเลยครับ)
akungklong@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ตลาดหนังสือค่อนข้างซบเซาตามสภาพเศรษฐกิจ
การจัดประกวดหนังสือขึ้นมา
ถือเป็นการกระตุ้นวงการนักเขียน
อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจ เป็นแรงกระเพื่อมให้กับนักเขียนได้บ้างนะครับ