ความทรงจำและความประทับใจจากงาน บล็อกแก๊ง...ตะลุยเมืองโบราณ
8 มีนาคม 2559
ในครั้งแรกที่ผมทราบว่าทีมงานบล็อกแก๊งค์จะจัดงานมิตติ้งประจำปีที่เมืองโบราณ ผมก็เริ่มคิดจินตนาการในทันทีว่ารูปแบบของงานจะเป็นอย่างไร? แล้วผมก็ตัดสินใจว่าผมพร้อมแล้วที่จะไปตะลุยเมืองโบราณร่วมกับเพื่อนบล็อกเกอร์ท่านอื่น ๆ ในปีนี้ผมต้องถือว่าโชคดีมากที่ผมได้รับสายสะพายด้วย เพราะว่าผมได้ห่างหายจากสายสะพายไปนานหลายปีแล้ว ถึงแม้ว่าผมจะได้สายสะพายในหมวดรีวิวหนังสือก็ตาม แต่ผมก็ภูมิใจว่าผมได้รับโทรฟี่รางวัลจากทางบล็อกแก๊งค์ด้วย
เช้าวันเสาร์ที่ 5 มีนาคม 2559 ในเช้าวันหยุดที่สดใส ดูเหมือนว่าในวันนี้ท้องฟ้าจะโปร่งเนื่องจากควันพิษจากรถยนต์มีน้อย ในวันนั้นตอนเช้า 7 โมงที่ผมออกจากบ้านรถไม่ติดเลย ผมติดรถคนข้างบ้านขึ้นทางด่วนมาลงดินแดนแวะเข้าปั๊มน้ำมัน ปตท. ถนนวิภาวดีที่เป็นจุดนัดหมายประมาณ 7.30 น. ผมลงทะเบียนรับเสื้อและป้ายชื่อจากทีมงานแล้วก็เหลือบไปเห็นบล็อกเกอร์เซเลปชื่อดังจากเมืองเชียงใหม่กำลังนั่งคอยอยู่ไม่ไกล ผมจึงเดินเข้าไปคุยกับคุณกะว่าก๋า ได้ทราบว่าคุณก๋าฯ เดินทางมาจากเชียงใหม่มาพักที่บ้านน้องสาวซึ่งอยู่ย่านรามคำแหงเพื่อเอาน้องหมิง หมิง ไปซ่อนตัวเก็บไว้ไม่ยอมให้บล็อกเกอร์คนอื่นได้เห็นตัวจริงของเด็กชายผู้ได้ชื่อว่าเป็นหลานของทุกคนในบล็อกแก๊งค์ ก็แน่ล่ะครับ ... ทุกคนได้เห็นรูปมาตั้งแต่เกิดเลยแต่ยังไม่มีโอกาสเจอตัวเป็น ๆ ที่ดิ้นงอแงได้ของน้องหมิง หมิง เลย
สักพักพี่อุ้มสีและพี่อ้อ (เริงฤดีนะ) ก็ตามมาสบทม ตามมาด้วยพี่แอมอร ( peeamp ) คุณเป็ดสวรรค์และท่านอื่น ๆ อีกหลายคน (จำได้ไม่หมด) พวกที่มาก่อนได้สิทธิ์ไปนั่งคอยบนรถบัสที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ ราชรถที่ทีมงานจัดตั้งชื่อให้เป็น บัสหนึ่ง พร้อมทั้งสั่งกำชับไว้ว่า ใครมาบัสไหนให้กลับคันนั้น ผมนั่งเอกเขนกคอยอยู่บนรถบัสสักพักก็มีเพื่อน ๆ บล็อกแก๊งค์ตามมาสมทบอีกหลายท่าน ทีเห็นแล้วดีใจที่ได้พบเจอคือ ป้ากุ๊กไก่(ร่มไม้เย็น) เห็นป้ากุ๊กไก่แล้วทำให้คิดถึงพี่ชายคนดีผู้ล่วงลับไปแล้วขึ้นมาทันที ส่วนคนที่ตามมาติด ๆ และมานั่งคู่กับผมก็คือ พี่เก้ง justice0009 ผมจึงได้นั่งพูดคุยแลกเปลี่ยนทัศนะกับพี่เก้งไปตลอดทางจนถึงเมืองโบราณ ต้องยอมรับว่าคุยกับพี่เก้งแล้วได้ความรู้ต่าง ๆ มากมาย ท่านใดที่สนใจจะปรึกษาข้อคิดทางกฎหมายก็ลองคุยกับพี่เก้งดูนะครับ เผื่อว่าจะได้รับคำแนะนำที่มีประโยชน์ได้
นั่งคู่กะพี่เก้ง justice0009
เมื่อ บัสหนึ่ง ถึงเมืองโบราณเลี้ยวเข้าไปยัง ริมขอบฟ้า รีสอร์ท บล็อกเกอร์ต่างทยอยเดินเข้าห้องประชุมสำหรับทำกิจกรรมในวันนี้ ไปถึงหน้าห้องประชุมก็ได้รับถุงผ้าที่ถูกสถาปนาให้เป็น ถุงยังชีพ ภายในมีอุปกรณ์ต่าง ๆ หลายอย่างแต่ผมเห็นเด่นชัดคือ พัด,กระดาษทิชชูและยาดม แสดงว่างานกิจกรรมในวันนี้ไม่ใช่เล่น ๆ แน่ เพราะว่ามีหมวกปีกกว้างใบใหญ่แจกให้อีกคนละ 1 ใบด้วย ในตอนนี้เองที่ผมได้รู้ว่าที่ป้ายชื่อของแต่ละคนมีสีที่แตกต่างกัน ผมได้ป้ายชื่อสีส้มแสดงว่าอยู่ทีมสีส้ม ต้องไปนั่งรวมกันกับเพื่อน ๆ บล็อกเกอร์สีส้มแถวขวาสุด ผมจึงได้รู้จักเพื่อนบล็อกเกอร์ใหม่อีก 2 ท่านที่นั่งข้าง ๆ ผม ซึ่งก็คือ คุณ LoveLikli กับ คุณปลาแห้งนอกกรอบ ทั้งสองท่านนี้เพิ่งจะได้มาร่วมงานของบล็อกแก๊งค์เป็นครั้งแรกก็รู้สึกว่าจะโชคดีทั้งคู่เลย
ก่อนที่งานจะเริ่มอย่างเป็นทางการก็มีคอฟฟี่เบรกเบา ๆ ให้รองท้องเรียกพลังกันก่อน เป็นกาแฟกับซาลาเปาใส้หมู ในช่วงนี้เองที่ผมได้พบเจอและได้มีโอกาสทักทายกับเพื่อนบล็อกเกอร์อีกหลายท่าน อาทิเช่น อาจารย์สุวิมล , พี่โอ เนินน้ำ , คุณไก่ aitai , พี่ไวน์ ไวน์กับสายน้ำ , พี่หยี น้ำฟ้าป่าเขา , คุณนัทธ์ , ป้ามด , แม่ซองขาวเบอร์ 9 , คุณฟ้า กาบิเอล ฯลฯ พูดคุยโขมงโฉงเฉงกันได้สักพักก็เริ่มงาน โดยทราบว่า บัสสอง มาถึงแล้ว งานเริ่มโดยคุณแหม่ม ยุวรรณา โกวฤทธิ์ เป็นคนกล่าวเปิดงาน แล้วทีมงานก็อธิบายกิจกรรมที่ทุกคนจะได้ทำในวันนี้ให้ทราบ โดยแบ่งทั้งหมดออกเป็น 3 กลุ่มตามสี สีส้ม , สีเขียวและสีชมพู โดยแต่ละทีมส่งตัวแทนออกไปจับฉลากเพื่อเลือกซองกติกา ทีมสีส้มของผมนำทีมโดยคุณไก่ aitai จับได้ภาคอีสานจึงต้องไปถ่ายภาพตามสถานที่ที่กำหนดให้ โดยมีพร๊อพประกอบการถ่ายทำเป็นอุปกณ์ต่าง ๆ ประจำภาคอีสาน ผมได้ถือกระด้งใบใหญ่ถึงแม้จะเกะกะแต่ก็ใช้บังแดดได้ดี เพราะว่าสถานที่ทั้งหมดที่จะไปเป็นสถานที่จำลองอันขึ้นชื่อของเมืองโบราณที่สร้างอยู่กลางแจ้ง หมวกปีกกว้างและกระด้งคงช่วยให้ผมหลบจากแรงแผดเผาไปได้บ้าง นอกจากต้องไปถ่ายภาพหมู่แล้วยังมีเกมส์ส่วนบุคคลให้เล่นอีกก็คือเกมส์ มีไข่มั๊ย? โดยให้แต่ละคนไปสอบถามลูกทีมอื่น ๆ ว่าใครมีไข่บ้าง? ถ้าเราถามแล้วเขามีเขาก็จะให้ไข่แก่เรา แต่ถ้าเราถามแล้วเขาไม่มีเราก็ต้องให้กระดาษสีซึ่งอยู่ใน ถุงยังชีพ ให้แก่เขาไป เกมส์นี้กว่าที่ผมจะเข้าใจกติกาก็เป็นตอนท้ายสุดที่พิธีกรบนเวทีประกาศผลครับ
คุณแหม่ม ยุวรรณา โกวฤทธิ์ เป็นคนกล่าวเปิดงาน
ท้องฟ้าเหนือเมืองโบราณในเวลา 10 โมงกว่า ๆ แทบจะไม่มีก้อนเมฆทำหน้าที่บดบังแสงอาทิตย์เลย แดดแรงอากาศร้อนจัด ผมเชื่อว่าทุกท่านที่ร่วมกิจกรรมครั้งนี้จะได้เหนื่อยชโลมร่างกายกันทุกคน ถึงแม้ว่าจะร้อนอบอ้าวสักเพียงใดทางทีมงานบล็อกแก๊งค์ก็คอยขับรถกอล์ฟนำน้ำดื่มเย็น ๆ มาเสิร์ฟให้แก้กระหายได้ตลอด ทีมสีส้มนั่งรถรางนำเที่ยวของเมืองโบราณเข้าสู่โซนภาคอีสาน แต่ละคนถือพร๊อพต่าง ๆ ส่วนผมไม่ลืมถือกระด้งเข้าร่วมถ่ายภาพด้วย รถรางของสีส้มจอดให้ลงถ่ายภาพตามจุดต่าง ๆ ประมาณ 3-4 จุด มีการถ่ายภาพหมู่ที่ขั้นบันไดเขาพระวิหารจำลองด้วย หลังจากนั้นรถรางสีส้มก็มุ่งหน้าตรงไปยังหน้าพระที่นั่งสรรเพชรปราสาทเพื่อถ่ายรูปรวมกันอีกครั้ง ก่อนที่รถรางของสีเขียนและสีชมพูจะตามมาถึง บล็อกเกอร์ทั้งหมดจึงได้ถ่ายภาพหมู่รวมกันเพื่อเป็นที่ระลึก แต่ว่าคนเยอะมากคนถ่ายเลยต้องไปตั้งหลักไกลมากภาพที่ได้ออกมาคงแค่พอเห็นหน้ากันว่าใครเป็นใครเท่านั้นเอง หลังจากนั้นทุกคนก็เดินทักทายถามกันตลอดด้วยประโยคซ้ำ ๆ ว่า มีไข่ไหม?
นั่งรถรางของเมืองโบราณ
สีส้มตะลุยภาคอีสาน
สีส้มสู้ ๆ
ผมไม่พลาดต้องถือกระด้งตลอด
เหมือนลืงได้กระด้งเลยอ่ะ
สีส้มรวมพลหน้าพระที่นั่งสรรเพชรปราสาท
คุณแหม่มโชว์หมวกบานในสวย ส่วนคนข้างหลังกำลังวุ่น "มีไข่มั๊ย?"
หลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมที่ต้องถ่ายภาพกลางแจ้งแล้ว รถรางก็พาบล็อกเกอร์ทุกท่านกลับมารับประทานอาหารกลางวันที่ห้องอาหารของเมืองโบราณ มื้อกลางวันนี้เป็นแบบบุฟเฟ่ต์เดินตักกันตามชอบใจ โต๊ะที่ผมนั่งอยู่ด้านนอกสุกผมนั่งรวมโต๊ะกับแม่ซองขาวเบอร์ 9 , คุณอุ๊ ลอยละล่อง บล็อกแกงค์ , คุณแซม (Sammyboy) , คุณดาริกามณี และอีกคนที่ผมจำไม่ได้ครับ (ใครอ่ะ?) ส่วนอาหารวันนี้ผมได้ยินหลายท่านบ่นกันเยอะ หลายท่านพยายามเปรียบเทียบกับมื้อกลางวันปีก่อนที่จัดที่โรงแรมสยามแอทสยาม ส่วนตัวผมอาหารกลางวันมื้อนี้ผมกินได้อย่างดี มีกินเฉาก๊วยและผลไม้ตบท้ายด้วย ในระหว่างที่รับประทานอาหารกันจนเกือบเรียบร้อยแล้วก็มีการเดินทักทายพูดคุยกันอีกรอบ ผมคุยกับคุณแซม (Sammyboy) ทำให้ผมทราบว่าผมกับคุณแซมเป็นเพื่อนกันในคลับ เรารักโปสการ์ด และเคยได้ส่งโปสการ์ดหากันด้วย ผมเพิ่งจะได้เจอตัวเป็น ๆ ในวันนี้เอง และที่พิเศษคือ ผมได้รับของฝากจากแม่ซองขาวเบอร์ เป็นขนมเทียนสุดอร่อย และได้คุ้กกี้จากคุณบุ๊ง Close To Heaven คุกกี้เนื้ออร่อยมาก ความอร่อยไม่แพ้ขนมเทียนของแม่ซองฯ เลย ในระหว่างที่ได้คุยหลังมื้ออาหารผมก็ได้ทราบว่าล็อคอินคนบ้านป่าก็มาด้วย สรุปว่ามีการเฉลยไปแล้วว่าเจ้าของล็อคอินคนบ้านป่าที่แท้จริงเป็นผู้หญิง ผมเลยได้เจอกับป้าภา อายุ 78 ปี (อายุมากกว่าคุณแม่ผมอีก) บล็อกเกอร์ที่อายุมากที่สุดในวันนี้ นอกจากนั้นผมได้เจอล็อคอินพรหมญาณี ที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนด้วย
ขนาดตอนกินข้าวยังเอากระด้งแอบไว้ข้างหลังเลย
หลังจากอิ่มหนำสำราญแล้วทุกท่านก็กลับเข้าห้องประชุมอีกครั้ง แล้วก็มีพิธีการสำคัญคือการมอบสายสะพายให้แก่บล็อกเกอร์ที่ได้รับการโหวต BlogGang Popular Award ครั้งที่ 11 มีบล็อกเกอร์ทยอยขึ้นรับรางวัลบนเวที ในปีนี้โชคดีที่ตัวผมได้รับการโหวตในสาขา Book Blog ด้วย ได้รางวัลชมเชยเล็กน้อยขี้ประติ๋ว แต่ผมก็มีโอกาสขึ้นบนเวทีเพื่อรับรางวัลสายสะพายเหมือนกัน และที่โชคดีที่สุดคือในปีนี้เป็นปีแรกที่ทางบล็อกแก๊งค์จัดทำโทรฟี่รางวัลมอบให้ด้วย ผมจึงมีโทรฟี่รางวัลสวย ๆ มาตั้งให้ดูเท่ห์บนโต๊ะเขียนหนังสือของผม ต้องขอขอบคุณ คุณดาริกามณีด้วยที่เป็นผู้มอบรางวัลให้แก่ผม หลังจากที่มอบรางวัลสายสะพายและโลห์ให้แก่ผู้ได้รับทุกท่านแล้ว หลังจากนั้นจะมีพักคอฟฟี่เบรกเล็ก ๆ เพื่อให้ทุกท่านเตรียมตัวเตรียมใจรอรับรางวัลใหญ่จากทางบล็อกแก๊งค์ ซึ่งผู้ได้รับรางวัลใหญ่เป็นสร้อยคอทองคำหนักหนึ่งสลึงได้แก่ พี่แอมอร ( peeamp ) , คุณ LoveLikli และ คุณปลาแห้งนอกกรอบ ส่วนท่านที่ได้รับรางวัลใหญ่เป็นสร้อยคอทองคำหนักสองสลึงคือคุณนัทธ์ ซึ่งสรุปว่าทั้ง 4 ท่านที่ได้ทองเพิ่งจะเคยมางานมิตติ้งกับบล็อกแก๊งค์เป็นครั้งแรก ส่วนที่น่ามหัศจรรย์ที่สุดที่อาจจะไม่มีใครสังเกตก็คือ คุณ LoveLikli กับ คุณปลาแห้งนอกกรอบ ทั้งสองคนนั่งติดกันอยู่กับผม ซึ่งตัวผมก็ได้รับรางวัลชิ้นใหญ่เป็นกระทะปิ้งย่างไฟฟ้ามูลค่าหลายบาทด้วย สรปุว่าแถวที่ผมนั่งติดกันสามคนได้รางวัลทั้งสามคนเลย แสดงว่าน่าจะเป็นโชคดีที่ดวงมาสมพงศ์กันพอดีก็เป็นได้
ผมได้รับรางวัลชมเชย Book Blog ครับ
กล่าวอะไรสักนิด (พูดไรไปบ้างฟ่ะ?)
ถ่ายคู่กะแม่ซองขาวเบอร์ 9
ถ่ายคู่กะพี่อุ้มสี (ขอบคุณภาพจากกล้องพี่อุ้มด้วยครับ)
ถ่ายภาพคู่กะป้าภา คนบ้านป่า
ก่อนกลับทุกท่านที่เข้าร่วมกิจกรรมยังได้รับของที่ระลึกจากทางบล็อกแก๊งค์ติดมือกลับบ้านด้วย มีผ้าห่มรูปแมวน่ารัก , กระเป๋าสะพาย , กระติกน้ำ ฯลฯ รวมทั้งได้รับพร๊อพต่าง ๆ ติดไม้ติดมือกลับบ้านกันทุกคน ตัวผมไม่พลาดที่จะหอบกระด้งกลับบ้านเช่นกัน กระด้งแบบนี้เป็นภาชนะชั้นดีสำหรับเอาไว้ตากปลาครับ (รู้สึกว่าผมภูมิใจกับกระด้งมากกว่าของรางวัลอย่างอื่นอีกเนอะ) ส่วนตอนจะกลับผมไม่สามารถกลับ บัสหนึ่ง ได้ เพราะว่าข้าวของผมมากมายถือหิ้วขึ้นรถบัสต่อรถเมล์คงไม่ได้แน่ โชคดีที่ผมได้รับความอนุเคราะห์จากคุณมี๊เก๋ (kae+aoe) ให้ผมติดรถกลับบ้านด้วย ทำให้ผมได้รับความสะดวกขึ้นเยอะ ผมต้องขอขอบคุณคนขับรถส่วนตัวของคุณมี๊เก๋ (kae+aoe) เป็นอย่างสูงด้วยครับ
ได้รับรางวัลใหญ่ (เกือบได้ทองแล้ว)
รางวัลคือกระทะปิ้งย่างไฟฟ้า
งาน บล็อกแก๊ง...ตะลุยเมืองโบราณ ในวันนั้นสนุกสนานและตื่นเต้นมาก นอกจากนั้นบรรดาบล็อกเกอร์ต่าง ๆ ที่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ได้มารวมตัวกันเพื่อพบปะสังสรรค์กัน ถือว่าเป็นปีละครั้งที่พวกเราชาวบล็อกแก๊งค์จะได้มีความสุขและสนุกสนานร่วมกัน ถือว่าเป็นการปลดปล่อยกระชากวัยกับกิจกรรมสนุก ๆ ซึ่งเป็นอีกหนึ่งความประทับใจที่ผมจะจดจำไว้ตลอด และผมก็หวังว่าหลาย ๆ ท่านคงจะจดจำวันนี้เช่นกัน จำไว้เพื่อรอคอยให้พวกเรามาพบเจอกันใหม่อีกครั้งในปีหน้า เพื่อจะได้มีความสุขกันถ้วนหน้าเหมือนรอยยิ้มที่เห็นได้ในวันนั้นครับ
ท้ายสุดนี้ผมต้องขออภัยที่ไม่ได้เข้าไปทักทายเพื่อน ๆ ทุกท่าน อาจจะเป็นเพราะว่าบล็อกเกอร์บางท่านผมยังไม่รู้จักผมเลยไม่ได้เดินเข้าไปพูดคุยด้วย แต่ผมก็หวังว่าในโอกาสต่อ ๆ ไปจะได้รู้จักและทักทายเพื่อนบล็อกเกอร์ต่าง ๆ ให้ได้มากขึ้น และผมต้องขอขอบคุณ คุณแหม่ม ยุวรรณา โกวฤทธิ์ และทีมงานบล็อกแก๊งค์ทุกท่านที่ได้จัดงานกิจกรรมดี ๆ แบบนี้ให้เหล่าบล็อกเกอร์ได้ร่วมสนุกกัน ขอบคุณมากครับ
เจอกันอีกครั้งในปีต่อไปครับ ... จะที่ไหน? จะจัดอย่างไร? ต้องตั้งหน้าตั้งตาคอยกันครับ
++++++++++++++
สำหรับท่านที่อยากชมงานมิตติ้งบล็อกแก๊งค์ในปีที่ผ่านมาคลิกได้ที่ลิงค์
ความทรงจำและความประทับใจจากงาน BlogGang's First Date: Chat & Chill in the Garden
ความทรงจำและความประทับใจจากงาน BlogGangs Sky Rally in Town !!!
Create Date : 08 มีนาคม 2559 |
|
45 comments |
Last Update : 8 มีนาคม 2559 13:41:56 น. |
Counter : 2243 Pageviews. |
|
|
|
ฮี่ๆ
ไปก่อง