|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
~ ลูกพีชนักสำรวจตัวน้อยๆ 7 เดือนแล้วน๊า ~
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกอ่ะ แป๊บๆ เดือนนึง อีกแระ เผลอแป๊บเดียวได้มาสุขสันต์วันเกิดลูกสาวครบ 7 เดือนเต็มอีกแล้ว เร็วจริงๆ
ครบ 7 เดือนปุ๊บ เราไปฉลองวันเกิดกันที่โรงพยาบาลอีกแล้ว ไม่ได้ไปฉีดวัคซีนนะ ลูกตัวร้อน จนคุณครูที่เนิร์สต้องโทรมาหาแม่ แม่กับพ่อก็รีบบึ่งไปที่เนิร์สพาไปโรงพยาบาลกันเลย (ความจริงมีนัดฉีดวัคซีนวันนี้นะเนี่ย)
อัพเดทน้ำหนักกับส่วนสูงเธอซะหน่อย
ไปถึงไข้ลดไม่มีไข้ซะงั้น - - " (ที่เนิร์สเช็ดตัวให้ก่อนที่จะมาถึง) พอถึงคิวตรวจ ยิ้มหวาน ไม่อยู่เฉยเลย จับโน้นจับนี่ คุยกับหมอ ดึงแฟ้มหมอมาเล่น เอาของบนโต๊ะเข้าปาก ไม่มีวี่แววของคนป่วยเลยซักนิด พ่อกับแม่ล่ะ เป็น งง มากกกกกก คุณหมอยังไม่แน่ใจก็ต้องเลื่อนฉีดวัคซีนไปก่อนเป็นอาทิตย์หน้าแทน รอดูอาการ
กลับมาลูกพีชสลบเหมือด อาบน้ำ หลับปุ๋ย ตี 2 ตื่นมาคุยอ้อแอ้ๆ ปลุกพ่อที ปลุกแม่ที หัดคลานไปมา อารมณ์ดีเชียว แต่พ่อกับแม่จิ ไม่อยู่ในโหมดที่จะคุยด้วยอยากนอนมั่กๆ กว่าจะนอนปาเข้าไปเกือบตี 3
เมื่อวานตอนเช้าไม่มีไข้แล้ว พ่อกับแม่ก็ไปทำงาน กลางวันแม่เป็นห่วงรีบโทรไปที่เนิร์สถามอาการ
แม่ "วันนี้ลูกพีชเป็นไงบ้างคะ ตัวร้อนไหม มีไข้หรือเปล่า กินนมเยอะไหมคะ งอแงไหม" (ถามเป็นชุดเลย)
คุณครูนิด "วันนี้ไม่มีไข้ค่ะ ตอนนี้กำลังคลานเล่นอยู่ นี่หันมายิ้มหวานเลยค่ะ ทานเยอะมากๆ เหมือนเดิม ไม่้ต้องเป็นห่วงนะคะ"
อากาศเปลี่ยนก็งี้แหละเนอะ ลูกป่วยอีกแล้ว ดีหน่อยที่ดีขึ้นไม่งั้นแย่เลย
เลิกงานไปรับที่ทำงานยิ้มหว๊าน หวาน สวัสดีค่า (คุณครูจับมือสอนทุกวัน) หายแล้วเนอะ
--------------------------------------------------------------------------------- ลูกพีชจ๋า เดือนที่ 6 ผ่านไป เดือนที่ 7 เข้ามาลูกพีชรู้มากขึ้นเยอะ
จัดว่า "ฉลาดแกมโกง" เลยหละ รู้จักอ้อน น่ารัก รู้จักวีน (อันนี้ไม่น่ารัก) พูดรู้เรื่องมากขึ้น เหมือนเริ่มคุยกันเข้าใจขึ้นหน่อยนึง
เวลาบ่นเค้าจะทำหน้างอ ปากแบะ เวลาชมจะยิ้มแก้มแทบปริ ชอบให้ชมม๊ากมากตลกดี กลายเป็นเด็กบ้ายอไปเรียบร้อยแระ ยิ่งเวลาคุยกันเค้าจะตั้งใจฟังมากๆ ต้องคอยระวังทั้งคำพูดและการใส่อารมณ์ ต้องพูดเพราะๆ แล้วนะเนี่ย เง้อๆ
โดยทั่วๆ ไปเธอยิ้มเก่ง อารมณ์ดีเหมือนเดิม ชอบให้คนโน้น คนนี้มาคุยด้วย เวลาพอใจจะตีแขน ตีขา ยิ้มแป้นแร้นเชียว ดี๊ด๊าๆ ยิ่งพาไปเที่ยวยิ่งดี๊ด๊ามากมาย
อยู่บ้านติดแม่ประหนึ่งเป็นของคู่ตัว ขาดกันไม่ได้ เวลาแม่เดินออกห่างจะแบะปากเลย เดินไปทางไหนก็มองตามตลอด แต่ไหงไปเนิร์สไม่ยักกะสนใจแม่เอาซะเลย จนเดี๋ยวนี้คุณครูต้องไล่แม่ไปทำงาน ไม่ต้องนั่งรอเล่นกับลูกแระ เพราะลูกไม่สนใจ 555
ตอนเย็นพ่อไปรับทุกวันที่เนิร์ส ไม่งอแง เล่นกับพ่อ คุยกัน รักกันหวานชื่นสองพ่อลูกกระหนุงกระหนิงทุกวัน น่าอิจฉามากกกกกก
มีภาพยืนยันความหวานชื่นเนอะ เดี๋ยวนี้บางทีที่บ้านก็เป็น
พ่อเธอก็เก่งมากๆ รับเธอคนเดียวได้สบายๆ เธออารมณ์ดี๊ ดี แม่ก็เลยชิวๆ กลับจากทำงานไม่ต้องรีบร้อนเหมือนเดิมแล้ว เพื่อนที่ทำงานแม่ชมพ่อเธอกันใหญ่ว่าเลี้ยงลูกเก่งจัง ขอบคุณนะค๊า จุ๊บๆ
ก็แอบมีบางวันที่แม่เกิดพิศวาสเธอขึ้นมา ก็ให้พ่อกับเธอรออยู่ที่เนิร์สก่อน แม่เลิกงานค่อยตามไปรับ แล้วกลับบ้านพร้อมกัน พ่อ แม่ ลูก ให้มีบรรยากาศแม่กับพ่อไปรับลูกกลับบ้านกับเค้าซะหน่อย อยากทำหน้าที่แม่ที่ดีกับเค้าบ้าง
แต่ไหงพอเห็นหน้าแม่ แรกๆ เธอทำหน้า "งง"
ประมาณว่า "นั่นครายอ่ะพ่อ" (หันไปมองหน้าพ่อ พ่อกำลังอุ้มเธออยู่คุยกันหนุงหนิงเชียว)
แม่ก็เรียกไปเหอะ "ลูกพีชจ๊ะ ลูกพีชจ๋า" ลูกก็ไม่หัน (อันนี้งอนเค้าหรือเปล่าตัวเอง) ต้องเดินมาใกล้ๆ จับแขนนิดนึงถึงจะโปรยยิ้มหวานให้แม่ชื่นใจ
สงสัยเป็นเพราะแบบนี้หรือเปล่าน๊า อิ อิ
เดี๋ยวนี้เปลี่ยนคุณครูคนใหม่เป็นคุณครูนิด (แม่ชอบคุณครูเค้ามากๆ เลยหละ) แม่ว่า หนูอารมณ์ดีขึ้นมาก คุณครูชมกันใหญ่ว่า หนูไม่กรี๊ดก่อนจะนอนเลย เลี้ยงง๊าย ง่าย พูดรู้เรื่องมากๆ ฉายา "ลูกกรี๊ด" ที่แม่ให้ไว้หายไปแล้วน๊า
คุณครูเค้าฝึกหนูนั่ง ฝึกหนูคลาน จนลูกแม่เริ่มนั่งได้นานขึ้นมาก กับเริ่มจะคลานได้แล้ว หนูกินนมน้อยลงไปเยอะ เหลือวันละ 10 กว่าออนซ์เอง แต่กินข้าวเยอะมากๆ ป้อนหายๆ คุณครูสอนหนูสวัสดีตอนเย็น ตอนพ่อกับแม่ไปรับด้วย น่ารักมากๆ เห็นแล้วชื่นใจจังเลย
เย็นๆ แม่ก็ให้หนูกินผลไม้ทุกวัน จะได้ถ่ายสบายๆ หนูชอบกินมะละกอ กับกีวี่มากๆ เลยจ้ะ แอปเปิ้ลกับลูกแพร์ไม่ค่อยชอบอ่ะ แม่ก็ให้กินทู๊กอย่างที่ลูกอยากกิน อย่างละนิด ละหน่อย หนูก็เหมือนลูกนก ป้อนหาย ป้อนหาย กินทุกอย่างที่ขวางหน้านะ เอ็นจอยอีตติ้งมากกกกก โชคดีนะที่ไม่แพ้อะไรซักอย่าง
ตอนนี้ 7 เดือนแล้วหนูก็ยังกินนมแม่อยู่นะจ๊ะ ทั้งกลางวันและกลางคืน
กลางวันแม่ขยันปั๊มอยู่ถึงจะน้อยนิดวันละ 8 ออนซ์ก็เถอะ
ส่วนกลางคืนหนูดูดเต้านอนอย่างเดียว
นี่เป็นสิ่งที่แม่ภูมิใจม๊ากมาก สำหรับคนน้ำนมน้อยอย่างแม่ ที่ให้หนูกินนมแม่จนถึงเดี๋ยวนี้ ถึงแม้จะไม่ใช่นมแม่ล้วนก็ตาม แต่อย่างน้อยแม่ก็ให้สิ่งที่ดีที่สุดที่แม่สามารถทำได้ให้กับหนู และแม่ก็ตั้งใจจะให้หนูไปจนกว่าจะแม่จะพอใจ 555
อาทิตย์ที่แล้วแอบไปส่งน้าป้องที่สนามบินมา ไม่หลับไม่นอน
มาอัพเดทพัฒนาการเข้าเดือนที่ 7 กันบ้างดีกว่า
@ ดอกไม้ยังไม่บานเลยจ้า ไม่มีวี่แววเลย
@ ชอบส่องกระจกมากๆ (อันนี้ทำให้ฟันขึ้นช้าหรือเปล่าน๊า)
@ เริ่มนั่งได้นานขึ้นเยอะ จับนั่ง นั่งได้หลังตรงเลย นั่งเองได้โดยไม่ต้องจับเลยเกือบ 30 นาทีแน่ะ ถ้าจับประคองนั่งก็นานมากๆ ชอบซะด้วยซิ
@ เดินรอบ Around we go ได้แล้ว เดี๋ยวนี้แม่นั่งอยู่กับที่เดินมาดึงผม กัดบ่าได้แล้ว เฮ้อๆ
@ ตั้งท่าคลานแล้ว หลังจากใส่เกียร์ถอยหลัง ตอนนี้โก่งก้น กระโดดกบมาข้างหน้า แขนเริ่มตามมาทีละข้างแล้วแต่ยังคลานไม่ได้ไกลนะ ใช้กลิ้งมากกว่าถ้าไม่ทันใจ
@ คว้าของได้แม่นมากๆ ใช้กลิ้งเอาถ้าคลานไม่ทันใจ ชอบพวกรีโมท โทรศัพท์มือถือ ของที่พ่อกับแม่ "ห้าม" ไม่ให้เล่นทุกอย่าง ไม่เคยพลาดเป้าเลยแม่แต่ครั้งเดียว หยิบปุ๊บ ติดมือปั๊บ แกะก็ไม่ค่อยจะออก ขอก็ไม่ให้
@ มีท่าอินเทรนด์แล้วน๊า อันนี้แม่ภูมิใจนำเสนอ "ท่าดูดนิ้วเท้าตัวเอง" ทำได้แล้วคร่า
@ หยิบของเปลี่ยนมือไปมาได้แล้ว
@ ชอบแย่งของจากมือ จับแทบไม่ทันแน่ะ
@ ไม่พอใจชอบทำสะพานโค้ง (อันนี้ท่ายอดฮิต) แต่เดี๋ยวนี้เป็นบ่อยนะยะ
@ เริ่มพูดเป็นคำๆ แต่ยังไม่ค่อยได้ใจความ "แปมๆๆๆๆ" (ไม่รู้เรียกชื่อแม่เปล่า) "หม่ำๆๆๆๆ" (ไม่รู้ว่าหิวหรือพูดเล่นๆ แล้วแม่กับพ่อฟังได้แบบนี้)
@ รู้จักจำ และแยกเสียงคนได้แล้ว เวลาคนเรียก จะหันตามเสียงที่คุ้นเคย แล้วรู้ด้วยนะว่าใครต้องเรียกแบบไหน เธอถึงจะหันไปยิ้ม อย่างคุณครูเอ๋จะเรียก "ซาลาเปา" พอได้ยินเสียงเธอจะหันไปยิ้มแป้นเลย คุณครูอ้วนจะเรียก "คนสวย" เธอก็ยิ้มแป้น ถ้าเรียกอย่างอื่นเธอก็ไม่หัน
@ คึกคักมาก ไม่ยอมนอน บ้าพลัง จะหัดคลาน กับหัดนั่งเองอย่างเดียว เริ่มคลานๆ นั่งๆ (แบบเบี้ยวๆ) สักพักก็คลานต่อ ทำแบบนี้ทั้งวัน
@ เริ่มวีรกรรมทำลายล้างแล้ว ทุบของเล่น คว้ามาอม จิกผม จิกจมูก ดึงหน้าแม่ ทำร้ายร่างกายแม่ กัด ดึง ตุ๊กตา ทำลายข้าวของ
@ ปลุกพ่อกับแม่ได้ วันหยุดอยากจะนอนยาวๆ ไม่ได้ซะแล้ว พอเด็กตื่นปุ๊บ แม่ได้ยินแกล้งหลับตา เธอก็คลานมาถึงหน้า ร้องเรียก ไม่ตื่น ก็เริ่ม จิกหน้า ดึงผม ดูดไหล่ ฯลฯ ถ้าแม่ยังไม่สะทกสะท้านเธอจะคลาน ไปปลุกพ่อ ใช้วิธีเดียวกัน
@ กลับมานั่งคาร์ซีท กับรถเข็นได้เหมือนเดิมแล้ว (พ่อกับแม่เอาขนมล่อ หรือไม่ก็จับนั่ง เธอชอบนั่ง ไม่ชอบจับนอน)
@ ชอบเล่น "จ๊ะเอ๋" ได้ หัวเราะเอิ๊กอ๊ากเชียว
@ เคลื่อนที่แบบหมุนรอบตัวเองได้ หันไปตามทิศที่จะไปได้คล่องมาก
@ กลางคืนเริ่มนอนยาวขึ้น นอนดิ้นซะด้วย ดิ้นทั่วเตียงเลยหละ
@ ชอบฟังเพลง ยิ่งมีคนร้องเพลงให้ฟังยิ่งชอบ จะหยุดฟัง หัวเราะเอิ๊กอ๊ากๆ
ปิดท้ายด้วยรูปนี้ดีกว่า อิ อิ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่แวะมาเยี่ยมนะจ๊ะ จุ๊บๆ
Create Date : 19 มกราคม 2553 |
Last Update : 23 มกราคม 2553 13:39:07 น. |
|
9 comments
|
Counter : 1141 Pageviews. |
|
|
|
โดย: red color วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:21:43:32 น. |
|
|
|
โดย: i_nookae วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:11:34:46 น. |
|
|
|
โดย: phety talon วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:13:33:41 น. |
|
|
|
โดย: Myfamily วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:21:00:30 น. |
|
|
|
โดย: i_fon&chok วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:10:07:24 น. |
|
|
|
โดย: moondaisy IP: 125.27.3.144 วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:17:11:10 น. |
|
|
|
โดย: จ้าว..จอม วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:00:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
ยิ้มหวานจริงๆๆเลยจ้า
ช่วงนี้อากาศไม่ค่อยดี ยังไงรักษาสุขภาพนะจ๊ะ