วันนี้อากิหนีออกจากบ้านมาล่ะ T^T

จะเรียกว่าหนีออกจากบ้านได้มั้ยนะ?

เช้าวันนี้ตื่นมาเพราะเสียงปลุกแบบหฤโหด

(แต่แม่บอกว่าพ่ออารมณ์ดีมาปลุกนะ??)

แต่ที่ได้ยินมันไม่ใช่ง่ะ

แล้วด้วยความน้อยใจก้อเลยพาลไปหลายๆเรื่อง

แต่ตอนนั้นพ่อออกไปข้างนอกแล้วล่ะ

แม่ก้อออกไปทำงานแล้ว

พออยู่คนเดียว เรื่องเก่าๆก้อประดังเข้ามา

ความรู้สึกว่าอยากหนี อึดอัดก้อมี

อยากไปให้พ้นๆจากที่นี่

ไปไหนดี???

คิดถึงตอนอยู่ภูเก็ต มีอิสระเต็มที่

เลยคิดว่า ออกไปขับมอเตอร์ไซค์เล่นดีกว่า

ขับไปไกลๆ ที่ไหนก้อได้

เลยโทรไปบอกแม่ด้วยความเคยชินว่าจะออกไปขี่รถเล่น

แม่ก้อเลยเป็นห่วงถามว่าเป็นอะไร

เพราะตอนก่อนที่แม่จะออกมาทำงานเห็นเรากระฟัดกระเฟียด

เลยเล่าให้แม่ฟัง แล้วก้อร้องไห้

ก้อคุยๆๆๆ แม่ก้อเลยโอเค อยากไปก้อไปนะ ดูแลตัวเอง ระวังรถด้วย

ก้อเลยออกจากบ้านตอนสองโมงครึ่ง

ก้อขับไปทางปักธงชัย เรื่อยๆ

แวะกินข้าวที่ปั๊มน้ำมันก่อนถึง รพ.ปักฯ

โทรบอกแม่ว่าอยู่ไหน

แม่บอกว่า ขากลับซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้กินด้วย - -"

ขับไปด้วยคิดอะไรสรตะไปด้วย

ไปๆมาๆก้อมาถึงวังน้ำเขียว - -" (ไกลไปนะ)

จอดพัก โทรบอกแม่ว่าเหนื่อยมาก จะหาที่นอนหายเหนื่อยแล้วจะกลับ

แม่ก้อโอเค บอกว่าหายเหนื่อยแล้วกลับ ก่อนกลับให้โทรบอกด้วย

ก้อเลย ขับเลยวังน้ำเขียวไปเข้าเขตปราจีนบุรี

เข้าเขตอุทยาน แล้วก้อเลยเข้าไปพักที่ "ระเบียงผา"

ก้อเข้าไปก้อโทรบอกแม่ แล้วก้อโทรหาพ่อ

บอกพ่อว่าเหนื่อยมาก ก้อเลยจะพัก หายเหนื่อยแล้วจะกลับ

พ่อตอบกลับมาว่า"หาเรื่องให้เสียเงินจนได้นะ"

อึ้งเลย!!! ใบ้รับประทาน ก้อเลยบอกว่าแค่นี้นะแล้วก้อวางสายไป

ไม่มีเลยที่จะบอกว่า

"พักให้หายเหนื่อยนะลูก แล้วค่อยกลับก้อได้"

ทำให้คิดได้ว่า พ่อห่วงเงินเหรอ?? แต่ก้อรู้หรอกว่าไม่ใช่ แต่ก้อแอบคิดให้น้อยใจไม่ได้

อยากฟังคำพูดแบบนี้บ้างง่ะ แค่นั้นเอง

เรื่องปลุกก้อเหมือนกัน

ก้อเคยบอกแล้วว่าเบาๆได้มั้ย ช่วงนี้ตกใจง่ายมาก

แค่หมาเดินผ่านหลังบ้าน(ห้องเราติดหลังบ้าน)ก้อสะดุ้งตื่นหัวใจเต้นตึ่กๆๆๆๆๆๆ!!!!

เหงื่อซึม เท้าเย็นมือเย็นแล้วง่ะ

ปลุกแบบว่า เข้ามาในห้อง นั่งข้างเตียง ลูบหัวแล้วบอกว่า ตื่นได้แล้ว

อะไรแบบนี้อ่ะ ไม่ให้ตกใจง่ะ หัวใจจะวายเอา -"-

ก้อเลยร้องไห้อีกแล้ว โทรไปหากิ๊ก(เพื่อนชื่อกิ๊ก)

ก้อคุยๆกัน กิ๊กตกใจมากที่อากิขับมอไซค์คนเดียวมาไกลขนาดนี้

ก้อปลอบก้อคุยไป แล้วก้อโทรไปหาแม่ คุยแป๊บนึงก้อหลับ

แต่หลับไม่ลง ฝนตก!!! ตกแรงด้วย

ตอนไปถึงที่พักเวลา 11.30 น.

เรารอจนกระทั่งฝนหยุด ก้อกลับ จ่ายตังค์แล้วก้อขับกลับออกมา 3.20 น.

ก้อขับมาเรื่อยๆ ปวดหัวด้วย เรื่อยๆๆๆ

จนถึงปั๊มที่ปักธงชัย จอดกินข้าว เดินเล่น โทรหากิ๊ก

กิ๊กบอก เป็นคนเศร้าที่ชิลมาก ฮ่ะๆๆๆ T^T

เสร็จก้อขับมาเรื่อยๆๆๆ จนถึงบ้าน

พ่อไม่อยู่ อยู่แต่คุณตา

ตารีบเดินมาเปิดประตูให้ บอกว่าหายไปไหนใจหายหมด

มาไม่เจอใครอยู่บ้าน

ก้อเลยบอกไว่า ใจหายทำไม ไปขับรถเล่นเอง

แล้วก้อเข้าไปนอนในห้อง แล้วแม่ก้อกลับมา

ก้อคุยกันนิดหน่อยก้อหลับ

หลับไปพักนึง ก้อตื่นมาอาบน้ำ นั่งเล่นเนทนี่แหละ

ถ้านี่เรียกได้ว่าเป็นการหนีออกจากบ้าน

ก้อเป็นการหนีออกจากบ้านครั้งที่สามในชีวิต

แต่ก่อนหน้านี้สองครั้งหนีไปในเมือง ไปเช่า รร.นอน

แต่แม่ก้อมาตามรับกลับบ้าน ภายในเวลาไม่ถึงสองชั่วโมง

ตอนี้พ่อกลับมาแล้ว แต่ไม่ได้คุยกันมาก เพราะพ่อปวดฟันมาก - -"

นี่ก้อเหมือนกัน

ปวดมาหลายเดือนแล้ว ตั้งแต่ก่อนเมษาก้อไม่ยอมไปหาหมอฟันซักที

เฮ้ออออ.....



เข้ามาบ่นแค่นี้ล่ะค่ะ

เด็กดีไม่ควรเลียนแบบนะคะ ^^

ฝันหวานๆค่ะ ^^//










I just wanna run away from here.

Escape and leave form everything.

Where is my own space?

Where is my own place?

Where is my own life?