รับน้อง-ส่งน้อง

วันนี้สาย สายต้องออกไปส่งน้องเต้ยที่ไร่ที่บุรีรัมย์ ก็ที่เมื่อวานหน่ะซิน้องเต้ย (บอกว่าคิดถึงพี่แอร์ กับพี่กิ๊บมากอยากมาหา) มาจากกรุงเทพพร้อมน้องเทน แม่เรา กับน้าเป้า ที่พากันยกขบวนกันไปมอบตัวน้องเทนที่หัวเฉียว แห๋มเห่อกันซะไม่มีหล่ะ ได้ข่าวว่าหลงทางกันยกใหญ่ อิอิ

ที่เมื่อวานก็เลยต้อนรับน้องสาว (ตัวโตมาก) ด้วยการพาไปหม่ำ ๆ แล้วก็ไปโยนโบว์ต่อกันยาวไปเลย กลับเข้าบ้านซะดึกดื่นเลยทีเดียวเชียว ตอนแรกกะว่าจะพาไปดูก้านกล้วย แต่ก็นะ ไม่มีแนวร่วม เสียงส่วนใหญ่อยากจะไปโยนโบว์กันซะมากกว่า กลายเป็นว่าเดี๋ยวเราคงต้องหาเวลาไปดูคนเดียวอีกตามเคย

ที่เมื่อเช้าตื่นมาก็เจ็บคออีกแล้ว ไออีกด้วย แถมด้วยมีเสลดในคอ มีน้ำมูกด้วย ปวดหัวด้วย แง แง นี่ก็อาจเป็นเพราะว่าที่เมื่อคืนต้องแหกปากคุยกันอยู่ในลานโบว์ กลับบ้านดึก แถมยังนอนตรงจุดที่แอร์มันตก...หนาวซ๊า ตื่นเช้ามาได้เรื่องเลย


เอาหล่ะซิ เอาหล่ะซิ ตะกี้เต้ยโทรไปถามพ่อว่าให้ไปถึงไร่ตอนกี่โมง พ่อบอกว่าตอนไหนก็ได้ เอาหล่ะซิ สงสัยน้องเต้ยมันจะติดใจลานโบว์ที่สุรินทร์เข้าอย่างแรง ชวนไปโยนยิกเลย บอกว่าบ่าย ๆ ค่อยออกเดินทาง เอ๊า ตามใจยังไงก็ได้ แต่เอ่อ.....น้องฮะ นี่มันแปดโมงกว่าลานโบว์เค้ายังไม่เปิ๊ดดดดดดดดดด



น้องเต้ย = น้องสาวลูกน้าอีก 1 คน ((น่ารักและตัวโตมาก)) และไม่มีคำจำกัดความอื่นอีกเนื่องจากว่า แค่บอกว่าน่ารักตัวโตก็คงจะพอแล้ว เพราะว่าไม่ว่าเมื่อไหร่น้องเต้ยก็เป็นน้องที่น่ารักของพ่อแม่พี่น้องตลอดมา ขยันเรียนไม่เคยเกเร แต่ว่าโตจนเป็นวัว (อยู่มหาลัยปีสาม) แล้วคุณน้องก็ยังคงความเป็นหัวหน้าเด็กย่านบางนาหลังโรงเรียนสัมพาวุธทหารเรือ เล่นทอยเส้น ดีดลูกแก้ว และกิจกรรมที่เด็ก ๆ เค้าเล่นกันอยู่เป็นอาจิณ


แต่ว่าน้องเต้ยเป็นน้องสาวที่น่าเกาะติดเป็นอย่างมาก เนื่องจากในอนาคตน้องสาวเจ้าจะเป็นเศรษฐีนี อิอิ อันเนื่องจากน้าเราเค้าสร้างรากฐานไว้เป็นอย่างดี จะยกตัวอย่างก็เช่นที่ไร่ที่กำลังจะไปเนี่ย ก็เป็นศูนย์รวมการทำเงิน น้าเราเค้ามองการณ์ไกลไว้ แบ่งพื้นที่เพาะปลูกออกอย่างชาญฉลาด (((นึกไม่ถึงว่าตำรวจกองปราบธรรมดา ๆ จะสามารถคิดได้ถึงขนาดนี้))) ก็เป็นต้นว่า 70-80 ไร่ปลูกสะเดา เอาไว้ตัดต้นขาย เนื่องจากในอนาคตไม้สะเดาจะเป้นไม้ที่จะนิยมเอามาสร้างบ้าน และราคาแพงมาก ๆ อีกด้วย อีกซักสี่ซ้าห้าปีก็คงจะรู้ผล

100 กว่าไร่ ก็ปลูกมันสำปะหลังธรรมดาแต่ว่า ไม่ธรรมดา

แบ่งโซนเลี้ยงปลาออกเป็นสองบ่อ มีปลาไรมั่งก็ไม่รู้แต่รู้ว่าเยอะมากกกกกก หยั่งกะวังปลา

โซนผักสวนครัวก็จะอยู่โซนเดียวกับบ่อเลี้ยงปลา ไกล้กลับสวนมะพร้าวน้ำหอม

และ อื่น ๆ อีกมากมาย

บ้านพักก็แบ่งเป็นบ้านพักเจ้าของไร่ (((ก็ใหญ่โตโอ่อ่าพอประมาณ))) แถมบรรยากาศยังดีกว่ารีสอร์ทสวย ๆ อีกด้วย

บ้านพักคน(ช่วย)งานก็อยู่โซนเดียวกับบ่อเลี้ยงปลา


แถมท้ายด้วยธุรกิจตัวใหม่ ซึ่งตอนนี้เก่าแล้ว ก็คือว่ากิจการขายตอไม้ รากไม้ สำหรับตกแต่งสวน แล้วก็รับทำชิงช้า และเฟอร์นิเจอร์จากรากไม้อีกด้วย เห็นว่าเดือนนี้รับออเดอร์มาห้าสิบกว่าชุด ลูกค้าชาวต่างชาติจะเปิดร้านอาหารที่พัทยา น้าเราก็เลยต้องลา(หนี) ราชการมาเพื่อหาวัตถุดิบเพื่อทำชุดเฟอร์นิเจอร์ รับรองงานนี้รวยซ๊ะ เราก็ต้องฝากเนื้อฝากตัวไว้ซะหน่อย อุ อุ มีแผน ๆ กะว่าวันไหนพักร้อน ก็จะไปนอนสูดอากาศที่ไร่


วันนี้มีเวลานั่งพิมพ์ข้อความในบล็อคยาวหน่อยก็เนื่องจากว่าตอนนี้ก็นั่งรอเวลาให้ลานโบว์เปิดซึ่งน้องสาวติดใจเสียแล้ว ก็กะว่าจะพาไปเล่นอีกสักนิดนึง เดี๋ยวอีกหน่อยเปิดเทอมน้องก็จะไม่ได้เที่ยวเล่นอีก งานนี้พี่สาวก็ต้องตามใจหน่อยนึง


ปล. วันนี้ต่อมใจดีทำงาน เดี๋ยวไปส่งเสร็จได้ความว่าไงก็จะมาอับบล๊อคไว้อีก

Create Date : 28 พฤษภาคม 2549		2 comments
Last Update : 28 พฤษภาคม 2549 8:44:09 น.
Counter : 637 Pageviews.
Share Tweet