|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
17 ธันวาคม 2551 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..กล้วยไม้ในงานวันเกษตรแม่โจ้ ๒๕๕๑ ชุดที่ ๑..
เคยมีช่วงเวลานี้ในชีวิตกันไหมคะ ช่วงเวลาที่ถ่ายรูปไว้เยอะมาก แต่ไม่มีเวลา Process รูปสำหรับแบ่งคนอื่นดูด้วย
หรือไม่บางทีก็พอมีเวลา แต่มันดันไม่มีแก่ใจจะทำรูปซะอย่างนั้น
เพื่อนบางคนเรียกอาการนี้ว่า องค์ศิลปินยังไม่ลงร่าง แต่มาหยาว่าจริงๆ แล้วมันเป็นอาการปรกติของคนเพี้ยนๆ อย่างมาหยามากกว่าเนอะ ^^"
ช่วงนี้งานเยอะมาก เรื่องโน้นเรื่องนี้กวนใจเยอะมาก จนเบื่อ แล้วก็รู้สึกเหมือนกับว่า มันอะไรกันนักกันหนากับโลกนี้นะเนี่ย เฮ่อออออออ
ก็ได้แค่บ่นเบื่อ แต่จะทำอะไรได้มากกว่านี้ละเนาะ เฮ่ออออออออ
ก็ได้แต่ตระเวณถ่ายรูปไปตะลอนๆ เก็บภาพไว้ในสต๊อก (บางคนบอกว่าในไห) ไว้มีเวลาค่อยเอามาจัดการ แล้วก็มาโพสต์แบ่งทุกๆ ท่านดู เหมือนที่ทำๆ มาโดยตลอดเนอะ
มาหยาคงเป็นสิ่งที่ชีวิตที่ใครๆ เข้าใจยาก และในขณะเดียวกันก็ยากที่จะเข้าใจคนอื่นๆ เนอะ บางทีเลยไม่เข้าใจเลยว่า ใครๆ ทำอย่างนั้นอย่างนี้ไปเพื่ออะไร เหมือนๆ กับที่หลายๆ คน แม้แต่คนใกล้ชิดมาหยาเอง ก็ยังงงๆ ว่ามาหยาทำอย่างนั้นอย่างนี้ไปเพื่ออะไร
ว่ากันตามจริงก็ไม่ค่อยแคร์ ไม่ค่อยสนใจคนอื่นสักเท่าไร จริงๆ นะ ถึงได้อยู่มาได้อย่างมีความสุขในโลกส่วนตัวอย่างทุกวันนี้
แต่ก็นั่นแหละ บางทีก็อดรำคาญใจไม่ได้ ว่า เอ่อ มันอะไรกันนักหนากับฉันนะเนี่ย
แต่บางที ถ้าเป็นพฤติกรรมของคนเดิมๆ ซ้ำๆ เรื่องเก่าๆ แบบเดิมๆ บางทีก็ยอมรับว่าแอบนึกในใจเหมือนกันว่า "ฮานี้บ่าเฮ้ย" แล้วก็เท่านั้น จะไปทำอะไรใครเขาได้ เนื่องจากยัยมาหยาก็ไม่ยอมออกจากโลกส่วนตัวซะที เหมือนเดิม
แล้วเมื่อเกิดอะไรที่ไม่ถูกใจซ้ำๆ บ่อยๆ มาหยาก็ยิ่งก่อกำแพง อย่างที่เพื่อนนนท์ว่า (อีกแล้ว) ว่าเพื่อนว่านมันก็ดีแต่ก่อกำแพงล้อมตัวเอง ให้ออกไปไหนไม่ได้ แล้วก็ปิดรับโลกภายนอกเหมือนเดิมนั่นเอง
แหมๆ ก็จะมีอะไรที่ทำให้โลกภายในมันสงบได้มากกว่านั้นละฮึ เพื่อนนนท์ที่รัก
ดังนั้น จึงขออนุญาตประกาศแจ้งทางหน้าบล็อกส่วนตัวนี้เลยเนอะ ว่ามาหยาเอง อาจจะยังไม่ชินกับการพบปะผู้คนตัวเป็นๆ (ด้วยอยู่กับโลกเน็ตมาแสนนาน) เพื่อนในชีวิตจริงมีพร้อมบริบูรณ์แล้ว ในโลกปัจจุบัน
ดังนั้น หากได้พบ ได้เจอเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ จากอดีต หรือ ผู้คนจากในอนาคตที่จะได้พบกัน
ทุกๆ ท่านอาจจะได้เห็นพฤติกรรมแปลกๆ ผิดมนุษย์มนา ประเภทไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับใคร ไม่รู้จะพูดอะไรกับใคร หรือ ไม่รู้จะปฏิบัติตัวต่อใครอย่างไร เมื่อได้พบหน้ากันจริงๆ
มาหยาก็ต้องขอโทษทุกๆ ท่านไว้ล่วงหน้านะคะ เป็นคนแปลกๆ อย่างนี้มาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว
ใช่ไหมคะ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาว ซีมะโด่ง ที่แวะมาเยือนบล็อกกัน ^^"
ต่อเมื่อวันหนึ่งเราปรับตัวเข้าหากันได้จริงๆ โดยที่มาหยาไม่โดดหนีออกจากวงมาอยู่ในกำแพงของตัวเอง เหมือนเมื่อสิบกว่าปีก่อนที่ผ่านมาอีกครั้ง ความสัมพันธ์ระหว่างมาหยากับทุกๆ คนคงจะดีขึ้นเองเนาะ
มาหยาก็ได้แต่หวังเช่นนั้นค่ะ
สุดท้ายนี้ ขอขอบพระคุณสำหรับทุกๆ ท่านที่แวะมาเยือนบล็อกไฮโซของหนูมาหยาคนนี้เหมือนเช่นเคยค่ะ หากผ่านมาแล้ว กรุณาแปะชื่อเยี่ยมชมไว้ด้วย ก็จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งค่ะ
ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ
Create Date : 17 ธันวาคม 2551 |
Last Update : 17 ธันวาคม 2551 12:17:00 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1091 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ... (ขามเรียง ) วันที่: 17 ธันวาคม 2551 เวลา:15:12:57 น. |
|
|
|
โดย: wayoflife วันที่: 17 ธันวาคม 2551 เวลา:15:35:18 น. |
|
|
|
โดย: chalawanman วันที่: 17 ธันวาคม 2551 เวลา:18:24:31 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|