มรกตนาคสวาท : แมวๆ พิคเจอร์

ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ
<<
ธันวาคม 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
26 ธันวาคม 2548
 
 
..๑ ปี สึนามิ รำลึก..






เขียนไว้ตอนค่ำๆ ของคืนวันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๔๗ (แต่เวลาที่ปรากฏเป็นช่วงหลังเที่ยงคืน เลยปรากฏเป็นข้อมูลในวันที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๔๗ แทน) ขอรำลึกถึงอีกครา






...คลื่นยักษ์ถล่มภาคใต้ฝั่งอันดามัน วันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๔๗...

วันนี้ได้รับเชิญให้ไปร่วมถ่ายภาพในงานขี่จักรยานเสือภูเขาเล่นว่าวที่บ้านน้ำจั้น ต.เขาสามยอด จังหวัดลพบุรี


ออกจากบ้านตั้งแต่หกโมงเช้า กลับถึงบ้านเกือบๆ ห้าทุ่ม


กลางวันพี่เสือภูเขาทีมลพบุรี พาข้าพเจ้าและเพื่อนๆ อีกห้าคน ไปทานข้าวในตัวเมือง นั่งดูข่าวภาคเที่ยง (น่าจะช่องเจ็ดนะ หลังรายการอะไรสักอย่างที่กิ๊กกะติ๊ก เป็นพิธีกร)

เห็นรายงานข่าวคลื่นยักษ์ถล่มภาคใต้ฝั่งตะวันตกของไทย ตกใจและใจหายมาก ที่มีคนตายและคนบาดเจ็บเยอะขนาดนี้

คิดถึงเพื่อนบางคนที่อยู่ที่ภูเก็ต คิดถึงหลานที่อยู่หาดใหญ่ จะเป็นอย่างไรกันบ้างก็ไม่รู้


กลับไปถ่ายภาพงานต่อจนถึงห้าโมงเย็น มานั่งรับประทานอาหารเย็นที่ในตัวเมืองลพบุรี

ทางร้านเปิดทีวีดูข่าวทางไอทีวีต่อ ยิ่งเศร้าใจหนัก คนตายคนบาดเจ็บเยอะมากๆ


กลับมาถึง กทม. สี่ทุ่มครึ่ง ก็ยังเปิดโทรทัศน์ติดตามข่าวต่อ


แปลกใจจัง ทำไมปีนี้เคราะห์ซ้ำกรรมซัดถล่มภาคใต้หลายเรื่องจัง

ทั้งเรื่องการก่อการร้าย ทั้งภัยธรรมชาติ



คืนนี้จะสวดมนต์ระลึกถึงพระพุทธคุณให้คุ้มครองคนภาคใต้ค่ะ


...เศร้าจัง...


อ่านต้นฉบับ โปรดคลิก...คลื่นยักษ์ถล่มภาคใต้ฝั่งอันดามัน วันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๔๗...








เขียนเพิ่มเติมในช่วงเที่ยงของวันที่ ๒๘ ธันวาคม ๒๕๔๗ ถึงความรู้สึกในขณะที่สถานการณ์ยังไม่คลี่คลาย





..คลื่นซัดหาฝั่ง เหมือนใจร่ำคร่ำครวญหา..

ยังคงออกอาการอึ้งๆ กับภาพข่าวคลื่นยักษ์ถล่มชายฝั่งทะเลตะวันตกของไทย


พี่น้องคนไทยจากไปเยอะมาก
พี่น้องต่างชาตินักท่องเที่ยวนำชีวิตมาทิ้งไว้ที่ชายทะเลที่เขาชอบ ที่เขามาพักผ่อน.....ตลอดกาล



อยากส่งใจ อยากอธิษฐาน ให้เขาผู้จากไปเหล่านั้น ไปสู่ที่สงบสุข



นับแต่นี้ต่อไป บางที....

เสียงคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่ง อาจจะฟังคล้ายเสียงร้องเพลงอำลาจากใจผู้ที่ยังอยู่

เพลงร้องร่ำส่งความคิดถึงจากใจสู่ใจ

จากคนไปถึงคนยัง จากคนบนฝั่งถึงคนที่ฝังร่างในน้ำ ชั่วนิรันดร...





T___________T


อ่านต้นฉบับโปรดคลิก ..คลื่นซัดหาฝั่ง เหมือนใจร่ำคร่ำครวญหา..









และอีกครั้งที่ยังคงเขียนถึงเรื่องนี้ ในคืนวันที่ ๒๙ ธันวาคม ๒๕๔๗ (แต่เวลาล่วงเข้าวันใหม่แล้ว วันที่จึงบันทึกว่าเป็น ๓๐ ธันวาคม ๒๕๔๘) เมื่อทราบรายงานข่าวว่ามีความหวังว่าอาจพบผู้รอดชีวิตในสถานที่แห่งหนึ่ง (หลังจากเกิดเหตุการณ์แล้วสามวันเต็ม) ...





...หวังและสิ้นหวัง วนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่มีที่สิ้นสุด...

ประโยคหัวข้อ มาจากนิยายเรื่อง เสราดารัล ของกิ่งฉัตร

พระเอกพูดกับนางเอกว่า ตัวเขาเหมือนนาคิมในตำนาน อยู่กับความหวังและสิ้นหวัง วนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่มีที่สิ้นสุด


เหมือนกับวันนี้ ดูการถ่ายทอดสดของไอทีวี ที่บอกว่า มีสัญญาณที่บอกว่าอาจจะมีผู้รอดชีวิตอยู่ในซากปรักหักพังของรีสอร์ทแห่งหนึ่ง


คนดูอย่างเรา..หวัง ว่าจะให้มีผู้รอดชีวิตจริงๆ
แต่เมื่อยิ่งเวลาผ่านไป คนดูอย่างเราเริ่ม...สิ้นหวัง ด้วยสัญญาณต่างๆ เริ่มเงียบไป

แล้วเราก็แอบหวัง ว่าจะมีผู้รอดชีวิตจริงๆ
แล้วสุดท้ายก็สิ้นหวัง เพราะอาสาสมัครช่วยชีวิต ยกเลิกปฏิบัติการสำหรับคืนนี้


หวังและสิ้นหวัง วนเวียนอยู่อย่างนี้นี่เอง


เศร้าจัง...


เมื่อไรฝันร้ายครั้งนี้จะผ่านพ้นไปนะ

ส่งท้ายปีเก่าปีนี้ไม่วายมีเรื่องน่าเศร้าสลด

ได้แต่หวังว่า ปีใหม่ที่จะมาถึง จะมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นบ้าง


ฤๅว่าเราต้องหวัง....และสิ้นหวัง....วนเวียนอยู่อย่างนี้ตลอดไปไม่มีที่สิ้นสุด

ฤๅว่าทั้งหมดนี้คือสิ่งที่เป็นไปจริงๆ ....


ฤๅว่าทั้งหมดนี้คือความจริงที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไปได้ ในโลกแห่งความจริง



อ่านต้นฉบับโปรดคลิก ...หวังและสิ้นหวัง วนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่มีที่สิ้นสุด...






วันนี้ครบรอบ ๑ ปี ธรณีพิบัติภัยคลื่นยักษ์สึนามิ ขอไว้อาลัยแด่ผู้ที่จากไปชั่วนิรันดร และขอเป็นกำลังใจให้ผู้สูญเสีย ที่ยังคงต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป จนกว่าจะสิ้นสุดความทรงจำ





ด้วยความรู้สึกเศร้าลึกอันไม่อาจอธิบายออกมาเป็นถ้อยคำได้มากมาย









Create Date : 26 ธันวาคม 2548
Last Update : 26 ธันวาคม 2548 21:05:25 น. 38 comments
Counter : 867 Pageviews.

 
ก็ขออย่าให้เกิดแบบนี้อีกเลย...... สงสารที่สุดคงไม่ใช่คนที่เสียชีวิต แต่เป็นคนที่ยังมีชีวิตอยู่พร้อมกับความทรงจำที่แสนจะเจ็บปวด....................


สวัสดีคะคุณมรกต แวะมาทักทายคะ
เอ...คนแรกหรือเปล่าเนี่ย


โดย: ตะวันสีชมพู วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:3:48:39 น.  

 






โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:3:51:14 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณตะวันสีชมพู ยินดีที่แวะมาคุยกันค่ะ
มาเป็นคนแรกของบล็อกนี้ค่ะ






โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:3:53:00 น.  

 

ส่งกำลังใจถึงผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคน


โดย: nang วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:4:05:13 น.  

 
.................................


โดย: นู๋เองง่ะ วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:5:00:14 น.  

 
มาร่วมรำลึกค่ะ



โดย: rebel วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:7:41:36 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณแอน

ปีที่แล้ว เป็นปลายปีที่เราทุกคน รู้สึก ขวัญหาย พร้อมๆกับใจจดจ่อกับเหตุการ์ณ สึนามิ กันจริงๆค่ะ
มีแรงกายจากอาสาสมัครหลั่งไหลกันไปช่วยเหลือมากมาย คนที่ไม่ได้ไป ก็มีกำลังใจส่งไปให้เช่นกัน
ช่วยอะไรได้บ้างก็อยากมีส่วนร่วมช่วยเหลือ
และเพราะ ชีวิต ยังต้องดำเนินต่อไป แต่เราก็ไม่ลืม ที่จะ ห่วงใยกันค่ะ
น้ำใจ ยังคงมีอยู่ในจิตใจของคนไทยเสมอ


โดย: Black Tulip วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:7:56:17 น.  

 
ขอร่วมไว้อาลัยและรำลึกถึงผู้ประสบภัย
จากพิบัติภัยธรรมชาติ "TSUNAMI"
และภัยธรรมชาติรอบโลกในรอบปี..ครับ

"ธรรมชาติคือผู้ยิ่งใหญ่ อย่างแท้จริง"

นี่คือ สัจธรรมที่มนุษย์และสรรพชีวิตต้องพึงสำเหนียก..


โดย: กุมภีน วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:8:30:53 น.  

 
มาร่วมรำลึกถึงความสูญเสีย และไว้อาลัยกับผู้ประสบภัยทุกคน


โดย: ultraman seven วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:9:28:57 น.  

 
จริงแล้วไม่ค่อยจะ เห็นด้วยกับการจัดงาน รำลึกซึนามิ ซักเท่าไหร่ แบบว่าเท่าที่ลองสังเกตุดูไม่ว่าจะเป็นงานอะไรก็ตามเถอะ พี่ไทยเรามักจะทำแบบ ธรรมดาไม่ค่อยจะเป็น ประเภทต้องให้เป็นข่าว ถึงขนาดต้องบันทึกในกิเนสบุ๊ค.. ใหญ่ที่สุดในโลก ยาวที่สุดในโลก อะไรประมาณนี้ แล้วงานส่วนใหญ่ค่อนข้างจะเป็นไปทาง อึกทึกคึกโครม ออกไปในแนวรื่นเริงซ่ะมากกว่า ส่วนตัวผมน่ะ งานนี้ผมมองไปที่ว่ากลุ่มที่ได้รับประโยชน์จากงานนี้คือกลุ่มพวกเจ้าของโรงแรมใหญ่ๆ น่ะครับ

เพราะงั้นปีนี้ผมถึงไม่ยอมลงไปภูเก็ตเหมือนเช่นปีก่อนๆ ทั้งที่ค่าใช้จ่ายแทบไม่ต้องออกอะไรเลย

วันนี้ปีก่อนนั้น ทุกวันนี้ยังจำได้ไม่เคยลืม ชนิดที่ว่า เล่า 10 ครั้งก็เหมือนกันทั้ง 10 ครั้ง ผมโชคดีที่สูญเสียแค่มอเตอร์ไซค์เช่า แต่คนอื่นๆอีกหลายคนที่ไม่โชคดีเหมือนกับพวกผม...

สุดท้ายนี้ถึงแม้ผมจะไม่ได้ไปงานร่วมลำลึก แต่ผมก็ขอไว้อาลัยให้กับผู้ที่ประสบมหันต์ภัย ซึนามิ ทุกๆท่านด้วยใจจริงครับ ขออย่าให้มันเกิดขึ้นอีกเลยไม่ว่าจะเป็นส่วนใดของโลกเรา


โดย: merf1970 วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:10:00:16 น.  

 
มาร่วมรำลึกถึงความสูญเสีย และไว้อาลัยกับผู้ประสบภัยทุกคนเช่นกันค่ะ


โดย: หยิ๋งแป๋ม วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:10:29:07 น.  

 
ร่วมไว้อาลัยกับผู้สูญเสียทุกท่านค่ะ ....

ขออย่าให้มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นที่ไหนอีกเลย


โดย: หนูชล วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:11:43:43 น.  

 
เข้ามาร่วมไว้อาลัย และหวังว่าดวงวิญญาณทุกดวงจะไปสู่สุขคติจะ


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:11:57:04 น.  

 
ขอร่วมไว้อาลัยค่ะ

แต่เชื่อมั้ย ถ้าเปิดเจอจะรีบปิด

แต่ระลึกนึกถึงอยู่เสมอ

ทำไมไม่รู้ ไม่อยากดูค่ะ

จะร้องไห้



โดย: เลือกหรือไม่เลือกก็ได้ วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:11:59:29 น.  

 


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:12:00:13 น.  

 
มันเศร้านะ...


โดย: ร่วมรัก...สมัครสมาน วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:12:00:59 น.  

 
Rest in peace ... ครับ


โดย: Cymry วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:12:23:25 น.  

 
ไม่อยากให้เกิดขึ้นอีกเลย......


โดย: ครีเอทีฟ หัวเห็ด วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:13:15:45 น.  

 
เพื่อนตัวเองไม่เป็นไร
แต่ครอบครัวเพื่อนพี่สาวไปหมดเลยค่ะ



...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:13:55:34 น.  

 
มาร่วมไว้อาลัยด้วยค่ะ


โดย: Batgirl 2001 วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:14:23:29 น.  

 
ขอร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ


โดย: เชอเบทส้ม วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:16:14:50 น.  

 
ขอร่วมไว้กับครอบครัวที่สูญเสียครับ


โดย: ชายคา วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:16:40:52 น.  

 
Merry Christmas &Happy New Year'2006


โดย: เต้าหู้หิมะ วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:17:19:55 น.  

 



ต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่มาส่งการ์ดอวยพรช้าไปหน่อย ก้อมั่วแต่ยุ่งๆอยู่กับวันเกิดน้องเนเน่ครบขวบนะคะ ยังไงก้อขอให้มีความสุขมากๆนะคะ


โดย: asariss วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:17:23:14 น.  

 



โดย: wbj วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:17:37:59 น.  

 


เห็นหน้ากันเมื่อเช้า สายตาย
สายอยู่สุขสบาย บ่ายม้วย
บ่ายยังรื่นเริงกาย เย็นดับ ชีพแฮ
เย็นเห็นอยู่หยอกลูกด้วย ค่ำม้วย อาสัญ



โดย: hidden file วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:19:23:46 น.  

 


โดย: ปลาทูน่าในบ่อปลาพยูน วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:19:40:33 น.  

 
ร่วมรำลึกครับ


โดย: นางาเสะ ไลท์ วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:22:01:21 น.  

 

.......ทุกคราวที่เห็น คิด และนึก

........คือความโศกศัลย์.......ทุกคราวที่เห็น คิด และนึก


โดย: anan วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:23:51:06 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ครับป้าแอน

ภัยธรรมชาติ...มาพร้อมกับการทำลายล้าง.....

แต่ผมเชื่อว่าเป็นเพราะโลกต้องการรักษาตัวเอง

รักษาให้หายจากอาการบาดเจ็บ...ที่เกิดขึ้นโดยมนุษย์...






อย่างไรก็ตาม....ขอไว้อาลัยให้ผู้ที่จากไป....

ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก

ขอยกย่อง...ผู้เสียสละเพื่อส่วนรวมทุกท่าน....

ที่ได้ทุ่มเทช่วยเหลือผู้ประสบภัยอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อยครับ


โดย: ตะเกียงลาน วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:8:34:20 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าวันที่ฝนตกในหน้าหนาวค่ะ คุณแอน

อยากกลับไปนอนห่มผ้า บนเตียงอุ่นๆจังเลย


โดย: Black Tulip วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:8:43:53 น.  

 



ร่วมไว้อาลัย...


ในใจหนึ่งของตัวเอง
คิดว่า
ธรรมชาติ ช่วยให้คนที่จากไป หมดเคราะห์กรรมเร็วขึ้นนะ

อืม...



โดย: อะไรดี วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:11:11:55 น.  

 
เมื่อวานตอนเช้า เปิดทีวีดูรายการช่องต่างๆ ที่เค้าถ่ายทอดสดจากจังหวัดที่จัดงานรำลึก
ภาพต่างๆ ในสมอง มันแล่นเข้ามาไม่มีหยุด มันทำให้หวนนึกถึงตอนนั้น
ภาพทุกภาพ เสียงทุกเสียง มันยังติดตาหนิงอยู่เลยอ่ะค่ะ

แม้ว่าจะผ่านมาแล้ว 1 ปีก็ตาม
แต่หนิงว่า "คนที่เหลืออยู่" กำลังใจคงยังหดหาย ยังไม่คืนกลับมาเต็มร้อยแน่ๆ
คนที่จากไป ก็จากไปแล้วไม่รับรู้เรื่องราวอะไรอีก
แต่คนที่ยังอยู่นี่สิ ทรมานใจยิ่งกว่า

ยังไงก็ตามแต่ ขอให้ดวงวิญญาณทุกดวงไปสู่สุขคติ
และขอเป็นกำลังใจให้คนที่ยังอยู่ ให้ต่อสู้ต่อไปค่ะ


โดย: Ning_999 วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:15:59:18 น.  

 


มาเยี่ยม


โดย: Mr.Vop วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:17:27:38 น.  

 


สวัสดีใหม่จ้ะเจ๊
ขอให้มีความสุขมากๆๆ นะคะ
สุขกายสบายใจ
ตลอดไป นะคะ


โดย: ดาริกามณี วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:19:40:38 น.  

 


............สวัสดีปีใหม่ 2549

....................................


โดย: anan วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:21:22:15 น.  

 
C:\\My Documents\\My Pictures\\IMG6404


โดย: anan วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:21:29:14 น.  

 


............สวัสดีปีใหม่ 2549

............มีความสุขเสมอๆ

............เท่าที่ใจปรารถนา




โดย: anan วันที่: 1 มกราคม 2549 เวลา:0:18:23 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

มรกตนาคสวาท
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




มายาแห่งมาหยา

ยินดีต้อนรับ...

สู่

บล็อกคนชอบถ่ายรูปฝีมือธรรมดาๆ
หน้าตาไม่ดี นิสัยไม่ดี
งานเยอะ ไม่มีเวลาพูดเล่นกับใคร
ไม่ประสงค์จะสนิทสนมกับคนแปลกหน้า




ผีเสื้อ
ชรัส เฟื่องอารมณ์



.....ผีเสื้อตัวน้อยน้อย
บินล่องลอยกลางพนาไพร
โผผินร่อนบินระเริงใจ
คลุกเคล้าดอกไม้ใจชื่นบาน



แสงแดดยามสายสาย
งามพร่างพรายต้องสายธาร
ฉาบทองเมื่อมองแสนตระการ
ผีเสื้อสุขสราญนะเจ้าเอย



***...ท้องฟ้าสีอำพัน
ผีเสื้อสุขสันต์มากเหลือ
เจ้าไม่คิดไม่ต้องหวัง
ดอกไม้ยังกูลเกื้อ
แสงแดดจุนเจือชีวี...



...อยากจะเป็นผีเสื้อตัวน้อย
บินล่องลอยเสรี
สีสันดุจอัญมณี
สุขใดหรือจะมีเช่นผีเสื้อ



***...ท้องฟ้าสีอำพัน
ผีเสื้อสุขสันต์มากเหลือ
เจ้าไม่คิดไม่ต้องหวัง
ดอกไม้ยังกูลเกื้อ
แสงแดดจุนเจือชีวี...



...อยากจะเป็นผีเสื้อตัวน้อย
บินล่องลอยเสรี
สีสันดุจอัญมณี
สุขใดหรือจะมีเช่นผีเสื้อ

... สุขใดหรือจะมีเช่นผีเสื้อ...




เพลงผีเสื้อ




งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27) การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์

ที่มาของข้อความ:เว็บไซต์กรมทรัพย์สินทางปัญญา







New Comments
[Add มรกตนาคสวาท's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com