 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
|
| 15 พฤษภาคม 2550 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
..ฝึกถ่าย Portrait แบบแมวๆ พิคเจอร์กันดีกว่าค่ะ..
พอดีช่วงนี้ว่างๆ เครียดๆ ก็เลยกลับไปอ่านกระทู้เก่าๆ ในคลังกระทู้ที่เคยเขียนไว้ค่ะ
เลยเจอประเด็นที่อยากคุยคือเรื่องของการถ่ายภาพบุคคล แบบที่เรียกกันว่า Portrait นั่นเอง อิอิ
ภาพแรกขอขอบคุณผู้ถ่ายภาพคือคุณ pocket ค่ะ ถ่ายไว้ได้สักเกือบสามปีแล้ว
ที่เอารูปตัวเองขึ้นก่อน เพราะไม่รู้จะเอารูปใครขึ้นบ้างดี
เดี๋ยวกลายเป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลเขาอ้ะ อิอิ
ถาม : อะไรคือ การถ่ายภาพพ็อตเทรต หรือ ถ่ายภาพบุคคล
ตอบ : ก็คือการถ่ายภาพบุคคลครึ่งตัวในแนวตั้งนั่นไง
(พ็อตเทรตมีความหมายอีกความหมายคือ แนวตั้ง ส่วนแนวนอนใช้คำว่า แลนด์สเคป
ไม่เชื่อเปิดดูคำสั่งการตั้งค่าหน้ากระดาษที่พริ้นเตอร์ของคุณก็ได้ อิอิ)
การถ่ายภาพครึ่งตัวของบุคคล เพื่อบันทึกอิริยาบถ เน้นรายละเอียดสีหน้าแววตา
โดยเน้นให้ภาพออกมานุ่มนวลสวยงาม
เพราะคงไม่มีใครอยากให้ภาพของตัวเองออกมาตลกหรือประหลาดชิมิคะ
ภาพข้างล่างนี้ถ่ายด้วย 300D กับเลนส์ 100 macro ค่ะ
อย่างไรก็ตามการถ่ายภาพบุคคลในปัจจุบัน
เราจะเห็นว่าไม่เพียงแต่มีการถ่ายในแนวตั้งเท่านั้น
แนวนอนเราก็ถ่าย แต่ก็ยังคงคอนเซปต์เดิม ก็คือการซูมเข้าไปถ่ายในระยะใกล้
เน้นภาพครึ่งตัว คือสูงกว่าเอวขึ้นไป
และเช่นเดิม เก็บรายละเอียดของเค้าโครงหน้า และจุดเด่นบนใบหน้าให้ได้
ภาพนี้ถ่ายโดยคุณไม่ประสงค์จะออกตังค์ค่ะ (20D+300F4L IS)
โดยทั่วๆ ไปแล้วหากเป็นการถ่ายใบหน้าคนที่มีลักษณะพิเศษ
เช่นคนแก่ที่มีรอยย่นบนใบหน้า รอบดวงตา หรือลักษณะสีผมที่น่าสนใจ
เราก็ต้องเก็บรายละเอียดนั้นไว้ เพื่อแสดงให้เห็นถึงมุมมอง
และสิ่งที่เราเห็นผ่านเลนส์ผ่านช่องมองภาพ
เพื่อให้คนอื่นๆ ได้รับรู้ถึงความงดงามของสิ่งที่เราเห็นก่อน
และยังต้องแสดงให้เห็นถึงร่องรอยประสบการณ์ของผู้เฒ่าผู้แก่ที่ผ่านชีวิตมาเนิ่นนาน
บันทึกไว้ให้คนดูภาพได้เห็นด้วยเช่นกัน
เช่นเดียวกับการถ่ายภาพเด็ก เราจะต้องเก็บรายละเอียดสีหน้าแววตาท่าทาง
ตลอดจนผิวที่นุ่มเนียน และท่าทางที่ร่าเริงของเด็กเพื่อการนำเสนอถึง
ความสดใสร่าเริงน่ารักของพวกเด็กๆ นั่นเอง
ซึ่งแตกต่างจากการถ่ายภาพวัยรุ่น หรือหญิงสาว หรือชายหนุ่ม
ซึ่งจะเน้นความเนียนเรียบของใบหน้า ความสวยงามของอวัยวะต่างๆ บนใบหน้า
และองค์ประกอบที่สมบูรณ์แบบของร่างกายตั้งแต่ส่วนบนขึ้นไปให้มากที่สุด
เคยมีคนกล่าวไว้ว่า การถ่ายภาพคนหนุ่มคนสาวนั้น อาจจะไม่เหมือนตัวจริงก็ได้
แต่ต้อง "สวย" เพราะมิเช่นนั้นอาจจะทำให้เจ้าของภาพรับไม่ได้
จนทำให้ถูกล้อเลียน ต่อว่า ด่าทอ ประชดหรือเสียดสีได้นั่นเอง
ตัวอย่างการถ่ายภาพทีเผลอของคนสูงอายุที่มีริ้วรอยต่างๆ บนใบหน้าค่ะ (จะโดนคนในภาพด่าเอาไหมเนี่ย)
ดังนั้นการถ่ายพ็อตเทรตจึงมีความจำเป็นที่สำคัญอยู่ว่า
ผู้ถ่ายภาพจะต้องมองเห็นความงดงาม ความหล่อ ความดูดีของแบบซะก่อน
แล้วค่อยๆ ใช้เวลาในการเลือกมุมที่ดูดีที่สุดของแบบ (ไม่ว่าจะนายแบบหรือนางแบบ)
เพื่อถ่ายทอดเอามุมที่ดีที่สุดนั้นออกมาเสนอให้ได้
และจะต้องรู้วิธีการวัดแสงที่ถูกต้อง และเลือกเอาเองว่าจะใช้การถ่ายแบบ
ให้อันเดอร์สักนิด ถ้าหน้าแบบผ่องแบบโอโม่เกินไป
หรือให้โอเวอร์สักนิด ถ้าหน้าของแบบนั้นมืดสนิทประดุจมีสุริยคราสนั่นเอง
แต่หากเกินจะแก้ไขเยียวยา ก็จงใช้อุปกรณ์เสริม เช่น แผ่นสะท้อนแสง
ซึ่งมีหลักอยู่ว่า จะต้องสะท้อนให้เกิดความงามและนุ่มนวลบนใบหน้าแบบจริงๆ
หรือลบเงาใต้ดวงตา เงาจมูก และอื่นๆ ออกไป เพื่อให้แบบของเรา
หน้าผ่องสวยงาม และแสงที่ได้ก็นุ่มนวลสบายตา
อนึ่ง เกจิ และผู้รู้หลายท่านแนะนำว่า ให้ใช้รีเฟลกซ์ในทุกกรณี ที่ถ่ายนอกสถานที่
เพื่อเปิดเผยให้เห็นถึงความหล่อเหลาและงามแงะของนายแบบและนางแบบให้เต็มที่
ตัวอย่างนี้แบบของเราเป็นหนุ่มที่มีอุปกรณ์เสริมบนใบหน้า เช่น ขี้แมงวัน
ใฝ และริ้วรอยตีนกาเยอะเหลือเกิน ข้าพเจ้าก็เลยพยายามจะถ่าย
ให้ออกมาค่อนข้างโอเวอร์ และให้แบบของเรายื่นหน้าออกไปให้โดนแสงมากที่สุด
อ้ะน่ะ อย่างน้อยก็ทำให้น้องหน้าโทรมๆ ดูดีขึ้นมาได้ระดับหนึ่งล่ะเนอะ 
กระนั้นก็ดี ในบางครั้งถ้าแสงมากไปก็จะเปิดเผยให้เห็นรายละเอียดมากไปเช่นกัน
นับว่าเป็นการยากที่ช่างภาพจะเก็บซ่อนรอยต่างๆ เหล่านั้นได้
เราก็ควรนำแบบของเราไปเล่นกับแสงในที่ที่มืดๆ สักหน่อย
อย่างน้อย ก็เล่นกับค่าความต่างของแสง เพื่อให้แสงที่มืดๆ นั้น
ทำหน้าที่ในการเก็บซ่อนริ้วรอยต่างๆ ของแบบเอาไว้ซะเอง โดยที่เราไม่เหนื่อยแรง
ฮี่ๆๆๆ
แต่ก็ต้องระวังให้ดี สำหรับการถ่ายภาพในที่แสงน้อย
หรือความพยายามในการถ่ายให้อันเดอร์ เพราะบางทีแสงน้อยๆ นั้น
อาจทำให้คุณโฟกัสผิดพลาดได้ ดังภาพตัวอย่างในความคิดเห็นนี้
ซึ่งคุณไม่ประสงค์จะออกตังค์เป็นคนถ่าย แต่ลืมไปว่า การใช้ F กว้างๆ
ซึ่งทำให้รูรับแสงเปิดกว้างมากเพื่อให้แสงผ่านเข้ามาในกล้องมากหน่อย
โดยลืมใช้ขาตั้งกล้องนั้น จะทำให้โฟกัสมันชัดแค่เส้นผมด้านหน้า อย่างนี้
ทีนี้กับคำถามยอดฮิต
พี่ๆ ช่างภาพคะ ถ้าหนูดำเกินไป อ้วนเกินไป แถมยังไม่เคยมีใครชมเลยว่าหนูสวย
หนูจะเป็นนางแบบพ็อตเทรตได้ไหมคะ
คำตอบก็คือ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ หนูๆ รู้ไหม ว่าถ้าแบบสดใส วัยน่ารัก
ขาวสวยหมวยอึ๋มอยู่แล้วเนี่ย แสงดีๆ หน่อย ถ่ายยังไงก็งามแงะ
(ศัพท์นี้ตาไม่ประสงค์จะออกตังค์ชอบพูด พูดประมาณว่า อย่างป้าแอนน่ะ
ถ้าให้ตายยังไงก็ไม่งามแงะ เพราะหามุมสวยยาก อะฮ้า)
ในความเป็นจริงก็คือ ไม่ว่าแบบมาอย่างไร คนเป็นช่างภาพ
ก็จะต้องพยายามหามุมที่สวยที่สุดของแบบนั้นมานำเสนอผ่านเลนส์ให้ได้
ยิ่งแบบยาก ก็ยิ่งท้าทายความสามารถของช่างภาพมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม การถ่ายภาพพ็อตเทรตทุกครั้ง มารยาทที่พึงกระทำก็คือ
เมื่อถ่ายเสร็จควรจะให้ผู้ที่อุทิศตัวเป็นแบบของเรานั้นได้ดูภาพด้วย
ว่าเราถ่ายออกมาเป็นยังไง งามแงะแค่ไหน หรือรับกับท่าทางแบบนี้ได้ไหม
โป๊ไปไหม ล่อแหลมไปไหม หรือดูแย่ไปไหม
และให้เป็นวิจารณญาณของตัวแบบที่จะอนุญาต
หรือไม่อนุญาตให้เราเผยแพร่ภาพนั้นๆ สู่สาธารณชนได้
มิฉะนั้น หากมุมสวยของเรา ไม่เป็นที่ต้องตาต้องใจของของคนที่ชมภาพ
ก็จะทำให้แบบนั้นโดยพูดจาไม่ดี ว่าร้าย ประชดประเทียดเสียดสีได้
ซึ่งจะทำให้แบบไม่พอใจ และต่อไป เขาอาจจะไม่ยอมมาเป็นแบบให้เราก็เป็นได้
โดยทั่วไป หากเลือกนำเสนอที่ความงามของแบบได้ยาก
ฃก็จงเลือกนำเสนอที่ความสดใสน่ารักของแบบแทน
โดยควบคุมแสงสีให้เหมาะสม โดยสำนึกอยู่เสมอว่า ภาพที่เราจะนำเสนอนั้น
คือภาพที่เรามองเห็นแล้วซึ่งความงามความน่ารักของแบบจริงๆ
ไม่ใช่เอามาลงเพื่อกลั่นแกล้งกัน
อย่างเช่นภาพของน้องคนนี้ ซึ่งเป็นคนที่แต่งหน้าแล้วสวยมากๆ
(ว่างๆ สอนวิธีแต่งหน้าพี่บ้างเดะ) แต่มุมที่ผ่านเลนส์อาจทำให้แสงที่ตกกระทบ
ผิดเพี้ยนไปได้ ช่างภาพจึงจำเป็นต้องนำเสนอที่ความน่ารักสดใสของน้องเขาแทน
เพี้ยงๆ ขอภาวนาให้รอดไม่โดนน้องเขาทุบตีทำร้ายด้วยเทิ้ดดดดดดดดด 
ในเมื่อเราไม่ห่วงเรื่องรูปร่างหน้าตาของแบบแล้ว ต่อไป เราก็มาดูกัน
ว่าการถ่ายพ็อตเทรตต้องระวังอะไรบ้าง ดีไหมเนี่ย
อันแรก ให้ดูองค์ประกอบรอบๆ ตัวแบบ คือ มองผ่านช่องมองภาพ
หรือมองผ่าน LCD แล้วเนี่ย ช่างภาพจะต้องละเอียดและรอบคอบหน่อย
ว่ามีใบไม้แหลมเปี๊ยบปักฉึกบนหัวแบบหรือเปล่า หรือว่ามีเส้นตรงเป๊ะ
ลากลงมาปักฉึกที่หัวนางแบบ หรือมีเส้นตรงในแนวนอน ลากผ่านตัดคอแบบ
ดังฉับๆ หรือมากกว่านั้น ในกรอบสี่เหลี่ยมของรูปเนี่ย มีสัตว์ประหลาดอะไร
โผล่หน้ามาแย่งความสนใจไปจากแบบหรือเปล่า
นอกจากนี้ หากองค์ประกอบของภาพมีเส้นขอบฟ้า เส้นแนวตึก เสาตึก
หรือ ฯลฯ อยู่แล้ว แล้วมันอาจเป็นตัววัดระดับความเอียงของภาพที่เราถ่าย
ถ้าเราไม่มั่นใจว่ากล้องเราจะสามารถละลายฉากหลังได้อย่างเต็มที่
ก็ควรระวังและดูให้ดีๆ ว่าภาพมันเอียงจนน่าเกลียดหรือเปล่า
และที่สำคัญ แขนขาของแบบถูกตัดไปจนออกแนวน่ากลัวหรือเปล่า
ถ้ามั่นใจว่าไม่มี ก็ค่อยกดชัตเตอร์ นะเคอะ
ตัวอย่างภาพนี้จะสังเกตได้ว่า คนถ่ายถ่ายภาพเอียงซ้ายบริเวณก้นของแบบ
ทำให้คนดูภาพเข้าใจได้ว่า แบบนี้ตูดใหญ่และหนักมาก จนทำให้ภาพเอียงได้นั่นเอง 
ส่วนอันนี้ก็เป็นภาพตัวอย่างที่ฉากหลังแสงสีแพรวพราว
จนดึงความสนใจจากตัวแบบไปจนหมด
คงไม่ใช่เพราะตัวแบบไม่งามพอหรอกเนาะ เนาะ
ที่สำคัญโปรดสังเกตว่าฉากหลังที่สว่างมากๆ ทำให้ฉากหน้าหน้ามืด
และดูดำดุน่ากลัวมากกว่าน่ารัก ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วตัวแบบน่ารักมากกกกกกกกก
ภาพนี้คุณไม่ประสงค์จะออกตังค์ถ่ายฮับ
ทีนี้ถ้าไปถ่ายแบบ บางทีแบบเกร็งๆ ก็จะทำให้ภาพออกมาไม่ซอฟต์ไม่สวย
ช่างภาพก็ต้องมีวิธีการพูดคุยกับแบบให้หายเครียด หายเกร็ง
ซึ่งอันนี้ก็ขึ้นกับวาทศิลป์ของแต่ละคน ช่างภาพชายก็พึงระวังถ้าไปถ่ายแบบหญิง
เพราะถ้าเจ๊าะแจ๊ะมากไป แบบหรือผู้ร่วมทริปอาจจะมองได้ว่า ท่านหัวงู
และกำลังขายขนมจีบ ซึ่งทำให้เสียภาพลักษณ์อันดีงามได้
เช่นเดียวกับช่างภาพหญิง แม้ว่าแบบจะหล่อจนน้ำลายหยด
ก็ต้องสงวนท่าทีนี้สสสสนึง ท่องไว้ว่า เพื่อสร้างภาพลักษณ์อันดี ... มั้ง
นอกจากนี้ ยังอาจจะใช้วิธีการจับอิริยาบถตอนที่แบบเผลอ
แต่ต้องท่องจำไว้อีกเช่นกันว่า ตอนที่แบบเผลอแบบก็ต้องดูดีด้วย
ถ้าแบบดูไม่ดี มีอะไรโป๊ วับๆ แวมๆ หรือ กำลังอ้าปากหวอ ก็ไม่ควรเก็บภาพไว้
เพราะแบบอาจจะงอนและไม่ประสงค์จะเป็นแบบอีกก็เป็นได้
อย่างเช่นภาพนี้ จริงๆ แบบกำลังปลอบใจแมวที่ร้องไม่หยุด
แต่ช่างภาพไปกดชัตเตอร์ที่จังหวะนี้ เลยกลายเป็นว่า แบบกำลังเถียงกับแมว
แบบคำไม่ตกฟากแทน ซึ่งทำให้ภาพลักษณ์ของแบบชัดเจน เอ๊ย
ดูเหมือนจะกลายเป็นคนเพี้ยนคุยกะแมวรู้เรื่องซะงั้น
ข้างต้นพูดแล้วว่า ให้ระวังองค์ประกอบรอบๆ ตัวแบบว่าไม่ให้ภาพเอียง
หรือมีใบไม้แหลมปักหัว หรือเส้นขอบฟ้าตัดคอ หรือมีอะไรมารบกวนสายตา
ต่อไปเป็นการเฝ้าระวังที่ตัวแบบบ้าง
แน่นอนที่สุด ไม่มีใครเพอร์เฟ็คไปซะทั้งหมด หน้าที่ของช่างภาพก็คือ
หาวิธีการนำเสนอที่ไม่เน้นจุดเด่นของภาพ
ตัวอย่างภาพข้างล่างนี้คือ นางแบบมีคางสองชั้น ซึ่งหากนำเสนอออกไป
นางแบบจะหมดความมั่นใจในตัวเองมากๆ ช่างภาพก็จะต้องแนะนำให้เอามือปิดคาง
เช่นตัวอย่างนี้ (ภาพโดยพี่ pocket ค่ะ)
อ๊ะ ไม่ใช่แค่คาง นางแบบยังตัวย่นเห็นพุงด้วย ถ้าถ่ายออกมาอย่างนี้ ก็ชัดเจนไป
นางแบบก็อายใช่ปะ อิอิ ต้องระวัง ต้องระวัง
(ภาพนี้ก็โดยพี่ pocket เช่นกันค่ะ)
วิธีแก้ไขก็คือ อะไรที่เป็นปัญหาตัดออกให้หมด หรือหาอะไรมาบังไว้
อย่างเช่นภาพนี้ แต่ เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกกก
ผิดกฎข้อที่ว่า การแอบถ่ายต้องดูให้ดีๆ ว่านางแบบกำลังทำอะไรอยู่
แบบนี้อาจทำให้คนดูภาพหิวตามไปด้วยก็เป็นได้
(พี่pocket เป็นคนถ่ายให้เช่นเดียวกับสองภาพข้างบนและภาพเปิดกระทู้ค่ะ )
หรือในที่สุดแล้วหากเห็นว่าไม่มีทางปิดบังข้อบกพร่องของตัวแบบได้
ก็ให้ช่างภาพหาอุปกรณ์เสริม หรือ prop (เขียนถูกไหมหว่าเรา) มาประกอบ
ก็จะทำให้คนชมภาพหันไปชมพร็อพนั้นแทน เป็นการลดความไม่น่าดูของนางแบบลงไป
อย่างเช่นภาพนี้เป็นต้น (พี่ไม่ประสงค์จะออกตังค์เป็นคนถ่ายค่ะ)
หรือไม่ก็เลือกถ่ายเฉพาะบางส่วนของใบหน้า ซึ่งจะเน้นให้เห็นความงามของแบบแทน
ตัวอย่างเช่นภาพนี้ ต่างหูสวยเชียว อิอิ แต่ว่า ขออภัยภาพไม่ชัด
มาลุ้นกันอีกที จะโดนนางแบบไล่เตะหรือเปล่า 
หรือไม่ก็ถ่ายแต่ด้านหลังของแบบอย่างนี้
คือ พยายามถ่ายด้านหน้าแล้ว เห็นทีจะไม่ไหว 
บ้างก็ว่า หากมีแฟลชแบบชดเชยแสงแฟลชได้ ก็จะช่วยลบเงาในหน้าของนางแบบได้
แต่นั่นแปลว่าคุณต้องชำนาญในการใช้แฟลชพอสมควร
และต้องรู้ด้วยว่าแฟลชคุณแรงแค่ไหน
มิเช่นนั้น หน้าแบบอาจจะขาวเวอร์ไปเลยแบบนี้ก็ได้
ซึ่งทำให้ภาพนั้นเสียรายละเอียดในส่วนสว่างไปเกือบทั้งหมด
และสร้างบรรยากาศให้ภาพดูน่ากลัวกว่าเดิม
นอกจากนี้สำหรับกล้องเลนส์ไวด์ โดยเฉพาะเจ้าแสนโก้ของพวกเรานั้น
เวลาจะนำไปถ่ายคน ให้ระวัง distortion ของสัดส่วนของแบบด้วย
เช่นถ้าถ่ายมุมนี้ จะเห็นได้ว่า กลายเป็นตัวอ้วนหัวเล็ก ซึ่งทำให้แบบโกรธ
และหมดความมั่นใจในตัวเองได้
เว้นเสียแต่ว่า จะไปถ่ายภาพแนว The dog ซึ่งทำให้เกิดภาพชนิดที่หัวโตตัวเล็ก
อันนั้นคือว่าอยู่ในกรณียกเว้นค่า
หากคุณใช้คอมแพคท์ที่มีช่วงซูมของเลนส์ยาวมากๆ เช่น แปดเอ็กซ์ สิบเอ็กซ์ สิบสองเอ็กซ์
คุณยังสามารถเล่นกับแสงเงาและฉากหลังได้อีกพะเรอเกวียน
อย่างภาพนี้ ใช้เลนส์ซูม 12x บวกกับการตั้งค่าวัดแสงแบบเฉลี่ยเฉพาะจุด (spot)
เลือกฉากหลังที่มีความต่างกับฉากหน้ามากๆ หน่อย คือฉากหลังขาวเวอร์
ก็จะได้ฉากหน้าแบบนี้
แต่การถ่ายแบบนี้ให้ดีและภาพคม ต้องใช้ขาตั้งกล้องช่วยค่ะ
และต้องคำนวนระยะระหว่างตากล้องกับแบบแล้วก็ฉากหลังให้ดีๆ
แบบว่าภาพนี้เปิดระบบกันสั่น ยังช่วยอะไรได้ไม่ค่อยมาก
หรือภาพนี้ ที่บอกว่าต้องใช้ขาตั้งกล้องเพราะต้องอาศัยความแม่นของโฟกัสมากๆ
ยิ่งเราใช้คอมแพคท์ด้วย โอกาสที่มือจะสั่น หรือกล้องจะไหว
ทำให้จุดโฟกัสเคลื่อนมีสูงมากๆ ค่ะ
อย่างภาพนี้ก็ไม่ชัด
แต่น่าดูนา
ซึ่งมันจะต่างกับการใช้กล้อง DSLR ซึ่งสามารถเก็บรายละเอียดของผิวของแบบดีๆ ได้
ดังนั้นเราจึงไม่ต้องใช้เทคนิคการเล่นแสงเหมือนสองภาพข้างบนก็ได้
ภาพนี้นางแบบคนเดียวกัน ใช้ละลายฉากหลัง
และความคอนทราสต์ระหว่างฉากหน้ากับหลัง
ไม่ต่างกันมาก สามารถเก็บสีและรายละเอียดที่แก้มได้เป็นอย่างดี
ถ่ายที่ป่าไผ่ในพุทธมณฑลค่ะ
ง่ะ ฝอยมาเยอะแล้ว จับสาระอันใดมิได้เลย ฮี่ๆๆ (ยาวด้วย ใครจะโหลดดู โหลดอ่านจนหมดล่ะเนี่ย แง่กๆ)
งั้นมาหยาแว้บบบบบบบบบบบบบบบบบไปก่อนละกันนะคะ
ไว้อารมณ์ดีๆ จะมาฝอยต่อ เรื่องการถ่ายภาพอื่นๆ มั่ง ฮี่ๆๆๆ
อ่านเทคนิคบางส่วนของการถ่ายภาพบุคคลด้วยคอมแพคท์แบบให้หลังเบลอๆ ได้ที่
//topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2006/01/O4060442/O4060442.html
โดยผู้เขียนคนเดียวกันนี้นะคะ อิอิ
ภาพนี้จากน้า J-Lee เว็บโฟโต้ฮอบบี้ค่ะ
อุ๊บส์ อย่าลืม อย่าหลง การถ่ายภาพที่ดีที่สุดก็คือ
๑. คนถ่ายภาพมีความสุข
๒. คนถูกถ่ายก็อยู่ในอารมณ์สุขๆ
๓. คนถ่ายภาพเข้าใจกล้องของตัวเองมากที่สุด
๔. คนถูกถ่ายเข้าใจมุมมองและยอมรับความสามารถของคนถ่ายตามสมควร
แว้บบบบบบบบบบบบบบบบบบ
อย่าลืมว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดของการถ่ายภาพก็คือ คุณต้องมีความสุขและรู้สึกดีๆ ในการกดชัตเตอร์ที่กล้องของคุณนะคะ
มาหยารักทุกๆ คนค่ะ
.
.
.
สำหรับทุกๆ ท่านที่ผ่านมาเยือนบล็อกของมาหยา...
ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ
| Create Date : 15 พฤษภาคม 2550 |
| Last Update : 15 พฤษภาคม 2550 23:06:51 น. |
|
21 comments
|
| Counter : 3775 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: snoom IP: 61.7.174.32 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:10:17 น. |
|
|
|
โดย: ประธานชมรมคนโสดแสนดี (มรกตนาคสวาท  ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:12:26 น. |
|
|
|
| โดย: มังกรพิษลึก IP: 124.157.165.146 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:19:38 น. |
|
|
|
| โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:21:58 น. |
|
|
|
| โดย: มู๋ภา มี 4 มือ .... IP: 203.150.192.175 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:22:42 น. |
|
|
|
| โดย: snoom IP: 61.7.174.32 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:24:59 น. |
|
|
|
| โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:25:00 น. |
|
|
|
| โดย: มู๋ภา มี 4 มือ .... IP: 203.150.192.175 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:30:52 น. |
|
|
|
| โดย: บีบสิว IP: 124.157.206.77 วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:40:44 น. |
|
|
|
| โดย: น้องยุทธ IP: 203.170.231.232 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:37:03 น. |
|
|
|
| โดย: art2514 IP: 58.9.101.144 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:46:00 น. |
|
|
|
| โดย: guide IP: 222.123.81.30 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:05:02 น. |
|
|
|
| โดย: anan IP: 203.188.31.196 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:07:22 น. |
|
|
|
| โดย: ไกด์ IP: 222.123.81.30 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:11:50 น. |
|
|
|
| โดย: kwor (Kwor ) วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:43:57 น. |
|
|
|
| โดย: อิง IP: 125.26.43.148 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:37:45 น. |
|
|
|
| โดย: นซล IP: 124.121.58.169 วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:58:50 น. |
|
|
|
| โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:17:44 น. |
|
|
|
| โดย: canx วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:4:27:28 น. |
|
|
|
| โดย: big IP: 164.115.7.10 วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:11:23:22 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ดูไปดูมามีตั้งนานแล้วนิหว่า...สวัสดีพี่สะหนุ่ม สวัสดีน้ามังกร และสวัสดีน้องมู๋ภาฮาเฮ....ขอบคุณปร้าแอนสำหรับความรู้ดี ๆ ครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
