สิ่งแรกที่ยากต่อการสร้างมิตรภาพก็คือการ "สร้างความสัมพันธ์" แต่สิ่งต่อมาที่ยากยิ่งกว่าคือการ "รักษาความสัมพันธ์ "
นั้นให้ยืนยาวและคงเดิม
|
||||||||||||||
,,กลิ่นของความรัก,,  ต้อนรับวันวาเลนไทน์ปีนี้ ด้วยหมึกสีแดงแปร๊ดดดดดดดดด โฮ่ๆ ของเค้า "แด๊ง" จริงๆ โว่ว !!!!!!! ขับรถไปรับกับข้าวตอนเช้า ระหว่างรอ... เสียง intro รักแท้มีอยู่จริง แล่นผ่านทะลุออกมาจากสายเคเบิ้ล หันไปทางซ้ายก็มีร้านขายดอกไม้รับวันวาเลนไทน์ขนาดย่อมๆ อยู่ร้านหนึ่ง ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเพิ่งมาขาย เพราะตูรับกับข้าวมาเป็นปีๆ ไม่เคยพบเจอ สภาพแวดล้อมเป็นใจ พลันให้ชวนนึกถึง "บรรยากาศเก่าๆ" เมื่อครั้งเราเคยเป็น "เด็ก" ,,ว่าด้วยเรื่องสติ๊กเกอร์รูปหัวใจ,, +++สมัยประถมต้น +++ ถึงวาเลนไทน์ทีไร จิตก็จะวิตกกังวลอยู่กะปกคอเสื้อที่จะต้องรองรับสติ๊กเกอร์รูปหัวใจทั้งน้อยใหญ่ จนบางทีก็คิดเพลิดเพลินเจริญใจไปขนาดว่า หรือว่าจะให้แม่เย็บปกเสื้อเพิ่มอีกสองข้าง ฮ่าๆ เอาตามจริง ตื่นเต้นอ่ะเรื่องจริง แต่ก็ไม่เห็นว่าปีไหนจะได้หัวใจเกินสิบ ก็ถ้าจะเกินก็ไปแต๊บเค้ามา ไม่ได้เล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกลอะไรเทือกนั้น มีถึงขั้นสติ๊กเกอร์หัวใจหลุด กูก็ยังมานะเก็บขึ้นมาติดใหม่ ฮ่าๆๆ บ่งบอกว่าสมัยประถมป๊อบขนาด -''- +++สมัยประถมปลาย +++ วันวาเลนไทน์เวียนมาอีกละ (แงะ?) อ่ะๆ กูให้แม่ลดขนาดปกเสื้อลงละ แปะให้เต็มนะว้อย ไม่งั้นกูฟ้องผอ. หิๆ อุบาทว์จริงๆ ^,^' +++สมัยมัธยมต้น+++ เอ๊ะ...? กูเคยได้ดอกไม้รึเปล่านะ...? เอางั้นดีกว่า ๕๕๕๕๕๕๕+ +++สมัยมัธยมปลาย+++ เอ๊ะ...? ทำไมเค้าถือดอกไม้เลยไปหารุ่นน้องที่เดินข้างกูแว้...?!??!?!?! กรี๊ดดดดดดดดดดดด โอย........... อดีต เป็นอะไรที่นานมากแล้ว บางอย่างก็จำ บางอย่างก็ลืม แต่ไอ่ที่อยากจำแม่มกลับลืม ส่วนไอ่ที่อยากลืมก็เจือกจำ โถ... มนุษย์ ,,วาเลนไทน์กับวัยรุ่น,, จากสติ๊กเกอร์รูปหัวใจ พัฒนามาเป็นลูกอมฮาร์ทบีทเม็ดเล็ก จากลูกอมฮาร์ทบีทเม็ดเล็ก พัฒนามาเป็นลูกอมฮาร์ทบีทเม็ด(โคตร)ใหญ่ จากลูกอมฮาร์ทบีทเม็ดใหญ่ พัฒนามาเป็นตุ๊กตา จากตุ๊กตาพัฒนามาเป็นดอกกุหลาบ จากดอกกุหลาบ พัฒนามาเป็นความรัก นึกได้ดังนั้นก็ได้แต่ยิ้ม... หากจะให้ย้อนเวลากลับไปในวันวาเลนไทน์ช่วงใดช่วงหนึ่งของชีวิต ก็จะขอย้อนกลับไปเมื่อสมัยมัธยม... อยากกลับไป "กอดความรัก" ให้แน่นๆ กว่าตอนนั้นซักสิบเท่า อยากกลับไปดมกลิ่นดอกกุหลาบดอกนั้น อีกซักฟอดใหญ่ๆ อยากกลับไปเร่งโวลุ่มคำว่า "รัก" ให้ดังที่สุดเท่าที่จะดังได้ อยากกลับไปทำอะไรอีกตั้งหลายอย่าง...ที่อยาก...แต่ไม่ได้ทำ ขอบคุณเซนต์วาเลนไทน์ที่ทำให้วันนี้บังเกิด ขอบคุณกลิ่นอายของความรักที่ยังวนเวียนมาให้ฉันได้ยิ้มเล็กๆ ในหัวใจในวันวาเลนไทน์ปีนี้
ขอบคุณภาพประกอบสวยๆ จาก g
ps. + แก่ดีขึ้นกว่าเดิมมาก ขอบคุณบทสวดมนต์อันมีค่าทุกบท เข็มแข็งนะแก่ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน... + รักพ่อกะแม่น้า รักแก่ รักเอิร์ธ รัก...รัก...รัก... + คิดถึงเพื่อนเก่าๆ สมัยมัธยม...คิดถึงวันเวลาดีๆ ที่เราเคยมีต่อกัน คิดถึง... + วาเลนไทน์ปีนี้ นั่งเสิร์ชประวัติวันวาเลนไทน์ ติ๊งต่างว่าตัวเองมีสมองไอน์สไตน์ ไม่ถึงห้านาที กูก็ไปยืนเล่าประวัติวาเลนไทน์ให้เด็กฟังได้แบบไม่น่าเชื่อ ไม่น่าเชื่อว่าแม่งจะมั่วโคตรเทพ ฮร่าๆๆ เล่าเสร็จก็มอบหัวใจอันไร้ค่า(กรี๊ดดดดดดด) ให้เด็กๆ คนละ ๑ ดวง รับมอบกันไปแบบเขินๆปนงงๆ Happy Valentine Day นะลูกน้าาาาา ขอให้หนูมีแต่ความรักอันบริสุทธิ์ในหัวใจนะลูกนะ จุ๊ฟๆ รักเอย...อยู่ที่ใด ยังฝันใฝ่...ยังคงตามหา แท้จริง...อยู่ไม่ไกลเกินฝันใฝ่ แค่เพียงหลับตา...
|
oramoreaim
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
หากมีใครถามฉันว่า ฉันเขียนตัวหนังสือพวกนี้ไปทำไม...? ฉันก็จะขอตอบอย่างจริงใจว่า ฉันเขียนมันไว้เพื่อให้ "คนที่ฉันรัก" ได้อ่าน... ในวันที่ฉันไม่มีชีวิตอยู่เป็นที่รักของ "พวกเขา" แล้ว นั่นแหละ ที่ฉันต้องการ... (ซึ้งอ่ะเดะ \(-0-)/ 5555+)
|
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
