มาจะกล่าวบทไป

ถึงการทัศนาจรอันแสนสุดหรรษาของนักเรียนชั้น ป. ๑-๖

แห่งโรงเรียนร้องข้าวสกูลบะเฮ่ย!!!

เก็บภาพมาฝากกันเล็กๆ น้อยๆ

น้อยจริงๆ

เพราะกะลงซักสี่ซ้าห้ารูป 

ก็กะจะกราบลาไปอาบน้ำปะแป้งนอนเลี้ยว

(ขี้เกียจตั้งแต่ชีวิตจริงยันในบล็อกเลยโนะกู)

ฮี่ๆ

 
กล้องฟิล์มรุ่นเก๋าเก๋า

เวลาส่องผ่านเลนส์ ได้อารมณ์มั่กๆ

อารมณ์สมัยสาวๆ

ฮิๆ

credit : สมบัติชิ้นนี้เป็นของ ด.ช. อะตอม ลูกครูเอมเอง

 จำกัดสิทธิเสรีภาพมว้ากอ่ะ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยส์

น่าร้ากกกกกกกกก

อยากได้กลับบ้านมว้ากอะไรมว้ากกกกก

ฮิๆ

หนูอยากโดนอุ้มๆๆๆๆๆ
มาๆ
กลับบ้านกับแม่นะลูกน้า

จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

อีกหนึ่งความประทับใจของผู้มาเยือน

คืนนี้ขอให้กินอิ่มนอนหลับกันทุกคนนะคร้าาา ฮ่าๆ

แบบว่าง่วงแสรด....กรู


เหาะ เหาะ...

+++ Tips of the Trip +++ &  PS.

+  ความอดทน  เป็นอีกหนึ่งสิ่งสำคัญที่ครูทุกคนพึงมี

+  พาเด็กน้อยไปเที่ยว  สิ่งที่ห้ามลืมเด็ดขาด ๑. ยาแก้เมารถ ๒.ยาแก้เมารถ ๓.  ยาแก้เมารถ  และ ๔.  ยาแก้เมารถ  ส่วนอุปกรณ์เสริมอื่นๆ ที่ควรนำไปด้วย อาทิ  ถุงพลาสติก (ใส่อ้วก) ,  กระดาษทิชชู  (เช็ดอ้วก), ยาดม ยาลม ยาหม่อง  (ของแท้ต้องตราลูกท้อถือลิง)  เป็นต้น

+  พรุ่งนี้โรงเรียนเป็นเจ้าภาพสวดศพคุณแม่ของลุงพร  ขอแสดงความเสียใจกับลุงพรและครอบครัวด้วยนะคะ...

+  ใกล้จะปิดเทอมแล้วสิ.....