เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ทัตจังทำโซโล่จบไปได้จะสองเดือนแล้วอีกแค่สี่เดือน ก็จะมีบุไตอีกแล้ว ตอนนี้คงกำลังพยายามคิดการแสดงอยู่สินะ อยากไปดูจังเล้ยยย
(เงินไม่มี ยังไม่เจียมตัวอีก คนเรา)
ได้แพมฯ 'หนูนรก' มา ก็หลายวันแล้ว แต่อ่านไม่ออก และไอ่ข้อความจากทัตจังที่เขียนถึงแต่ละเพลง ว่าจะแปล ก็ยังไม่ได้แปล
(ใจรัก แต่ยากที่จะทำ... เวลาไม่มี มัวแต่เพ้อเจ้อ)
ตอนนี้มีคนแปลให้อิ๊งอันนี้มา เห็นว่าน่ารักดี (สั้น) และกำลังคึก แปลเลยดีกว่า
เป็นจดหมายฝากรักจากทัตจัง ถึงมิตรรักแฟนเพลงที่ไปชมโซโล่ (และซื้อแพมฯ) ว่า
ก่อนจะออกมาเป็นโซโล่ MOUSE PEACE ครั้งนี้ ทัตจังทำได้เตรียมงานยังไงบ้าง
เหนื่อยสายตัวแทบขาด เพราะมีส่วนร่วม ทำเอง คิดเองควบคุมเอง ทุกขั้นตอน (เก่งจังเลย)
อยากไปกระซิบข้างหูบอกมันเหลือเกินว่า ตั้งแต่โซโล่มันเริ่มยันจบคอนฯเนี่ย
ช้านคนนี้ก็แทบขาดใจตายเหมือนกันนะ เงินตรู 'หนูนรก' มันเอาไปกินหมดเลยย
MOUSE PEACE messages : Ueda Tatsuya
credit and thx for English translation to kioko-u LJ
Staff Meeting : ประชุมทีม
ครั้งแรกที่ผมต้องไปประชุมกับทีมสตาฟคอนฯ ผมก็รู้แบบคร่าวๆว่าต้องทำอะไรบ้าง เช่น ต้องแต่งเพลงในคอนทั้งหมด อะไรแบบนี้อ่ะครับ ผมก็คิดๆๆ ว่า "ไอ่นั่นก็อยากทำ ไอ่นี่ก็อยากแสดง" ตอนนั้นยังไมได้ตัดสินว่าการแสดงจะเป็นแบบไหน ยังไงน่ะครับ ที่จริงผมก็ไม่รู้ด้วยล่ะว่า บนเวทีเนี่ย ผมจะแสดงอะไรได้บ้าง และอะไรที่ทำไม่ได้ ทุกอย่างยังไม่ลงตัวแน่นอนเท่าไหร่ แต่ที่ผมจำได้นะ ผมรู้สึกมีความสุขมากพอรู้ว่ามีทีมงานมากมายที่มาร่วมกันทำคอนฯครั้งนี้กับผม เพราะอย่างนั้น ผมเลยตั้งตาคอยที่จะได้แสดงคอนฯครั้งนี้มากๆ และยังได้ดูแลทุกอย่างๆด้วยตัวผมเองอีกด้วย แน่นอนว่า ผมก็รู้สึกกดดันเหมือนกัน แต่ความรู้สึกที่อยากจะทำออกมาให้ดีที่สุดมันมีมากกว่า จนถึงตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกมุ่งมั่นแบบนั้นอยู่ครับ.
Member Audition : คัดเลือกสมาชิกวง
ผมออดิชั่นคัดเลือกสมาชิกวงสองรอบครับ ความรู้สึกผมตอนนั้นเหรอ? อืม ที่จริงผมรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าคนที่มาคัดเลือกอีกนะครับ *หัวเราะ* ผมทำอะไรบ้างน่ะเหรอ? เป็นเพราะ วงดนตรี มีส่วนสำคัญอย่างมากสำหรับคอนฯครั้งนี้น่ะครับ, ถ้าไม่นับการเปลี่ยนรูปแบบแสดงเล็กน้อยแต่มีผลมากกับการแสดงทั้งหมดนะ, ดังนั้นผมต้องทำการคัดเลือกแบบพิถีพิถันสุดๆเลยล่ะ ตอนที่ผมคัดเลือกนั่น ผมพยายามที่จะมองตรงเข้าไปนัยน์ตาคนที่มาคัดเลือกเลยนะ *หัวเราะ* เพราะผมคิดว่าถ้าผมไปนั่งจ้องพวกเค้าแบบเอาเป็นเอาตายในขณะที่เค้ากำลังพยายามอย่างมาก มันคงจะเกินไปหน่อย ผมไม่อยากจะกดดันพวกเค้ามากไปกว่านี้น่ะ แต่ผมก็จับตาดูพวกเค้าแบบใกล้ชิดนะ (เอ่อ ไม่กดดันเล้ย แต่เค้าอาจจะเขิล ก็ได้นะ มองเข้าไปถึงตาเค้าเนี่ย ไอ่สวยยเอ๊ยย) แต่การเลือกสมาชิกวงจากคนที่เข้ามาคัดเลือกจำนวนมากเนี่ยมันยากจริงๆเลยนะ ผมก็เสียใจกับคนที่ไม่ได้รับคัดเลือกด้วยนะครับ แต่ยังไงก็ตามผมก็คิดว่าสมาชิกวงที่เข้ามาด้วยการคัดเลือกที่เข้มข้นแบบนี้ จะต้องได้วงที่ดีที่สุดมาแน่ "การแสดงครั้งนี้จะต้องดีมากแน่ๆ ถ้าพวกเค้ามาเล่นให้ผม" ผมรู้สึกมีความสุข และเชื่อมั่นในวงของผมมากๆเลยล่ะครับ.
Hall Preliminary Inspection : เมื่อเห็นฮอล์การแสดงครั้งแรก
ครั้งแรกที่ผมได้มาที่ โรงละครจอห์นนี่ เป็นช่วงที่เพิ่งจบทัวร์คอนฯคัตตุนสี่วันที่โตเกียวโดมครับ ความประทับใจกับสถานที่แสดงก็คือ มันเล็กกว่าที่ผมคาดไว้แบบน่าตกใจเลยครับ ยังไงก็ตาม ผมคิดว่ามันน่าจะสนุกมากแน่ๆ เพราะทุกคนจะสามารถเห็นการแสดงได้อย่างชัดเจนไม่ว่าจะนั่งตรงไหน แต่ผมก็รู้สึกตกใจเหมือนกันนะที่ที่นั่งคนดูอยู่ใกล้เวทีซะขนาดนี้! คือมันระยะประชิดมากเลยครับ ผมเลยรู้สึกแปลกๆนิดหน่อย แต่ผมอยากจะให้ทุกคนได้เห็นการแสดงแบบชัดๆ จริงๆนะครับ ส่วนตัวผมนะ คิดว่า แทนที่จะเรียกว่า เป็นที่แสดงไลฟ์คอนฯ ผมว่ามันให้ความรู้สึกเหมือนกระโจมคณะละครเล็กๆ ที่มีการแสดงทุกรูปแบบให้ชมมากกว่า "ต่อไปจะโชว์อะไรนะ?!" แบบนี้น่ะ ทุกคนจะได้รู้สึกสนุก และรอคอยการแสดงชุดต่อไปอย่างใจจดใจจ่อไงล่ะ และผมก็คงแฮปปี้มากด้วย สำหรับใครที่ได้นั่งแถวหน้าสุดนะครับ ได้โปรดอย่ารังเกียจ หากตอนผมเต้น จะมีเหงื่อกระเซ็นไปบ้างนะครับ *หัวเราะ*
Music Playlist at MixPod.com
อย่าบอกเหลือเกินว่าถ้ามีโอกาสได้นั่งแถวหน้า (ซึ่งก็คงได้แต่ฝันละนะ = =")
แล้วเหงื่อเอ้จังกระเด็ดมาโดนละก็จะไม่โกธรสักนิดเลย -.,-
แพมหนูนรกเนี้ยะ เท่าไหร่อ่า อยากได้บ้าง x0x