Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 4091112 : ความอร่อยทั้งหมด ของทริปแรกในปี 2019 ส่วนแรก

ความอร่อยทั้งหมด ของทริปแรกในปี 2019 ส่วนแรก

ทริปแรกของปี 2019 ของเราเกิดขึ้นโดยมีระยะเวลาเตรียมตัวไม่ถึงเดือน เป็นทริปที่ต้องไปทำงาน และเที่ยวไปในตัว มีนายทั้ง 3 เป็นผู้สนับสนุนอย่างลับๆ ในบางส่วน 555

ระยะเวลา 13 วัน 3 เมือง 2 ประเทศ เหมือนจะน้อย แต่ก็เยอะ และเหมือนจะได้เที่ยวอย่างเพียงพอ แต่ก็ไม่... พอคิดอย่างนี้ คำพูดนายก็แว๊บเข้ามาในหัว "ถ้าอยากเที่ยวอีก ก็เก็บเงินเที่ยวเองนะ" เลยเสพสุขจากเวลาที่มีอยู่ให้มากที่สุด และเก็บเกี่ยวความทรงจำมาเขียนลงไดอารี่อาหารของตัวเอง :]
(หมายเหตุ : ช่วงที่เราไป เรทที่แรกเป็น USD 1 = 31.42 และ 1 บาท = 0.027 won ค่ะ)

เริ่มต้นความอร่อยเลยดีกว่า

06 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : บนเครื่องบิน (BKK-ICN) / เวลา XXX (จำไม่ได้ 555)

ขณะที่กำลังสลึมสลือได้ที่ คุณแอร์ก็มาถามคนข้างๆว่าจะรับเมนูอะไรดีสำหรับมื้อเช้า ความหิวทำให้เราตาสว่างทันที เสียดายที่เรานั่งท้ายๆลำ เมนูที่เหลือถึงเรา เลยมีแค่ Omelette...

ออมเล็ต ไส้เป็นมะเขือเทศสับผัดรวมกับหัวหอม สำหรับเราจะเลี่ยนๆนิดนึง ตัวไข่จืดๆ
ไส้กรอก เหมือนไส้กรอกตามบุฟเฟ่ต์อาหารเช้าโรงแรมเลยยยย กรอบๆ เด้งๆ
มันบด ก้อนสี่เหลี่ยมล่างไส้กรอก คือ มันบดค่ะ อันนี้ก็เลี่ยนๆเช่นกัน เลยต้องตัดเลี่ยนด้วย บล็อคโคลี่ลวกและมะเขือเทศสด
น้ำส้ม รสชาติเหมือนน้ำส้มกล่องทั่วๆไป แต่ของที่นี่ไม่มีเนื้อส้มใส่มาให้ค่ะ
ผลไม้ มีแคนตาลูปสีส้ม มะละกอ แอปเปิ้ล ก็สด หวาน กรอบ ของผลไม้ตามเครื่องบินปกติเลย

06 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : บนเครื่องบิน (ICN-NYC) / เวลา XXX (จำไม่ได้เหมือนเคย)

มื้อนี้เราพลาดทานพร้อมผู้โดยสารคนอื่นบนเครื่อง เพราะช่วงที่เสริฟอาหารเราหลับแบบไม่ไหวแล้ว ถ่างตาไม่ไหวแล้ว พอตื่นมาเลยเจอโน้ตจากคุณแอร์แปะอยู่ ซึ่งตอนนั้นคุณแอร์เคลียร์ถาดอาหารของผู้โดยสารคนอื่นไปแล้ว ทุกคนกำลังพักผ่อนกันต่อ ด้วยความเกรงใจเลยไม่ได้เรียกคุณแอร์ให้นำเครื่องดื่ม หรืออาหารมาเสริฟ แต่... เพอร์เซอร์เดินมาจากไหนไม่รู้ค่ะ พุ่งเข้ามาส่งภาษาเกาหลีรัวๆ จนต้องทำท่าปางห้ามญาติ แล้วถามเค้ากลับเบาๆว่า "Can you speak English" สื่อสารกันได้อย่างราบรื่นแล้ว ก็ได้ของอร่อยมาค่ะ มื้อนี้ปลื้มมากกกกกกก เป็น Ssambap (Ssambap ซัมบัพ เป็นพวกเนื้อ/ผักห่อข้าวค่ะ) ของโปรด!!!

โน้ตที่คุณแอร์มาแปะไว้ให้ ใจความ คือ
"แฮปปี้กับการนอนแล้ว ถ้าอยากแฮปปี้กับมื้ออร่อย ก็เรียกได้เลยน๊าาาา"
เราแปล และมาบอกต่อด้วยอารมณ์งุ้งงิ้งของตัวเองนะคะ 555

เริ่มจากฝั่งบนซ้ายมือ... คือ กิมจิค่ะ ที่เราเอามาเทลงชามแล้ว 555 กิมจิเปรี้ยวกำลังดี ไม่เค็มมากค่ะ น้ำน้อยด้วย
ถัดมา... ก้อนเหลืองๆ คือ ไข่หวานที่ม้วนมาพร้อมสาหร่าย รสชาติหวานนิดหน่อย เย็นๆ แต่ของอร่อย คือ สิ่งที่อยู่ข้างๆค่ะ!!! สิ่งที่เหมือนน้ำพริกนั้น เราขอเรียกว่า 된장 (เทวนจัง) หรือเต้าเจี้ยวเกาหลีค่ะ อันนี้เหมือนจะปรุงมาเพิ่มแล้วนิดหน่อย รสจะเค็มๆ กลมกล่อมกำลังดี ไม่มีสัมผัสถั่วเป็นเม็ดๆเลย แต่มีกระเทียมสับหยาบแทน คนไม่ทานพวกกระเทียม หอมแบบเรา เสียเวลาเขี่ยนานมากกกก แต่อร่อยจริงๆค่ะ
ถัดมาอีกนิด เป็นซุปมิโสะค่ะ รสกำลังดีบอกไม่ถูก ซดแล้วคล่องคอดีค่ะ
แถวล่างขวามือ... แน่นอนว่าเป็นพระเอกของเมนูนี้ ข้าวกับหมูผัด (แต่จริงๆน่าจะเป็นเนื้อ เราไม่แน่ใจเหมือนกัน 555) ตัวหมูก็เค็มๆมีหวานปลายๆ กินกับข้าวนุ่มๆ
ตรงกลางงงงง ผักสดหลากหลายชนิด มาในชามเบ้อเหิ้ม (จริงๆเค้าแร็พไว้ให้นะคะตอนเสริฟ แล้วมาแกะผักออกเอง) คือ มื้อนี้เราแค่เอาผักมาห่อข้าว ใส่เทวนจัง แปะกิมจิ เข้าปาก ก็อร่อยแล้วแทบไม่ต้องแตะเนื้อเลยค่ะ ไม่รู้คิดไปเองรึป่าว แต่ผักที่เกาหลีอร่อยจริงจัง อร่อยอย่างหาสาเหตุไม่ได้ 555
ถัดจากชามผัก เป็นต๊อกค่ะ ที่เกาหลีมีต๊อกหลายแบบมาก อันนี้เราเรียกเองว่า ต๊อกหวาน เป็นต๊อกหนึบๆ นุ่มๆ หวานๆ ข้างในเป็นถั่วแดงกวนค่ะ จริงๆก็คล้ายโมจินะคะ แต่เราว่าของเกาหลีจะเคลือบน้ำมันรัวๆเลย
แต่ถ้าใครไม่รู้ว่าเมนูนี้คืออะไร แล้วทานยังไง ทางสายการบินมีคู่มือมาให้ด้วยค่า (เราหมุนรูปไม่เป็น... ขอโทษด้วยนะคะ)

หลังจากอิ่มอร่อยกับมื้อหนักแล้ว น่าจะบินต่อไปได้อีก 2 - 3 ชั่วโมง ก็เริ่มเสริฟของว่างค่ะ สารภาพเลยว่าเวลาอยู่บนเครื่องไม่ดูนาฬิกา หรือเวลาบนจอเลย จะดูแค่ระยะทางว่าเหลืออีกกี่ชั่วโมงจะถึง แล้วไปดูเวลาตอนออกจากตม.เอา 555
เมนูของว่าง เป็นเหมือน Chicken Wrap เป็นแป้งเบอริโต้ห่อไส้ไก่สับผัดผงกะหรี่ มีมันฝรั่งกับหัวหอม ประมาณนี้ค่ะ (คล้ายๆที่เสริฟบนไทยสมายล์/การบินไทย/บางกอก แอร์เวย์ เหมือนกันค่ะ)
มื้อนี้ไม่ได้ถ่ายรูปมา เพราะกัปตันไม่ได้เปิดไฟในห้องโดยสาร จะเปิดไฟของตัวเองถ่ายก็เกรงใจคนข้างๆ เลยไม่ได้ถ่ายค่ะ

ช่วงที่ใกล้ๆจะถึงนิวยอร์ค คุณแอร์ก็มาเสริฟอาหารอีกครั้ง คราวนี้เลือกเป็นข้าวผัดกิมจิค่ะ มาดูหน้าตาของมื้อนี้กัน

มาค่ะ เรียงจากซ้ายไปขวา แถวบนเหมือนเดิมนะคะ ผลไม้สดมื้อนี้เป็นแอปเปิ้ลล้วนๆค่ะ กรอบๆ หวานๆ รู้สึกไปเองว่ามีเค็มนิดๆ 555
ขนมปัง ไม่ได้แกะทาน แต่เดาว่าน่าจะ แข็งๆ เย็นๆ ร่วนๆ เหมือนขนมปังบนเครื่องปกติค่ะ
ชาร้อน รู้สึกจะไม่ใช่ชาเนสที 555 แต่หอมๆ เบาๆดีค่ะ
แถวล่างซ้าย โยเกิร์ตบลูเบอร์รี ถ้วยนี้ไม่ได้แกะ เลยไม่รู้ว่าอร่อยมั้ย...
ฟินาเล่ของเราก็ คือ ข้าวผัดกิมจีที่โปะชีสมานิดหน่อยกับไข่ดาว แบบไข่ดาว 7-11 บ้านเรา สรุปมื้อนี้เราทานไม่หมดค่ะ เพราะข้าวผัดเลี่ยนมาก ยิ่งมาเจอชีสยิ่งไม่ไหว ต้องพยายามความหาตัวกิมจิที่เค้าตัดมาชิ้นเล็กๆเพื่อตัดเลี่ยน แต่ก็หาไม่ค่อยเจอเลย T^T

06 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : The Dutch at New York / เวลา 19:30 น. / Link Website : https://www.thedutchnyc.com/

ในที่สุดก็ถึงนิวยอร์คค่ะ หลังจากทรมานอยู่บนเครื่องมา 14 ชั่วโมงกว่าๆ ทันทีที่เหยียบนิวยอร์ค นายคนนึงของเราก็จัดการโทรจองร้านนี้ทันที พอไปถึงแล้ว ร้านมีกฎข้อ 1 ว่า ถ้าจองไว้ ต้องมาให้ครบจำนวนคนที่จองไว้ ถึงจะไปนั่งที่โต๊ะได้ค่ะ ร้านนี้คนแน่นมาก เพราะเค้ามีบาร์ด้วย แต่บาร์จะแยกไปอยู่ใต้ดิน ใครจะไปโทรจองไว้ก่อนนะคะ

นั่งปุ๊ป ยังไม่ทันได้สั่งอะไร ทางร้านก็มาเสริฟน้ำ เสริฟขนมปังค่ะ
เจ้าก้อนๆ หน้าตาเหมือนขนมเค้ก นายเมกันของเราบอกว่า คือ ขนมปังข้าวโพดค่ะ ต้องรีบทานตอนอุ่นๆ แล้วปาดเนยจืดนิดๆ จะติดใจ เราก็ทำตามเลยค่ะ แล้วก็พบว่ามันเหมือนเค้ก มันไม่ใช่ขนมปัง! ใครนึกสัมผัสของเจ้าขนมปังข้าวโพดนี่ไม่ออก ให้นึกถึงตอนกินเค้กแครอทค่ะ แค่เจ้าขนมปังนี่เนื้อร่วนกว่า และมีความหวานจากข้าวโพดมา แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น อร่อยมากกกก แย่งกันกิน ไม่สนใจขนมปังข้างๆเลย 555

เมนูแรกที่สั่งมาแล้วค่ะ (รูปไม่หมุนอีกแล้ว TT) จานนี้ คือ Eggplant dip with Savory Cracker (USD 15) จานนี้ตัวแป้งกรอบๆ ได้อารมณ์แบบนาโช่ ที่ไม่ได้ทำจากข้าวโพด เพราะทำจากอะไรเราก็ไม่รู้ 555 แต่เปรี้ยวด้วยเครื่องเทศที่โรยมากับ Savory ซึ่งเมกัน บอสบอกว่า เป็นเครื่องเทศที่ให้รสขมกับเผ็ด แต่กินๆไป คือ ได้แต่เปรี้ยวจริงๆนะคะ เจ้าแป้งเนี่ยจะกลมกล่อมขึ้นถ้าเราจิ้มดิ๊ปมะเขือม่วง ตัวดิปจะหวานๆมันๆขมๆ ติดเผ็ดปลายลิ้นนิดหน่อย ทานได้เรื่อยๆไม่เบื่อค่ะ

ออเดิร์ฟ มาเสริฟอีกจานแล้วววว เมนูนี้ ชื่อ American Burrata, Fried Green Tomato, Hot Pepper Jam (USD 24) นี่เป็นชื่อเมนูจริงๆค่ะ
ตอนเมนูนี้มาเสริฟ ทุกคนลืมว่าเป็นมะเขือเทศเขียว (เราทึกทักเองว่าเป็นมะเขือเทศดิบ) พอกินเข้าไปแล้วตกใจรสชาติกันไปตามๆกัน 555 คือ ร้านสไลด์มะเขือเทศมาหนากำลังพอดี แล้วคลุกแป้ง คลุกขนมปังป่นละเอียด ทอดกรอบ กัดปุ๊ป กรอบกร๊วบ แต่ข้างในนิ่มๆ ได้รสเปรี้ยวๆมันๆ กินเดี่ยวๆก็ได้ หรือจะจิ้มซอสก็ได้ค่ะ
ซอสมาด้วยเนื้อสัมผัสแบบเจลๆ แยมๆ แต่จริงๆแล้วก็คือ น้ำจิ้มไก่ค่ะ หวานๆเผ็ดนิดหน่อย มีมะกอกมาให้ด้วย
มาถึงตัวสุดท้ายในจาน ชีสสสสสสส Burrata สำหรับเรา คือ ชีส ที่มันๆ เปรี้ยวบ้าง แต่หนึบๆ นุ่มๆค่ะ พอทานทั้งหมดเข้าด้วยกัน ก็เข้ากันแบบแปลกๆดี 555

เมนูดาวเด่นมาแล้วค่ะ ชื่อเมนูว่า The Prince Platter (USD 145) มาอเมริกา โดยเฉพาะเมืองที่ติดทะเล ไม่สั่งพวกนี้ไม่ได้นะคะ เดี๋ยวเรามาเรียงกันทีละชั้นเลย
ชั้นล่างสุด มีหอยนางรม หอยกาบ(?) กุ้งสด และล็อบสเตอร์ค่ะ มาพร้อมซอส 2 ชนิด ชั้นนี้เรากินไปแค่กุ้งเอง กุ้งตัวใหญ่ๆ เด้งสู้ฟัน ไม่ต้องราดซอสก็อร่อย จะมีความหวานของกุ้งเอง กับเค็มปะแล่มๆ ที่ไม่รู้ว่าเค็มจากน้ำทะเล หรือเกลือที่โรยมาในน้ำแข็ง 555
ชั้นกลาง มีหอยนางรม คิงแครบ และซอส 3 ชนิดค่ะ แน่นอนเรากินแต่คิงแครบ 555 โดยส่วนตัวแล้ว ปูที่นี่ยังไม่โดนเท่าไหร่ แต่พอบีบเลมอนใส่แล้วฟินดีค่ะ
ชั้นบน มีหอยเชลล์ และไข่หอยเม่น ราดซัลซ่ามา ชั้นนี้ไม่ได้แตะเลยค่ะ
สรุป จากคนไม่กินหอยแบบเรา แต่แอบฟัง นายทั้ง 3 คุยกัน ก็ได้ใจความมาว่า เมนูนี้ ที่ร้านให้หอยเชลล์มา 4 ชนิด ความใหญ่ของตัวหอยนั้นเรียกว่าระดับกลางๆ ก็สด แต่ไม่ว๊าว ไปกินที่คอนเนคติคัต หรือบอสตันฟินกว่า... เราก็ตามนั้นค่ะ 555

พระเอกของเรามาแล้ววววว นี่คือ Hot Fried Chicken Honey Butter Biscuits and Slaw (USD 33) จริงๆร้านนี้ มีสั่งออเดิร์ฟ เมนูหลัก และของหวานอีกหลายจาน แต่ลืมถ่ายมา เลยไม่ขอพูดถึงนะคะ
จานนี้ เป็นการรวมตัวกันของไก่ทอด Mc บิสกิต Texas และ Slaw ตามร้านสเต็ก แต่... ติดเค็มทุกอย่างเลย บิสกิตยังเค็มเลยค่ะ หวานน้ำผึ้งแค่นิดเดียว สลอวมีเผ็ดติดลิ้นมานิดนึง จานนี้มาใหญ่มากด้วย แบ่งกันทาน 5 คน ยังเกือบไม่หมด (ทุกคนโดนเมนูอื่นตัดกำลังไปแล้ว 555) ถ้าใครอยากลองการรวมตัวกันของความเค็ม ก็สั่งมาทานได้ค่ะ
ร้านนี้ เค้าคิดทิปที่ 18% ขั้นต่ำนะคะ สำหรับ 4 ท่านขึ้นไป แต่อันนี้นายให้ไป 20% ของค่าอาหารทั้งหมดค่ะ

07 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Jack's Wife Freda (West Village Branch) at New York / เวลา 10:00 น. / Link Website : https://jackswifefreda.com/about/

เช้านี้ ไปทานกันที่ร้าน Jack's Wife Freda ค่ะ ร้านนี้มีด้วยกัน 3 สาขา มาถึงต้องรอคิวประมาณ 3-4 คิว เลยได้เข้าไปนั่งช่วง 10 โมงเช้าค่ะ ร้านนี้ทุกคนเป็นมิตร และมีความกระตือรือร้นสูงมากค่ะ ไปดูเมนูที่เราสั่งกัน

ชื่อว่า Chicken Prego with Fries (USD 15) จริงเลือกเป็นสลัดก็ได้นะคะ ไม่ต้องเลือกเฟรนช์ฟราย ตัวสลัดจะเป็น Watercress ราดบัลซามิกค่ะ
เป็นเบอร์เกอร์อกไก่ ที่อกไก่ไม่แห้งเลย ย่างมาหนึบๆ รู้สึกถึงความฉ่ำนิดๆ ตัวไก่จะเค็มเกลือหน่อยๆ พร้อมหอมแดงกับวอเตอร์เครสค่ะ ราดซอสวูตเตอร์มาให้เพื่อตัดรส จะออกเปรี้ยวๆเค็มๆ โดยรวมเข้ากันดีมาก
เฟรนช์ฟราย ชิ้นใหญ่ๆ กรอบนอก นุ่มใน ทานเปล่าๆก็ดี จิ้มซอสมะเขือเทศก็ได้ แต่อันนี้เราไม่ได้กินหมดค่ะ นายเป็นห่วงสุขภาพ เลยให้หยุดกินหลังจากหยิบเข้าปากไป 4-5 ชิ้น T^T

07 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : L.A. Burdick Chocolates at New York / เวลา 11:40 น. / Link Website : https://www.burdickchocolate.com/

จบของคาว เราก็ต้องล้างปากด้วยของหวานกันค่ะ เดินออกมาจากร้านอาหารเช้าสักหน่อย ก็จะเจอร้าน L.A. Burdick Chocolates ค่ะ ร้านนี้จะขายแต่เมนูช็อคโกแล็ตเป็นหลัก เราเลือกสั่งเป็นเครื่องดื่ม และขนมมา ซึ่งดีต่อใจมากๆ

เริ่มกันที่เครื่องดื่ม เราสั่งเป็น Spicy Hot Chocolate Small Size (USD 5.50) มาค่ะ หน้าตาก็จะประมาณนี้ เป็นฟองนมและฟองช็อคโกแล็ต โรยด้วยผงโกโก้และพริกป่น ที่ป่นมาละเอียดมาก คือเป็น Chilli Powder เลยค่ะ
กลิ่นก็จะขมๆหอมๆของช็อคโกแล็ต มีกลิ่นพริกพอให้รู้ว่านี่เผ็ดน๊าาาา
จิบคำแรก ถึงกับร้อง หื๊ม เลยซดเข้าไปอีกสองอึกใหญ่ๆ เหยยยย คือ ชงมาเข้มข้นมาก ตัวช็อคโกแล็ตจะหนืดๆนิดนึง แต่ไม่หนืดคอนะคะ คือ ดื่มลื่นคอเลย มีความขมของดาร์คช็อค ขมจนแอบเปรี้ยวนิดๆ พอกลืนลงคอก็จะรู้สึกถึงความเผ็ดหน่อยๆในคอ ไม่ได้เผ็ดแบบแสบปาก แสบลิ้นนะคะ แต่เผ็ดในคอให้รู้ว่า "ฉันก็แซ่บนะเธอ" 555

ต่อกันด้วยของหวานค่ะ เราสั่ง Chocolate Raspberry Cake (USD 5.75) มา เวลามาประเทศที่เค้าหนาวกว่าเรา จะชอบสั่งพวกขนมที่มีส่วนผสมของผลไม้ตระกูลเบอรร์รี่ทุกทีเลยค่ะ มีความรู้สึกว่าอร่อย ฟิน กว่ากินในไทย (แต่ของที่บ้านเราก็ดีนะคะ ไม่ใช่ไม่ดี)
ตัวเค้กจะแบ่งเป็นชั้นๆ แต่แทบไม่รู้สึกถึงความแตกต่าง เพราะละลายในปากทุกชั้น แต่จริงๆแล้วตัวเนื้อเค้กจะค่อนข้างแน่น ขมดาร์ค ช็อคโกแล็ต ต่อมาเป็นช็อคโกแล็ตผสมราสเบอร์รี่จะเปรี้ยวๆหวานๆ เนื้อจะเนียนๆ ส่วนบนสุดเหมือนเป็นมูส ผสมฟัดจ์ ผสมหน้านิ่ม แบบบอกไม่ถูก แต่โดยรวม อร่อย ฟิน แบบอยากให้มีอย่างนี้ที่บ้านเราบ้าง

07 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : TORO at New York / เวลา 19:00 น. / Link Website : https://www.toro-nyc.com/menus

มื้อเย็น เราไปกินแถวๆริมแม่น้ำฮัดสัน ชื่อร้าน TORO เป็นภาษาสเปน แปลว่า วัว ค่ะ ทางเข้าร้านจะคล้ายๆงวงช้าง เวลาเราขึ้นเครื่องบิน ก็แปลกๆดีค่ะ แต่ร้านคนเยอะมาก ต้องโทรจองล่วงหน้าค่ะ (อีกแล้ว) โดยส่วนตัวเคยลองทานอาหารสเปนที่ร้าน Taburete ตรงศาลาแดง กับเรียนกับเชฟมานิดหน่อย บางอย่างถูกปาก บางอย่างก็ไม่โดนจริงๆค่ะ เดี๋ยวจะมาดูว่าร้านนี้ถูกใจจานไหนบ้าง

ออเดิร์ฟจานแรก คือ Paleta Iberico de Cinco Jotas (USD 28) เค้าเอาแฮมสไลด์บางๆ รสเค็มๆ ตัดความเค็มด้วยสลัดน้ำขลุกขลิก โรยชีสและบิต เบค่อน เป็นเมนูที่เรียกน้ำย่อยได้ดีมากๆ

ออร์เดิร์ฟที่ 2 ที่ร้านมาเสริฟ เป็นกับแกล้มฮิตของสเปน ชื่อ Pimientos de Padron (USD 10) มีรสเค็มเกลือ หวานจากตัวพริก ไม่เผ็ด แต่เหม็นเขียวพริกนิดหน่อยค่ะ แต่กินเพลินมาก แกล้มเบียร์ แกล้มเหล้าก็ดี คล้ายๆกินถั่วแระญี่ปุ่นต้มโรยเกลือประมาณนั้นเลยค่ะ

ชื่อเมนูยาวมากกกก Burrata with Pickled strawberry couils, Green Apricots, Boquerones & Garlic (USD 13) เป็นชีสค่ะ รสไม่เค็มมาก เสริฟมาคู่กับซอสสตอรเบอร์รี่ (อันสีแดงๆ) และพวกผักต่างๆ จานนี้เราชิมไปแค่ชีสจึ๋งนึง และไม่ได้แตะอีกเลย เลยบอกอะไรมากไม่ค่อยได้ค่ะ 555

ออเดิร์ฟ อีกเมนู ที่เป็นเมนูที่เราชื่นชอบมาแล้วค่า จานนี้เป็นตับไก่บด เสริฟมาพร้อมกับหนังไก่กรอบ ชื่อเมนูเรียกยากว่า Higado de Pollo (USD 15) แน่นอนว่าไม่สามารถออกเสียงได้ถูก ก็ใช้วิธีจิ้มไปค่ะ แล้วพนักงานที่เป็นสเปน (รึป่าวไม่แน่ใจ แต่น่าจะเป็นทางฝั่งอเมริกาใต้) จะทวนชื่อเมนูให้เราเองค่ะ 555
เมนูนี้ตับไก่บดมาเนียนมากกกกกกกกกก เนื้อเนียนละเอียดเป็นมูสเลยค่ะ ที่สำคัญไม่เหม็นคาว! ได้รสตับเต็มที่เหมือนเค้าปรุงโดยใส่แค่เกลือ พริกไทยเองค่ะ พอทานคู่กับหนังไก่กรอบๆบางๆ ไม่อมน้ำมัน มีรสเครื่องเทศนิดๆแล้วฟินมากกกกก
ไม่พอ ถ้าเรารู้สึก เฮ้ เลี่ยนอ่ะ เค็มแล้วนะ ทางร้านเค้าก็มีมะเขือเทศดองเปรี้ยวจี๊ด มาตัดรสให้เราด้วยค่ะ
ทานกับขนมปังก็อร่อย ทานกับอะไรก็อร่อยไปหมดเลย ใจจริงอยากห่อกลับไทยมาก แต่ทำไม่ได้ ก็ต้องพึ่งตับไก่บดตามซูเปอร์ไปก่อน...

มาถึงเมนูหลักกันแล้วค่ะ กับกุ้งตัวโตๆ ในเมนู Gambas al Ajillo (USD 18)
ในจานมีกุ้งมาให้ 6 ตัวค่ะ ก็จะหวานเนื้อกุ้ง เค็มๆซอสที่คลุกเคล้ามา กุ้งจะเด้งๆ กรึบๆ ถ้ามีข้าวสวยร้อนๆให้คงจะฟินกว่านี้ค่ะ 555

ใครสายเป็ด มาทางนี้ค่ะ นี่คือ Pato (USD 15) น่องเป็ดรมควันชิ้นใหญ่ๆ ที่เสริฟมาให้ 2 น่องด้วยกัน
จานนี้เราชอบตัวซอสที่ราดมา ให้อารมบัฟฟาโล่วิงดีค่ะ 555 เผ็ดๆ เปรี้ยวๆ เค็มๆ แบบบอกไม่ถูก แต่ตัวเนื้อเป็ด เราว่าแข็งไปหน่อย ถ้าคนที่ฟันไม่ดี ไม่เคี้ยวยาก ก็เคี้ยวนานมากเลยค่ะ

มาถึงเมนูแบ่งกันกิน ที่ไม่สามารถถ่ายออกมาให้ดูสวย น่ากินได้เลย จานสุดฮิตของสเปน (ฮิตรึป่าวไม่แน่ใจ แต่เมนูนี้จะได้ยินบ่อยมากกกก) Paella Mixta (USD 42) หรือข้าวผัดสเปนค่ะ
เม็ดข้าวของเค้าจะออกรีๆ กลมๆ กรุบๆ นิดหน่อย แต่ไม่ใช่ไม่สุกนะคะ ซึ่งเมนูนี้ใช้เวลาในการทำนิดหน่อย เพราะต้องเคี่ยวไปเรื่อยๆจนกว่าน้ำสต็อคจะงวดไปค่ะ
ของร้านนี้เค้าจะใส่กุ้ง หอยแมลงภู่ หอยตลับ(?) ไส้กรอกสเปน (ที่รสสัมผัสแบบกุนเชียง แต่ออกรสเปรี้ยวเหมือนแหนม 555)
ส่วนตัวไม่เคยถูกจริตกับเมนูนี้เลย ไม่ว่าจะกินกี่ครั้งก็ตาม เพราะรู้สึกว่าเลี่ยนๆ มันๆ เค็มๆ ถ้าไม่ระวังก็จะรู้สึกสำลักความเผ็ด คือ บอกไม่ถูกจริงๆค่ะ ต้องไปลองกันเอง

ปิดท้ายด้วยของหวานที่พนักงานสาวสวยของร้านแนะนำมา เป็น คุ้กกี้โด กับ ชูโรสค่ะ (2 จานนี้ เราจำราคาไม่ได้นะคะ ว่ากี่เหรียญ)
ตัวชูโรสกรอบอย่างเดียว และให้อารมณ์แบบแป้งร่วนๆ ไม่ประทับใจเลย แอบคาดหวังไว้เยอะ ว่าร้านอาหารสเปน น่าจะทำชูโรสอร่อยน๊าาาาา คนที่ชอบแบบกรอบนอกนุ่มในแบบเรา เลยเศร้าเล็กน้อยที่ไม่เป็นอย่างที่หวังค่ะ
ส่วนคุ้กกี้โด เป็นรสช็อคโกแล็ตชิพ เสริฟมาพร้อมไอศกรีมวนิลา เราชอบจานนี้ เพราะเหมือนกินซอฟท์ คุกกี้ แต่จะมีความฉ่ำๆกว่า เพราะยังไม่ได้เข้าอบ จานนี้หวานกำลังดีค่ะ ตักเพลินๆ ก็ อ้าว หมดจานแล้ว

08 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Penn Station (Amtrak) at New York / เวลา 09:29 น.

เช้าวันนี้ เราต้องเดินทางข้ามรัฐ จากนิวยอร์คไปแมสชาชูเซตส์ (บอสตัน) เลยซื้ออาหารง่ายในสถานี แล้วขึ้นไปทานบนรถไฟเอาค่ะ แต่จริงๆบนรถไฟก็มีขายนะคะ
(จากนิวยอร์คไปบอสตัน เราเคยไปด้วยวิธีการเดินทางทั้งหมด 3 วิธี ขับรถไป 2 ชั่วโมงกว่า ถ้าไม่แวะเที่ยวนู่นนี่ แต่ใครอยากทานอาหารทะเลสดๆ ริมทะเลแบบเงียบๆ คนน้อยๆ แนะนำให้แวะพักที่รัฐคอนเนคติกัต 1 คืนค่ะ อาหารอร่อย ราคาไม่แพง / นั่งเครื่องบิน ก็จะบินจากสนามบิน J.F.K ไปลง สนามบิน Logan ใช้เวลา 1 ชั่วโมง / นั่งรถไฟ Amtrak ผ่านรัฐคอนเนคติกัต ใช้เวลา 2 ชั่วโมง พอๆกับขับรถเลยค่ะ แต่จะได้วิวคนละวิวกับขับรถนะคะ เพราะรถไฟจะเลียบไปทางชายฝั่ง จะเห็นอ่าว เห็นท่าเรือ เห็นทะเลระยิบระยับ สวยมากค่ะ)

พอมาดูรูปที่ถ่ายไว้อีกครั้ง ก็ได้แต่ขำตัวเอง นี่มันขนมเหมือนที่รอน วีสลีย์ เพื่อนรักของแฮร์รี พอร์ตเตอร์ เตรียมมา ตอนขึ้นรถไฟ ในภาคแรกนี่ 555 อาหารเช้าง่ายๆวันนี้ เป็น ชาราสพ์เบอรี่ บลูเบอร์รี่สโคน และขนมข้าวโพดรสชีสค่ะ หาสารอาหารที่มีประโยชไม่ได้ไม่พอ เต็มไปด้วยแป้ง และแป้ง และน้ำตาล 555 ทั้ง 3 อย่างนี้ ซื้อรวมกันในราคา USD 6.7 ค่ะ (จำราคาแยกของแต่ละอย่างไม่ได้จริงๆ)
ชา ไม่หวานมากค่ะ หอม และเปรี้ยวราสพ์เบอรี่ ถือว่าโอเคเลยยี่ห้อนี้
บลูเบอร์รี่สโคน แป้งร่วน และแห้งกว่าสโคนทั่วไป มีบลูเบอร์รี่อบแห้งผสมปนเปมานิดหน่อย รสจืดๆ มันๆ แต่หอมเนยมากกกกก
ขนมก๊อบแก๊บที่ทำจากข้าวโพดนี้ เหมือนนาโช่ที่เค็มปี๋ เค็มแสบคอ จนไม่สามารถกินได้หมดซอง จนไม่แน่ใจว่า หรือจริงๆแล้วต้องเอาไปดิปอะไรรึป่าวนะ...

08 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Le's Restaurant at Boston / เวลา 16:50 น. / Link Website : https://thetexthood.com/order/?org=210555ff-73f2-43ad-8803-d8c6c040178d

กินอาหารฝรั่งมาหลายมื้อแล้ว เริ่มคิดถึงอาหารบ้านเรา มื้อเย็นเลยมาทานที่ร้านอาหารเวียดนาม ร้านนี้จะอยู่ใกล้ๆจัตุรัสภูมิพลค่ะ เดินออกมาไม่ถึง 5 นาที เข้าไปปุ๊บพนักงานน่ารักมาก เสริฟน้ำเย็นๆใส่น้ำแข็ง และเครื่องปรุงทั้งพวงมาเสริฟให้ทันที ประมาณว่าหน้าเอเชียแบบนี้ อยากได้รสชาติแซ่บๆละสิ่ 555

ได้ข้าวผัดจานโตๆมาค่ะ เป็นข้าวผัดรวมมิตรที่แบ่งทานได้ถึง 2-3 คน แต่เรากินคนเดียวก็เกือบหมดนะ... ชื่อเมนูว่า Le's Fried Rice (USD 10.95)
ทางร้านไม่หวงเครื่องเลย ใส่กุ้งหั่นเต๋า ไก่หั่นเต๋า กุนเชียง พริกที่ไม่เผ็ดเลย ผัดรวมกับข้าวมาให้
ตัวข้าวร่วน มีน้ำมันเคลือบบางๆ แต่ไม่เลี่ยน เราตักน้ำมันพริกราดกับบีบซอสพริกสีราชา (เวียตนาม) ลงไปด้วย น้ำตาจะไหล เหมือนกินข้าวผัดอาม่า ร้านอินเตอร์เลย!!!

09 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Gaslight at Boston / เวลา 10:20 น. / Link Website : https://www.gaslight560.com/

มื้อสายของวันอาทิตย์ได้อเมริกันเจ้าถิ่นพาไปกินค่ะ เลือกนั่งนอกร้านให้ลมเย็นๆพัดผ่านเราไป อาบแดดยามสายที่สาดส่องมากำลังดี ไม่รู้สึกถึงมลพิษทั้งทางเสียง และทางการสัมผัสผ่านจมูก (ไม่รู้สึกถึงไอเสียของควันรถนั่นเอง)

ลินดา (อเมริกันเจ้าถิ่น) แนะนำให้เราสั่งอาหารเช้าแบบเป็นเซ็ต Prix Fixe (USD 11.95) เพราะจะคุ้มกว่า เค้าแนะนำมาอย่างนี้ เราก็สั่งตามเค้าเลย โดยเราเลือกเป็น French Toast ค่ะ
ในเซ็ตเค้าก็จะเริ่มเสริฟจาก ชา/กาแฟร้อน ที่เติมให้ทันทีทุกครั้งที่หมดแก้ว

ตามมาด้วย Shortbred with Raspberry Jam สัมผัสจะเป็นครัมเบิ้ลทั้งบนและล่าง แทรกกลางด้วยแยม/ซอสราสพ์เบอร์รี่ จานนี้เปรี้ยว หวานกำลังดี ไม่เลี่ยนไป และไม่อิ่มเกินค่ะ
ตามมาด้วยน้ำส้มเย็นฉ่ำ แบบไม่มีเนื้อส้ม คือยังไงดี เหมือนน้ำส้มในโรงแรมตอนบุฟเฟ่ต์มื้อเช้าอ่ะค่ะ

พระเอกของเรา French Toasttttt ทางร้านทอดขนมปังแผ่นหนานุ่มมาเป็นสีน้ำตาลกำลังดี ปาดเนยหวานๆมาให้ (ใช่ค่ะ สีขาวๆที่ดูเหมือนแหล่งน้ำ คือ เนยละลาย ที่เดือดเป็นฟองฟุดฟิดอยู่บนขนมปัง) โรยไอซิ่งมาให้เพื่อเพิ่มน้ำตาลในยามเช้า ตอนที่สั่งเบคอนหมดแล้ว เลยราดเมเปิ้ล ไซรัป หวานๆฟินๆไปค่ะ
แต่พอหมดชิ้นแรก เริ่มเลี่ยนไม่ไหวละ เลยนิสัยไม่ดี ไปแย่งเครปของคนอื่นกิน ซึ่งเครปอร่อยมากกกก จนอยากแลกจาน 555

อวดเมนูเครปของคนอื่นค่ะ แป้งเครปฝรั่งเศสบางๆ สอดไส้ด้วยแฮม โฮมเมดชิ้นโตๆ โปะด้วยไข่ดาว sunny side up คือ เป็นความอร่อยที่ลงตัว แบบไม่รู้จะอธิบายยังไงค่ะ

พออิ่มกับมื้อเช้า ก็มาเดินย่อยที่ตลาดวันอาทิตย์กันต่อ ลินดา เจ้าเดิมพาไปร้านเมเปิ้ล ไซรัป และได้ติดไม้ติดมือกลับมา 1 แกลลอนโตๆ คือ ร้านขายแบบโหลเล็กๆ ไปจนถึงแกลลอน และมีระดับความเข้มข้นตั้งแต่ Light - Dark ซึ่งดาร์คเนี่ยเค้าเคลมว่าเข้มข้นน้องๆช็อคโกแล็ตเลยนะ ถ้าไม่เชื่อ เค้าก็เทใส่แก้วพลาสติกเล็ก ให้เราดม และชิมกันตรงนั้นเลย ทำให้เราได้รู้ว่าหวานแสบคอมันเป็นแบบนี้นี่เอง คือ พอซดเข้าไปเปล่าๆแล้วหวานมากจริงๆ แต่รสชาติต่างจากเมเปิ้ลในขวดที่เราซื้อตามซูเปอร์เลยนะคะ กลิ่นก็หอมกว่า นี่ถ้าไม่ติดว่ากระเป๋าหนักมาก จะซื้อกลับมาสัก 2-3 แกลลอน

หน้าร้านของร้านเมเปิ้ล ไซรัปค่ะ เค้าอธิบายว่าทำมาจากยางของต้นเมเปิ้ล แต่พวกเขาเรียกกันง่ายๆว่า เลือด แล้วผสมน้ำตาลกับสูตรลับของเค้านั่นแหล่ะ จนได้มาขายอย่างนี้ค่ะ

09 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Trillium Beer Garden at Boston / เวลา 14:30 น. / Link Website : https://www.trilliumbrewing.com/greenwaygarden

ใช่แล้ว มาเมกา เราต้องแฮงเอาท์กันแต่หัววันค่ะ (เร็วสุดที่เราเคยกินตอนมาเมกา คือ 11 โมง พร้อมชิคเก้นวิง ในบาร์แถวบอสตัน 555) พอดีพาน้องไปเดินเล่น Boston Tea Party แล้วก็เลย ไหนๆมาเดินเลียบน้ำละ ไปเบียร์การ์เด้นกันเหอะ เลยพาน้องไปเปิดโลกค่ะ 555
เป็นเบียร์การเด้นของยี่ห้อ Trillium ที่ได้ยินมาว่าเป็นยี่ห้อท้องถิ่นชื่อดัง ที่มีโรงหมักเบียร์ของตัวเอง แต่เค้ายังไม่พร้อมส่งออกนอกประเทศนะคะ แต่ถ้าอยากซื้อกลับเค้ามีหน้าร้านที่ขายแบบขวดและกระป๋องโดยเฉพาะ และก็ทำเป็นเบียร์การ์เด้นด้วยค่ะ

ป้ายทางเข้าหน้าร้านค่ะ ก็จะเป็นร้านเล็กๆ ดูง่ายๆ สบายๆ

ทางเข้าร้านค่ะ ร้านก็จะมืดๆ แสงน้อยๆ ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกับการรักษาเบียร์รึป่าวนะคะ แต่น่าจะเกี่ยวแน่ๆ ไม่งั้นรสจะเปลี่ยน (ถามเองตอบเองทำไมเนี่ย)

เข้าไปก็จะมีป้ายบอกเบียร์ที่ขาย ราคา ไซส์ต่างๆ แล้วก็มีเบียร์วางเรียงยาว ข้างหลังจะเป็นโรงเบียร์ที่เค้าผลิตกันอยู่ เราสามารถสอบถาม และขอชิมก่อนซื้อได้ค่ะ พนักงานเค้าน่ารัก และกระตือรือร้นมาก

ป้ายทางเข้าค่ะ ก็จะเขียนถึงความเป็นมาต่างๆ และข้อมูลเว็บไซต์

ทางเข้า เค้าก็จะตรวจบัตรประชาชน เราเป็นนักท่องเที่ยวก็โชว์พาสปอร์ตค่ะ พอตรวจเสร็จเค้าก็จะสแตมป์ตราให้ที่ข้อมือเรา ไม่มีค่าเข้าค่ะ เพราะที่เราจะเสีย คือ ค่าเบียร์ล้วนๆ ส่วนอาหารเราสามารถสั่งฟู้ดทรัคที่มาจอดอยู่ข้างๆทานได้ แต่เราเอาแก้วออกจากเขตของเค้าไม่ได้น๊าาาา

(เป็นรูปที่ถ่ายมาเมื่อปีที่แล้วนะคะรูปนี้) เราสามารถมาดูเมนู และสั่งเบียร์จากแทบได้ตรงนี้เลยค่ะ ถ้าไม่แน่ใจว่าเบียร์รสชาติยังไง ก็สอบถามพนักงาน และขอชิมได้นะคะ หรือจะแอ๊วพนักงานเค้าก็ไม่ว่า 555

(รูปที่ถ่ายเมื่อปีที่แล้วเหมือนกันค่ะ) บรรยากาศจะนั่งตากแดด ตากลม ใครใคร่นั่งก็นั่ง ใครใคร่ยืนก็ยืน มีทั้งมาเดี่ยว มาคู่ มากลุ่ม บางคนจูงน้องหมามานั่งจิบเบียร์ด้วยก็มีค่ะ หรือบางบ้านก็พาลูกใส่รถเข็นมา

เราเป็นคนชอบเบียร์เปรี้ยว (Sour Ale) เบียร์ผลไม้ค่ะ พอกวาดตามองเมนูแล้วเจอ คำว่า Ale & Plum ก็เดาว่าต้องเบียร์เปรี้ยว และได้เจ้าแก้วนี้มา น้องชื่อว่า Double Seesaw Plum (American Gose Ale - 5.3%) (USD 9)
น้องมีสีชมพูออกแดงๆ เป็นเบียร์ใสๆ ที่มีกลิ่นเปรี้ยวของบ๊วยชัดมาก พอจิบไปอึกนึง ตื่นเลยค่ะ เปรี้ยวมากกกกกกกก ถูกใจคนชอบเบียร์ผลไม้ / เบียร์เปรี้ยวที่สุด รสชาตินี่เหมือนน้ำบ๊วยเลย แต่จะออกขมนิดๆตอนกลืน สามารถดื่มได้เพลิน รู้ตัวอีกทีตอนเมาเลยล่ะค่ะ 555

แก้วนี้น้องที่พามาสั่งค่ะ ชื่อว่า Galaxy Fort Point (Pale Ale - 6.6%) (USD 7) สีอ่อน และดูใสๆ กลิ่นหอมจางๆ
รสชาติจะขมเบาๆ หอมๆ ทานง่าย คือสมเป็นเพลเอลเลย
ในแต่ละปี แต่ละช่วงรสเบียร์จะเปลี่ยนไปนะคะ คือ เค้าทำเบียร์ออกมารสไม่ซ้ำอ่ะค่ะ ใครสนใจก็มาลองดูนะคะ ได้อารมณ์ไปอีกแบบ

09 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Kaze Shabu Shabu at Boston / เวลา 18:30 น. / Link Website : https://kazeshabu.com/

เย็นนี้ก็จัดชาบูซักนิด คลายความหนาว และคลายความคิดถึงบ้านไปได้บ้างค่ะ เข้ามาในร้านก็เจอแต่พนักงาน รวมถึงเจ้าของร้านที่เป็นจีนจ๋า แต่ทุกคนสื่อสารภาษาอังกฤษกันได้ดี และน่ารักมากๆ

เราเลือกน้ำซุปเป็น ซุปเสฉวน (szechuan Spicy) กับซุปยาจีน (Chinese Herbal) มาค่ะ ตัวเสฉวนก็ฉุมหม่าล่ามาแต่ไกล ส่วนซุปยาจีนก็หอมหวานๆ เก๋ากี้เม็ดใหญ่ให้มาแบบไม่หวงเลย

เราสั่งเต้าหู้มาก่อนเลยค่ะ เป็นเมนูแนะนำของร้านเลย ชื่อ Hommade Organic Soybean Roll (ก้อนๆสีเหลืองนวลๆ ในชามขาว ฝั่งล่างซ้ายค่ะ)
ทางร้านแนะนำให้เราคีบเจ้าเต้าหู้เนี่ย ไปแกว่งๆในน้ำซุปสัก 3 - 4 วินาที ก็เอาขึ้นได้เลย แล้วจะได้คล้ายๆฟองเต้าหู้นุ่มๆ ชุ่มน้ำซุปหวานๆ หอมถั่วเหลือง และหอมน้ำซุปที่เราเอาไปจุ่มค่ะ (แนะนำว่าไม่แกว่ง ไม่จุ่มในซุปเสฉวน หรือซุปที่มีความเค็มจะดีกว่านะคะ ไม่งั้นเค็มมาก เค็มเป็น 2 เท่าเลย TT)
แล้วก็สั่งผักรวม สั่งผักกาดจีน สั่งผักขม สั่งเห็ดมา จนพนักงานตกใจ คิดว่าเราเป็นมังสวิรัติ 555
(จริงๆ เราค่อนข้างเลี่ยงแป้ง เลี่ยงของมันๆ เลี่ยงพวกนม เนย ชีส เพราะเวลานั่งเครื่องนานๆ แล้วท้องอืด ครืดคราด มีแต่ลม เลยเน้นอะไรที่ย่อยง่ายๆมาทาน แต่ก็เลี่ยงไม่ค่อยได้หรอกค่ะ 555)
มาถึงพวกเนื้อ ก็เป็นซีฟู้ด คุโรบุตะสไลด์ทั่วๆไปเลย โดยรวมน้ำซุปอร่อย นอกนั้นก็เหมือนๆบ้านเราเลยค่ะ

เราสั่งผัดหัวใจไก่มาด้วยค่ะ ทางร้านก็ใจดีแถมข้าวสวยมาให้ 1 ถ้วย ไม่รู้ให้กินกับหัวใจไก่ หรือกินกับชาบู 555
หัวใจไก่ไม่เหม็นคาว ร้านผัดมากับขิงสับหยาบและต้นหอม รสจะเผ็ดร้อนของขิง และออกมันๆ เค็มน้อย เห็นแบบนี้น้ำมันไม่เยอะเลยค่ะ กินเล่นเปล่าๆก็อร่อยดี คลุกเข้าก็ฟิน

10 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : MIT Sloan Canteen / Cafeteria / Dinning Room at Boston / เวลา 11:50 น.

เริ่มงานวันแรก ตื่นเต้นมากเลยไม่ได้หม่ำมื้อเช้า มาหม่ำอีกที คือ มื้อกลางวันแล้วค่ะ ช่วงที่ทำงานก็ไม่ค่อยอยากออกไปไหน เลยหาอะไรทานง่ายๆในแคนทีนเอา (แต่บางคนก็เรียก คาเฟทีเรีย บางคนเรียก ไดน์นิ่งรูม แล้วแต่จะเรียกกันเลยค่ะ) ก็จะมีอาหารหลากหลาย ราคาย่อมเยา รสชาติไม่แย่ ให้เราเลือกกันได้ตามสะดวก

ที่เอามาลง คือ บางส่วนก็ยังเปิดไลน์อาหารไม่หมดนะคะ ช่วงเช้าๆก็จะมีประมาณนี้ ส่วนช่วงเที่ยงเนี่ย โซนของร้อนจะฮิตมาก พวกเบอร์เกอร์ แซนวิช สเต๊ก ของทอด (ฟรายส์ / หัวหอมทอด / แฮชบราวน์ เป็นต้น)
พวกสลัด / ผลไม้ / โยเกิร์ต / ซุป เราสามารถตัก ตามที่ตัวเองชอบ และกินหมด แล้วตอนไปจ่ายเงินที่เคาต์เตอร์ พนักงานก็จะชั่งน้ำหนัก แล้วคิดราคาค่ะ (เค้าคิดน้ำหนักเป็นออนซ์ค่ะ)
เครื่องดื่มต่างๆ ก็จะมีราคาแปะไว้ให้ดู ที่ฝั่งซ้ายของตู้ ส่วนเครื่องดื่มร้อนๆต่างๆ ก็ไปสั่งตรงเคาต์เตอร์จ่ายเงินได้ค่ะ จะเป็นสตาร์บัคเล็กๆ

กลางวันนี้ เราฝากท้องไว้กับโรลค่ะ เค้าจะทำไว้แล้ว แล้วนำมาวางไว้ในตู้แช่ แล้วกล่องใหญ่มาก ส่วนใหญ่คนไทยจะแบ่งกันทาน 2 คนขึ้นไปซะส่วนใหญ่ แต่ตามวิถีของเรา ก็ทานคนเดียวค่ะ อิ่มดี
ข้าวจะเย็นเล็กน้อย เป็นซูชิโรลที่ใส่อโวคาโด และโรยเกล็ดเทมปุระมาให้ รสชาติไม่แย่ะค่ะ แต่จะไปเทียบกับพวกซูชิสด ตามร้านดังๆก็ไม่ได้

10 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Fenway Park (Boston Red Sox) at Boston / เวลา 19:00 น.

มื้อเย็นเรามาหาของกินที่สนามเบสบอลค่ะ ด้วยความที่ตั้งเป้าไว้ว่า มาเมกา ต้องทำกิจกรรมพวกนี้ให้สำเร็จให้ได้ จะได้รู้สึกฟิน หลังจากติ่งผ่านสื่อต่างๆมานาน เป้าหมายเราก็มี ไปสวนสนุกแบบที่ไม่ใช่พวกยูนิเวอร์แซล ดิสนีย์ / ไปดูอเมริกันฟุตบอล / ไปดู NBA / ไปดูเบสบอล / ไปดู Ice Hockey / ไปดูบรอดเวย์ / ไปสวนสัตว์ / ไปอความเรียม / ไปพิพิธภัณฑ์
รอบนี้มีพี่ และน้องที่สนใจเบสบอล เลยมีคนไปเป็นเพื่อนค่ะ รอบที่ไปดูแข่ง เป็นคู่ของเจ้าบ้านอย่าง Boston Red Sox แก๊งถุงเท้าแดง เจอกับทีมเยือนอย่าง Texas Rangers ค่ะ บรรยากาศ คึกคักมาก ทุกคนฮึกเหิมสุดๆ เราจะเห็นแฟนคลับใส่เสื้อ ที่มีชื่อ Betts ถึง 90% เลย คือ เป็นดาวดังในตอนนี้เลยจริงๆค่ะ เวลาลงสนามทีก็เสียงเชียร์ดังลั่นสนาม สร้างความฮึกเหิมมากกกก
ส่วนอาหาร ส่วนมากจะเป็นฮอทดอก เบอร์ไก่ ของทอด ป๊อปคอร์น ไอศกรีม น้ำอัดลม เบียร์ พอเข้าสนามแล้ว ก็จะมีคนเอาของกินมาขายหลากหลายประเภทมาก พิซซ่า ฮอทดอก ขนมสายไหม ถั่ว ปอร์ปคอร์น น้ำเลมอน เบียร์ น้ำเปล่า เป็นต้น และนี่คือสิ่งที่เราเลือก และถือเข้าสนามค่ะ

Chicken Tender and Fries (USD 12.50) เป็นไก่ไร้กระดูกชิ้นโตๆ ทอดร้อนๆ แอบสีคล้ำเล็กน้อย แต่ไม่อมน้ำมันเลย ฟรายส์ก็ทอดมากรอบนอกนุ่มใน กินฟินๆ ราดมัสตาร์ดเยอะๆ คือ ดีงาม แต่พอทานไปเยอะๆเข้า ก็ต้องตัดสินใจทิ้งทั้งที่ยังไม่หมดค่ะ เพราะลิ้นชาแบบ ชาไม่ไหวแล้ว ทั้งๆที่ไม่ได้เค็มมากนะคะ แต่น่าจะเพราะเกลือ กับพวกกรดที่อยู่ในซอส (มั้ง) แอบเสียดาย...

บรรยากาศในสนามค่ะ จริงๆมีอีก แต่เราหารูปไม่เจอ T^T
และผลสุดท้ายจากที่ถุงเท้าแดงนำมาแบบวางใจละว่าชนะแน่เลย สุดท้ายพ่อหนุ่มเรนเจอร์เรามาพลิกเกมส์ และเอาชนะไปได้ด้วยคะแนน 4 - 3 ค่า

11 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : MIT Sloan Canteen / Cafeteria / Dinning Room at Boston / เวลา 08:20 น.

มื้อเช้านี้ในแคนทีน เราเลือกทำเองด้วยการทำวาฟเฟิลลลลลล เค้าจะเตรียมแป้งวาฟเฟิลใส่กระปุกไว้ให้ เราก็มาฉีด Cooking Oil Spray ใส่เครื่องทำวาฟเฟิล แล้วก็เทพรวดลงไปเลยค่ะ พอปิดฝาปุ๊ป เครื่องก็จะจับเวลาประมาณ 1 นาทีครึ่ง แล้วเราก็พลิกมาอีกด้าน ก็จะใช้เวลาเท่าเดิม เครื่องจะส่งเสียงติ๊ง เราก็เปิดฝาออกมา กลิ่นวาฟเฟิลจะหอมอบอวลมากกกกกกกกกกกก

ในโซนทำวาฟเฟิล ก็จะประกอบไปด้วย (เรียงจากซ้ายไปขวา) เครื่องทำวาฟเฟิล > เมเปิ้ลไซรัป > คุ้กกิ้ง ออยล์ สเปรย์ > จานกระดาษ > กระปุกแป้งวาฟเฟิลสำเร็จรูป (ที่เค้าผสมไว้ให้แล้ว แช่อยู่ในน้ำแข็ง) > ช้อนพลาสติก ไว้ตักแป้ง > เครื่องเทศต่างๆ มี Nutmeg / Cinnamon > น้ำตาลไอซิ่ง ส่วนในป้ายก็จะอธิบายวิธีทำวาฟเฟิลค่ะ

เรากินวาฟเฟิลคู่กับโยเกิร์ตพาเฟ่ต์ (USD 7.11) ตัววาฟเฟิลเค้าก็ชั่งน้ำหนักเป็นออนซ์เหมือนกันนะคะ
ตัววาฟเฟิลก็จะหอมๆ นุ่มๆ กรอบๆ เราไม่ได้โปะเนย หรือราดไซรัปอะไรมา ก็กินแป้งเปล่าๆ หวานตัวแป้งกับนมกับไข่ที่เค้าผสมมาค่ะ
โยเกิร์ตพาเฟ่ต์ จะเนื้อข้นๆ หวานน้อย โรยกาโนล่ากับมิกซ์เบอร์รี่มา พอตักมาราดวาฟเฟิลก็ได้ของหวานมากกว่าอาหารเช้า 555

11 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Au Bon Pain at Boston / เวลา 12:10 น.

เที่ยงนี้ฝากท้องไว้ที่โอ ปอง แปง พอเข้ามาในร้านแล้วตกใจมากเพราะเต็มไปด้วยคนงานก่อสร้าง ที่พักกลางวันเหมือนกัน ผิดกับที่เมืองไทยลิบลับ ที่พอเข้าร้านมาจะเจอคนทำงาน แต่งตัวดีๆ พร้อมแมคบุ๊คนั่งทำงาน หรือพูดคุยกัน แต่ที่นี่จะเป็นเหมือนฟาสต์ฟู้ดเลยค่ะ คือ เข้ามาสั่งๆ หรือเลือกแบบ Grab & Go แล้วไป แต่ไหนๆมาแล้วเราก็ต้องลองสักหน่อย เสียดายที่คิวเบเกิ้ลเยอะมาก เลยอดไปค่ะ

เรียงจากซ้ายไปขวานะคะ เป็น Bon to Go Smoked Salmon (USD 5.69) และ Mac n Cheese Medium Size (USD 4.29) ทั้ง 2 อย่างนี้ อยู่ในโซนหยิบ จ่าย ไปค่ะ
แซลมอนรมควัน ซื้อมาด้วยหวังใจว่าจะเอามาตัดเลี่ยนแมคแอนด์ชีส ในกล่องจะมีบลูชีส ขนมปัง ผักสลัดเล็กน้อย และแซลมอนรมควันสไลด์บางมาให้ค่ะ ซึ่งสุดท้ายแล้วกินไปแค่แซลมอนกับผักค่ะ ขนมปังกับบลูชีสกินต่อไม่ไหวจริงๆเลี่ยนมากเลย
แมคแอนด์ชีส ชีสล้นๆท่วมๆเป็นซุปข้นมาเลย แน่นอนว่ามีแค่มักกะโรนีกับชีสค่ะ พอไม่ได้เหยาะพวกเกลือ พริกไทยลงไป ยิ่งเลี่ยน สุดท้ายก็กินไม่หมดค่ะ ในใจตอนนั้นนึกขอโทษทางร้านมากที่ตักมาเยอะแต่ทานไม่หมด และอีกใจก็คิดถึงไวไว หมูสับต้มยำแล้ว T0T

11 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Royal East Restaurant at Boston / เวลา 19:00 น. / Link Website : https://royaleast.com/

ร้านนี้นายเคยพามากินเมื่อปีก่อน เป็นร้านอาหารจีน ที่เจ้าของเป็นคนจีนในมาเลย์แล้วย้ายมาอยู่ที่นี่ค่ะ เมนูก็จะเป็นอาหารจีนเป็นหลัก แทรกไปด้วยอาหารมาเลย์ และอาหารสิงคโปร์ แต่งวดนี้มีพี่คนไทยที่ทำงานในบอสตันมาสั่งอาหารให้อย่างคล่องแคล่ว (ออกตัวว่ามื้อนี้ไม่ค่อยได้ถ่ายรูป และถ่ายออกมาได้ไม่ค่อยดีนะคะ เพราะทุกคนหิวกันมาก อาหารวางปุ๊ป พุ่งไปตักกันเลย)

เมนูแรกสั่งเป็นโถ แล้วมาตักแบ่งกันเป็นซุป Hot n Sour ร้านนี้ทำไว้ดีจริงๆค่ะ รสเปรี้ยว เผ็ด ตัดกันได้ลงตัว ใส่เต้าหู้ เห็ดหอม ไข่ หน่อไม้จีน ซดแล้วชุ่มคอดีมากๆค่ะ

จานที่สอง Fried Silky Tofu Topped with Minched Shrimp เต้าหู้ทอดสอดไส้กุ้งสับ เต้าหู้นิ่มๆทอดมาไม่กรอบมาก กับไส้กุ้งเด้งๆ หวานๆ ไม่ต้องจิ้มน้ำจิ้มก็อร่อย จิ้มน้ำจิ้มก็ชูรสขึ้นมาได้ดีค่ะ

ข้าวสวยกับผัดโต้วเหมี่ยน (Pea Tendeils) เราชอบผัดผักของพวกร้านอาหารจีนนะคะ เหมือนเค้าไม่ได้ปรุงอะไรเยอะ แค่ผักสดๆผัดกับน้ำมันโรยเกลือ จบ. แต่อร่อยมากกกกกกก ได้รสหวานของผัก มีความเค็มจากเกลือแบบกลมกล่อม ให้ไม่จืด และที่สำคัญไม่มันเยิ้มน้ำมันเลย เวลามาร้านอาหารจีนทีไร ต้องสั่งโต้วเหมี่ยนทุกทีเลยค่ะ

จานต่อมาเป็น Salt Pepper Squid (หมึกชุบแป้งทอดผัดพริกเกลือ) ได้อารมณ์กับแกล้ม แกล้มเหล้าจีน หรือเบียร์ชิงเต่าดีค่ะ 555

เรียงจากใกล้ตัวสุดแล้วกันนะคะ ปลานึ่งซีอิ๊ว (ไม่รู้ว่าปลาอะไรเหมือนกันค่ะ เค้าบอกแค่ว่า Bass แต่มันมีแบ่งย่อยไปอีกนี่สิ่...) รสชาติก็กลมกล่อมดีค่ะ หวานเนื้อปลา เพราะปลาสดมาก เนื้อดึ๋งๆเลย หอมขิงกับกุ้ยช่ายขาว ตัวซีอิ๊วเค็มๆ หวานๆ ลงตัว
ลึกเข้าไปหน่อย ที่เหมือนมีคนชี้ เป็น Sirloin Stake Black Pepper สเต๊กเนื้อหั่นเต๋าชิ้นโต เสริฟมาในกระทะร้อนเสียงฉู่ฉ่า กลิ่นหอมยั่วมาก แต่ไม่ได้ทานค่ะ เสียดายมากๆ
ถัดไปเป็น Eggplant Garlic Sauce มะเขือม่วงผัดซอส ซอสจะเค็มๆ หวานเล็กน้อย เหนียวๆ ข้นๆ ไม่ได้กลิ่นกระเทียมเลย ส่วนตัวมะเขือนิ่มๆ หวานๆ จานนี้เราฟาดไปเยอะมาก รองจากโต้วเหมี่ยน
จานสุดท้ายอยู่ฝั่งขวามือ ที่มีมือบังไปครึ่งจาน Pork Long Horn Pepper ด้วยความที่พี่คนสั่งเค้ารู้ว่าพวกเราเนี่ยติดรสเผ็ดกัน เลยถามทางร้านว่าเมนูไหนเผ็ดสุด พนักงานเลยแนะนำจานนี้มา แล้วเราก็สั่งเผ็ดขึ้นไปอีก แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้เผ็ดมากอ่ะค่ะ เป็นหมูทอดผัดคล้ายๆ ผัดพริกเผา แล้วมีพริกแห้งหั่นชิ้นโตๆมาด้วย แล้วก็มีมะม่วงหิมพานต์ รสก็เผ็ด หวานเลยค่ะ เราเลยตักพริกแห้งกินเล่น ให้เผ็ดโดดขึ้นมาหน่อย 555
ปิดท้ายมื้อด้วยคุ้กกี้เสี่ยงทายยยยยยยยยยย เป็นคุ้กกี้ที่หวานๆ กรอบๆ บางๆ ไม่อร่อย แต่ทุกคนชอบที่จะบิ เอาคำทำนายออกมา คำทำนายก็ตามนั้นค่ะ 555 บางทีเจอคำคมก็มี ขำๆกันไปค่ะ
มื้อนี้ รวม vat รวมทิปแล้วอยู่ที่ USD 267.95 ค่ะ (ทิปคิดเป็น 15% จากค่าอาหารทั้งหมดค่ะ)

12 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : MIT Sloan Canteen / Cafeteria / Dinning Room at Boston / เวลา 08:00 น.

การฝากท้องไว้ที่แคนทีน เป็นอะไรที่ง่าย และถูกจริงๆค่ะ ไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม เช้านี้ก็ฝากท้องไว้ที่นี่อีกตามเคย

น้ำผลไม้ Naked Red Machine (USD 2.25) ที่เป็นถ้วยๆ คือ Strawberry Basil Trifle (USD 2.50) และในห่อฟอล์ยเป็น Bacon, Egg & Cheese Sandwich (USD 4.25)
น้ำผลไม้ เค้าเคลมว่าไม่ใส่สี ไม่ใส่น้ำตาล ไม่ใส่กลิ่น ไม่มีกลูเตน เป็นอาหารมังฯ ส่วนตัวรู้สึกว่ามันเพื่อสุขภาพเกินไป เป็นน้ำผลไม้ที่เข้มข้นมาก เข้มข้นแบบเหนียวๆ หนืดๆ แต่ได้รสเปรี้ยว รสหวานไม่ค่อยมี ใครชอบก็ต้องไปลองค่ะ
ขนมหวาน เป็นเค้กนุ่มๆที่ละลายในปาก ครีมหวานมากกกกกก แต่มีสตรอเบอร์รี่สดมาตัดรสให้ ก็อร่อยดีค่ะ คล้ายๆสตรอเบอร์รี่พาเฟ่ต์อยู่
แซนด์วิช ที่เหมือนแมคมัฟฟิน ใครเคยทานเมนูอาหารเช้าของแมคโดนัลด์ น่าจะต้องเคยลองแมคมัฟฟิน ใช่เลย แป้งแบบเดียวกันค่ะ แล้วโปะเบคอน ไข่ ชีสมาเหมือนกัน 555

12 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Clover Lab Kendall Branch at Boston / เวลา 12:00 น. / Link Website : https://www.cloverfoodlab.com/

เที่ยงวันนี้ ลินดา พามากินฟาส์ฟู้ดสายสุขภาพ และไม่มีเนื้อสัตว์เลย โปรตีนก็จะใช้เป็นเต้าหู้ และเห็ดซะส่วนใหญ่ค่ะ ร้านนี้มีหลายสาขา อยากให้ลองจริงๆค่ะ คือ ที่เราบอกว่าร้านโอ ปอง แปง คนงานก่อสร้างเข้าเยอะมาก ข้ามถนนมาเป็นร้านนี้ ซึ่งร้านนี้มีแต่นักศึกษา อาจารย์ และพนักงานออฟฟิศเลย ต่างกันมากจริงๆ

มาถึง เราต้องมาดูเมนูที่จอตรงนี้ค่ะ แล้วจะมีพนักงานยืนถือ iPad อยู่ เราก็สั่งกับเค้าแล้วจ่ายเงินตรงนั้นเลย จ่ายได้ทั้งรูดบัตร และเงินสดนะคะ

พอพนักงาน (คนมุมขวา) รับออเดอร์เราแล้ว เราก็ไปนั่งรอที่โต๊ะ หรือยืนรอตรงเคาต์เตอร์ก็ได้ค่ะ เค้าก็จะประกาศเรียกชื่อเรา เราค่อยไปเอา
ที่นี่ไม่มีถุงให้นะคะ คือ แทบทุกร้านเลย ไม่ว่าจะร้านอาหาร หรือซูเปอร์ หรือห้างต่างๆ ถ้าจะเอาถุงต้องจ่ายเงิน หรือถ้ามีถุงให้จะเป็นถุงกระดาษสีน้ำตาลบางๆค่ะ
พวกจาน ช้อน ส้อม มีด ของที่นี่ก็เป็นแบบ eco และมีถังขยะแยกให้เราเทอาหารทิ้งไปช่องนึงก่อน แล้วค่อยแยก จาน ช้อน /ส้อม / มีด แก้ว กระดาษทิชชู่

เมนูแรกที่ได้ค่ะ Fries with Rosemary เป็นมันฝรั่งที่เหมือนทอดในหม้อลมร้อน เพราะไม่รู้สึกถึงน้ำมันสักเท่าไหร่ค่ะ เค้าไม่ได้โรยเกลือมาให้ แต่มีโรสแมรี่มาเป็นช่อเลยค่ะ ลองชิมแล้วโรสแมรี่รสเหมือนข่าเลย แต่อร่อยดีค่ะ

เครื่องดื่มเป็นเมนูถัดมาที่ได้ เป็น Ginger Soda น้ำอัดลมของร้านนี้ค่ะ น้ำอัดลมที่นี่จะเป็นพวกผักผลไม้คั้นสดๆเข้มข้นแบบมีกากมาเลย แล้วเทโซดาลงไป ไม่เพิ่มน้ำเชื่อมใดๆทั้งสิ้นค่ะ
เราก็จะสดชื่นกับโซดาเย็นๆ ผสมความเผ็ดร้อนของขิง มีเนื้อขิงผสมมาเล็กน้อย แก้วนี้รู้สึกระบายความอึดอัดในท้องได้ดีเลย

แต่ถ้าใครไม่อยากสั่งน้ำ ทางร้านก็มีน้ำเปล่าบริการค่ะ แต่ต้องใช้ความรู้เคมีสมัยเรียนม.ต้น ม.ปลายกันหน่อย เป็นอะไรที่เก๋ดีนะคะ

ตัวละครหลักมาแล้วค่ะ ด้วยความที่ไม่ได้ใส่แว่นไป แล้วมองอะไรไม่เห็นสักเท่าไหร่ เลยฝากความหวังไว้ที่ลินดา ให้เค้าอ่านแล้วก็สั่งให้ แล้วดันใจตรงกัน เลยได้เมนูทุกอย่างมา 2 ชุด เพราะชอบเหมือนกันหมด ตัวนี้ชื่อว่า Baja Mushroom (ทั้งหมดนี้ราคา USD 35.75)
พอพูดถึงอาหารเพื่อสุขภาพ ส่วนตัวเราเอง จะยี้มาก มันไม่อร่อยหรอก มีแต่ผักอ่ะ ต้องจืดชืดแน่ แต่ร้านนี้ทำได้ดีทุกอย่างค่ะ อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จนอยากให้มาเปิดในไทยบ้างเลยค่ะ
ตัวแป้ง เป็นแป้งพิตต้าที่เค้าบอกว่าทำจากเต้าหู้ แล้วเค้าผ่ากลางเป็นพ็อคเก็ต แล้วยัดไส้ลงไป ตัวไส้เป็นเห็ดอบกรอบกับสลอว สลอวใส่แครอทซอย เรด แรดิชซอย กะหล่ำซอย มายองเนสที่กินแล้วคิดว่าน่าจะเป็นแบบไขมันต่ำ เพราะไม่หวาน และไม่มัน ไม่เปรี้ยวมาก ราดทับด้วย Hot Sauce ที่เป็นสูตรของร้าน
ทุกอย่างลงกันพอดิบพอดี เห็ดกรอบ หนึบ ฟินมาก ถ้าใครเคยกินเห็ดทอด ร้านผักหวาน ที่อยุธยา ก็เป็นแบบนั้นเลยค่ะ แต่จะไม่รู้สึกความมีน้ำมันเลย อยากให้ได้ลองกันจริงๆ

นอกจากนี้ ทางร้านก็มีสินค้าออแกนิคขายด้วยนะคะ สามารถหยิบ แล้วไปจ่ายเงินกับพนักงาน ที่เราสั่งอาหารได้เลย

ปีที่แล้ว / สถานที่ : Spyce at Boston / เวลา XXX น. / Link Website : https://www.spyce.com/

ไหนๆก็มาสายสุขภาพแล้ว ขอแนะนำอีกร้านค่ะ เมื่อปีที่แล้วไปทานมา (ปีนี้ก็ไปนะคะ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดู เลยเอารูปของปีที่แล้วมาลง) ร้านนี้มีต้นกำเนิดจากนักศึกษาของ MIT เค้ามีความรู้สึกว่าที่แคนทีนของเค้าไม่มีอาหารที่ดีต่อสุขภาพ เลยรวมตัวกันสร้างร้านนี้ขึ้นมา และที่เก๋คือ ร้านนี้ใช้ Robot ในการทำอาหารค่ะ เพราะเป็นเด็กวิศวะ เลยใช้ความรู้ของตัวเอง มาพัฒนาให้ใช้คนน้อยทีสุด และเป็นร้านที่เราต้องบริการตัวเองนะคะ

มาถึงเราต้องมาสั่งอาหารที่จอนี้ค่ะ เราจะเลือกได้ว่าเอาแบบจานเดี่ยวหรือเป็นเซ็ท ถ้าแบบเป็นเซ็ทก็จะมีน้ำด้วย ร้านนี้จ่ายผ่านบัตรเท่านั้นนะคะ เค้าไม่รับเงินสดค่ะ

หรือเราสามารถดูเมนู และรายละเอียดของเมนูเพิ่มเติมได้ที่กระดาษ ซึ่งเค้าจะเสียบไว้หน้าทางเข้าร้านค่ะ

หลังเราทำการสั่งซื้อเสร็จแล้ว รายการจะถูกส่งไปที่ครัว แล้วบอทก็จะดำเนินการสับ หั่น วัตถุดิบ มาเท่ใส่หม้อสีดำๆ แล้วหม้อที่มีความร้อนก็จะหมุนไปเรื่อยๆ จนได้ที่ ก็จะเทใส่ชามที่ไหลมาตามสายพานเหมือนรู้เวลา
พนักงานก็จะทำหน้าที่ โปะหน้าที่เราเลือกไว้ เช่น ไข่ต้ม ผักต่างๆ เป็นต้น และปิดฝาที่มีสติ๊กเกอร์ชื่อเราติดไว้ เราก็มีหน้าที่เดินมาหยิบชามของตัวเองไปค่ะ

ถ้าเราสั่งเป็นเซ็ต พนักงานก็จะให้แก้วเรามาด้วย เราก็มากดน้ำตรงนี้ค่ะ จะเป็นน้ำเพื่อสุขภาพ น้ำชาไม่ใส่น้ำตาล น้ำเชื่อมใดๆ น้ำผลไม้ น้ำผัก อะไรพวกนี้ค่ะ
พอเราได้ชามแล้ว ก็มาหยิบช้อน ทิชชู่ หรือใส่เครื่องปรุงตรงมุมนี้ค่ะ

อันนี้ เป็นหน้าตาของอาหารค่ะ จำไม่ได้ว่าปีที่แล้วสั่งอะไรไป แต่เมนูส่วนใหญ่ที่ได้มา ก็จะประมาณอาหารแขกแบบบอกไม่ถูก คือ เหมือนอาหารตอนไปดูไบเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร แต่มีเครื่องเทศไม่ฉุนนะคะ ใครชอบอาหารพวกนี้ก็ไปลองดูได้ค่ะ

13 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : MIT Sloan Canteen / Cafeteria / Dinning Room at Boston / เวลา 08:00 น.

ยังคงฝากท้องไว้กับแคนทีนเหมือนเดิม แต่ด้วยความที่เริ่มเบื่อแล้ว คิดอะไรไม่ออกก็หยิบซีเรียลมา ง่าย ถูก อร่อย และอิ่มดีค่ะ

ชุดนี้จับมารวมๆกันได้ที่ราคา USD 11.90 ผลไม้รวมพนักงานเค้าชั่งน้ำหนักตามเดิมค่ะ แต่ผลไม้ที่นี่สดมาก และรสชาติดีสุดๆ ดีแบบ ดีมาก ก.ไก่ล้านตัว
ซีเรียล เป็นรส Honey Nut Cheerios เปิดฝาปุ๊ป กลิ่นถั่ว กลิ่นซินนามอนพุ่งเลย ไม่มีกลิ่นน้ำผึ้งแม้แต่นิดเดียว เราทานกับน้ำส้มค่ะ เอาน้ำส้มเทราดลงไป รอนิ่มๆ ค่อยตักกิน อร่อย สบายท้องสุดๆ

13 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : MIT Sloan Canteen / Cafeteria / Dinning Room at Boston / เวลา 12:00 น.

มื้อกลางวัน ก็ฝากท้องที่แคนทีนเช่นเคย คิดอะไรไม่ออก ให้มาแคนทีน เค้าเปิดตลอดเวลาค่ะ

เมนูที่เราเลือกมาก็มี Crunchy Crab Roll (USD 9.90) / Grilled Shrimp Dumpling (USD 4.90) / Onion Ring (USD 2.50) / Vitamin Water Fire Spicy Watermelon-Lime (USD 2.75)
เริ่มที่ซูชิโรล ไม่รู้วันนี้เป็นอะไร หยิบมา ไม่อร่อยสักอย่าง ข้าวแข็ง เย็น ซอสรสแปลกๆ ส่วนเกี๊ยวซ่ากุ้ง ข้างในเหมือนกินมันผสมอโวคาโดบดมากกว่า ที่พอกินได้ก็มีหอมทอดค่ะ
ส่วนน้ำ... บอกตามตรงว่าซื้อเพราะเห็นโฆษณาในซับเวย์ แล้วความสงสัยว่า คือ น้ำอะไร รสชาติแตงโมแต่เผ็ด จนหัวระเบิดเป็นยังไง เลยหยิบติดมือมาโดยไม่ไตร่ตรอง...
เป็นน้ำวิตามิน ที่มีรสแปร่งๆ ทั้งหวานแบบสังเคราะห์ (เหมือนสารให้ความหวานอ่ะค่ะ) เปรี้ยวแปลกๆ และเผ็ดลงคอแบบ... โอเค ไม่ใช่หัวระเบิดละ นี่คอระเบิด 555 จิบไปได้อึกเดียว ก็ส่งให้น้องชิม คือ หน้าเบ้ทุกคนที่ชิม เลยจบลงที่ถังขยะ... แต่สิ่งที่ได้ คือ ตาสว่างค่ะ!!! ตื่นตาแตกมาก

13 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Pho House at Boston / เวลา 12:00 น. / Link Website : https://www.phohousema.com/

ตกเย็นมาเรารู้สึกว่าไม่ได้ละ... เราต้องการอาหารไทย... แล้วเราก็ได้ไปร้านนี้ค่ะ เป็นร้านอาหารเวียตนาม แถวๆนอกเมือง แต่ต้องมีอาหารไทยแน่ๆ เพราะชื่อร้านบอกว่าไทย เวียตนาม มาถึงก็สั่งด้วยความมั่นใจมากว่ามีเมนูแน่ๆ ไม่ต้องดูเมนูก็สั่งได้ "กะเพราไก่ with fired egg pls." ไม่รู้สำเนียงชัดไปรึยังไง ถึงได้รับการสวนกลับว่า "คนไทยหรอคะ" 555 เลยได้กะเพราจานใหญ่ๆมา พร้อมต้มยำกุ้ง 1 ถ้วย

ทุกคนคะ กะเพรามาจานใหญ่มากจริงๆ ในราคาแค่ USD 12.95 แต่เชื่อว่าถ้าร้านนี้มาเปิดที่บ้านเรา คงโดนบ่นเละ เพราะอุดมไปด้วยถั่วฝักยาว พริกหวาน หอมใหญ่ หวานนำ เค็มน้ำมันหอม แต่โดยรวมก็โอเคค่ะ แต่ไม่เผ็ดสักเท่าไหร่ เลยราดพริกป่นเพิ่ม
ต้มยำกุ้งถ้วยน้อยนี้ ราคา USD 5.25 เป็นต้มยำที่เน้นหวาน เปรี้ยวน้อย เค็มเล็กน้อย แต่กลิ่นน้ำปลาพุ่งแรงมาก

14 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : MIT Sloan Canteen / Cafeteria / Dinning Room at Boston / เวลา 08:30 น.

มื้อเช้ามื้อสุดท้าย ที่จะฝากท้องไว้ที่แคนทีนนี้ค่ะ แอบดีใจเบาๆ 555 จะได้ไปกินอะไรที่คุ้นเคย คุ้นปากแล้ว

มื้อเช้าต้องกินเบาๆ และราคาเบาๆที่ USD 9.30 มี Chocolate Milk (Lactose Free) / Sausage, Egg and Cheese Sandwich / Banana Tea Bread
ตัวนมช็อคโกแล็ต นี่หอมช็อคโกแล็ตมากค่ะ และหวานเบาๆ พอให้รู้ว่านี่เป็นนมหวานนะ
แซนด์วิช ที่เราเรียกแมคมัฟฟิน เพราะเหมือนแมคมัฟฟินจริงๆค่ะ ยิ่งชิ้นนี้ยิ่งเหมือนเข้าไปใหญ่เลย
ใครชอบเค้กกล้วยหอม น่าจะชอบชิ้นนี้เหมือนเราค่ะ อันนี้ซื้อในร้านสตาร์บัค จะหอมกลิ่นชาเบาๆ รสหวานกำลังดี ไม่เลี่ยน ไม่แสบคอ เนื้อแน่นๆ แต่ไม่ร่วน ฉ่ำกำลังดี แนะนำมากๆค่ะชิ้นนี้

14 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : MIT Sloan Canteen / Cafeteria / Dinning Room at Boston / เวลา 12:00 น.

ด้วยยังอิ่มจากมื้อเช้าอยู่ มื้อกลางวันเลยซื้ออะไรเบาๆมากินจุบจิบค่ะ เน้นของกินเล่นซะส่วนใหญ่

เรียงจากล่างสุด Pitachio Medeleine / Soft Chocolate Chip Cookie / Mix Fruits / Raspberry Rose Water Sparkling คนที่บอกว่าจะลดแป้งหายไปแล้วค่ะนาทีนี้ 555
มาดแลน หวานกำลังดี เนื้อร่วนนิดหน่อย เสียดายที่ไม่มีกลิ่นพิตาชิโอ
คุ้กกี้นี่สายซอฟท์เราชอบมากกกกก อันนี้ก็อร่อยตัวชิบละลายเยิ้ม ถ้าอุ่นพร้อมมาร์ชเมลโล่ต้องฟินมากแน่ๆ
ส่วนผลไม้รวม เราเอาสปาร์คกลิ้งมาเทลงไปค่ะ ก็กินซ่าๆ เปรี้ยวๆ หวานๆ ฟินๆ สดชื่นมาก แต่หลายคนไม่ชอบกินแบบนี้ เพราะรู้สึกแหยะๆ 555

14 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Pho House at Boston / เวลา 20:40 น. / Link Website : https://www.brownsugarcafe.com/

เย็นวันสุดท้ายแล้ว ปิดจ๊อบด้วยอาหารไทยเลยค่ะ ร้านนี้จะอยู่แถวๆ Boston University เป็นร้านใหญ่อยู่นะคะ ติดกันจะเป็นร้านอาหารจีน ชื่อ Victoria Seafood เดินต่อไปอีกนิดเป็นซูเปอร์ใหญ่ ชื่อ Star เวลามาชอบมาซื้อขนมกลับไปค่ะ ถูกดี

เมนูแรกเป็นยำวุ้นเส้นค่ะ แม่ครัวใส่ผักมายำรวมเยอะมาก แต่หมึก กุ้ง หอยก็ให้มาไม่น้อยเลย คือ ไม่หวงเครื่องค่ะ ใส่มาโบ้มๆ แต่ติดหวานไปนิดนึง และอ่อนเผ็ดไปหน่อย

จานต่อมา คะน้าหมูกรอบ หมูกรอบชิ้นโตๆ เป็นหมูกรอบที่เป็นหมูกรอบจริงๆ มันน้อย กรอบกร๊วบ คะน้าคัดส่วนมาดี ไม่เหนียว รสเข้มข้น แปปเดียวหมดจานค่ะ

ไข่เจียวหมูสับ ไข่หนานุ่ม ใส่หมูสับร่วนๆ เค็มพอดี น้ำตาจะไหล เหมือนได้กินไข่เจียวที่บ้านเลย

ต้มยำกุ้ง ใส่กุ้งตัวโตๆ เก็บเห็ดฟางแบบกวาดไปทางไหน ก็สบายใจได้ว่าเห็ดจะไม่ละลายหายไปกับน้ำต้มยำ ไม่ค่อยเผ็ดเท่าไหร่ ซดลื่นคอ แต่กินไปกินมา แอบรู้สึกว่ามันคล้ายแกงส้มมากกว่าต้มยำซะงั้น 555
แต่พนักงานร้านนี้น่ารักมากค่ะ พอรู้ว่าเราเป็นคนไทย ก็ขนพริกน้ำปลา พริก เครื่องปรุงต่างๆมาให้แบบไม่หวงเลย มื้อนี้หมดไป USD 100 ค่ะ (ค่าอาหาร USD 83.25)

15 มิถุนายน 2562 / สถานที่ : Central Diner at J.F.K Airport / เวลา 10:30 น.

มื้อสุดท้ายกลับมาที่นิวยอร์ค และถือเป็นมื้อสุดท้ายในทริปเมกาด้วย เราต้องมาสนามบินแต่เช้าเพื่อมาลงนิวยอร์ค (Logan to J.F.K) และต่อจากนิวยอร์คไปโซล เช็คอินแล้ว เวลายังเหลือ ก็ออกมาหาของกินค่ะ เดินไปเดินมา ร้านนี้แหล่ะ น่าจะลงตัวสุด

ได้แมคแอนด์ชีสมาอีกแล้ววววววว Buffalo Chicken Mac n Cheese add Crispy Bacon & Iced Tea (USD 21.32)
เป็นแมคแอนด์ชีสที่ดีมากกกกกก ไม่เลี่ยน เพราะซอสบัฟฟาโร่วิง ที่เผ็ดๆนำเนี่ยแหล่ะค่ะ เลยได้รส เผ็ด เค็ม มัน เปรี้ยวนิดนึง ส่วนเบคอนที่สั่งเพิ่มเค็มแสบคอ เค้าให้มากล่องใหญ่มากค่ะ และมีน่าจะบลูชีสนะ มาด้วย อันนี้แตะไปนิดนึงเพราะเค็มจัด เลยไม่ได้แตะอีก กินแต่มักกะโรนีกับไก่อย่างเดียวเลย ส่วนชาก็หวานเจี๊ยบ แบบชาขวดในบ้านเราเลย ถึงอย่างนั้นก็ตัดรสกับแมคแอนด์ชีสได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ

ปิดทริป 1 ประเทศ 2 เมืองแล้ว จริงๆมาบอสตันต้องกินล็อบสเตอร์ กินอาหารทะเลนะคะ แต่ปีนี้ไม่ได้ไปเลยสักร้าน 555 ไว้จะลงในไดอารี่ตอนต่อๆไป ไว้ย้ำความทรงจำดีกว่า
ตอนต่อไป จะเป็นตอนต่อของทริปนี้ค่ะ แต่จะเป็นประเทศที่ 2 กับอีก 1 เมือง

Create Date : 25 มิถุนายน 2562

Last Update : 9 กรกฎาคม 2562 16:51:19 น.

0 comments

Counter : 1573 Pageviews.