มีแต่คนกัดอ่ะ หาว่าเราอืด จะหมดปี 2008 แล้ว ยังไม่ได้ประกาศผล 2007 เลย ชิส์ๆๆๆก็คนมันหาเรื่องใส่ตัว ดันทำภาพประกอบด้วยนิ แถมงานมหาลัยก็เยอะ แต่ช่างเถอะ พิมพ์ให้รู้แหละว่า ทำไมมันถึงได้ประกาศยืดยาดจนถึงขนาดนี้จะสิ้นปีถัดไปอยู่แล้ว

The BEST

: :Single

        ให้พูดถึงเพลงยอดเยี่ยมนิพูดยากน่ะ เพราะอันตามปกติของมนุษย์ปากร้าย มักจะไม่ค่อยถนัดที่จะชื่นชมอะไรที่มันดี แต่สมองมักไปได้ดีกับการประดิษฐ์ถ้อยคำมาว่าร้ายส่อเสียดติฉินสิ่งที่มันแย่บรมโคตร เสียมากกว่า......เอาเป็นว่านี้คือ 10 เพลงที่ดีแห่งปี 2007 และแน่นอนว่า ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเป็นเพียงทัศนคติส่วนตัวของข้าพเจ้า

1234 - Feist
(The Reminder)

     เพลงเพราะ น่ารัก เหมาะกับผู้คงแก่เรียนที่หัวใจอยากลองรักซักอีกรอบ....การได้ประกอบโฆษณาสินค้าโคตรดังพลังดีมายน์สูงอย่าง Ipod nano ไม่ใช่ข้อติฉินถึงความดีในตัวเพลง แต่ที่ควรมองจริงๆคือ เพลงดีๆแบบนี้ถ้าไม่มีสื่อทรงอิทธิพลสุดท้ายก็ต้องล้มหายตายจากไปจากวงการจนหมดน่ะซิ

Apologize (remix) - OneRepublic ft. Timbaland
(Dreaming Out Loud & Shock Value)

     โอ๊ย! ปากก็บ่นไปงั้นแหละว่าซ้ำซาก ซาวน์ซ้ำซ้อน.....แต่ ถ้ามันเกิดกับกรณีโปรดิวเซอร์ที่ผลิตงานห่างกันเป็นปีแล้วยังเหมือนเดิมก็ว่าไป เผอิญทิมบี้แกต้องผลิตงานแบบความถี่ต่อเนื่องต้นชนปลายแบบนี้ ก็ไม่แปลกที่มันจะออกมาเหมือนๆกัน ...มีช่องว่างให้หัวพี่แกได้พัก ได้สร้างสรรค์สิ่งใหม่บ้างรึเปล่า........สำหรับเพลงนี้เพราะมาก ลงตัว ไม่มากไม่น้อยไป ไม่เหมือนงานแบบจัสติน เนลลี่มากเกินไป ที่สำคัญยังคงความเป็นตัวเองไว้ทั้งซาวน์เคาะฉิ่งฉาบ และเสียงรำพันถอยหายใจแบบอาก๋งตอนโดนกินขุนกลางวงหมากรุกไป

Big Girl Don’t Cry - Fergie
(The Dutchess)

     3 ซิงเกิ้ลก่อนหน้า อาจดูเหมือนงานพาณิชย์ที่ทำมาเพื่อหวังผลกำไร (และกลบหน้าอีเกวน) จนการมาถึงของโบนัส แทร๊ค อัลบั้มที่เขยิบฐานะเป็นซิงเกิ้ล...เฟอร์กี้ถ่ายทอดชีวิตตัวเองผ่านเนื้อเพลงที่ไม่เน้นสัมผัสสระ อักษร แต่เชื่อมโยงไปไกลกว่าการสัมผัสถึงสัมผัสแห่งชีวิต วิธีการร้องที่อิสระขึ้นต่ำลงสูงแบบตามแต่ใจจะใฝ่ร้อง กลับเป็นเสน่ห์ดราม่าติกที่ถูกนำมาใช้เพื่อประกอบเป็นภาพเคลื่อนไหวของชีวิต 4 นาที ได้อย่างลงตัวมากที่สุด ของเพลงๆนึงเท่าที่จะทำได้

Gimme More - Britney Spears
(Blackout)

       ยัยหอกได้เพลงขายมาประดับไรถุงน่องตาข่ายอีกเพลง สำหรับเรานี้คือเพลงเปิดอัลบั้มของบริทนี่ย์ที่ดีที่สุด รองจาก เบบี้ วัน มอร์ ไทม์ เลยทีเดียว

Dance Floor Anthem (I Don't Want to Be in Love) - Good Charlotte
(Good Morning Revival)

       เป็นความสนุกสนานในแบบพังค์แบบที่จากเราไปนับตั้งแต่ blink 182 แตกวง....ชอบๆ

Lovestoned / I Think She Knows (interlude)
(FutureSex / LoveSounds)
       จริงๆแล้วตัวเพลงน่ะไม่เท่าไรหรอก แต่ interlude สุดยอดมากๆๆๆๆ เป็นแทร๊คที่ดีที่สุดในอัลบั้มเลย ทีเดียว ม้วนตัววนเข้าไปในลูปของบีทบ๊อกซ์แล้วตวัดหางเข้าสู่ห่วงทำนองฮิพฮ๊อพที่มีดนตรีคลาสสิคแซมเบาๆเหนือฟองพรายอะคูสทิค สวยงาม งดงาม มีเสน่ห์แบบสว่างโล่งเหมือนเดินอยู่ในเขาวงกตที่เต็มไปด้วยหลอดไฟฟลูออเรซเซนต์สีขาว future sound มากๆ จนเราแทบจะคิดว่า lovestoned จริงๆเป็นแค่ intro นำเข้าสู่เพลงจริงๆ I think she knows ซะอีก

Rehab – Amy Winehouse
(Back to Black)

     เพลงดีที่ไม่ต้องอาศํยภาพลักษณ์หรือหน้าตาของศิลปินมาช่วยเกื้อหนุน

Snow ((hey oh)) – Red Hot Chili Peppers
(Stadium Arcadium)

     ร๊อค ฟังค์กี้แสนสนุกสนาน ที่เป็นเหมือนหิมะแรกของชาวสลัมกลางแดดที่ไม่เคยพานพบหยดแรกของฤดูหนาวมาก่อนเลย

Sober – Kelly Clarkson
(My December)

     บรรเทาอาการหัวใจชอกช้ำ ด้วยเพลงเนื้อหาดี ที่ขอโยนเมล็ดพันธุ์ แต่เก็บดอกไม้ไว้ เสียงร้องและดนตรีของเพลงนี้อาจไม่เข้าหูในตอนแรก แต่ถ้าใช้เวลากับมันมากพอ คุณจะพบว่าเพลงนี้ค่อยๆไพเราะขึ้นทีละน้อย พอๆกับที่สติฟื้นตัวกลับมาจากความเศร้าโศก

Stronger – KanYe West
(Graduation)

     สำหรับดนตรีแล้ว นี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ที่มีคนพยายามจะจับขั้วดนตรีที่ต่างสายพันธุ์มารวมกัน เพราะหากลองไล่ดูให้ดี ก็จะพบว่าไม่มีแล้ว ไม่เหลือแล้วที่จะมีอะไรที่ไม่สามารถเข้าคู่ด้วยกันได้....หากแต่ที่เพลงนี้ได้รางวัลไป คงเพราะมันเป็นความ exotic จากที่เราได้แต่เฝ้ามองตารางชาร์ทด้วยความน่าเบื่อหน่ายอยู่ทุกพฤหัสนั้นเอง

:: MV

ควานหาดูแล้ว ปีนี้ได้มา 7 - 8 ตัว แต่ไม่เอาอ่ะ เลขไม่สวย เลยขอเขียนแค่ 5 ก็พอ
ดูท่า ปีนี้ฉันคงดูเอมวีน้อย หรือไม่ก็ไม่ค่อยมีอะไรที่น่าสนใจเลย

Dir. Patrick Daughters
นี้คือ MV It's Oh So Quiet เวอร์ชั่น 2007 แท้ๆ น่ารักแบบเรียบง่าย ดูไปก็มีความสุข

Extraordinary - Mandy Moore
Dir. Ace Norton
ในบรรดา 5 เอมวีที่พูดถึง ถ้าให้เลือกตัวที่ดีที่สุด ขอยกให้เอมวีนี้แหละ เป็นการเดินทางของภาพและเสียงที่ไม่ได้ไปในแนวขวาง
แต่ไต่ขึ้นไปยังแนวดิ่ง ความไพเราะของเพลง ความน่าสนใจของเอมวี ที่เล่าเรื่องง่ายๆ แต่ขอ "มหัศจรรย์ล้ำ"  กับการกระทำของหนู
แมนดี้ ชวนให้ตามติดว่าเธอจะทำอะไรของเธอ เป็นการเรียงลำดับเรื่องราวที่น่าสนใจแต่ไม่ต้องตื่นตระหนก ได้เห็นเธอต่อตัวกันไป
ไม่ใช่แค่ท่าธรรมดา แต่มีทั้งยัน ต่อด้วยนิ้วเดียว ยิมนาสติก โยคะ  ต่อตัวเรียงหน้ากระดาน และยังมีกลเม็ดที่ช่วยเล่าเรื่อง
เช่น ลูกโป่งสีแดง ที่เหมือนเป็นคนดูที่คอยตามติดเธอขึ้นไปเรื่อยๆ หรือกริยาที่ตัวแมนดี้ทำต่อกัน อย่างการรินน้ำชา ที่อาศัย สายน้ำชาที่
ไหลรินเป็นตัวนำสายตาให้เราค่อยๆมองขึ้นไปเรื่อยๆ
เป็นมิวสิค วิดีโอที่คิดน้อยๆ แต่ได้ผลอย่างมหัศจรรย์โดยไม่ต้องอาศัยความฉูดฉาดของสิ่งอื่นเลย

Rokguguh - Super Junior T
Dir. -  -
เป็นเซอร์ไพรส์จริงๆ เพราะไม่นึกเลยว่าจะชอบเอมวีเพลงเกาหลีได้ขนาดนี้
เป็นความลงตัวที่นำเอาการเต้นของพวกบอยแบนด์มาผสมเข้ากับความเป็นละครเวที
และรายการเกมส์โชว์ได้ออกมาน่ารัก และไม่รู้สึกว่าดัดจริต ทำเกินกว่าหน้าที่แบบเอมวีตัวอื่นๆเลย

COON MUSIC VIDEO OF THE YEAR
(รางวัลพิเศษ)
จะว่าดีก็ยังไม่แน่ แต่จะว่าแย่ก็คงไม่ใช่
เอาเป็นว่ามันเป็นอะไรที่ก่ำกึ่งหากประเมินคุณค่าด้วยโสตทัศน์ศิลป์
แต่มันเป็นการสร้างสรรค์โดยไม่ต้องสงสัย แม้ว่าคุณจะใช้ไม้บรรทัดด้ามไหนวัดก็ตาม
คูน!!!!
เรากำลังพูดถึงวิดีโอของศิลปินคุณป้าที่เคารพรักอย่างยิ่ง

THE WORST

:: Single

มีนักวิจารณ์ภาพยนตร์ทางอินเทอร์เนทคนนึงที่เราชื่นชอบเค้าเป็นการส่วนตัว คือ คุณ Filmsick
เค้ากล่าวไว้ว่า "ผมเชื่อว่าในโลกนี้ไม่มีหนังแย่" เพียงเราอ่านประโยคนี้ โดยไม่เลื่อนไปดูบรรทัดต่อมา เราก็เข้าใจ
ด้วยมันตรงใจเราเสียจริงๆ
ถึงแม้ สิ่งที่แย่ ตามความเห็นของคนส่วนใหญ่ เช่น หนังพจน์ อานนท์ เพลงของอดัม ริกคิต หนังสือนิยายเล่มละ 12 บาท
เมื่อปลอเปลือกผลงานออกมา และประเมินค่าแล้ว ผลงานเหล่านี้จะออกมาในเชิงลบ
แต่สำหรับเรา เรามองว่า สิ่งเหล่านั้นก็มีคุณค่าถ้ามันเป็นหลักฐานของการบันทึกความเป็นไปทางสังคม

ครั้งนึงหนังแนวกะเทย ผี นั้นเฟื่องฟู
เมื่อก่อนนี้ ใครจะเชื่อว่าเพลงแดนซ์เพี้ยนๆแบบ บาร์บี้ เกิลว์ จะดังระบือ
นิยายประโลมโลก หน้าปกหายนะของสีสัน ทำไมมันจึงเป็นที่นิยม และมีผลิตมาเรื่อยๆ

ถ้าสิ่งเหล่านี้สามารถก่อให้เกิดคำถาม และเป็นที่วิพาท์กวิจารณ์ได้ ก้ถือว่าอย่างน้อยในช่วงชีวิตที่มันเกิดมา
อย่างน้อยมันก็มีค่าในตัวมันเอง คุณค่าที่มันทำให้สังคมเกิดการเคลื่อนไหว
ผลงานย่อมเป็นภาพสะท้อนของผู้ผลิต ถ้าหากว่างานที่เราคิดว่ามันไม่ดี ทำให้เรามองเห็นตัวคนทำได้ชัดเจนขึ้น
นั้นไม่ใช่ข้อดีของมันเหรอ
หรืออย่างน้อย ตัวผู้ผลิตผลงานชิ้นนั้น เค้าได้อะไรจากมันบ้าง เค้าได้เรียนรู้การทำงาน เค้าได้ถ่ายทอดความชื่นชอบ
เค้าได้เงินจากมัน เค้าคิดว่าเค้าได้สื่อสารแปรค่าความคิดตัวเองออกมาเป็นผลงานแล้ว

คิดว่า ศิลปะ จริงๆแล้ว มันก็ขึ้นอยู่กับความงามในแต่ละบุคคล คุณค่าที่เราใช้อารมณ์และสำนึกส่วนตัวตัดสิน
แม้บางผลงาน อาจจะยังไม่สามารถกล่าวได้ว่า เป็นงานศิลปะ ที่ดี แต่เมื่อเรามองให้กว้างว่าเป็นผลงานการสร้างสรรค์ชิ้นนึง
ของมนุษย์คนนึง ที่อาจจะไม่ได้ทำเพื่ออุดมการณ์ แต่ทำเพื่อเงิน เพื่อชื่อเสียง
ถ้ามันทำให้เค้าได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว
มันก็เกิดเป็นคุณค่าในปัจเจกของเราแต่ละคนนั้นเอง

เป็นเรื่องปกติที่เราจะติดคำว่า "แย่" "ห่วยแตก" ถึงบางครั้งจะไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงๆ
คำเหล่านี้มันกลายเป็นคำติดปาก เหมือนเวลาที่พูดว่า "ลาว" "บ้านนอก" ซึ่งก็ไม่ได้ต้องการจะกระทบหรือพาดพิงใคร
ที่ต้องบอกไว้ ก็ไม่ใช่ว่าจะปกป้องตัวเอง เพราะยังไงก็คิดว่าตัวเองก็คงยังพูดคำว่า อีลาว ไอ้ควาย อยู่ในชีวิตประจำวัน
เพียงแต่ในการแสดงความคิดเห็น แม้จะพลาดกล่าวมันออกไป ก็ต้องบอกด้วยว่า ไม่เคยหมายความตามนั้นไปหมด

นั้นเพราะ เราไม่คิดว่าจะมี (หนัง/เพลง/บลาๆๆๆ)ที่แย่จริงๆบนโลกใบนี้

10 เพลงต่อไปนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของเรา แน่นอนว่าการพิมพ์ครั้งนี้ ไม่ได้ทดลองกับสัตว์
และไม่ใช้สารที่ก่อให้เกิดภาวะโลกร้อน ระหว่างการทำ
แต่ละสิ่งที่พูดมา สามารถถูกงัดได้ ด้วยการแปรความหมายในแง่ลบ เป็นแง่บวก
"เชย" "เก๋ ย้อนยุค"
"หนวกหู รกรุงรัง" "ล้ำสมัย"
"ทำเพลงซ้ำซาก" "เอกลักษณ์"
"เปลี่ยนไปทำบ้าไรของมัน" "ไม่หยุดอยู่กับที่"
ของสิ่งนึง เราก็มองได้หลายแบบ
หรือของบางอย่าง เราก็เห็นในแบบเดียวกัน แต่ต่างด้วยวิธีการบอก
"ขาว" "ไม่ดำ"
ดังนั้นถ้าคุณอ่านแล้วจะไม่เห็นด้วย หรือเห็นด้วย ก็ไม่เป็นไร เพราะฉันชอบกินกุ้งแช่น้ำปลา

Beautiful Liar - Beyonce duet with Shakira
(B' Day Deluxe version)
นอกจากจะเชยเข้าขั้นแล้ว เพลงนี้ยังแสดงให้เห็นถึงความสุกเอาเผากินของคนที่ได้เคยชื่อว่าเป็นความหวังวงการดนตรีสากล
รวมทั้งความฟอนเฟะชนิดหลับหูหลับตาดม แล้วก็เอามาชมกันในสังคมอเมริกา แค่แปะชื่อคนร้องไว้ แค่เนี้ยง่ายจะตาย จะเอาเงินไป
ลงทุนทำเพลงดีๆทำไม ถ้าสามารถผลาญไปกับการดึงเอาพรีเซนเตอร์น้ำดำอัดลมมาคู่กัน แล้วหว่านกลเม็ดทางเสน่ห์เข้าไป เช่น
ฝาแฝด สวยเหมือนกัน สองสะโพกบดขยี้....  แต่น่าเสียดายที่คนทำเพลง ไม่ได้รู้จักคิดให้หนัก เหมือนฝ่ายการตลาด  เพราะถ้าดนตรี
แบบนี้ยังคงดีไม่เสื่อมจริง ป่านนี้ญาญ่า ญิ๋ง คงกลับมาออกเทปไปนานแล้วล่ะ

Fated - Ayumi Hamasaki
(Guilty)
ก็พอๆกันแหละ เผอิญชื่อฉันขายได้ เลยไม่ต้องคิดมาก ทำเพลงยังไงก็ได้ จะเหมือนเพลงเก่าบ้างก็ไม่เป็นไร ถือว่าดิฉันใจบุญ
ชวนคนฟังเพลงมาเล่นเกมส์โยงผัง family tree ไปพลางๆ แต่จริงๆแล้วก็ไม่จำเป็นต้องโยงแผงอะไรให้วุ่นวายหรอก  แค่แบ่ง
แค๊ตตาล๊อกเพลงช้า เพลงเร็ว แค่นี้ก็โยงเป็นเส้นตรงกินได้หมดแล้ว

Headline (friendship never end) - Spice Girls
(Greatest Hits)
เรื่องของมิตรภาพ เป็นหัวข้อหลักๆ ในการใช้แต่งเนื้อเพลงของพวกศิลปินกลุ่มอยู่แล้ว ซึ่งบางทีพวกเค้าก็มักจะเป็นพรีเซนเตอร์ในการ
ถ่ายทอดความประทับใจในมิตรภาพให้เราซาบซึ้งได้ แต่ฉันว่ามันก็คงไม่เกิดกับวงมิตรภาพกล้ำกลืนฝืนทนแบบ s club 7 หรือ
spice girls เด็ดขาด จากเนื้อเพลงที่เหมือนพาดหัวให้ดูน่าอาทร ตัวดนตรีที่แสนจะไพเราะแบบนิ่งสนิท ชนิดที่atomic kitten ยังทำเพลง
ช้าได้ไพเราะกว่าเพลงฉลองการกลับมารวมตัวของป้าๆมากกว่าน่ะ  เพราะไม่ทันเฉลียว คิดว่าการได้ชื่อว่าเป็นวงดนตรีหญิงล้วนที่ดังที่
สุดในโลก จะทำให้ตัวเองกลับมาได้สำเร็จ อันดับเพลงบนชาร์ท คือหลักฐานที่บอกว่านอกจากแฟนเพลงตัวจริงแล้ว ก็ไม่มีใคร
ที่สนใจเพลงเซื่องๆเพลงนี้เลย ป้าคงลืมไปว่านี้มันยุคดาวโหลดแล้ว ขนาดเพลงดีๆเค้ายังโหลดฟังกัน 4-5 เดือน แล้วค่อยไปซื้อของ
จริง(บางทีก็ไม่ซื้อเลย) แล้วเพลงที่ด้อยกว่าคำว่า “พอใช้” แบบนี้น่ะเหรอที่น่าสนใจพอจะให้คนเค้าอุดหนุน....อย่างดีที่สุดที่
เพลงนี้จะทำได้ ก็แค่ปล่อยให้คนโหลดแบบละเมิดลิขสิทธิ์ เผื่อไว้ฟังจนร้องตามได้ แล้วไปร้องในคอนเสิร์ตนั้นแหละ

Inconsolable - Backstreet Boys
(Unbreakable)
จริงๆ ฉันก็อยากปลอบน่ะ เพราะลุงๆพวกนี้ก็ไม่อยากตายซากอยู่กับบัลลาด หรือพ๊อพแดนซ์ แบบเดิมๆ ถึงมีการลุกขึ้นมา
ปฏิวัติตัวเอง แต่ถ้าต้องมาปฏิวัติแบบซ้ำๆ ทั้งยังไม่เกิดผลดี แล้วทำให้ชาวบ้านเค้าต้องเดือดร้อนในการทนฟังเพลงน่ารำคาญ ที่
เป็นซากอ้อยของเพลง incomplete ฉันว่าลุงๆพวกนี้น่าจะหันไปประกอบอาชีพอื่นในวงการบันเทิงจะดีกว่าน่ะค่ะ ดูตัวอย่างพี่เควินได้

Kiss & Cry - Utada Hikaru
(Heart Station)
รกรุงรัง เส้นบะหมี่พันกันกับหลอดลม รินลดาหัวคะมำ น้ำตาไหลเพราะกัดปากตัวเอง วันเสาร์มีงิ้วตอน “เฉิงอิ้วช่วยเด้กกำพร้า”
โรงลิเกกำลังเปิด ผอบ นางโมรา โรงหนังฉายเรื่อง นางพญาวังบาดาล โอ้ แย๊ อลหม่านอลวนพัลเกพัลวันแพะชนแกะแงะ
หอยข้างโขดหิน พิศาล อัครเสรณี เล็มหนวดตัวเอง ผลักเนาวรัตน์ ตกบึง กระชากแอ๊ฟ ทักษอรขึ้นมา เผากระท่อม อย่าอาย คิส
แซนด์คราย ยู วิว บี ออลราย แอม น๊อท กอนนา ดาย คิส แซนด์ คราย ตูบ จบ อ๊บ อ๊บ โอ๊ แย๊ ด๊อน บี ชาย ดิส วิว บี นายซ์ .........
....อืมไม่รู้เรื่องใช่ไหม เชอะห์ฉัน base on เพลง

Never Again - Kelly Clarkson
(My December)
แสนเสียดาย เพราะถ้าหนูกลากไม่ตัดเพลงนี้ มันก็คงทำให้อัลบั้มนี้ไม่มีเพลงเข้าชาร์ทเลย แต่ก็นั้นแหละ เสียดายที่ต้อง
โปรโมตด้วยเพลงที่ง่อยที่สุดของอัลบั้ม เดินหน้าก็ตาย ถอยหลังก็เจ็บตัว ลองค่อยเป็นค่อยไปก่อนดีกว่าน่ะค่ะ ยังแอบเชียร์ให้ทำ
เพลงแบบอัลบั้มนี้อยู่

Never Let You Go - Vaness Wu
(V.Dubb)
จริงๆแล้ว วาเนซซ่า เป็นคนรักเพลงอาร์แอนด์บีน่ะ แต่เผอิญว่าตอนเป็นสี่ดรุณี ต้องแอ๊บใส ไว้ก่อน พอวงยุบ เลยถึงโอกาสได้
ปลดปล่อยตัวเองซักที แต่ดูท่าว่ามันคงจะช้าไปแล้วล่ะค่ะ เพราะในโลกซีกตะวันออกมีคุณน้ำฝนไปแล้ว การมาทีหลัง ยิ่งเฉพาะ
ของรุ่นก่อนยังไม่หลุดกระแส มันก็ยากจะไปแทรกแซงน่ะค่ะ ลองก๊อปแบบกระเบียดนิ้วต่อกระเบียดนิ้วบ้างเป็นไง แทนที่คนจะจำได้
ก็กลับเป็นการไปคลานตามเงาเค้าเท่านั้นแหละ ยังดีน่ะที่เอฟโฟร์กลับมารวมตัวกัน ไม่งั้นเธอคงจะถูกลืมไปกับวัฏจักรวงการเพลงไป
แน่ๆ

Taking Chance - Celine Dion
(Taking Chance)
ตามความเห็นฉัน อยากจะจัดป้าแกไปอยู่หมวดพวก adult contemporary ด้วยความที่เป็นศิลปินรุ่นใหญ่ที่ไม่เน้นเพลงขาย
ตลาด แต่ทำเพลงร่วมสมัย ผู้ใหญ่ฟัง โดยไม่เน้นความซับซ้อนทางดนตรีมาก เพราะมีจุดขายคือเสียงร้องและชื่อ....แต่ป้าแกไม่ค่ะ
ไม่  ไม่ยอมจมหายไปพร้อมหัวเรือไททานิค แต่จะขอกลับมาเชิดฉาย ด้วยการเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ ซึ่งฉันว่าเป็นความคิดที่
เปรี้ยวมาก เปรี้ยวกว่าเอาคอสทูมและเครื่องประดับบนหน้าผมทั้งหมดบนตัวป้ามารวมกันอีก ....ซิงเกิ้ลนี้จึงเป็นหนึ่งในไม่กี่
เพลงที่ฉันรอคอยมากที่สุดของปี 2007 จนกระทั่งได้ฟังก็ผะอืดผะอม นี้ป้าเปลี่ยนตัวเองแบบไหนเนี้บ ทำไมเพลงมันเชย
แบบนี้ ตัวเพลงจะคันทรี่ย์ หรือร๊อค ก็ไม่เอาแน่ซักอย่าง เสียงร้องก็รวยรินเรี่ยดินมาก ไม่ไหวเลยค่ะป้า ตัดเพลงอาหรับบ้านๆ อย่าง
eye on me ยังดูมีราศีกว่าอีกน่ะ

What I've Done - Linkin Park
(Minutes To Midnight)
มีดีแค่อิงกระแสสงคราม กับปัญหาสิ่งแวดล้อม เท่านั้นแหละ ที่เหลือก็อิงวลี “อัลบั้มชุดใหม่ของ linkin park”

:: MV

ปี 2007 ที่ผ่านมา พบเอมวีไม่เอาอ่าวทั้งหมด 9 ตัว แต่น่ะ เขียน 9 ตัว ไม่สวยอ่ะ ไม่เป็นระเบียบ เลยขอตัดเหลือ 5 แล้วกัน จะได้เท่าๆกับเอมวียอดเยี่ยมไปด้วย จึงขอแสดงยินดีกับผู้รอดชีวิต 4 คนน่ะค่ะ คุณอายูมิ กับเอมวี glitter เจ๊อูทาดะ กับเอมวี รสชาติแห่งชีวิต (สูตรกลมกล่อม) ป้าเตารีด กับเอมวีสายลับ takin'’ chance และซ้อเกวนกับ early winter… จริงๆแล้วปีนึงมันก็เอมวีออกมาเป็นสิบเป็นร้อยตัว แต่เอาเท่าที่ความสามารถในการใฝ่หาจะพาไปแล้วกัน สรุปแล้ว 5 เอมวีไม่เอาอ่าวประจำปี 2007 มีรายนามต่อไปนี้

(don't)leave me alone - Ayumi Hamasaki
Dir. 石井貴英
อุตส่าห์ได้ผกก. Part of Me เอมวีสุดอลังการมาทำเอมวี แต่สิ่งที่ปรากฏผ่านสายตา 3นาทีกว่าๆ เป็นแค่ยัยเจ้าของเพลงเดิน
ไปเดินมา จิกหน้า แหกขา ตามแต่กลัวสนิมจะเกาะไขข้อ ดูเอาเถอะ เสื้อผ้าหน้าผมก็เปรี้ยวแบบไม่เกรงใจตั๊กแตน ชลดา ถ้า
หล่อนเต้นอีกนิด อะไรๆก็คงดีกว่านี้ ขี้เกียจทำเอมวีจนหลักฐานความเสื่อมมันชัดขนาดนี้ ก็เอาเวลาไปโชว์ตามงานดีกว่าน่ะค่ะ ทำยังกะ
ว่าปล่อยเอมวีโปรโมตแล้ว ยอดขายจะกระฉูดกว่าเดิมงั้นแหละ

Decreation Smile - Red Hot Chilli Peppers
Dir. Gus Van Sant
อือหือ ไม่อยากจะเชื่อว่าคนกำกับเอมวีนี้คือ ผกก.หนังอินดี้ชื่อดัง แล้วก็ไม่อยากจะเชื่อตัวเองที่อือหือไปก่อนหน้านั้น ก็มันจะน่า
แปลกใจได้ไงล่ะที่เอมวีออกมาแบบ วัน ช๊อท ลอง เทค แบบนี้ ว่าแต่มันสื่ออะไรได้บ้างไหมเนี้ย
แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เราคิดได้ว่า มีคนจำนวนไม่น้อย ที่พอเห็นชื่อ ผกก. หรือนักร้องที่ดังๆแปลกๆ ผลิตผลงานออกสู่สายตาสา
ธารณะแล้วจะตีตั๋วไปก่อนใจว่ามันจะต้องออกมาดีเลิศเป็นแน่แท้ พอสุดท้ายออกมาแปลกๆ ไม่เข้าใจๆ ก็เลยลังเลว่า ตกลงมัน
ฉลาด หรือกูโง่ กันแน่ พอให้วิจารณ์ก็ชั่งตวงแล้วว่า “เค้าเป็นคนมีเครดิต มีชื่อเสียงมาจากงานก่อนๆ” อย่ากระนั้นเลย
 งานบวมๆแบบนี้ก็คงจะต้องดีเช่นเดียวกันงานก่อนหน้า คือวิจารณ์ว่าแย่ มิแคล้วต้องโดนพวกชั้นสูงด่าว่าโง่แล้วสะเออะ........ตร๊ายๆๆๆ
 แต่เผอิญฉันไม่ใช่แบบนั้นย่ะ
สรุปความงวยงงก็ไม่พัดพาฉันไปด้วยความเกกังในหัวใจ
มั่นใจจะบอกว่า มันไม่เอาอ่าว

Hello - Namie Amuro
Dir. --
ก็เอมวีเพลงเต้นนิน่ะ กำปั้นทุบดินไหมล่ะ อย่าคิดอะไรมาก ทุกวันนี้แดกด่วนกันอยู่แล้ว
ไม่ต้องคิดมากมีแรงให้เต้นก็ดีแค่ไหนแล้ว พูดมากเดี๋ยวแม่ติ๊ดส์แตกใส่หรอก

Life - Mika Nakashima
Dir. --
คงจะมีใครซักคนในกองถ่ายติดส์แตกน่ะ

No U Hang Up - Shayne Ward
Dir. -  -
น่าเกลียดมาก บัดสี ทำอะไรไม่อายผีสางนางไม้เลย แย่มากพี่เชน สวาท
ที่ไม่ชวนฉันไปเล่นเอมวีนี้แทน

THE FAV

Create Date : 23 ตุลาคม 2551
Last Update : 23 ตุลาคม 2551 23:41:57 น.		59 comments
Counter : 3086 Pageviews.
Share Tweet