|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ทุกหยาดน้ำตา....
เคยคิดว่าฝนเป็นน้ำตาของนางฟ้า นางฟ้าที่แสนเศร้า หน้าฝนที่ผ่านมา ฉันเอาแต่ร้องไห้ตามนางฟ้า สงสารนางฟ้าไม่อยากให้ร้องไห้อย่างเดียวดาย ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยจะเจ็บปวดเท่านี้มาก่อน ไม่เคยสักครั้ง ฉันมันโง่และทะนงตัวเกินไป และแล้ววันนี้ความจริงก็กระจ่างตา ตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาของฉัน หัวใจฉันมันรวดร้าว จนฉันคิดว่ามันคงจะแตกสลาย และฉันคงจะหลับไหลไปชัวนิจนิรันต์ แต่ฉันก็ยังไม่ตาย ยังคงมองเห็นและได้ยินเรื่องราวที่ไม่อาจยอมรับ ยังคงเฝ้าถามตัวเองว่าเมื่อไหร่จะตื่น เมื่อไหร่ฝันร้ายเหล่านี้จะจบ เมื่อไหร่เธอที่รักที่ตายจากฉัน จะกลับมา หรือไม่เมื่อไหร่น้ำตาจะหยุดไหล เมื่อจากไปไกลก็ทนไม่ได้ เมื่อกลับมาใกล้ก็รวดร้าว แล้วฉันจะทำอย่างไร ฉันเหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน
"ไม่อยากเห็นภาพใด...แม้แต่ท้องฟ้า อยากจะพักดวงตา...ลงชั่วกาล อยากไปซุกตัวนอน..ซอนกายในเงาจันท์ อยากหลับฝัน....ไม่ขอตื่นขึ้นมา คงมีเพียง..ลมหายใจรวยริน เอนกายบนดิน..ยอมรับความแพ้พ่าย ปีกของฉันมันหนัก..บินต่อไม่ไหว จะขอพักกาย..ชั่วกาล"
ปล.ถ้าฉันจากไป ไม่ต้องตามหา
Create Date : 08 ธันวาคม 2552 |
|
0 comments |
Last Update : 8 ธันวาคม 2552 22:37:43 น. |
Counter : 491 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|