อาหารที่เรากินกับการทำงานของสมอง ทั้ง 2 สิ่งมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน เรารู้เรื่องนี้มาบ้าง และการค้นคว้าล่าสุดก็ช่วยเน้นย้ำเรื่องนี้กับเรา จากการศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้ เกี่ยวกับประสาทวิทยาของการบริโภคที่ผิดปกติ ได้เปิดเผยว่า กลไกทางชีววิทยาของมนุษย์โดยเฉพาะสมองมีส่วนสำคัญในการช่วยให้เข้าถึงสาเหตุ วิธีป้องกัน และวิธีรักษาอาการผิดปกติต่างๆ เกี่ยวกับสมองได้ เช่น แรงจูงใจในการกินอาหารที่มีพลังงานสูง โรคอ้วน โรคเบาหวาน การกินอาหารเกินกว่าปริมาณที่เหมาะสม เป็นต้น ผลการศึกษาเหล่านี้ถูกนำเสนอในการประชุมประจำปีของสมาคมประสาทวิทยาศาสตร์ (Society of Neuroscience) ในสหรัฐอเมริกา ที่มีชื่อว่า Neuroscience 2012 ที่ได้รวบรวมและนำเสนอข้อมูลที่น่าสนใจดังนี้
การอยู่ในสภาวะอ้วน ส่งผลให้สมรรถนะของการรู้คิดในการตัดสินใจในงานที่ยุ่งยากซับซ้อนมีประสิทธิภาพลดลง (Timothy Stynen, PhD)
จากการเฝ้าสังเกตความเปลี่ยนแปลงของภาพสมองแสดงให้เห็นว่าเมื่อเราไม่กินอาหารเช้า จะมีแรงกระตุ้นให้อยากบริโภคอาหารที่มีพลังงานสูงเช่นแป้งและไขมันมากขึ้น ในเวลาเดียวกันก็นำไปสู่การกินอาหารมื้อเที่ยงในปริมาณที่มากขึ้นด้วย (Tony Goldstone, MD PhD)
การศึกษาหนึ่งที่ทดลองกับหนูทดลองพบว่า หนูทดลองสามารถจำกัดการกินเกินปริมาณด้วยการรักษาด้วยยาได้ (Angelo Blasio, PhD)
โรคเบาหวานจะทำให้การทำงานของสมองมีประสิทธิภาพลดลง การทดลองหนึ่งเกี่ยวกับประเด็นนี้ในสัตว์ทดลองได้บอกกับเราว่า อาหารที่มีระดับน้ำตาลสูงจะส่งผลต่อตัวรับอินซูลินในสมอง ทำให้ความสามารถในการเรียนรู้และความทรงจำลดลง ในขณะที่การกินวิตามินโอเมก้า 3 อาจจะช่วยหักล้าง หรือช่วยบรรเทาเบาบางอาการเหล่านี้ได้บ้างบางส่วน (Rahul Aganual, PhD) เป็นต้น