โรงแรมของผมอยู่สถานี inaricho ทุกๆวันผมจะไปนู่น นี่ นั่น ผมก็จะนั่งมาลงสถานี Ueno ทุกๆวันเพื่อหาของกินตอนดึกใน Super market หรือ ในตลาด แล้วค่อยหิ้วกลับโรงแรม

วันนี้ตื่นมา 11 โมงเช้าอีกแล้ว เริ่มจะเหนื่อยเมื่อยล้าแล้ว วันนี้ผมตั้งใจจะมาเดินเที่ยวที่สวนUeno พอเข้าไปปุ๊ป ความรู้สึกสุดยอดก็เข้ามาลมแผ่วเบาตีหน้า เย็นสบาย ข้างในนั้นยังมี วัด อนุสาวรีย์แหล่งท่องเที่ยวให้ท่านได้ชม มากมายและสวยงามมากๆครับ และที่คาดไม่ถึงครับถ้าผมไม่ได้ มโน ไปเองมันจะมีต้นซากุระอยู่ต้นนึง ยืนตระหง่าน พร้อมกับ เปล่งดอกซากุระเพื่อให้พวกเราได้ดูได้ชมกันอย่างอิ่มอกอิ่มใจกันเลยทีเดียว

พอเดินชมสวนเสร็จปุ๊ปเราก็หิวแล้วสิ แต่มันก็เพิ่งจะบ่ายสามโมง ก็เลยเดินตลาด Ameyoko ต่อเลยจริงๆแล้ว เดินทุกวันครับหาของกิน แหะๆแล้วก็ขึ้นไปเดินบนห้าง ถ่วงเวลาไปเรื่อยๆจนดึกทีเดียวละ ไหนๆวันนี้วันสุดท้ายในญี่ปุ่นละเอาให้คุ้ม มาญี่ปุ่นไม่กินปิ้งย่างมันจะมาไม่ถึงจริงๆนะแต่ราคาก็ค่อนข้างสูงอยู่นะ เลยสั่งพอกระหาย ฮ่าๆๆๆบอกเลยว่ามื้อนี้แพงกว่า 2-3 วันที่เรากินรวมกันเลยนะ ฮ่าๆๆ

ปรากฏว่า…….ไม่อิ่ม ไม่อิ่ม ก็แค่ไปลองเองนิแบบนี้ต้องหาร้านจัดเต็มอีกรอบ ตังค์เหลือๆ บอกเลยไม่อยากเอาเงินเยนกลับไปแลกแหลกให้หมดเลยยยย และนี่คือผลที่สั่งแบบไม่ลืมหูลืมตา

ประทานโทษครับเดินกลับโรงแรมแทบจะไม่ไหวกันเลยทีเดียว

19 Feb 2014…งานเลี้ยงต้องมีเลิกรา…

อย่างที่บอกว่าตั้งแต่ต้นครับนี่เป็นเรื่องเล่าที่ดองเค็มมานานเลยปีมาแล้ว ข้อมูลอาจจะคลาดเคลื่อนไม่มากก็น้อยมันเป็นความทรงจำในสมองที่อยากจะมาเล่าให้ทุกคนฟัง สรุปเลย ผมชอบที่นี่ผมชอบคนที่นี่ ผมชอบอากาศที่นี่ แต่นั่นเป็นคำพูดในตอนที่ผมกลับจาก โตเกียว…. ในเดือน ธันวาคม 2014 ผมได้มีโอกาสไป ฟูกูโอกะ บอกเลยครับว่า ที่ผมกล่าวมา ผมชอบที่ฟูกูโอกะมากกว่าครับฮ่าๆๆๆ อยากลาออกไปเป็น ชาวไร่ ชาวสวน ที่ฟูกูโอกะจังไว้โอกาสมาฟ้าใหม่ หวังว่าผมจะมีโอกาสได้มาเล่านิยายแบบนี้ให้เพื่อนๆฟังอีกนะครับขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับ