Bloggang.com : Two_man : วันที่ทำให้เราคิดถึง คำว่า..รัก..

วันที่ทำให้เราคิดถึง คำว่า..รัก..

ณ.ผับแห่งหนึ่งในซอยเล็กๆใกล้สถานีขนส่ง ต้นกำเนิดเสียงเพลง ที่เชื้อเชิญผู้คนที่อ่อนล้าจากการเดินทาง ภายในร้านที่ตกแต่งแบบตะวันตก โต๊ะและเก้าอี้ ไม้ เวทีขนาดย่อม แสงที่ส่องผ่านมาจากเวที ผ่านควันบุหรี่ของนักดื่มที่นั่งอยู่ที่บาร์

ด้วยอารมณ์ของทั้งความสว่าง และ ความมืด

นักร้อง ร้องเพลงไป เขาเคลื่อนที่เล็กน้อยจนเหมือนหยุดนิ่ง
ตามจังหวะของเพลง มีเพียงลำคอของเขาเท่านั้น
ที่พยายามถ่ายทอด เนื้อร้องอย่างมีมนต์
การเคลื่อนไหวของนักดนตรีคนอื่นๆ แทบไม่บทบาท
ต่อเวที นอกเสียจากเสียงของเครื่องดนตรี
ที่พวกเขาบรรเลง ออกมาอย่างตั้งใจ

สิ่งที่ ดูจะเคลื่อนไหว..เร็ว..และแรง..กว่าสิ่งใดๆ..ในพับแห่งนั้น
อยู่ตรงกันข้าม จากที่มาของเสียงเพลง ..
มันเป็นเสียง..หัวใจ..ของหญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่มุม สลัวๆ
มีโซฟา ตัวใหญ่..พอสำหรับคนสองคน แก้วเเชมเปญทรงสูงสองใบ
อาหารสองที่สำหรับคนสองคน ดอกกุหลาบใน แจกัน ใบสวย
แลดูเป็นที่พิเศษที่สุดสำหรับคนสองคน
แต่ในทางตรงกันข้าม
มันก็ดู ว่างเปล่าอย่างน่าใจหาย สำหรับคนๆเดียว..

โดยเฉพาะในวันที่ ใครๆ ต่างเรียกว่า
..วันแห่งความรัก..

:: ก้อนน้ำแข็ง - Crescendo ::

ใครจะเคยเข้าใจบ้างไหมว่าที่ฉันทำ
ที่เป็นอยู่ทุกวันไม่ง่ายเลย
ใครไม่เคยมาเป็นอย่างฉันก็คงไม่เข้าใจ
ถึงการที่ฉันยอมเจ็บเรื่อยไป

จากไม่เคยจะยอมใคร
แต่เป็นเธอต้องยอมให้เธอ
เจ็บเสมอที่เธอทำร้ายหัวใจ

ทำอะไรให้เธอแค่ไหนเธอถึงพอใจ
ถามเธอสักคำ บอกฉันที
ทำอะไรก็ดูไม่ดีไม่เป็นที่พอใจ
ฉันควรทำเช่นไรไม่รู้เลย

อยากจะรู้อีกนานไหม
ก้อนน้ำแข็งในหัวใจของเธอจะละลาย
จะไม่ไหวจะขาดใจรู้ไหมเธอ

ให้เธอหมดทั้งใจหมดทั้งกายก็ให้ไป
หมดทั้งชีวิตก็ให้เธอ
แต่การที่รักเธอหมดทั้งใจหมดทั้งกายของฉัน
มันไม่พอใช่ไหม
ให้เธอหมดทั้งใจหมดทั้งกาย
หมดจนไม่เหลือก็ยังหนีไป

มันท้อใจแทบทุกอย่าง มองไม่เห็นทาง

เธอจะรู้อะไร เมื่อเธอมองไม่เห็นฉันเลย
ไม่เคยสำคัญ มองข้ามกัน
หรือว่าถึงเวลาที่ฉันควรตัดใจไปเสียที
ได้เพียงแค่คิด ทำไม่ได้เลย

แปลกดีไหมยิ่งเธอร้าย
ก็ยิ่งทำให้รักให้หลงให้เพ้อละเมออยู่อย่างนี้
เหตุไฉนยิ่งเจ็บใจยิ่งรักเธอ

ให้เธอหมดทั้งใจหมดทั้งกายก็ให้ไป
หมดทั้งชีวิตก็ให้เธอ
แต่การที่รักเธอหมดทั้งใจหมดทั้งกายของฉัน
มันไม่พอใช่ไหม
ให้เธอหมดทั้งใจหมดทั้งกาย
หมดจนไม่เหลือก็ยังหนีไป

..คงไม่มีวันที่เธอพอใจฉันเลย..