การให้เป็นเหตุให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
30 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 
ต้นไม้อย่างฉัน เลี้ยงไม่ยาก

ตอนแรกตั้งใจว่า จะอัพบล็อคเรื่องพาเด็ก ๆ ไปสวนสัตว์เมื่อตอนวันเกิดน้องบีม และ อัพบล็อคเรื่อง ไปเที่ยวกับน้องปูน กับน้องโอจิ แต่ติดขัดบางประการเรื่องรูปภาพประกอบ ก็เลยขออนุญาตอัพบล็อคเรื่องอื่นไปก่อน พี่ ๆ น้อง ๆ และ เพื่อน ๆ ที่รออ่านอยู่ จขบ.ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ด้วยค่ะ

วันนี้ เอาเรื่องราวดี ดี จาก หนังสือ “เหนื่อยใจแต่ไหวอยู่” ของ ดีเจนภาพร มาฝาก เผื่อว่าเนื้อหา จะโดนใจใครบ้าง ชอบหรือไม่ชอบบอกกันมาได้นะคะ



แต่ก่อนเคยได้ยินว่า ใช้ชีวิตให้เหมือนน้ำ เปลี่ยนไปตามภาชนะ เราจะสามารถอยู่รอดในสังคมได้ ...แต่น้ำ ก็ช่างไม่เป็นตัวของตัวเองเอาเสียเลย ไม่มีลักษณนามของตัวเอง ต้องอาศัยลักษณนามของภาชนะ เป็นน้ำ 1 แก้ว หรือ น้ำ 1 ถัง
ลองใช้ชีวิตเหมือนต้นไม้ดูบ้าง เผื่อชอบมากกว่า ต้นไม้มีลักษณนามเป็นต้น ไม่ว่าจะไปปลูกที่ไหน ก็ยังเรียกต้นไม้ 1 ต้นอยู่ดี ปลูกในที่ที่มันชอบ ก็เจริญเติบโต ออกดอกออกผลให้โลกรู้ว่า ฉันมีความสุขจริง ๆ ปลูกในที่ที่ไม่ถูกโฉลก ที่แคบไป ที่ร้อนไป น้ำเยอะไป มันก็ยังพยายามจะโต ...โตเท่าที่จะทำได้....แต่ไม่งาม ให้รู้กันไปว่า งั้น ๆ ฉันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่ก็จะมีชีวิตอยู่ให้ได้ นอกเสียจาก เหลือบ่ากว่าแรง สุดจะทน...ถึงจะลงทุนตายให้ดู
สังเกตได้ค่ะ ต้นไม้ในกระถางกับต้นไม้ที่ปลูกลงดิน ขนาดต้นและขนาดความสุขของมันผิดกัน แต่มันจะยังอยู่ทั้งคู่ ต้องลองหัดเป็นต้นไม้ดูบ้าง อยู่ในที่ที่ชอบหรือในที่ที่ต้องฝืนให้ชอบ....แต่ก็ต้องอยู่ให้ได้

คนปลูกต้นไม้ก็เก่งเหลือเกิน ต้นไม้พูดไม่ได้ ต้องเฝ้าดูเองว่า เธอชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ต้นนี้ชอบแดดรำไร รดน้ำหนเดียว ปักไม้ให้มันเลื้อยนะ มันยิ่งชอบ....รู้กันขนาดนั้น ....คนเราพูดกันได้แท้ ๆ บางทียังไม่รู้จักกันจริง ๆ เลย อาจเป็นเพราะต้นไม้รู้สึกอะไรก็แสดงออกอย่างนั้น ไม่ชอบแดด ถ้าโดนเยอะก็จะเหี่ยวเห็น ๆ ไม่ทำเป็นแตกหน่อ ต่อยอด ทั้ง ๆ ที่เกลียดแดดแทบตาย แต่คนเรานี่สิ...เสียใจสุด ๆ ยังยิ้มแล้วบอกเสียงสั่น ๆ ว่า ไม่เป็นไร

ต้นไม้ต้นเล็ก ยังเด็กอยู่ เขาเรียกกันว่า ต้นกล้า
คนเราเหมือนกัน ความกล้าน้อยลงเมื่ออายุมากขึ้น เริ่มเป็นต้นไม่ค่อยกล้า
ต้นไม้ชอบแข่งขัน คล้าย ๆ กับคนชอบเปรียบเทียบ
ถ้าจะปลูกต้นไม้ให้งาม ต้องเอาไปปลูกกันเป็นหมู่ ๆ ค่ะ มันจะแข่งกันโต สังเกตได้ ต้นไม้ที่เขาขายตามตลาดต้นไม้ งามจริง ๆ ซื้อเอามาปลูกที่บ้าน มันหงอย ไม่รู้จะแข่งกับใคร...บอกให้แข่งกับตัวเอง...ก็ไม่เชื่อ

ต้นไม้ขายดี มักเป็นต้นที่คนขายบอกว่าดูแลไม่ยาก คนเราที่ดูแลตัวเองได้ จะมีคนเสนอตัวขอดูแลมากกว่า แต่ไม่ต้องแกร่งขนาดสังเคราห์แสงเลี้ยงตัวเองได้ (เอ๊....เราเนี่ยควรเป็นเหมือนต้นอะไรดีน๊า...ตะบองเพชรน่าจะดี...เลี้ยงง่าย....ตายยากค่ะ...ขอบอก)
ต้นไม้ใหญ่ไม่ได้มีค่ามากกว่าต้นเล็กเสมอไป บางคนก็อยากได้แค่ต้นเล็ก ๆ วางไว้บนโต๊ะที่ออฟฟิศเพื่อคลายเครียด จะเอาสักทองมากองข้างหน้ากี่ร้อยต้น ไม่มีค่าเท่าบอนไซต้นเดียว อย่าคิดว่า ตัวเราก็เท่านี้ ใครจะรู้...บางคนรอคอยปลูกบอนไซอย่างเรามาตลอดชีวิต

ไม้ดอก ถ้าเลี้ยงไปเลี้ยงมา มีแต่ใบ ไม่ยอมออกดอก เจ้าของจะเริ่มรักน้อยลง
ไม้ใบ ก็สมควรจะมีแต่ใบ ถ้าเลี้ยงไปเลี้ยงมา ดันมีดอก ถึงจะเป็นดอกเหี่ยว ๆ ก็จะกลายเป็นต้นไม้ที่พิเศษมาก ๆ

ความคาดหวังทำร้ายกันได้เสมอ....ไม่ว่าคนหรือต้นไม้
ต้นไม้ชื่อเป็นมงคล แม้ต้นไม่สวย ยังไงก็ดูงาม
ความเชื่อถือและศรัทธา สำคัญมากในการประเมินค่าคนสักคน
ถ้าไม่เชื่อในคนคนนั้น ทำดีแทบตาย เธอก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี

ต้นไม้หลายต้น กำเนิดและเติบโตอยู่ในป่าลึก
อีกไม่นานมันจะมาอยู่ในกระถาง มีวางขายทั่วจตุจักร
เหมือนกัน...เป็นคนเก่งและคนดี ซ่อนตัวอยู่ลึกขนาดไหน
พรหมลิขิตจะตามหาคุณเจอ

ต้นไม้ต้นเดียว เฝ้ารอคนมารดน้ำ ต้นไม้อยู่รวมกันเป็นป่าจะทำให้ฝนตกได้
ทำงานคนเดียวก็ทำได้...ช่วยกันทำหลาย ๆ คน พลังมันเยอะขึ้นหลายเท่าตัว

ต้นไม้พูดไม่ได้ แต่แสดงออกได้
คนเราพูดได้ แต่บางที ไม่ยอมแสดงออก

จะมีใครดูแลเรา เหมือนปลูกต้นไม้สักต้นไหม
จะลงดิน หรือใส่กระถาง
จะรู้ไหมว่าชอบแดดจัด หรือแดดรำไร
หรือจะปล่อยทิ้งไว้...ให้ตายไปเอง

ปลูกต้นไม้สักต้น ดูแลดี ต้นไม้จะงอกงาม
ดูแลคนสักคน ดูแลดี ความสัมพันธ์จะงอกงาม






Create Date : 30 ตุลาคม 2550
Last Update : 30 ตุลาคม 2550 12:34:39 น. 10 comments
Counter : 2018 Pageviews.

 
"....วันนี้มาซึ้งจัง..คิดตึ๋งน้องบีม..."


โดย: เก้าทัพ วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:9:43:24 น.  

 
สวัสดีตอนบ่าย ๆ คะพี่เหน่ง...
แวะมาทักทาย เป็นไงบ้างคะเที่ยวกับพี่ๆ สนุกมั้ย





โดย: อัศวินสองแคว วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:13:02:29 น.  

 

ลึกซึ้ง ครับ นับถือ นับถือ...........


โดย: แสนพลพ่าย วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:13:18:24 น.  

 




+++++++++++++++++++++++++++++

เป็นปรัชญาเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่
ยังต้องเดินอีกไกลเหมือนในรูปแหละครับ
ไปหาจุดหมายของตัวเอง
ตลอดทางทำให้มันงอกงามและสวยงามอยู่เสมอ ๆ

+++++++++++++++++++++++++++++


โดย: ม้าห้อ (cm-2500 ) วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:16:38:14 น.  

 


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:17:06:41 น.  

 
ซึ้งจังเลยค่ะพี่เหน่ง...ซำบายดีม่ะค่ะ คิดฮอดนะคะ


โดย: adnakus_p วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:18:50:34 น.  

 
ซึ้งมากเลยครับพี่เหน่ง อ่านแล้วได้แง่คิดในการใช้ชีวิต
แต่มีอีกอย่างครับที่อยากให้เหมือนต้นไม้ ความรักไงครับ
ขอให้รักเป็นดั่งต้นไม้นะครับ


โดย: บุรุษพเนจร วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:1:03:28 น.  

 
วันนี้มาแนวซึ้งๆนะพี่เหน่ง อ่านแล้วซึ้งจริงๆค่ะ ทางเหนือฝนตกมั้ยค่ะพี่ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยค่ะหลานๆด้วยนะค่ะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกค่ะ


โดย: ชบาแก้ว (peta.W ) วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:13:40:56 น.  

 
เป็นเรื่องราวที่ดีจังค่ะ พี่เหน่ง ขอบคุณนะจ้ะ


โดย: คุณนายขาวมณี วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:19:25:56 น.  

 
สวัสดีตอนสายๆค่ะได้ข้อคิดดีๆเยอะเลย ซึ้งดีค่ะ


โดย: pinpeeya (pinpeeya ) วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:32:00 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เอื้องสามปอย
Location :
ลำพูน Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]





Create Date : 06 เมษายน 2552 Last Update : 6 เมษายน 2552 8:57:40 น. 0 comments
Friends' blogs
[Add เอื้องสามปอย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.