เช้าวันศุกร์ที่ผ่านมา แทบจะลืมตาตื่นตอนเช้าไม่ไหว
รู้สึกเจ็บคอ ปวดกระบอกตา และเสียงหาย !!!!!
เสียงหายจริง จริง
เอ่ยปากออกมาแล้ว ไม่มีเสียงออกมาเลย
อยากนอนต่อ อยากซุกอยู่ในผ้าห่มอุ่น อุ่น
แต่ก็ต้องฝืน
ลุกขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าให้น้องบุ๊คกับน้องบีม
ส่งลูกไปขึ้นรถตู้ไปโรงเรียน
น้องบีมร้องงอแง
"...แม่ขา...ทำไมแม่เป็นแบบนี้...หนูกลัวแม่ตาย..."
อ้าว...อ้าว...ลูก
แม่แค่เสียงหาย....แม่ยังไม่ตายยย....
Free TextEditor
กลับมาเปิดหน้าร้าน กดน้ำร้อนมาจิบ ๆ ให้รู้สึกดีขึ้น
แต่ไม่รู้ว่ามันจะช่วยอะไรได้มากแค่ไหน
ตอนสาย ๆ มีงานเข้าก็เหมือนองค์ลง
ขับรถออกไปส่งของ ขนกระดาษ พาลูกน้องไปด้วยคนนึง
เพราะไม่มีเสียงจะพูดกับใครให้รู้เรื่องได้
กลับมานั่งออกบิลเป็นปึก นั่งพิมพ์จนมึนไปหมด
ช่วงบ่ายนั่ง assign งานให้นักเรียน เตรียมสอนวันเสาร์
ตอนค่ำ นัดลูกค้าที่หางดง เอาตัวอย่างพลาสติกสันปกไปให้ลอง
ลูกค้าจะเอาไปใส่คมมีด
กลับเข้าบ้าน กินข้าว อาบน้ำ นั่งดูลูกทำการบ้าน
แบตหมด
แทบจะคลานขึ้นเตียง...
"...แม่ขา...แม่อ่านนิทานให้หนูฟังหน่อย..."
ส่งภาษาใบ้ให้น้องบีม...วันนี้แม่ไม่มีเสียง หนูอ่านเองไปก่อนนะคะ
ตัวเล็กซุกแขนซ้าย ตัวโตซุกแขนขวา
" ใครไม่หลับก็ปิดไฟให้แม่ด้วย แม่ม่ายหวายแล้วว...."
ราตรีสวัสดิ์
คร่อกกก....ฟี้.....
| Create Date : 01 กันยายน 2552 |
| Last Update : 10 กันยายน 2552 22:04:14 น. |
|
38 comments
|
| Counter : 590 Pageviews. |
 |
.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
งั้นพักผ่อนเยอะๆน๊า....กินยาด้วย คุณเภสัชเป็นห่วง
ปล. อ่านบล๊อกวันนี้แล้ว อมยิ้มเลยอะ...น่ารักจริงๆ บ้านนี้