เจิมมมมมม

  

จริงๆเลยค่ะ พอมาอยู่ที่นี่ อารายอารายมันก็เปลี๊ยนไป๋

จะไปสุรุ่ยสุร่ายเหมือนเดิมไม่ไหวเนอะ อะไรก็แพง

  

โอววววว ...คุณไก่ศรีไม่ยอมหลับยอมนอน วิ่งเจิมทุกบล็อกเลยวุ๊ย

...คุณพ่อคุณน่ารักมากๆเลยค่ะ ไม่ว่าลูกจะโตแค่ไหนก็ยังเป็นห่วง นี่แหละน๊า ที่เค้าว่า หัวอกคนเป็นพ่อแม่ ยิ่งลูกอยู่ไกลบ้าน ต่างบ้านต่างเมืองก็ยิ่งเป็นห่วง

  

พ่อ ยังไงก็พ่อ

  

เป็นพ่อตัวอย่างเลยค่ะ น่ารักจริงๆ ภูมิใจแทนค่ะ

  

มาเยี่ยมบล็อกค่ะ สู้ ๆ นะคะ อ่านที่คุณเขียนแล้วนึกถึงพ่อจังเลย

  

ใช่ค่ะมาอยู่นี่นิสัยเปลี่ยนไปเยอะเลย
เรื่องการใช้เงินนี่เปลี่ยนไปมาก
สมัยก่อนเงินเดือนไม่กี่ตังค์แต่เวลา
จะซื้อเสื้อผ้า หรือของจุ๊กจิ๊กไม่เคยคิดหน้าคิดหลัง
จ่ายเร็วมาก แต่พอมาอยู่เยอรมันจะซื้ออะไรที
คิดแล้วคิดอีก

  

เอาหนมมาฝากค๊า ก๊อบไปโลด คุณแมวต่างแดนต้องดีใจแน่ๆค่ะ

  

โชคดีมากๆเลยค่ะที่ได้ทั้งคุณพ่อและสามีที่ดี
ดูแลถามไถ่เอาใจใส่เป็นห่วงเป็นใยอย่างนี้
น่ารักมากๆเลยล่ะ

เป็นคนที่เขียนบล็อกสนุกมากเลย
มีอารมณ์ขัน พี่ชอบอ่านมากเลยอ่ะจ้ะ
พอได้อ่านแล้วต้องหาโอกาสแวะอีก

ป.ล...ยินดีด้วยนะคะที่สอบใบขับขี่ได้
เก่งจริงๆเลย พี่เองยังไม่กล้าเลยอ่ะค่ะ
คิดไว้ว่าเที่ยวหน้ากลับเมืองไทย ว่าจะให้น้องสาวหัดให้
เพื่อจะได้มีพื้นฐานนิดๆหน่อยๆก่อน แล้วค่อยเรียนกับฝรั่งอีกที

  

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมไปหานะคะ
แล้วเมื่อไหร่จะอัพบล็อกคะเนี่ย
รออ่านอยู่ค่ะ