ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการที่ 60 "มุม" ตะพาบครั้งที่ 60 มุม โจทย์จากน้องเป็ดสวรรค์ ให้เขียนถึงเรื่อง"มุม" แต่เป็นมุมที่เปลี่ยนไปจากเดิม อยากให้เขียนถึงอะไรก็ได้ ที่ทำให้มุมมองในการมองโลก หรือมองสิ่งเดิมๆ เปลี่ยนไปจากเดิม จะว่าเป็นจุดเปลี่ยน ก็คงไม่ผิด จะว่าเป็นแรงบันดาลใจ ก็น่าจะไม่ผิดนัก ขอตั้งชื่อตอนนี้ว่า "เปลี่ยนมุมมองเพื่อปล่อยวาง" เปลี่ยนมุมมองเพื่อปล่อยวาง เส้นทางชีวิตสำหรับใครบางคนคงเหมือนเส้นทางรถไฟ ที่เดินไปตามรางที่มีคนทำไว้ให้เรียบร้อยถึงปลายทาง แต่สำหรับบางคนอาจเหมือนเส้นทางขรุขระทุรกันดาร ที่เดินไปได้แสนยากลำบากยิ่ง เป็นทางเดินดินโคลน ลูกรัง หินทราย ที่มีแต่หลุมและบ่อเป็นอุปสรรคขวางกั้น หรืออาจเป็นทางขาดหุบเหวลึกที่ต้องไต่ตามลงไปด้วยเชือกก็เป็นไปได้ สำหรับใครบางคนการใช้ชีวิตช่างง่ายดายเหลือเกิน อาจเป็นเพราะบุญเก่าติดตัวมาทำให้เกิดในครอบครัวฐานะดี หน้าตาดี สุขภาพแข็งแรง ทำให้มีพ่อแม่ญาติพี่น้อง ช่วยเหลือปูทางชีวิตให้ไม่ต้องยากลำบากมากนัก แต่สำหรับใครบางคน ชีวิตช่างลำบากยากเย็นแสนเข็ญเหลือเกิน เกิดมาเป็นเด็กสลัม พ่อแม่ไร้การศึกษา ยากจน สุขภาพไม่แข็งแรง กว่าจะหาข้าวกินได้แต่ละมื้อ กว่าจะได้เรียน กว่าจะได้ทำงาน กว่าจะได้วิชาความรู้มาทำมาหากินต้องแลกกับการทำงานหนักหลายสิบปี แถมยังต้องมีภาระคอยดูแลพ่อแม่พี่น้องครอบครัวที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ ได้อีก เหมือนรถคันน้อยๆที่ใส่สัมภาระจนหนักอึ้ง บรรทุกทั้งคนทั้งของจนแน่น วิ่งแทบไม่ไหวกันเลยทีเดียว ดูเหมือนว่าทางรถไฟอาจไปได้ไกลกว่าทางขรุขระแต่ถ้ารถไฟไม่มีรางจะไป ต่อไปได้อย่างไร? เปรียบเสมือน ในวันที่ไม่มีใครนำทางเราจะฝ่าปัญหาชีวิตของเราไปได้อย่างไร? อะไรคือความแตกต่างกันในคนสองพวกนี้? มีคนกล่าวว่า ในโชคร้ายย่อมมีโชคดีแฝงอยู่ และในโชคดีย่อมมีโชคร้ายปนมาด้วยในโชคร้ายใหญ่หลวงแฝงโชคดีอย่างมหาศาลมาด้วย ที่เห็นได้ชัดเจนก็คือประสบการณ์ในการแก้ปัญหาชีวิตนั่นเอง ที่สำคัญที่สุดก็คือการเปลี่ยนวิธีคิดหรือมุมมองต่อชีวิต เพื่อประคองชีวิตฝ่าทางอันยากลำบากหรือพาชีวิตออกจากทางตันให้ได้ ถ้าคุณไม่เคยลำบากคุณจะไม่อดทน ถ้าคุณไม่เคยอดคุณก็จะไม่ขวนขวายในการเก็บออม ถ้าคุณไม่เคยรู้คุณค่าของเวลา คุณก็จะไม่ขยัน ถ้าคุณไม่เคยเจ็บป่วย คุณก็จะไม่รู้วิธีดูแลสุขภาพตัวเอง และถ้าคุณไม่เคยถึงทางตัน คุณจะไม่ยอมเปลี่ยนแปลงความคิด จากปัญหาที่ถาโถมเข้ามาในชีวิตเหมือนซึนามิหลายสิบลูก คุณรู้ว่า... ทุกครั้งที่มีปัญหา คุณก็ต้องแก้ไขให้ได้ ถ้าคุณมีคนที่คุณรัก คุณจะต้องไม่ยอมล้มง่ายๆ คุณจะมีกำลังใจ จะทำทุกอย่างที่จะผ่านอุปสรรคนั้นไปให้ได้ แม้จะต้องสูญเสียความคิด ทิฏฐิมานะ รวมทั้งนิสัยความเคยชินแย่ๆออกไป เมื่อคุณผ่านมันไปได้ มุมมองต่อปัญหาและต่อชีวิตของคุณก็จะเปลี่ยนไป ทุกปัญญาคือความท้าทายมากกว่าเป็นอุปสรรคที่ต้องยอมแพ้ คุณจะพบว่าปัญหายากๆนั้นต้องอาศัยการเปลี่ยนมุมมอง และแก้ไขให้ตรงจุดด้วยความรอบคอบเป็นที่สุด ปัญหาทุกอย่างก็ล้วนมีทางออกของมันเองทั้งนั้น เพียงแต่ว่าจะช้าหรือเร็ว ยากหรือง่าย เวลาจะช่วยเปลี่ยนปัญหาใหญ่ที่เกิดกับเราอย่างรุนแรง ให้เป็นสิ่งที่เราพอจะยอมรับได้ และกลายเป็นความเคยชินในที่สุด เมื่อคุณผ่านบททดสอบสองบทใหญ่ได้แล้วคือ เรื่องการมีอาชีพ เพื่อหาปัจจัยในการดำรงชีวิตให้อยู่รอด และการช่วยเหลือตัวเองและญาติพี่น้องไปได้แล้ว ก็จะไปถึงบททดสอบใหญ่ในชีวิตบทสำคัญที่ต้องใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อจะผ่านมันไปให้ได้บททดสอบนั้นก็คือ ทำอย่างไรจึงจะปล่อยวางเงินทองทรัพย์สินภาระความรับผิดชอบต่างๆ ที่เราหามาด้วยความยากลำบากเหล่านี้ลงเพื่อให้เรามีเวลากับตัวเองมากขึ้น รวมทั้งทำอย่างไรเราจึงจะปล่อยวางความยึดติดในความคิด อัตตามานะทิฎฐิ ที่เหมือนเนื้องอกที่เติบโตขึ้นตามวัยของเราให้ได้ เพราะไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ก็ตามทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนแปลง ความพลัดพรากกำลังรอเราอยู่ ความเจ็บ ความป่วย ความตาย ความคิด ค่านิยม สังคมวัฒนธรรมกำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เราต้องปรับตัวให้เข้ากับความเปลี่ยนแปลงให้ทัน สังคมที่เจริญทางวัตถุ จิตใจกลับต่ำลง สังคมที่มีแต่ความแตกแยก ถ้าเราไม่เข้าใจและปล่อยวาง ใจที่ยึดติดกับสิ่งเดิมๆจะไม่มีความสุข ทำอย่างไรเราจึงจะผ่านมันไปได้โดยไม่ทุกข์ หรือทุกข์น้อยที่สุด? ทำอย่างไรเราจึงจะพาตัวเองไปได้ก่อนและค่อยแนะนำ พ่อแม่พี่น้องครอบครัวเรา ให้ก้าวผ่านสิ่งเหล่านี้ไปได้ด้วย? เรื่องนี้ไม่มีใครช่วยเราได้ เราต้องนำหน้าไปก่อน แล้วจึงจะแนะนำคนอื่นๆให้ทำตามได้ ในฐานะชาวพุทธเราโชคดีที่มีคำสอนนี้อย่างครบถ้วน คำสอนของศาสดา ท่านสอนชัดเจนใน เรื่องการฝึกให้มีสติสมาธิ เรียนรู้ความคิดที่เปลี่ยนแปลงอยู่ทุกขณะจิต ปล่อยวางความยึดติดในร่างกายและจิตใจที่คิดว่าเป็นตัวเรา รวมทั้งปล่อยวางความคิดหมกมุ่นของเราให้เป็นอิสระ อิสระแท้อยู่ในใจของเรานี่เอง เหลือเพียงรอให้เราเข้าไปเดินให้สุดทางที่วางไว้แค่นั้นเอง ถ้าเราไม่เดินก้าวไปก่อนให้เขาเห็นและเป็นตัวอย่างให้ดู เราก็ไม่สามารถพาคนอื่นไปได้นี่คือสัจธรรม มีเรื่องเล่าเบาๆๆให้อ่านกันเพื่อฝึกการปล่อยวางกันสักเล็กน้อย ตามโจทย์ที่ตั้งไว้ ^^ วันหนึ่งอวัยวะในร่างกายเกิด คือตากับตีนเกิดทะเลาะกันขึ้นมา ตีน: “ ข้าว่าตาหน่ะอาเปรียบ ข้าทำงานแทบตายเพื่อพาตัวอันแสนหนัก ไปไหนต่อไหน ตากับสบายอยู่บนใบหน้าไม่เมื่อยไม่ลำบาก ไม่ต้องอบในรองเท้าเหม็นๆ ไม่ต้องเปื้อนดินเปื้อนฝุ่น วันๆก็เอาแต่เหล่สาว เหม่อลอยเดินเตะเก้าอี้ เตะโต๊ะ ทำให้ตีนอย่างข้าเจ็บปวดเป็นประจำ" ตา:“พูดกันดีๆหน่อยนะ ข้าก็ทำหน้าที่ของข้าตลอด ข้าทำหน้าที่มองทางให้ตัวกับตีนจะได้เดินไปถูกทาง ถ้าไม่มีข้าตีนอย่างแกก็เดินไปไม่ถูกทางแน่นอน” ตีน:“ข้าไม่เชื่อว่าข้าจะเดินไปไหนมาไหนไม่ได้ ถ้าขาดเจ้า” ตา:“เอ้า ลองดูก็ได้ข้าจะหลับตา ดูซิแกจะเดินได้หรือเปล่า” ตาหลับตาปี๋ไม่ ยอมมองทางข้างหน้าเลย ตีน:“นี่ไง ข้าเดินได้สบายไม่เห็นเป็นยังไงเลย” ว่าแล้วก็จ้ำอ้าวๆ ตาตกใจกลัวแต่ก็ข่มใจเอาไว้ ไม่ยอมลืมมามองทาง เพราะกลัวเสียฟอร์ม สักครู่ใหญ่ก็ได้ยินเสียงตะโกนลั่นทุ่ง "ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วย"เสียงดังนั้นค่อยๆหายลับไป ตัวพลัดตกลงไปในหุบเหวลึก ตายทั้งตัว ตาและตีน แน่นิ่งหมดปัญหาไปเลยโดยไม่มีใครชนะ มีแต่ตัวที่ตายไปพร้อมๆกับความขัดแย้งของตาและตีน นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอวัยวะก็เหมือนคนในสังคม สังคมตอนนี้เหมือนการเชียร์บอลในทีวี หรือข้างสนามแข่ง ที่แบ่งคนเชียร์ทั้งสองข้างตามความรักความชอบตามข้อมูลที่ได้รับกันมา เพื่อเกิดความสนุกในการชมการแข่งขัน แต่ที่ไม่เหมือนบอลที่เป็นเพียงกีฬามีแพ้ มีชนะแค่นั้นก็คือ "ผู้ชนะย่อมก่อเวร ผู้แพ้ย่อมผูกใจเจ็บ" และที่เสียมากที่สุดคือประเทศชาติของเราเพราะแตกความสามัคคี จะทำอะไรดีๆก็มีแต่ขัดแย้งกันเรื่อยไป สมดังคำกลอนเตือนสติที่แต่งไว้นานแล้วว่า “ชาติใดไร้รักสมัครสมาน จะทำการสิ่งใดก็ไร้ผล แม้ชาติย่อยยับอับจน บุคคลจะสุขอยู่อย่างไร” ฝากนิทานและกลอนไว้เป็นแง่คิดเพื่อการเรียนรู้เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น ด้วยใจที่ปล่อยวางความขัดแย้งไว้ในหัวข้อ”มุม”นี้ด้วยนะครับ ^^ เรื่องและภาพประกอบ วนารักษ์ ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านและช่วยแสดงความคิดเห็น ขอบคุณเพื่อนประจำบล็อกที่น่ารักทุกๆคน ขอบคุณน้องรินที่ช่วยมาเตือนไม่งั้นไม่ทันส่งงานแน่ๆ ขอบคุณน้องเป็ดสำหรับกระทู้สร้างสรรค์ครั้งนี้ ^^   Create Date : 17 กรกฎาคม 2555 100 comments Last Update : 20 กรกฎาคม 2555 15:30:46 น. Counter : 3573 Pageviews. Share Tweet

โอ๊ะ..เขียนดีอีกแล้วครับทั่น ได้เจิมหรือป่าวเนี่ย เป็นตะพาบที่คลอดก่อนกำหนดตัวที่สองมั้ง (รองจากน้องอุ๊) ชอบตากับตีนแฮะ ทะเลากันอยู่ได้ สุดท้ายตกเหวตาย วายชีวา 555   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 17 กรกฎาคม 2555 22:21:41 น.

อ้า..รีบไปหน่อย ทะเลาะลืมสระอะ ฮิ ฮิ คุณอ๋าว่างอย่าลืมไปอ่านรักนี้หัวใจมีครกนะ เดี๋ยวถ้าตะพาบเกิด แล้วมันจะมลายไป 555   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 17 กรกฎาคม 2555 22:23:53 น.

โย จ คุตฺเตน จิตฺเตน สุณาติ ชินสาสนํ เขเปตฺวา อาสเว สพฺเพ สจฺฉิกตฺวา อกุปฺปํตํ ปปฺปุยฺย ปรมํ สนฺตึ ปรินิพฺพาติ อนาสโว ผู้ใดมีจิตคุ้มครองแล้ว ฟังคำสอนพระชินเจ้า ผู้นั้นชื่อว่าให้อาสวะทั้งปวงสิ้นไป ทำให้แจ้งซึ่งอกุปปธรรม บรรลุความสงบอย่างยิ่ง ไม่มีอาสวะ ย่อมดับสนิท มีความสุขในการดำเนินชีวิตด้วยธรรมะแห่งพระพุทธองค์ ตลอดไป...นะคะ มางานตะพาบด้วยความตั้งใจ...ค่ะ เป็นบทความที่อ่านง่าย ๆ แต่ให้ข้อคิด แนวทางในการดำเนินชีวิตได้ดีมาก...ค่ะ โหวต...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 18 กรกฎาคม 2555 10:36:25 น.

ตากับตีนนี่อ่านมานักแแล้วค่ะ แล้วก็เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้อย่างดีเลย อ่านแล้วได้คติสอนใจหลายอย่าง อ่านมากรู้มาก แต่ทำไม่ (ค่อย) ได้อ่ะ ทำไงดีคะ .......... แหะ รู้อย่างเดียว คือโหวตให้ ไปแล้วค่า แล้วตามไปนะคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 18 กรกฎาคม 2555 11:47:10 น.

แหมสงสัยงานตะพาบนี้จะแห้วนะครับ เมื่อวานนี้ยุ่งๆกับการลงงานตะพาบ ทั้งวันเลยยังไม่ได้ไปทักทายเพื่อนประจำบล็อกเลย ต้องขอโทษทุกๆคนด้วยนะครับ ^^   โดย: วนารักษ์ 18 กรกฎาคม 2555 16:28:04 น.

ไม่ได้เขียนตะพาบงับ แต่แวะมาอ่านแล้วงับ บางทีในความโชคดีก็จะมีความโชคร้าย หรือในความโชคร้ายก็จะมีความโชคดี คงขึ้นอยู่กับการมองนะงับ   โดย: bee_บี 18 กรกฎาคม 2555 20:50:36 น.

สวัสดีค่ะคุณอ๋า ขอบคุณมากนะคะที่ไปโหวตวันแม่ให้งานตะพาบกิ่ง ตามมาอ่านงานตะพาบคุึณอ๋าด้วยค่ะ อ่านเพลินเลยค่ะได้ข้อคิดดีๆมากมาย โดยเฉพาะนิทาน ตากับตีน วันนี้กิ่งโหวตไปหมดแล้วไว้กิ่งมาโหวตให้ใหม่นะคะ หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 18 กรกฎาคม 2555 20:55:42 น.

มันต้องมีอะไรสะกิดสักนิดค่ะ มุมที่เรามองซ้ำๆ จะสามารถเปลี่ยนได้ แตว่าบางทีก็ต้องแอบใช้เวลา บ้างเหมือนกันนะค่ะ   โดย: JewNid 18 กรกฎาคม 2555 21:33:41 น.

เปลี่ยนมุมมอง เพื่อปล่อยวาง.. อ่านก่อน^____^!!   โดย: mastana 18 กรกฎาคม 2555 21:50:01 น.

หวัดดีค่าคุณอ๋า มาตามอ่านแล้วค่าทุกบ้าน บ้านคุณอ๋า ถ้าเราไม่ถึงทางตันเราก็ไม่รู้จักการเปลี่ยนแปลง อันนี้น่าจะจริงนะคะ เพราะคนเราบางคนก็ยึดติดกับการทำงานหรือการทำอะไรแบบเดิมๆ ไ่ม่มีการเปลี่ยนแปลง ไม่มีการยืดหยุ่นด้วย พอมีอะไรใหม่ๆ เพิ่มขึ้นมา มันก็เกิดการทางตัน สมควรที่จะมองทางอื่นบ้าง อย่างคอมพิวเตอร์นี่อีกอย่าง เหมือนที่ทำงานรินเลยค่ะตอนรินมาช่วงแรก ๆ คอมมีไม่กี่เครื่องเอง เจ้าของคนเก่าก็บอกว่า ไม่อยากซื้อเปลืองเงิน ที่ไหนได้ พอมามีการเปลี่ยนแปลงเจ้าของใหม่ เกิดการปฏิวัติล่ะ ซื้อคอมลงระบบใหม่ทุกอย่าง การทำงานไปได้เร็วขึ้น ด้วย เช่นกัน หากเราไม่เปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง เราก็จะไม่รุ้เลยว่า ทางเลือก มีหลายมุมมอง อิอิ ส่วนตะพาบรินเนี่ย เกลียดคนรู้ทันแล้วน๊า หักมุมตลอด แหะๆ คิดไม่ค่อยออกเรื่องอื่นเลยค่ะ ต้องไปเขียนแนวอื่นบ้างดีกว่า 555 บล็อกนี้รินโหวตให้ไปเลยงานเขียนคืนนี้ค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog   โดย: Rinsa Yoyolive 18 กรกฎาคม 2555 21:52:19 น.

แอบบอกว่าเมื่อคืนก่อนโหวต แพมก็อ่านไประครึ่งนึงค่ะพี่อ๋า555ตะนี้เห็นดอกไม้สวยๆที่บล็อกอีกรีบวิ่งมาอ่านนิทานต่อเล๊ยย . . แพมชอบตอนเขียนนำไปมุมมองในความเปลี่ยนแปลงไปสู่นิทานนะ ช่ายเรยที่อ๋าเขียนมาเนี่ยไม่ค่อยมีใครชอบความเปลี่ยนหากเรายังไม่ถึงทางตัน หากไม่ถึงแรงกดดันให้ชีวิตต้องเลือกมันประมาณนั้นจริงๆดูเหมือนว่าทางรถไฟอาจไปได้ไกลกว่าทางขรุขระแต่ถ้ารถไฟไม่มีรางจะไปต่อไปได้อย่างไร?????? ในนิทานที่เปรียบคนเราเหมือนอวัยวะ ก็เอามาใช้แทนสัญญลักษณ์ได้สุดสุดเลยนะคะ . . เพราะเราอยู่คนเดียวในสังคมไม่ได้=='ช่ายดุจเดียวกับร่างกายคนเราต่างก็ต้องพึ่งพาอาศัยกัน หากไม่สามัคคีมัวแต่ทะเลาะกันอย่างตากับขาเนี่ยย..อาจจะหลงทาง...หรือสุดท้ายต้องตกเหวตาย..เลยอ๊อกกกก(พี่อ๋าแอบโหด)... . . ตะพาบแพมๆงิงิไม่อัพละคะพี่อ๋างอนตัวเองแระคิเกียจแก้ไขจำนวนคำด้วยแง้ขออนุญาตกระโดดอีกรอบนึงค่ะ - -"   โดย: mastana 18 กรกฎาคม 2555 22:11:36 น.

แว๊กกก!!..บรรทัดที่3ตกคำว่า"พี่" พี่อ๋า..คับแหะๆราตรีสวัสดิ์นะค่ะ   โดย: mastana 18 กรกฎาคม 2555 22:14:41 น.

มาอ่านแล้วครับคุณอ๋า ผมเห็นด้วยครับ การละ จากการถือตนเองเป็นใหญ่ ละวาง อย่างอื่นด้วย ทำให้ชีวิตมีความสุขมากกว่า เดิมด้วย   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 18 กรกฎาคม 2555 22:43:59 น.

สวัสดียามดึกค่ะ คุณอ๋าคงเข้านอนแล้ว ขอให้หลับฝันดีนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 18 กรกฎาคม 2555 23:07:36 น.

หลายคน พูดถึง ปล่อยวาง แต่ไม่ง่ายเหมือนพูด ยึดทิฐิ ยึดอัตตา ยึดติดไปหมด แล้วจะปล่อยวาง เฮ้อ มาอ่านตะพาบครับ คุณอ๋า   โดย: เศษเสี้ยว 18 กรกฎาคม 2555 23:31:09 น.

พึ่งว่างแวะมาเยี่ยมค่ะพี่อ๋า สบายดีนะคะ ยังไม่มีเวลาอ่านจนจบ เดี๋ยวเข้ามาอ่านใหม่นะคะ   โดย: ต้นข้าวรวงรัก 18 กรกฎาคม 2555 23:54:11 น.

แวะมาอ่านงานตะพาบในมุมพี่อ๋าค่ะ ^^ คนเรามันต้องมีได้อย่างเสียอย่างเน๊าะ จะให้ดีทุกอย่าง หรือไม่ดีสักอย่าง เป็นไม่มี สำหรับบางคนการปล่อยวางอาจเป็นเรื่อง ที่ไม่ง่ายนัก แม้กระทั่งว่าคนคนนั้นเป็นคนที่ สวดมนต์เป็นประจำ ประพฤติปฏิบัติอยู่ใน ศีลในธรรมมาโดยดี แต่ถ้าใจไม่มีความตั้งใจ ไม่มีความมุ่งมั่นที่จะเข้าใจแล้ว ก็เปล่าประโยชน์ เพราะก็คงจะวางไม่ได้แน่นอนค่ะ เช่นคนสวดมนต์ทุกวัน แต่ชอบด่าย้อนให้แม่ที่แก่ชรา หรือชอบนินทาคนอื่น แต่ใส่บาตรทุกวัน หรือชอบโกงกิน แต่บริจาคทำบุญแบบเจ้าบุญทุ่ม พวกนี้วางไม่ลงแน่ ๆ อันที่จริงปุถุชนเรา ๆ ไม่ถึง กับต้องวางก็ได้ เพราะเราก็นับถือศีลแค่ 5 ข้อเท่านั้น เอาแค่เข้าใจตัวเอง รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ทำอย่างไรให้ตัวเองเป็นสุขทั้งกายและใจ โดยไม่เบียดเบียนคนอื่น หัดแบ่งปันคนที่ยากไร้กว่า เห็นคนเห็นใจผู้อื่น ปายว่าก็ดีมากแล้วนะคะพี่อ๋า อันนี้เป็นการแชร์ในมุมของน้องนะคะ ... ... วามจริงชีวิตก็ต้องการอะไรไม่มากนะครับ มีอาหาร 3 มื้อ มีบ้านเล็กๆรถเก่าๆสักคัน มีเพื่อนไว้แก้เหงาสักคนสองคน ก็พอแล้ว ความสุขของคนนั้นก็ต่างกัน แต่ถ้าปลดระวางทางโลกได้เร็วก็จะได้มีเวลาให้กับตัวเองกับคนที่เรารักมากขึ้นนะครับเห็นด้วยเลยทีเดียว แต่ถ้ายังอยู่ในสังเวียนชีวิต ก็ต้องชกนะครับ แม้ว่าจะสะบักสะบอมบ้างอย่างน้อยก็เก็บบาดแผลไว้เป็นความภูมิใจครับ อะแฮ่มๆ คิดได้ไง คมจริงๆ 555++ มาชวนให้น้องปายอารมณ์ดีครับ ^^ โดย: วนารักษ์ 18 กรกฎาคม 2555 21:24:50 น. ... ... ปายเห็นด้วยกับคอมเมนท์พี่ค่ะ ปายต้องการเท่าที่พี่ พูดมาเลยเชียวแหละ แค่นั้นจริง ๆ ทุกวันนี้ก็ขับรถเก่า ๆ ที่ได้เป็นรางวัลตั้งแต่เรียนจบ มีงานเลี้ยงตัวเองสบาย ๆ แม้มันจะเหนื่อยไปหน่อย แต่ก็พอใจนะคะ ปายรับรอง...ไม่มีล้มมวยเด็ดขาด จะชกสุดความสามารถ เลยค่ะพี่   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 19 กรกฎาคม 2555 0:51:27 น.

สวัสดียามสาย ๆ ค่ะ...^^"   โดย: Lika ka 19 กรกฎาคม 2555 8:40:40 น.

สวัสดีวันใหม่ค่า ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ อิอิ เช้า ๆ ไม่คุยเรื่องซีเรียสนะคะ คนเก่งคือคนที่คุยเรื่องซีเรียสให้เป็นเรื่องไม่ซีเรียสได้ อยากทำได้อย่างนั้นค่ะ แค่เปลี่ยนมุมมองก็ทำได้ใช่หรือเปล่าคะ ^^   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 19 กรกฎาคม 2555 9:10:46 น.

ไม่ได้เขียนด้วยเลย เลยมาเชียร์เพื่อนๆครับ อีกสักพักนะครับจะมาร่วมแจมใหม่   โดย: panwat 19 กรกฎาคม 2555 9:11:05 น.

ปฐเมเนว วิตถํ โกธํ หาสํ นิวารเย ตโต กิจฺจานิ กาเรยฺย ตํ วตํ อาหุ ขตฺติย เริ่มแรก แก้ไขของที่ผิดพลาดคลาดเคลื่อนให้เสร็จ ระงับความโกรธกริ้วและความบันเทิงไว้ก่อน จากนั้นจึงสั่งงาน ข้อนี้นักปราชญ์กล่าวว่าเป็นวัตร (ระเบียบปฏิบัติ) ของผู้ปกครอง มีความสุขในชีวิตส่วนตัวและการทำงาน ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 19 กรกฎาคม 2555 10:04:19 น.

สวัสดีค่ะคุณอ๋า วันนี้กิ่งมาโหวตให้แล้วค่ะ วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ขอให้มีความสุขวันส้มนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 19 กรกฎาคม 2555 10:06:55 น.

สวัสดีนะครับเพื่อนๆที่รักทุกๆคน ^^ มีคนมาอ่านมาเม๊นท์แล้วค่อยใจชื้นหน่อยนะครับนึกว่างานนี้จะแย่ซะแล้ว 555++ งานเขียนบางครั้งก็เขียนไปตามใจคิด ตามสิ่งที่เราพบเราเจอ แล้วก็ตามที่เราคุยกับเพื่อนๆในนี้มา อยากให้อะไรกับใครแต่เราบอกไม่ได้เราก็รวมยอดเอามาเขียนทีเดียวเลย งานครั้งนี้มันเลยออกมาเครียดสักเล็กน้อยแบบไม่ได้ตั้งใจเพราะว่า"ใจสั่งมา"นะครับ ^^ ถ้าอ่านแล้วรู้สึกว่าขัดแย้ง หรือ ไม่ค่อยสบายใจที่จะอ่านก็ต้องขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วยนะครับ   โดย: วนารักษ์ 19 กรกฎาคม 2555 10:50:19 น.

ดีค่ะ ..คุณอ๋า บล็อก น่าจะต่อเนื่อง กะของเอื้อนะ มีทุก พบธรรม แล้ว ปล่อยวาง ..ความสุข จะกลับมา อิอิ .. เรื่องนี้ ใคร ไม่เจอกะตัวเองไม่รู้ค่ะ แต่เอื้อ เจอมาแล้ว .. ถ้าทุกคน หันมาทำแบบนี้ ไม่ต้องมีทุกข์ก่อน บ้านเรา คงน่าอยู่ขึ้น ..ความขัดแย้ง คงลดลง จริง.. เปลี่ยน แนวคิด เปลี่ยนมุม มองแบบนี้ คงดี นะคะ..   โดย: tifun 19 กรกฎาคม 2555 12:13:22 น.

มาอ่านงานตะพาบแล้วค่ะเขียนได้ดีมากค่ะ โหวตให้ก่อนเลย ขอเสนอมิติทางสังคมการเมืองหน่อยค่ะสังคมใดที่ไม่มีความเป็นธรรม สามัคคึก็เกิดยาก สังคมหรือประเทศชาติที่ เจริญแล้วล้วนผ่านประสบการณ์ การต่อสู้ ความยากลำบากมาก่อนประชาชนจึงจะอยู่ สุขสบายถ้วนหน้า จากการปกครอง แบบเผด้จการมาเป็นประชาธิปไตยซึ่ง ประชาชนส่วนใหญ่เป็นเจ้าของอำนาจ ผ่านตัวแทนของประชาชน การปฎิวัติรัฐ ประหาร โค่นล้มรัฐบาลที่ประชาชนส่วนใหญ่เลือกมาและมาเขียนรัฐธรรมนูญขึ้นมาเพื่อ   โดย: พรไม้หอม 19 กรกฎาคม 2555 14:33:21 น.

ปกป้องอำนาจของพวกเผด็จการย่อมไม่เป็นธรรม เป็นเผด็จการต้องแก้ไขได้ สังคมก็มีสภาวะเป็นไตรลักษณ์ย่อมต้องมีการเปลี่ยนแปลงไม่เหมือนเดิม สังคมมีปัญหา (ทุกข์) ตามหลักศาสนาก็ต้องใช้อริยสัจสี่มาแก้ คือ หาสาเหตุที่แท้จริงของปัญหาจึงจะแก้ได้ถูก ไม่มีอคติติดยึดซึ่งต้องรู้ความจริงเข้าถึงความจริง(สัจจะธรรม)จึงจะไม่ถูกหลอก ผลย่อมเกิดจากเหตุตามหลักอิทัปปัจจัยตา สังคมเราก็คงหนีไม่พ้นความเปลี่ยนแปลง ขอให้เปลี่ยนแปลงไปสู่ประชาธิปไตยที่แท้จริงที่ปกครองโดยประชาชนเพื่อประชาชน อย่างแท้จริง   โดย: พรไม้หอม 19 กรกฎาคม 2555 14:51:47 น.

การยืนอยู่มุมเดิมที่แก้ปัญหาไม่ตก ก็เสียเวลาเปล่านะพี่นะ แต่บางคนไม่รุ้วิธีเปลี่ยนมุมมองอ่ะเนาะ   โดย: เป็ดสวรรค์ 19 กรกฎาคม 2555 15:37:13 น.

ขอบคุณค่ะ อิกคิวซัง อิอิ ฟ้าใสเข้าไปดูแล้วค่ะ ^^ แปลกนะคะ ทำไมลงรูปไม่ได้ เป็นสมาชิกถาวรด้วยทำไมลงรูปไม่ได้ ทำให้ขาดหลักฐานเปรียบเทียบให้ดูอย่างน่าเสียดาย แต่ใส่ลิ้งค์ไว้ก็น่าจะโอเคนะคะ ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ว่าง ๆ ลองเข้าไปดูบล็อกต้นสาละอีกครั้งนะคะ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=fasaiwonmai&month=07-2012&date=11&group=2&gblog=340 มีคนเข้ามาเพิ่มเติมข้อมูลเหมือนกันค่ะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 19 กรกฎาคม 2555 16:24:17 น.

มาอ่านตะพาบค่ะ ได้ข้อคิดหลายๆข้อเลยค่ะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 19 กรกฎาคม 2555 16:28:43 น.

ไม่ได้กลัวว่าเฮียจะมาชวนคุยเรื่องซีเรียสหรอกค่ะ อยากคุยอะไรก็ตามสบายอยู่แล้ว อิอิ จริง ๆ ก็พยายามโยงไปเรื่องในบล็อกที่เฮียเขียนนี่แหละ คนเราก็นะ บางครั้งก็พยายามสู้กับปัญหาแบบหัวชนฝา จริง ๆ บางครั้งแค่เปลี่ยนมุมมองก็เปลี่ยนอะไร ๆ ได้เหมือนกัน แต่ไม่ทุกเรื่องหรอกนะคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 19 กรกฎาคม 2555 16:34:54 น.

สวัสดีตอนเย็นค่ะพี่อ๋า ยังไม่ว่างอ่าน อย่าว่ากันนะคะ เดี๋ยวตามมาอ่านแน่นอนค่ะ รับรองจ้า วันนี้ขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ   โดย: maitip@kettip 19 กรกฎาคม 2555 16:50:28 น.

ในดีมีเสีย ในเสียมีดี ปะปนกันนะคะ คงต้องมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นก่อนที่จะเปลี่ยนมุมมองใหม่ค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 19 กรกฎาคม 2555 17:13:30 น.

เวลาจะช่วยเปลี่ยนปัญหาใหญ่ที่เกิดกับเราอย่างรุนแรง ให้เป็นสิ่งที่เราพอจะยอมรับได้ และกลายเป็นความเคยชินในที่สุด ชอบข้อความนี้มากเลยค่ะ.. เคยมีคนในบล็อกที่ขวัญรักมากคนนึง สอนขวัญว่า... ถ้าในชีวิตเราเกิดปัญหาแล้วพยายามหาทางแก้ไขหรือหาทางออกแล้วไม่พบ... ก็ปล่อยให้เวลาเป็นตัวช่วย.. โดยลองอยู่นิ่งๆ แล้วมองปัญหานั้น เวลาจะช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้น และปัญหาทุกปัญหาจะมีทางออกในตัวของมันเสมอ... มาอ่านตะพาบและชมดอกไม้สวยๆค่ะ... แต่มีข้อสงสัยค่ะ... ไดอาริสต์หมายความว่าอะไรคะ อยากรู้จังค่ะ แหะแหะ...   โดย: ในความอ่อนไหว 19 กรกฎาคม 2555 18:46:49 น.

รูปสวย วลี เด็ด อ่านแล้ว...สาธุ   โดย: supersupy 19 กรกฎาคม 2555 19:21:25 น.

สวัสดีค่ะคุณอ๋า ขอบคุณนะคะที่ไปโหวตงานเขียนให้กิ่ง วันนี้มีสอนบ่ายค่ะยาวมาจนถึงสอนพิเศษเสร็จเลยค่ะ แหะ แหะ ขอให้คุณอ๋าพักผ่อนอย่างมีความสุขกับครอบครัวนะคะ หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 19 กรกฎาคม 2555 21:20:14 น.

สวัสดีค่ะพี่อ๋า แวะมาอ่านงานตะพาบ วันนี้ปานไม่ได้ทำงานคะ   โดย: pantawan 19 กรกฎาคม 2555 22:22:04 น.

เป็นมุมมองที่ดีสำหรับชีวิตครับ นิทานเรื่องนี้สุดท้ายแล้ว...ตัว ตา ตีน ตกเหวตายหมด จึงเป็นที่มาของสำนวน "ตายตกไปตามกัน" นั่นเอง (อันนี้ผมมั่ว เอิ๊ก ๆ) ..... ตะพาบของผมคงยุไม่ขึ้นหรอกครับ ส่งเลทคนสุดท้ายประจำ เผลอ ๆ คราวหน้า...อาจเบี้ยวไม่ส่งซะงั้นก็ได้นะครับ 55   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 19 กรกฎาคม 2555 22:57:44 น.

ท้กทายยามดึกค่าคุณอ๋า ตะพาบเห็นมีของคุณทุเรียนกวนปล่อยออกมาเป็นคนสุดท้ายนะคะ ตอนแรกรินก็นึกว่าตามอ่านหมดแหละ มามีอีกแล้ว อิอิ รอบนี้สนุกกันทุกบ้าน ทุกคนเต็มที่กันค่ะ รอบหน้าอัพ 2 สิงหาด้วยไม่รู้ว่า ว่างหรือป่าวพอดีจะกลับบ้านนอกด้วยค่ะ คราวนีี้รินจะไปถ่ายรูปทุ่งนา และดอกไม้บ้านนอกมาฝากคุณอ๋าบ้างนะคะ อิอิ   โดย: Rinsa Yoyolive 19 กรกฎาคม 2555 23:35:05 น.

ขอบคุณคะพี่อ๋าดอกไม้สวยงามสุดๆอ่ะค่ะขอบคุณสำหรับคำแนะนำเรื่องการอัพบล็อกแพมยังไม่เข้าใจที่พี่อ๋าบอกว่าใช้ตัวsize=3 หมายถึงการใช้โค๊ตเก่าแล้วใช้วิธีเปลียนขนาดตัวอักษรเอาหรอค่ะแพมติดนิสัยเวลาอัพบล็อกถ้างานเขียนแพมใช้อันใหม่พิมพ์ไปคิดไปให้เสร็จทีเดียวคะแต่มันชอบเกิน45000นี่ดิเซ็งชะมัดต้องกลับมาแก้ใหม่หลายครั้งแระเด่วแพมจะลองใช้ทั้ง2อย่างเผื่อจะเวร์คขอบคุณอีกครั้งด้วย ราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: mastana 19 กรกฎาคม 2555 23:38:13 น.

บางทีเราบอก เปลี่ยนแปลง แต่เราก็ "ลืม" ทำนะคะ พี่อ๋า อิอิ สวัสดีค่ะ คืนนี้ขอให้ฝันแต่เรื่องดีๆนะคะ   โดย: ญามี่ 19 กรกฎาคม 2555 23:43:44 น.

นับว่าเป็นเรื่องดีๆ ที่อ่านแล้วทำให้ได้คิดอะไรเยอะดี เรื่องทุกอย่างถึงแม้มันจะหนักหนาแค่ไหนถ้าเราผ่านมันไปได้ แล้วยอ้นกลับมาดู เราจะรู้เลยว่ามันไม่ได้ใหญ่อะไรเลย ตอนแรกที่เล่านิทาน ผมนึกว่าจะทะเลาะกันมากกว่าแค่ตา และเท้าซะอีก เพราะเคยอ่านประมาณว่ามีจมูกหยุดหายใจ หัวใจหยุดเต้น ปอดไม่ทำงาน คือต่างฝ่ายต่างหยุด สุดท้ายร่างก็ตาย +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 กรกฎาคม 2555 1:56:00 น.

อกโรนฺโตปิ เจ ปาปํ กโรนฺตมุปเสวติ สงฺกิโย โหติ ปาปสฺมึ อวณฺโณ จสฺส รูหติ ผู้ใด แม้หากมิได้กระทำความชั่ว แต่คบหาเกลือกกลั้วกับผู้กระทำบาป ผู้นั้น ย่อมพลอยถูกระแวงในกรรมชั่ว อีกทั้งชื่อเสียงเสื่อมเสีย ย่อมเพิ่มพูนแก่เขา ดำเนินชีวิตด้วยการเลือกคบมิตรที่ดี ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 20 กรกฎาคม 2555 9:29:25 น.

สวัสดียามสายค่ะคุณอ๋า เอาดอกกุหลายสวยๆมาฝากค่ะ ขอให้ทำงานวันนี้อย่างมีความสุขนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 20 กรกฎาคม 2555 9:44:23 น.

คุยกันวันละนิด จิตแจ่มใส วันไหนไม่ได้คุยด้วย มีหงุดหงิดด้วยนะ อิอิ สรุปว่าที่ไหนก็ไม่เหมือนบล็อกแก๊งค์ที่นี่หรือคะ อาจเป็นเพราะเราคุ้นเคยก็ได้ ถึงได้มีคำพูดที่ว่า "ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง = วิสาสา ปรมาญาติ" เฮียชอบคุยธรรมะ ฟ้าใสก็คุยได้เหมือนกัน เห็นป่ะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 20 กรกฎาคม 2555 10:32:49 น.

มาขอบคุณสำหรับความหมายค่ะ ขวัญเป็นคนนึงที่เขียนไดอารี่ เป็นประจำ...แต่ถนัดบันทึกลงไดอารี่มากกว่า ใน bloggang มีหลาย blog นะคะที่อ่านแล้ว รู้สึกเลยว่าเค้ากำลังบันทึกเรื่องราวของเค้า ในแต่ละวัน.. ขวัญเองก็ประเภทอะไรประทับใจอยากเก็บไว้ เป็นภาพจำ...ก็จะบันทึกไว้ที่นี่ค่ะ... เพราะรู้สึกว่า...ได้อารมณ์ดีกว่าเก็บเป็น อัลบั้ม..... แรกๆตอนยังไม่ได้ถ่ายภาพ.. ก็นู่นนั่นนี่ไปเรื่อยค่ะ.. จนมาถ่ายภาพ..ก็ได้ที่เก็บภาพที่เราประทับใจ ตอนนี้ร่างกายไม่ไหว..bloggang เลยกลายเป็นห้องสมุดแห่งใหม่..แม้ว่าจะอยู่หน้าคอมได้ไม่นานนัก..แต่ก็ทำให้การอยู่บ้านเฉยๆน่าเบื่อน้อยลง... มาบ่นในบ้านพี่อ๋าซะยาวเลย.. ขวัญไปดีกว่า.. สุขกับศุกร์นะคะ   โดย: ในความอ่อนไหว 20 กรกฎาคม 2555 11:44:38 น.

มาปูเสื่ออ่านติดหน้าจอ...แบบว่า มาช้าแต่ก็ยังหน้าด้านบอกว่ามาอ่านติดหน้าจออ่ะค่ะ ฮ่าๆๆ   โดย: คมไผ่ 20 กรกฎาคม 2555 12:53:59 น.

รอเม๊นท์ๆครับน้องไผ่ อิอิ ^^   โดย: วนารักษ์ 20 กรกฎาคม 2555 14:26:40 น.

สวัสดีครับเพื่อนๆวันศุกร์หรรษาอีกแล้วนะครับเป็นอย่างไรกันบ้างอาทิตย์นี้ ^^ งานตะพาบก็ผ่านไปแล้วด้วยดีนะครับ เสาร์อาทิตย์พักผ่อนกันให้เต็มที่นะครับเพื่อนๆทุกคน   โดย: วนารักษ์ 20 กรกฎาคม 2555 14:34:59 น.

อ่านไปซึ้งไป น้ำตาไหลไปค่ะพี่อ๋า ่อ่านแล้วร้องไห้ เพราะอ่านไป ไม่ต่างอะไรกับชีวิตอุ๊หรือชีวิตใครๆ แต่ก็ยังดีที่มีพ่อแม่ พี่น้อง เป็นสิ่งนำพาให้ก้าวเดิน แต่ก็ยังเหมือนรถคันน้อยที่แบกสัมภาระจนหนักอึ่งหรอกค่ะ ดูเหมือนอุ๊ สนุก สะดวกสบายนะคะ แต่เค้าบอกว่าอย่างมองคนที่ภายในนอก อย่างมองคนเพียงมุมเดียวที่คุณเห็นใช่ไหมคะพี่อ๋า อุ๊เหมือนกันค่ะ แต่ก่อนบอกกับเองว่าต้องทำงาน ทำงาน กลับบ้าน กลับบ้าน ไม่เคยได้เที่ยว ไม่เคยได้ช็อปอะไรเลย แต่มาวันนี้บล็อกแกงค์ได้เปลี่ยนมุมให้กับอุ๊ค่ะ ทุกคนในบล็อกยังเปรียบเสมือนผู้นำพาชีวิตอุ๊ด้วยซ้ำไแค่ะพี่อ๋า เปลี่ยนให้อุ๊ได้มองหลายๆ มุม ได้เปลี่ยนตัวเอง ให้เป็นคยสนุก ชอบเที่ยว ดูร่าเริงขึ้นเยอะ ไม่คิดมากเหมอนแต่ก่อนค่ะ แถมแต่ก่อนมองว่าแม่ไม่รัก มองว่าเค้าไม่สนใจ พอมาวันนี้วันที่เราสามารถดูแลเค้าได้ มันกลับทำให้สุขใจมากอย่างบอกไม่ได้เลยล่ะค่ะ รู้สึกว่าถ้าไม่มีเค้า แ้ล้วถ้าเค้าไม่สอนให้เราเอาตัวรอดเป็นตั้งแต่เด็ก อุ๊ก็คงเป็นเด็กขีขลาด มองไม่เห็นอะไรในชีวิตเลยแม้แต่มุมเดียวนะคะ เม้นท์ไปแอบร้องไห้ไป อิอิ ขอบคุณพี่อ๋าที่มีข้อความเรื่องราวดีดีมาให้อ่านเสมอๆค่ะ   โดย: maitip@kettip 20 กรกฎาคม 2555 14:43:06 น.

อ่าว...แหม๋ๆๆ นึกว่าทิ้งร่องรอยไว้แบบนี้จะเข้าใจ ยังไงก็ like love love เหมือนเดิมอยู่แล้วค่ะคุณพี่ ไผ่จัดเป็นบล็อค vip ไปเรียบร้อยโรงเรียนตัวเองไปแล้วไง ฮ่าๆๆ จะบอกให้บอกว่าชอบทุกอันก็กลัวจืดไง เหมือนคนโดนบอกรักอ่ะ ถ้าบอกทุกวันคงน่าเบื่อ คริๆ ยังคงแฝงข้อคิดในหลายๆ เรื่องไว้ในงานเดียวได้อย่างเนียนๆ นะคะพี่ ทุกช่วงจังหวะชีวิตของเรา เต็มไปด้วยการทดสอบอยู่เสมอค่ะพี่...ผ่านมั่งไม่ผ่านมั่งก็ว่ากันไป แต่...ยังไงซะก็ต้องผ่านพ้นไปได้เสมอ ตอนนี้ไผ่ก็กำลังหน้าดำคร่ำเครียดกับบททดสอบของตัวเองอยู่เหมือนกัน มีเทสยิบเทสย่อยไปเรื่อยตามประสา มีเฮบ้าง ฮาบ้าง หดบ้างว่ากันไปค่ะ ไว้อัพบล็อคแล้วจะเม้าท์มอยให้ฟังเน๊อะ เสาร์อาทิตย์นี้ ชาร์จแบตให้เต็มที่นะเจ้าคะ จุ๊บๆ   โดย: คมไผ่ 20 กรกฎาคม 2555 15:39:22 น.

ใช่แล้วจ้าพี่อ๋า . . . ในทุกวิกฤติ . . ย่อมมีโอกาส . . . ทุกปัญหา . . ย่อมมีคำตอบ . . . เพียงแต่เรายังหาไม่เจอเท่านั้นเอง . . . ปอมกลับมาแล้วจ้า . . . มาทานของว่างยามค่ำด้วยกันนะคะ   โดย: กาปอมซ่า 20 กรกฎาคม 2555 20:02:08 น.

สวัสดีค่ะคุณอ๋า ขอบคุณนะคะที่เตือนความจำกิ่ง คุณอ๋าจำแม่นจังเลยค่ะ แต่ตอนนี้กิ่งป่วยเป็นไข้หวัดซะแล้วค่ะ ก็โทรไปหาคุณหมอขอเลื่อนนัดไปก่อนเพราะป่วยเป็นหวัดคงไม่สะดวก คุณหมอใจดีเลื่อนให้ไปวันที่ 7 กันยายนโน้นค่ะ อิอิ อีกนานเลย เย็นนี้แทบจะสอนพิเศษไม่ไหว ปวดหัวตัวร้อนแสบตา น้ำมูกไหล เจ็บคอ แหะ แหะยังมีอาการอีกเยอะเลยค่ะ กิ่งสอนเสร็จกินข้าวรีบกินยา แก้แพ้ ยาพาราเซตามอล ยาแก้อักเสบ ครบชุดเลยค่ะ สงสัยตอนนี้ยาคงเริ่มออกฤทธิ์แล้วค่ะ ชักง่วงมากมาย ขอให้คุณอ๋ามีความสุขยามพักผ่อนนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ อากาศไม่ดีเลยทำให้เราป่วยไข้ง่ายๆค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 20 กรกฎาคม 2555 21:09:17 น.

ชีวิตบ้างก็เหมือนรางรถไฟ แต่บางทีมันเหมือนรถของเล่นสมัยก่อนที่ชนแล้วมันจะเปลี่ยนทางวิ่งหน้าวิ่งหลังน่ะครับ เป็นชีวิตแบบลองพุ่งส่งเดช จนเจอเอาตอ พอได้เรียนรู้ก็เปลี่ยนทิศทางจนเจอชิ้นต่อไปเรื่อยๆ ได้เรียนรู้เยอะดี อิอิ ใช้ชีวิตแก้ไขปัญหาอย่างรอบคอบอย่างที่พี่อ๋าว่าดีแล้วครับ อย่ามาเป็นรถของเล่นห่วยๆกันเลย เรื่องการเมืองเห็นด้วยกับพี่อ๋าครับ เราทำได้ดีทีี่สุดก็คือหาข้อมูลไว้ไม่ให้ถูกเกลี้ยกล่อมง่ายๆและพยายามอธิบายคนที่เชื่อข้อมูลฝั่งเดียว ถ้ามั่นใจว่าข้อมูลของเราถูกนะ ยิ่งสมัยนี้ข่าวต่างๆมันยิ่งกลั่นกรองยากขึ้นทุกที แม้แต่รูปถ่ายหรือเสียงหลักฐานก็ยังปลอมกันได้ง่ายๆ สร้างข่าวปลอมแข่งกันดิสเครดิตฝั่งตรงข้าม น่ากลัวจริงๆครับ   โดย: ชีริว 20 กรกฎาคม 2555 21:35:44 น.

ฝันดีเช่นกันเจ้าค่ะ ไผ่ก็แอบเนียนๆ เดี๋ยวจะอัพบล็อคแร่ะ มีคนกล่าวหาว่างองแงไม่ยอมอัพ ฮ่าๆๆ   โดย: คมไผ่ 20 กรกฎาคม 2555 22:36:38 น.

อ่านแล้วได้คติเตือนใจดีค่ะ ดอกไม้ก็สวย โหวดค่ะ newyorknurse   โดย: newyorknurse 20 กรกฎาคม 2555 23:35:37 น.

แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะพี่อ๋า ความจริง มาเป็นครั้งที่สามแล้ว เพิ่งจะจบก็คราวนี้แหละ สองครั้งแรกยังอ่านค้างอยู่ก็เลยไม่ได้ คอมเมนท์ คืนนี้ตั้งใจมาต่อให้จบค่ะ อิอิ ได้แง่คิดเตือนใจเยอะเลย เป็นบทความที่ดี จนไม่มีอะไรมาต่อแย้งเลยเชียว ขอเป็นโหวตให้แล้วกันนะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 21 กรกฎาคม 2555 0:03:54 น.

ทุกปัญญาคือความท้าทายมากกว่าเป็นอุปสรรคที่ต้องยอมแพ้ คิดได้แบบนี้ .. ทำให้ชีวิตไปต่อได้เลยนะคะ   โดย: d__d (มัชชาร ) 21 กรกฎาคม 2555 7:49:16 น.

สวัสดีค่ะคุณอ๋า วันนี้มานั่งเม้นท์ที่บ้านแม่ค่ะ สอนเสร็จก็มาบ้านแม่เลย รู้สึกไม่สบายก็อยากอยู่ใกล้ๆแม่ค่ะ แหะ แหะ เมื่อคืนกินยาเสร็จมาตอบเม้นท์บ้านคุณอ๋ากิ่งก็หลับไปตอนไหนไม่รู้เลยค่ะ เช้านี้แทบจะไม่อยากสอนเด็กๆเลย ขอบคุณนะคะที่แนะนำน้ำมะนาว กิ่งจะลองทำกินบ่อยๆค่ะ ตอนนี้ก็ยังเพลียๆอยู่เลยค่ะ ขอให้คุณอ๋ามีความสุขวันหยุดนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 21 กรกฎาคม 2555 13:28:42 น.

ขอบคุณ คุณอ๋าเป็นคนใจกว้างเปิดใจรับ ข้อมูลที่แตกต่าง พี่เป็นคนรักความเป็นธรรมและประชาธิปไตยเพราะอุดมการณ์ของประชาธิปไตยก็ตรงกับอุดมการณ์ของศาสนาพุทธ คือเสรีภาพ เสมอภาค ภราดรภาพ พี่ไม่ยึดตัวบุคคลเพราะตัวบุคคลเปลี่ยนแปลงได้ ที่คอมเม้นต์มาแค่เป็นข้อมูลกว้างๆ ที่จริงมีข้อมูลเพียบ ลึก เพราะสนใจติดตามศึกษาเกือบทุกเรื่อง แต่เป็นแบบเป็ดไม่เอกซ์เปิร์ท ศาสนา การเมือง สังคม เศรษฐกิจ สุขภาพ ศิลปวัฒนธรรมเพราะทุกเรื่องล้วนเกี่ยวข้องกัน   โดย: พรไม้หอม 21 กรกฎาคม 2555 14:28:01 น.

สงสัยผมจะเป็นโรคที่เขากำลังฮิตกันครับพี่อ๋า อาการใกล้เคียง อิๆ   โดย: เป็ดสวรรค์ 21 กรกฎาคม 2555 15:34:06 น.

สวัสดียามค่ำจ้าพี่อ๋า . . . วันนี้มีเค้กฝอยทองมาฝากนะคะ . . . พักผ่อนอย่างมีความสุขนะคะ . . .   โดย: กาปอมซ่า 21 กรกฎาคม 2555 20:57:39 น.

หวัดดียามดึกค่าคุณอ๋า ขอบคุณที่โหวตให้ด้วยค่า บล็อกนี้ตั้งใจทำเป็นอย่างมาก อิอิ อ้อ รินไปเที่ยวสวนผึ้งไม่ได้ไปกะพี่หยีนะคะ ไปกะเพื่อนๆ ค่า แต่มาขอให้พี่หยีเค้าช่วยแต่งรูปให้เท่านั้นเอง ภาพวิวต่างๆ รินเป็นคนถ่ายมาหมดเลยค่า แบบว่าเอากล้องไปลองเทสด้วยค่า ตอนนี้รินจองทีพักจะไปดอยช้างกันเข้าพรรษานี้ค่า คุณอ๋ามีโปรแกรมไปปฎิบัติธรรมที่ไหนหรือป่าวคะเนี่ย   โดย: Rinsa Yoyolive 21 กรกฎาคม 2555 21:57:03 น.

หลับยังคะพี่ชาย คืนนี้ฝันดีนะคะ   โดย: คมไผ่ 21 กรกฎาคม 2555 22:13:23 น.

ขอบคุณค่ะคุณอ๋า ขอให้หลับฝันดีนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 21 กรกฎาคม 2555 22:22:24 น.

ฮ่าๆๆ คุณพี่ขา ไผ่ไม่ได้คิดอะไรขนาดน้านเลยน้า...แค่คิดว่า "แม่ป้า" คนนั้นคงทานอร่อยและมีความสุข แต่หวังดีอยากให้เราทำให้อร่อยอย่างใจเธอกว่านี้อะไรประมาณนี้เอง...555 แหม๋...สรุปซะเหมือนน้องเป็นนางมารร้ายเลย คริๆ...(จริงๆ ร้ายกว่าน้านนน..เอ้ย!! ม่ะใช่ๆ ไผ่ออกจะนางเอก..หนัง...สยองขวัญ ^^)   โดย: คมไผ่ 21 กรกฎาคม 2555 22:42:21 น.

ปายชอบอ่านสิ่งที่พี่เขียนค่ะ ยาวก็ไม่เป็นไร เพราะแต่ละเพจ พี่มักสอดแทรกแนวคิด หรือแง่คิดดี ๆ ไว้เสมอ เพียงแต่ช่วงนี้เวลาน้อย ต้องเทียวเข้าเทียวออกหลายรอบหน่อยค่ะ อิอิ พี่อ๋าเข้าบล็อกเสียดึกเชียว ต้องระวังสุขภาพเหมือนกันนะคะ ฝันดีค่ะพี่ ^^   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 21 กรกฎาคม 2555 22:57:45 น.

พี่อ๋าค่ะแพมมาขอบคุณโค๊ตของพี่อ๋าที่ให้แพมอ่ะค่ะตอนนี้ทดลองลงงานแบบว่าเยอะแระยาวๆไ้ด้แระค่ะเย้ๆๆๆๆ พี่เป็นคุณหมอรักษาอะไรค่ะอ่านแระอยากรุนิดๆ ความรู้สึกคือว่าหัวใจของอาชีพแพทย์นี่จะมีสีขาวเรียกว่าจรรยาบรรณในการรักษาคนไข้แบบโดยไม่เลือกปฏิบัติ แพมจะบอกว่าพี่อ๋าอ่ะใจดี แระก้อกว้างๆล่ะแหะๆขอบคุณมากๆนะค่ะ ฝันดีค่าาาาาา   โดย: mastana 21 กรกฎาคม 2555 22:58:10 น.

ขอบคุณที่แวะไปคุยด้วยที่ blog นะครับ เท่าที่ผมสังเกตการเขียน blog ของเพื่อน ๆ นะ... บ้างคนเขียนเรื่องราวสนุกสำนวนไหลลื่นมาก บ้างก็ถ่ายรูปสุดยอด บ้างแต่งเพจสวยเฉียบจนน่าทึ่ง แต่ละคนก็ถนัดคนละด้านจริง ๆ อ%E   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 22 กรกฎาคม 2555 1:13:41 น.

(เน็ตเจ๊ง เอาใหม่ ^^") ขอบคุณที่แวะไปคุยด้วยที่ blog นะครับ เท่าที่ผมสังเกตการเขียน blog ของเพื่อน ๆ นะ... บ้างคนเขียนเรื่องราวสนุกสำนวนไหลลื่นมาก บ้างก็ถ่ายรูปสุดยอด บ้างแต่งเพจสวยเฉียบจนน่าทึ่ง แต่ละคนก็ถนัดคนละด้านจริง ๆ อ่านกันเพลินเลยครับ สำหรับผมแล้วไม่ถนัดเขียนข้อความยาว ๆ เท่าไหร่ ถ่ายรูปก็ไม่ชัดครับ การเขียนรูปประกอบ blog เอง (แม้จะไม่ถึงกับสวยมาก ^^") คงเป็นทางเลือกที่ในการถ่ายทอดความคิดที่ดีกว่าเนอะ (ถ้าสแกนรูปเองไม่ชัดอีกก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วล่ะ เอิ๊ก ๆ )   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 22 กรกฎาคม 2555 1:25:10 น.

ใกล้เที่ยงแล้ว . . . มาทานมื้อเที่ยงอร่อยๆด้วยกันนะคะพี่อ๋า สดใส และ มีความสุข ในวันที่อากาศดีๆแบบนี้จ้า   โดย: กาปอมซ่า 22 กรกฎาคม 2555 11:54:10 น.

วันหยุดนี้อยู่บ้านที่วังน้อยครับพี่อ๋า เตรียมตัวไปร่วมงานแต่งลูกชายของหัวหน้าใหญ่ที่ทำงาน ^^ เดี๋ยวเทศกาลเดินทางก็คงช่วงอาสาฬหะ - วันแม่นี่แหละ เที่ยวกันกระจุยกระจาย   โดย: ชีริว 22 กรกฎาคม 2555 12:23:52 น.

มาหม่ำๆมื้อค่ำด้วยกันจ้าพี่อ๋า ปอมมีขนมมาฝากพี่ด้วย . . . ถือโอกาสชะแว้บบบ เข้าปากราหูเลยนะคะ วันศุกร์เจอกันนะคะ . . . ขอให้พี่มีความสุข . . . ในทุกๆวันจ้า   โดย: กาปอมซ่า 22 กรกฎาคม 2555 19:41:49 น.

มีขนมมาฝากค่ะ "ถ้าใจเรามีสันติภาพโลกก็มีสันติภาพ ถ้าใจเราไม่มีสันติภาพโลกก็ไม่มีสันติภาพ" ดีมากชอบ ซาบซึ้งแต่น่าจะเป็นระดับปัจเจก เป็นInternalcontrol ในสังคมคนเรามีระดับธรรมไม่เท่ากัน มีบัวสี่เหล่า ดังนั้นจึงต้องมี Externalcontrol เพื่อความสงบสุขเป็นธรรม แม้แต่คณะสงฆ์ก็ต้องมีการปกครองมีธรรมวินัย บางประเทสเช่นสิงค์โปร์ ญี่ปุ่น เขาก็ใช้ Extenalcontrolอย่างเท่าเทียมกันจนเกิด Internalcontrol คนของเขาจึงมีระเบียบวินัย   โดย: พรไม้หอม 22 กรกฎาคม 2555 19:44:06 น.

ตามมาค่ะ   โดย: พรไม้หอม 22 กรกฎาคม 2555 19:49:46 น.

วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น หลับฝันดีค่ะ พรุ่งนี้ตื่นมาอย่างสดชื่นนะคะพี่อ๋า ~กลบทดำเนินนางสระ~ ยามยิ้มพริ้มพราวกุมก้าวใกล้ ท่ามทาบวาบไหวนอกในหน่วง ก่อกาลพานพบลึกหลบลวง รู้ร้างห่างห้วงเช่าช่วงชม ใจจริงวิ่งวุ่นคอยครุ่นคล้าย พรางพจน์หมดหมายสุดสายสม หวังวูบลูบไล้จำใจจม เจตน์จิตสนิทสนมแต่ตรมตาม รอยรินถวิลวางเคียงค้างเคลื่อน เคลิ้มคล้อยลอยเลือนขัดเขื่อนข้าม เวียนวนผลผุดยากหยุดยาม จินต์จักหักห้ามตื่นตามตัว ไขขานสานสิ่งยากยิ่งยื่น ราวร่ำค่ำคืนเกิดกลืนกลั้ว ก่อแกล้งแสงส่องมืดมองมัว พลอยพลิกริกรัวทอดทั่วทาง เงาเงียบเพียบพอรินรอเรื่อง ว่างวุ้งนุ่งเนื่องมาเมืองหมาง น้ำนิ่งยิ่งหยดคิดคดคราง หยาดย้อยรอยรางวูบว้างวน   โดย: ญามี่ 22 กรกฎาคม 2555 19:51:03 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อ๋า กลับมารายงานตัวอีกครั้งนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2555 6:39:22 น.

ชอบเรื่องตาและตีนมากๆ คุณอ๋า วันนี้ออกแนวจัดเต็มนะคะ 555   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 กรกฎาคม 2555 8:37:56 น.

สวัสดีวันจันทร์สดใสค่า หยอดคำหวานเหมือนหยอดกำลังใจให้กันและกันน่ะค่ะ เข้าบ้านฟ้าใสไม่ต้องทำตัวลีบหรอกนะ อยากคุยอะไรได้ทั้งนั้น ยกเว้นเรื่องยืมตังค์ กรั่กกก (อ่ะ ล้อเล่นนนนนนน) จริง ๆ ก็คุยได้ทุกเรื่อง แต่จะตอบหรือไม่อีกเรื่องหนึ่ง อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 23 กรกฎาคม 2555 9:55:36 น.

เที่ยงสวัสดีครับเพื่อนๆทุกคน กลับมาประจำการบล็อกวันจันทร์แล้วครับ อิอิ ^^ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยนะครับ กลางฤดูฝนแล้ว ก่อนนอนก็ร้อนกลางคืนฝนตกพอเช้าๆก็หนาวครับ ครบสามฤดูภายในคืนเดียว ร่างกายก็เปลี่ยนแปลงไม่ค่อยทัน แถมบางวันยังตากฝนพรำๆอีก ดูแลสุขภาพกันให้ดีนะครับ นอนพักผ่อนเยอะๆ อ้อ มีสูตรมาแนะนำครับให้ทานมะนาวผสมน้ำผลไม้สักสองลูกทุกๆวัน จะทำให้ไม่ค่อยเป็นหวัดง่ายเพราะมีวิตามินซีเยอะแถมอร่อยด้วยซิ แล้วตอนนอนก็เอาผ้าห่มพันคอไว้ แค่นี้หวัดก็จะดีขึ้นโดยเร็วครับ ลองดูกันนะครับ ^^   โดย: วนารักษ์ 23 กรกฎาคม 2555 11:25:16 น.

เอวํ มิตฺตวตํ อตฺถา สพฺเพ โหนฺติ ปทกฺขิณา ประโยชน์ที่มุ่งหมายทุกอย่างของผู้มีมิตรพรั่งพร้อม ย่อมจะสัมฤทธิ์ผลเหมือนโชคช่วย มีความสุขกับการรักษามิตรที่ดีไว้ได้ ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 23 กรกฎาคม 2555 12:10:43 น.

วันก่อนผมก็คุยกับเพื่อนคนนึง เรื่องการผ่านความทุกข์ของแต่ละคน บางคนผ่านมันไปไๆด้ง่าย แต่บางคนก็ผ่านได้ยาก ทั้งๆที่เราิคิดได้เลยว่า ปัญหาแบบนี้ ทำไมไม่แก้แบบนี้ รับรองผ่านทุกข์ได้แน่ ปัญหาคือ เขาไม่ทำครับ 555 เขาไม่คิดแบบเรา เขาอยากจมอยู่กับทุกข์ไปเรื่อยๆ ซึ่งที่สุดแล้ว ผมว่าคำสอน คำแนะนำที่ดีที่สุดในโลกก็ไร้ประโยชน์ หากคนๆนั้นไม่ลงมือทำ คำสอนของพระท่านถึงบอกว่า เมื่อถึงที่สุึดแล้วต้องรู้จัก "อุเบกขา" ผมว่าเป็นคำสอนที่จริงแท้และแน่นอนเลยครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2555 13:09:14 น.

ลูกตอ..กินเป็นม่าย..เฮียอ๋า   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 23 กรกฎาคม 2555 13:15:57 น.

สวัสดีค่ะคุณอ๋า ขอบคุณดอกไม้สวยๆที่ฝากไว้ให้นะคะ ดอกชะบาสีส้มสวยจังแต่ดอกสีชมพูนั่นไม่รู้จริงๆค่ะว่าดอกอะไร สวยเหมือนกันทั้งคู่เลยค่ะ กิ่งค่อยยังชั่วมาบ้างแล้วค่ะ กิ่งไม่ได้ไปหาหมอหรอกค่ะ แต่กินยาแก้อักเสบที่เหลือคราวก่อนยาพาราฯและยาแก้แพ้ค่ะ อาการก็เริ่มดีขึ้นบ้างแล้ว ขอบคุณมากนะคะที่คอยไปให้กำลังใจ ขอให้คุณอ๋ารักษาสุขภาพนะคะ มีความสุขวันจันทร์ค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 23 กรกฎาคม 2555 13:33:07 น.

ขอบคุณค่ะคุณอ๋าที่ไปโหวตให้กิ่งทั้งสองโหวตเลย ขอให้มีความสุขยามเย็นวันนี้นะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 23 กรกฎาคม 2555 16:08:46 น.

บางคนว่ายอยู่ในน้ำร้อน แต่เขาทนได้ และว่าสบายดีนะครับพี่ 5555 เราอาจว่ายอยู่ในน้ำเย็นมาโดยตลอด เลยทนร้อนไม่ค่อยได้น่ะครับ แหะๆๆ   โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2555 16:11:16 น.

ร้านอาหาร...คงมีเวลาปิดอยู่มังคะ คุยกันยันสว่าง ไม่น่าได้ค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 23 กรกฎาคม 2555 19:34:11 น.

ขอบคุณค่ะพี่ ดีใจที่มาเจิมให้ นึกว่าจะเหงาถึงเช้าซะแว๊ววว วว ว ดอกไม้สวยด้วยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ   โดย: d__d (มัชชาร ) 23 กรกฎาคม 2555 22:19:27 น.

ฮ่าๆๆ ไม่มีหรอกค่ะพี่...ไม่เคยถ่ายไว้อ่ะ กลัวหลอน คริๆ จริงๆ ไผ่ว่า...เราชัดเจนกันอยู่แล้วหล่ะ เพียงแต่..คนรอบข้างเราแปลงความสัมพันธ์ตามแต่จินตนาการเขาจะไปถึงกัน เพราะไผ่มองว่า เส้นแบ่งของเรามันยังชัดเจนอยู่ แม้จะบางเบาเหมือนเส้นใยแมงมุมที่มองเกือบไม่เห็น แต่...ก็ยังมีเส้นบางนั้นคั่นอยู่เสมอ   โดย: คมไผ่ 23 กรกฎาคม 2555 22:54:47 น.

สวัสดีค่ะพี่อ๋า ช่วงนี้ชีวิตยุ่งเหยิง เลยไม่ค่อยได้แวะมา แต่ยังคิดถึงเสมอนะคะ พี่อ๋าก็คงยุ่งเหมือนกัน ยังไม่อัพบล็อคใหม่   โดย: pantawan 23 กรกฎาคม 2555 23:20:34 น.

สวัสดียามดึกค่ะพี่อ๋า พอดีไปอ่านเจอแล้ว รู้สึกว่า ถ้าคนเราจะทำอะไรสักอย่าง ถึงแม้ จะเป็นการบอกเลิกกับใครสักคนก็ตามที แต่ขอให้ทำแบบมีขั้นมีตอน มีการจัดความ สำคัญ ความควรมันไม่ควร มันก็เข้าทีดีเหมือน กันนะคะ อย่างเค้าว่า...เลิกกันไม่จำเป็นต้อง หมางเมินใส่กัน หรือเป็นศัตรูกัน เราจะเปลี่ยน สถานะมาเป็นมิตรต่อกันก็น่าจะได้ เลยเก็บมา ฝากให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกันค่ะ และเผื่อตัวเอง อาจจะได้ใช้ด้วย 5555 ... ... พี่อ๋าหายหวัดรึยังคะ วันนี้ปายเริ่มเป็นวันแรก เจ็บคอจนแทบไม่มีเสียงเลยค่ะ พรุ่งนี้ถ้าจะ โคม่าขึ้นตามลำดับ แล้วก็อุตรินอนดึกได้อีก ... ราตรีสวัสดิ์นะคะพี่   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 23 กรกฎาคม 2555 23:57:01 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อ๋า   โดย: กะว่าก๋า 24 กรกฎาคม 2555 6:30:49 น.

จัดเต็มก็ดีแล้วค่าคุณอ๋า เราเองถ้ามีเวลาก็ชอบอ่านอะไรยาวๆ อิอิ ขอบคุณสำหรับโหวตด้วยนะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 24 กรกฎาคม 2555 8:44:10 น.

เมื่อวานไม่เห็นมีใครส่งดอกไม้ให้เลย สงสัยตกสำรวจอีกแล้ว บล็อกใหม่วันพรุ่งนี้ไม่ใช่อาหารหรอกค่ะ มิอาจหาญกล้า แหะ แต่จะเป็นดอกไม้ข้างล่างนี้ ตอนนี้เป็นเวลาของเค้าค่ะ เจอกันวันพรุ่งนี้นะคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 24 กรกฎาคม 2555 9:37:13 น.

สวัสดีค่ะพี่อ๋า จะเที่ยงแล้ว ไปหาข้าวทานกันดีกว่าค่ะ แล้วเดี๋ยวค่อยมาต่อสู้กับคนไข้ต่อนะคะ   โดย: maitip@kettip 24 กรกฎาคม 2555 11:52:20 น.

มาเยี่ยม อ่านซ้ำอีกครั้งครับ อ้าวจะเที่ยง แล้ว อุ๊ มาก่อนแล้ว 555   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 24 กรกฎาคม 2555 11:56:20 น.

หวัดดี ตอนเที่ยง ค่ะคุณอ๋า .. ทานข้าวให้อร่อย นะคะ..   โดย: tifun 24 กรกฎาคม 2555 12:05:16 น.

เวลาอ่านงานยาวๆพี่อ๋าเอาไปไว้ในWord หรอค่ะ ฮาโหย่ๆๆเหมี้ยวๆๆแอบรุ "เคล็ดลับ สว."แระอ่ะ 555+แต่ลงตัวหญ่ายแบบของพี่อ๋าอ่ะอ่านง่ายชัดเจนดี แล้วพี่อ๋าจะลงอีกเมื่อไหร่แพมรอ่านยุ~ฤาว่าจะเลยไปถึงโจทย์หน้าต้นเดือนอีกไม่กี่วันระ..คิดออกอ่ะยังคะ ความสุขเล็กๆเนี่ยยย...น่าเขียนเหมือนกันนะค่ะ HAPPY HAPPY DAY KA^____^!!   โดย: mastana 24 กรกฎาคม 2555 12:27:10 น.

ขอบคุณดอกไม้สวยๆที่นำไปฝาก และคอมเม้นต์ดีๆเห็นด้วยในระดับปัจเจกชน ค่ะ ขอให้มีความสุขความปราถนาที่ดีงามจง สำเร็จ ด้วยดีทุกประการค่ะคนดี คนเก่ง   โดย: พรไม้หอม 24 กรกฎาคม 2555 17:18:09 น.

แค่วางก็ไม่หนักแต่ก็ไม่ยักจะวาง ลักษณะวางก็ง่าย แค่ปล่อยออกจากมือที่ถืออยู่เบาๆเท่านั้นเองแตกทำ ยากมากให้ค่อยๆคิดหรือคิดค่อยว่ายากตรงไหน ต่างคนต่างคิดคิดในใจหรือนอกใจไม่ว่ากัน   โดย: ธูปหอม IP: 110.77.208.168 30 กันยายน 2555 6:14:22 น.

ถ่ายรูปสวยจังเลยค่ะ ติดตามผลงานภาพถ่ายมาตลอดพร้อมเนื้อหา อยากเหนรูปดอกไม้ที่มีแสงมาเปนองค์ประกอบด้วยจังเลยค่ะ คงจะสวยไปอีกแบบดีนะคะ   โดย: ศรีอัมพันธ์ IP: 110.77.208.8 30 กันยายน 2555 21:26:24 น.