ถนนสายนี้มีตะพาบโจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 80 "ใต้แสงดาว"
ถนนสายนี้มีตะพาบโจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 80 "ใต้แสงดาว"
โจทย์โดยน้องเป็ด ผู้อำนวยการงานตะพาบของเรานี่เอง
ขอตั้งชื่อตอนนี้ว่า"แสงดาวในดวงใจ"
แสงดาวในดวงใจ
สมชายเป็นหนุ่มแบดบอย เป็นเสือผู้หญิง รูปหล่อพ่อรวย
แต่ไม่ยอมเรียนหนังสือ ไม่ยอมทำงานทำการอะไร
วันๆก็ได้แต่เตร็ดเตร่ กินเหล้า เที่ยวผู้หญิง เที่ยวกลางคืน
เล่นการพนันใช้เงินเพื่อหาความสุขใส่ตัว
ตั้งหน้าตั้งตาผลาญมรดกที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้หมดไปเท่านั้นเอง
ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา เขาเพิ่งประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์
เพราะขับรถด้วยความเร็วสูงและดื่มสุราจนมึนเมา
ก็เลยเสียหลักพุ่งชนกับต้นไม้ข้างทางอย่างจัง
รถของเขาพังยับทั้งคัน
โชคดีที่เขารอดชีวิตมาได้ แต่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ศีรษะแตก กระโหลกร้าว
ใบหน้าเป็นแผลฉกรรจ์เต็มหน้า กระดูกต้นคอร้าวหมอผ่าตัดดามเหล็กไว้
ต้องนอนนิ่งๆอยู่บนเตียงขยับหัวไม่ได้
คุณหมอยังไม่อนุญาตให้อยู่ห้องพิเศษ
เพราะต้องดูอาการอย่างใกล้ชิดหลังผ่าตัด
ข้างๆเตียงสมชายมีคุณลุงนอนป่วยอยู่ด้วย
เป็นอะไรมาล่ะไอ้หลานชาย คุณลุงถาม
ก็แค่เมาแล้วขับรถนะครับคุณลุง สภาพเลยเป็นแบบนี้
สมชายตอบหน้าตาเฉย
ในห้องนี้มีแต่เสียงคนเจ็บคนป่วยร้องครวญครางน่าสงสาร
หัวผมขยับไม่ได้ ตาก็มองแต่เพดานก็เห็นแต่จิ้งจกกินแมลงบ้าง กัดกันบ้าง
นอกหน้าต่างมีอะไรบ้างหรือเปล่าครับ? ลุงช่วยเล่าให้ผมฟังหน่อย
ผมเบื่อและเซ็งชีวิตมากๆเลยครับคุณลุง
สมชายพูดอ้อนลุงเหมือนเด็กๆอ้อนพ่อแม่เวลาอยากได้ของอะไรที่ตนต้องการ
นอกหน้าต่างนะเหรอ อือ ขอลุงดูให้มันชัดๆหน่อยนะ
คุณลุงเงียบไปสักครู่ คล้ายๆจะจ้องมองเก็บรายละเอียดในสิ่งที่มองเห็น
อืม... มีสวนดอกไม้ของทาง รพ. มีต้นไม้มากมายหลายพันธุ์
งดงามหลากสีสันเลยเชียว มีดาวกระจายสีเหลือง ทานตะวันก็สีเหลือง
กุหลาบสีแดง ดอกเทียนสีส้ม กำลังออกดอกเต็มต้นเลย
มีต้นชวนชมดอกซ้อนสีชมพูหวานๆ คุณนายตื่นสายสีส้ม สีม่วง สีเหลือง
ดอกตะแบกสีม่วงเข้ม โป๊ยเซียนสีแดงดอกใหญ่มากๆ
ทุกๆต้นออกดอกแข่งกันงดงามละลานตา
รอบๆมีผึ้งตัวเล็กๆบินวนเวียนมากินน้ำหวานหลายตัวด้วย
สวยงามมากๆเลยหลานชาย ลุงตอบพร้อมรอยยิ้มใจดีบนใบหน้า
สวยงามขนาดนั้นเลยหรือครับคุณลุง เขาจินตนาการตามไปด้วย
ผมชักอยากเห็นบ้างแล้วซิ
สมชายเผลอยิ้มออกมาหลังจากที่เครียดกับสภาพตัวเองมาตลอดหลายวัน
ตั้งแต่วันแรกที่เข้ามา เพื่อนๆที่กินเที่ยวด้วยกัน
ไม่มีใครโผล่หน้ามาให้เห็นเลย เพราะคิดว่าสมชายกลายเป็นคนพิการไปแล้ว
สาวๆที่สมชายติดพันอยู่ก็ไม่ยอมมาเยี่ยมเยียน
เพราะคิดว่ายังไงๆคนพิการหน้าตาเสียโฉมไม่หล่อเร้าใจพวกเธอ
คงไม่มีอนาคตให้พวกเธออีกต่อไปแล้ว
ชีวิตของเขากำลังเข้าสู่จุดที่ตกต่ำที่สุดในชีวิตด้วยความบอบช้ำ
ทั้งร่างกายและจิตใจ
เพื่อนฝูงที่กินเที่ยวมาด้วยกันทุกคืนก็มาหนีหาย ถึงจะมีเงินเหลืออยู่
แต่เขาก็เหมือนอยู่คนเดียวในโลกใบนี้
คืนต่อมาที่อากาศแสนร้อนอบอ้าว สมชายนอนไม่หลับ
ตาลืมโพลงในความมืด ทั้งเจ็บแผลทั้งเจ็บใจที่ไม่มีใครเหลียวแลสนใจใยดี
คุณลุงครับผมปวดหัว ปวดคอ ปวดใจจนนอนไม่หลับ
ผมนอนคิดถึงชีวิตของตัวเองที่ผ่านมามันเลวเหลือเกิน
เพราะคบแต่เพื่อนกินที่คอยเอาอกเอาใจ พาไปยุ่งแต่ในสิ่งไม่ดี
เพื่อหลอกกินเงินผมไปวันๆ ให้ผมมัวเมาแต่กับอบายมุขจนเงยหัวไม่ขึ้น พอผมประสบอุบัติเหตุไม่เห็นหัวเพื่อนเลยสักคนเดียว
ผมอยากตายให้พ้นๆไปจากโลกนี้ จะได้พ้นทุกข์เสียที
ทำไมอยากคิดสั้นละหลานชาย
ยังหนุ่มยังแน่นอยู่แท้ๆ อย่าเพิ่งคิดสั้นเลยนะ
บางครั้งสุขก็กลายเป็นทุกข์ในเวลาต่อมา
และบางครั้งทุกข์ในวันนี้ก็อาจเป็นสุขในวันหน้าก็ได้
ไม่สำคัญว่าอดีตเราเคยใช้ชีวิตมาอย่างไร
แต่สำคัญว่าเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไรในอนาคตมากกว่า
เพราะอดีตจบไปแล้วแก้ไขอะไรไม่ได้
แต่อนาคตนั้นยังมีอยู่ตราบเท่าที่ลมหายใจเรายังไม่หมดสิ้นไป
ไม่มีใครไม่เคยทำความผิด เพราะเราเกิดมาพร้อมกับโง่ ความดื้อ ความไม่รู้
ต้องอาศัยพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ เพื่อนฝูงคอยแนะนำถึงจะเข้าใจเรื่องต่างๆได้
ธรรมชาติเป็นครูที่มักจะลงโทษเราก่อนแล้วค่อยสอนเราทีหลัง
กว่าจะรู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก อะไรดีอะไรชั่ว อะไรควรอะไรไม่ควร
ก็อาจโดนลงโทษ ถูกเฆี่ยนถูกตี เจ็บปวดปางตายก่อนแล้วก็ได้
อย่าตระหนกตกใจกับการกระทำของตนเองมากเกินไป
เพราะชีวิตของเรานั้น คือการลองผิดลองถูก
ถูกก็ทำต่อไปให้ดียิ่งขึ้น ผิดก็แก้ไขตัวเองให้ได้
ยิ่งรู้ว่าสิ่งใดไม่ดีและเข็ดหลาบจากผลของมันอย่างแจ่มแจ้งแล้ว
เราก็จะไม่ทำมันอีกตลอดชีวิตแม้จะมีโอกาสทำอีกกี่หนก็ตาม
ถ้าเราคิดได้และปรับตัวปรับใจเสียใหม่
ถึงจะเลวแค่ไหน ก็ยังมีโอกาสเป็นคนดีได้เสมอ
แม้แต่องคุลีมานที่ฆ่าคนตายนับพัน
ยังกลับตัวเป็นคนดีได้ในที่สุด
อย่าปล่อยชีวิตให้จมกับอดีตมันไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นมานะ
เราจะก้าวไปข้างหน้าได้อย่างไร
ถ้าเท้าข้างหนึ่งของเรา
ถูกโซ่ตรวนแห่งอดีตที่แก้ไขไม่ได้ตรึงไว้อย่างแน่นหนา
ดูอย่างท้องฟ้าคืนนี้ซิ ในเวลาที่ท้องฟ้าเป็นสีดำมืดมิดที่สุด
แต่กลับมีดวงดาวนับล้านดวง ทอแสงส่องประกายเจิตจ้าอยู่เต็มท้องฟ้า
ใต้แสงดาวเต็มเปี่ยมด้วยความสุขและความหวัง
เหมือนเตือนเราว่าชีวิตในยามที่มืดมนไร้หนทาง
ดาวแห่งความหวังในใจจะกลับสุกสกาวสว่างไสวมากที่สุด
จะเสียอะไรก็ อย่าสูญเสียความหวังในชีวิตไปนะหลาน
จงมี"ศรัทธาในความหวัง"แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่ในชีวิตก็ตาม
คนที่ไม่มีความหวัง ไม่มีความฝัน ไม่มีอนาคต ไม่ทำอะไรสักอย่าง
ก็เหมือนคนที่ตายไปแล้ว
เพราะอยู่ไปวันๆอย่างไร้คุณค่าต่อตัวเองและผู้อื่น เสียชาติเกิดเปล่าๆ
ขอให้คิดไปว่าอุบัติเหตุครั้งนี้ หลานคนเก่าได้ตายไปแล้วพร้อมกับซากรถ
มีแต่หลานคนใหม่ที่เป็นคนดี เข้มแข็ง ต่อสู้ชีวิตข้างหน้าอย่างไม่ย้อท้อนะ
ลุงขอเป็นกำลังให้หลานอีกแรงนึงนะ" ลุงพูดพร้อมกับยิ้มด้วยความเมตตา
"ขอบคุณครับคุณลุง ผมจะไม่ยอมท้อ สมชายคนเก่าตายไปแล้ว
มีแต่สมชายคนนี้ที่ตอนนี้รู้ผิดชอบชั่วดี แล้วครับคุณลุง"
สมชายพูดตอบคุณลุงอย่างมั่นใจ สักครู่ก็เผลอหลับไปอย่างง่ายดาย
วันรุ่งขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ พยาบาลมาพาตัวสมชายไปพบคุณหมอ
เพราะครบกำหนดเอ็กซเรย์ตรวจกระดูกว่าติดสนิทดีหรือยัง
พอสายๆเขานั่งรถเข็นกลับมาที่เตียงเก่ามองไปที่เตียง
แต่ไม่พบคุณลุงอยู่ สมชายประหลาดใจจึงถามพยาบาลขึ้นว่า
คุณลุงไปไหนแล้วหรือครับ? สมชายพูดขึ้นด้วยความกังวลใจ
"อ๋อ คุณลุงแกกลับไปแล้วค่ะ
เผอิญลูกแกเพิ่งมารับกลับไปบ้านต่างจังหวัดเมื่อตะกี้นี้เองค่ะ"
พยาบาลสาวสวยตอบ
น่าเสียดายนะครับ เมื่อคืนแกยังเล่าเลยว่าเห็นท้องฟ้าเมื่อคืน
มีดาวระยิบระยับเต็มไปหมด แถมกลางวันก็มีสวนดอกไม้งดงาม
ฟังแกเล่าแล้วผมเคลิ้มไปเลยนะครับสมชายพูดไปก็ยิ้มไปอย่างอารมณ์ดี
"คุณลุงแกตาบอดค่ะ แกจะมองเห็นแสงดาวระยิบระยับได้อย่างไรค่ะ
หน้าต่างนี้ก็ติดกับอีกอาคารหนึ่ง ข้างนอกมองไม่เห็นอะไรหรอกค่ะ
คุณลุงคงจะชวนคุยเพื่อไม่ให้คุณเบื่อกระมังค่ะ?"
คุณลุงแกตาบอดจริงๆหรือครับ?
สมชายนั้งนิ่งทบทวนเรื่องต่างๆที่ได้คุยกับคุณลุง แล้วก็คิดในใจว่า
คุณลุงเป็นแค่คนเพิ่งรู้จักกับเราแท้ๆ แต่ก็ยังมีน้ำใจต่อเรา
ด้วยการเล่าเรื่องนอกหน้าต่างให้เราฟังจนเราคลายความทุกข์ใจ
ทำให้เรามีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป ไม่คิดสั้นอีก
หรือว่าในจิตใจของคุณลุงอาจจะมองเห็นสิ่งสวยงามเหนือธรรมชาติ
ที่ดวงตาของคนดีๆอย่างเรามองไม่เห็น ก็อาจเป็นไปได้
ใต้แสงดาวของคุณลุงมันช่างอบอุ่นและเต็มไปด้วยความหวังดีต่อทุกๆคน
แม้จะอยู่ในโลกมืดแต่คุณลุงมีจิตใจที่สว่างไสวงดงามกว่าคนตาดีๆอย่างพวกเรา
คุณลุงเป็นคนตาบอดแท้ๆ แต่กลับทำให้ผมได้พบแสงสว่างในชีวิตอีกครั้งหนึ่ง
ต่อไปนี้ผมตั้งใจแล้วว่าผมจะขอเป็นสมชายคนใหม่
จะแก้ไขปรับปรุงตัวเองให้ดีกว่าเดิม
จะกลับไปเรียนหนังสือให้จบ
แล้วก็จะตั้งใจทำมาหากินอย่างสุจริต
ใช้ชีวิตให้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นบ้าง
เพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจของคุณลุง
ผมรู้แล้วการช่วยเหลือคนอื่นในเวลาที่เขาท้อแท้นั้นสำคัญแค่ไหน
ผมยังไม่รู้เลยว่าถ้าผมไม่ได้เจอคุณลุงชีวิตผมจะต้องมืดมนไปอีกนานแค่ไหน
คุณลุงจะเป็นแสงดาวในดวงใจของผมตลอดไป
ผมจะไม่ลืมพระคุณของคุณลุงตราบจนลมหายใจสุดท้ายของผมเลย
ขอบคุณคุณลุงมากๆครับ ^^ "
ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและแนะนำติชม
ขอบคุณเพื่อนๆประจำบล็อกทุกๆคนที่ยังไม่ลืมกัน
ขอบคุณหัวข้อดีๆจากน้องเป็ดสวรรค์ ครั้งนี้
ขอบคุณที่โลกนี้ยังมีแสงดาวแม้ในคืนที่มืดมิด
ขอบคุณทุกๆชีวิตที่ยังมีความหวังดีให้กันและกัน
Create Date : 08 พฤษภาคม 2556 |
|
90 comments |
Last Update : 16 พฤษภาคม 2556 21:59:30 น. |
Counter : 3146 Pageviews. |
|
|
|