หลังจากวันแรกผ่านไปด้วยวันแห่งเพลงอินดี้ ป๊อบ และ อิเล็คโทรนิด tUnE-yArDs / Caribou /

Belle & Sebastian วันที่สองกก็มาถึง วันนี้ ไลน์-อัพ ที่เหลือเป็นร็อค/น๊อยส์ แทบทั้งสิ้น 

     ประเดิมวงแรกด้วย Real Estate (ไม่เกี่ยวกับบริษัทอสังหาฯใด ๆ) เป็นวงส่งตรงมาจาก Brooklyn

มีแฟนคลับในบ้านเราพอสมควร ใครที่ชอบฟังเพลงแนว dream pop (น่าจะเรียก shoegazer ก็ได้มั้งนะ) 

ต้องไม่พลาดวงนี้ แหละเหมือนฉายหนังซ้ำ ประโยคเมื่อวานที่ Stuart พูดถึงสถานที่จัดงานก็วนกลับมาตกที่ 

Real Estate อีกรอบ เล่นคอน ฯ ในห้าง บ้านพี่อ่ะแปลก แต่เมืองไทย ไม่แปลกนะ 555+

     ไม่ได้ฟังวง Real Estate อะไรนี่จริงจังเลย เคยได้ฟังผ่าน ๆ จาก Youtube เท่านั้น แต่การแสดง

บนเวทีเท่าที่ดูเขาก็น่ารักคุยน้อยอีกแล้ว แต่ก็ดูเป็นกันเองดีนะ ถ้าทาง Hostess club ไม่พามา คิดว่า

Have you heard ? น่าจะพามาแน่ ๆ เพราะเป็นวงที่ทาง HYH ค่อนข้างโปรดปราณ มีขำๆ ก็ตอนพูด

เรื่องฮอลล์ที่จัดการหน่ะแหล่ะ 

ภาพบรรยากาศเล็ก ๆ ของ Real Estate

     จบจากดรีมป๊อบ ลอย ๆ หวาน ๆ ก็มาเปลี่ยนอารมณ์ไปกับไซคี (Psychedelic) หน้าใหม่เอี่ยมอ่อง

แต่เวลาฟังแล้วเหมือนพาเราเข้าไปอยู่ในประมาณยุค 1960-1970 และเราก็เคยฟังเขากันแค่ผ่านมา

และผ่านไป แว๊บ ๆ ตาม Youtube (แหม ๆ ก็วงหน้าใหม่มันออกมาเยอะ พี่ไปตามฟังไม่ไหวอ่ะค่าา)

แต่วงนี้ออกมาแค่อัลบั้มเดียวมีแค่ สัก 10 เพลงแต่ต้องมาเล่นในเวลา 1 ชั่วโมง 30 นาที และเขาทำได้!!

     และวงนี้ที่รอคอยก็มาถึงงงง The Thurston Moore Band งานนี้อุตส่าห์เตรียมแผ่นเสียงชุดแรก psychichearts

กะ แผ่น Thirteen ghost งาน side project ทีทำกับ Derek Bailey มากะขอลายเซ็นต์เลยฮัพพ หลังจากเมื่อ 17 ปีก่อน

 เคยมาเมืองไทยกับนาม Sonic Youth ไม่ได้ดู.....ตอนนั้นยังเป็นฟังห่าเหยยย อะไรก็ไม่รู้อยู่เลย แต่เสียดายว่าตอนนี้ 

Kim Gordon ไม่ได้มาด้วย Kim เป็นมือเบสที่โคตรเท่!!! ผู้หญิงเล่นเบสนี่ เราว่าแม่งเท่ดีนะปัจจุบัน แต่ Kim ไม่ได้มี

ส่วนเกี่ยวข้องกับวงนี้แล้ว เธอประกาศลาออกทุก ๆ สถานะที่เคยมีส่วนร่วมกับ Thurston ลาออกจากการเป็น เพื่อนร่วมวง

ภรรยาและยอมอับเปหิตัวเองออกจากเป็นคู่ชีวิตจาก Thurston หลังจากรู้ว่า Thurston มีผู้หญิงอื่น !!! แต่มือเบส

ที่มาแทนก็เท่ไม่แพ้กัน คือ เจ้ Debbie จาก MBV. 

    หวังจากวงก่อนหน้าเคลียร์พื้นที่เพียงไม่นาน Thurston และคณะก็ขึ้นมาจัดเตรียม อุปกรณ์ และเซ็ทเครื่อง

ตามอัธยาศัยและตรงเวลาแป๊ะ (ขอ  ปรบมือให้) Track แรกขึ้นมาน้ำตาจะไหลฝันเป็นจริงยิ่งกว่าดูรายการ

พี่ต๋อย ไตรภพ แถมได้มุมดีหน่อยถึงห่างจาก Thurston ไปนิ๊ดด แต่ก็ติดหน้าเวทีไปทางฝั่ง James Sedwards

ซึ่งเป็นมุมที่เรามักไปปักหลักตลอด 

     ถึงวัยจะล่วงเลย 50 ไปแล้ว แต่ความเท่และความเก๋าไม่ได้จางหายไป เรารู้สึกกว่ามีมากกว่าตอนหนุ่ม ๆ 

เสียด้วยซ้ำ เลยนึกถึงประโยคคลาสสิคประโยคนี้ "Young at Heart" ของพวกนี้มันอยู่ที่ใจจริง ๆ นะ 

มีอังกอร์ 2 เพลงจ้าและก็ถึงเวลา ล่าลายเซ็นต์แล้ว เรากับเพื่อนแหกปากตะโกนขอลายเซ็นต์ อุตส่าห์กระโดด

ข้ามรั้วไปหน้าเวที แต่พี่ ๆ ไม่สนใจเลย มองด้วยสายตาอะไรของอึงงง... ปิ๊กกีตาร์ก็ไม่ได้ ตะครุบไม่ทันเค้าาา

แต่ไม่ละความพยายาม ออกไปรอข้างนอก หน้าห้อง Backstage หวังว่ายังงั้ย ยังไงก็ต้องออกประตูนี้แน่ ๆ 

และมีเด็กมาเล ฯ 3-4 คน มารอด้วยเหมือนกัน เพราะคิดว่าพวกเฮีย ๆ ต้องออกทางนี้ชัวร์ป๊าบ สุดท้ายแล้วก็สำเร็จ 

ได้แห้วกระป๋องมารับทานแทนลายเซ็นต์ เพราะในห้อง Backstage มันทะลุลานจอดรถได้โดยตรง แป่วววววว 

สรุปที่ไปดูมา

    ที่สุดของงานก็คือ Thurston #บิดาทุกสถาบันน้อยซ์ เหมือนได้กินโก๋แก่แบบเต็มๆถุง 

ส่วนทีมจัดงานสุดยอดจริงๆ ฮะ เรื่องตรงเวลา / สถานที่ก็แสนสะดวก / ไลน์อัพของแต่ละวันแบ่งได้ลงตัว แต่ว่า

เสียดายวันแรก ถ้าวงปิดท้ายปิด Caribou จะรู้สึกฟินกว่านี้นะ เพราะ Caribou มันตื๊ด ๆ ดิ้น ๆ น่าจะเป็นโชว์ปิดที่โอเค

แต่มาตายตอนจบเรื่องทางออก คนเป็นพันมี ลิฟท์อยู่ 3-4 ตัว และออกได้ตรงสุดแค่ลาดจอดรถ ไม่ยอมเปิดชั้น G

ต้องเดินเพื่อไปออกทางอิเซตันซึ่งเป็นคนละฝั่งก็ห้างเซน แต่โดยรวมแล้วระดับดีเลย งานดี ๆ แบบนี้อย่าปล่อย

ให้มีแค่ปีเดียวนะจ๊ะ

ปล. มีถ่ายวีดีโอไว้ด้วย  เลื่อนไปด้านล่างเลย

setting

Please welcome!!! The Thurston Moore Band!!!!

พี่เจมส์ โซโล่.........

วีดีโออันนี้ เด็กน้อยซ์เขากำลังคุยกัน 

กราบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ