Group Blog All Blog
|
"รัก ด้วยสมอง หรือ รักด้วยอารมณ์" เจอกับตัวเองมาแล้วเจ้าค่ะ...เคยเป็นคนที่คิดและทำทุกอย่างไม่เคยฟังใครเลย...คิดว่าตัวเอง "เก่ง" และ "แกร่ง" พอที่จะต่อสู้ในโลกที่แสนจะกว้างใหญ่นี้ได้โดยไม่แคร์ใคร...แต่แล้ว ก็ไม่เคยสมหวังในชีวิตเลยสักครั้ง เจอแต่ความผิดหวัง...และทรมาน...แอบเจ็บปวดอยู่คนเดียว...เลยมานั่งคิดว่า เป็นเพราะการกระทำของเราเองหรือเปล่าหนอ...ที่ทำให้เราเป็นอย่างนี้ เวลาผ่านไปเนิ่นนานหลายปี...สิ่งที่คิด หรือสิ่งที่ทำก็ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวตลอดเวลาว่า เราเองนั่นแหล่ะเป็นคนไม่ดี เราถึงไม่ผิดหวังอยู่เสมอ...ตอกย้ำความรู้สึกตัวเองตลอดเวลา จนฝังแน่นเป็นแกนอยู่กลางหัวใจ จนไม่สามารถเยียวยาได้เลย... ละแล้ววันหนึ่ง ได้เจอ "ใครบางคน" เข้ามาในเส้นทางของชีวิตที่อับเฉา เหี่ยวแห้งใกล้จะโรยรา เพราะอ่อนแรง...เขาเข้ามาจุดประกายความฝัน และความหวังอีกครั้ง...ทำให้ชีวิตนั้นดูมีคุณค่าขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ความหวังครั้งใหม่เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ในหัวใจดวงที่มีแผลปรุปะเต็มไปหมด แต่ก็ยังมีแรงที่จะหวัง...และก้าวเดินต่อไป...โดยไม่รู้ตัว วันหนึ่งได้บอกกับตัวเองว่านี่มันคือ "ความรัก" ที่เราเฝ้าโหยหามานานแสนนาน แล้วใช่หรือเปล่าหนอ? คำตอบนี้ยังไม่มีความกระจ่างสักเท่าใด...ดอกไม้เริ่มบานอยู่ในหัวใจ และเริ่มผลิดอกออกผลไปตามกาลเวลาที่สมควรจะเป็น...คอยแต่จะหาเวลาที่จะบอกกับเขาคนนั้นเข้าสักวันว่า "รัก" นะ... แต่ไม่น่าเชื่อแผลที่อยู่ในใจมาตลอดได้เผาผลาญความหวังทั้งหมด...พังทลายลงในพริบตา...ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงกาล หรือว่าความโง่เขลาเบาปัญญาของเรากันแน่ที่ทำให้เป็นเช่นนั้น...แต่ที่แน่ๆ เราเป็นคนทำให้มันพังลงกับมือของเราเอง เราใช้ "อารมณ์" ตัดสินทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น โดยไม่ได้สักถามอะไรจากเขาคนนั้นเลย...เราเดินออกมาจากทางของเขาคนนั้นอย่างเงียบๆ แล้วก็คิดเอาเองว่าสิ่งที่เราเห็นนั้นคือสิ่งที่เขาเป็น.... ถ้าเราใช้ "สมอง" สักนิด คิดสักหน่อย แล้วค่อยๆ หาเหตุผลว่าสิ่งที่เกิดขึ้น...มันต้องมีสาเหตุ และก็ถามเขาสักนิดว่าทำไม? เราคงจะได้ความกระจ่างสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งมวล ***สายไปเสียแล้วสำหรับการคิดได้ในครั้งนี้ เราใช้ "อารมณ์" ตัดสินทุกสิ่งทุกอย่าง ก่อนที่จะใช้ "สมอง" ไตร่ตรองถึงต้นเหตุ หรือ สาเหตุ ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น...ทำให้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ก่อร่างสร้างตัว เป็นรูปธรรม ได้สลายกลายเป็น ผงธุลีที่ปนเปื้อนอยู่บนปฏพี โดยไม่สามารถจะนำมาปั้นให้เป็นรูปเป็นร่างได้อีกต่อไป... อยากจะเตือน เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกท่าน ที่เริ่มจะมี "ความรัก" หรือ มีอยู่แล้วเริ่มจืดจางไปบ้าง...ลองไตร่ตรองดูว่า การกระทำทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นต้องมีสาเหตุทั้งสิ้น แต่จะเกิดจากตัวเราหรือว่าคนอื่นทำให้เกิดนั้น...ก็ต้องใช้สมองในการพิจารณาไตร่ตรองให้ดีกันอีกครั้ง...เพราะว่าบางครั้งสิ่งที่เราเห็น มันไม่ใช่สิ่งที่เป็นทั้งหมดทั้งสิ้น... การใช้ "สมอง" กับความรัก คงจะดีกว่าใช้ "อารมณ์" ในการตัดสิน นะเจ้าค่ะ คอยตรึกตรองหาเหตุให้เป็นผล ประคองคู่กันไปไม่อับจน เพราะสับสนไม่สร้างจึงร้างรา เหตุที่เกิดขึ้นนั้นล้วนเราสร้าง มาร่วมหาทางแก้กันเถิดหนา ปัญหาที่มีนั้นล้วนไม่นำพา ร่วมกันเดินไปข้างหน้าอย่าท้อใจ เกิดอะไรขึ้นก็อย่าหวั่นวิตก เข้ามาถกกันใหม่ร่วมแก้ไข ฉันรักเธอ เธอรักฉัน ทางยาวไกล ไม่มีใครผิดถูกต้องช่วยกัน เว้นเสียแต่เธอนั้นไม่อยากอยู่ ไม่เคียงคู่ร้อยเรียงร่วมสร้างสรรค์ ก็บอกกันมาอย่าเก็บคำจำนรรค์ ทำให้ฉันร้าวรอนแสนอ่อนใจ.... ใจเย็นๆนะคะ......
( ^______________ ^ ) รู้เท่าไม่ถึงการณ์.....เขียนแบบนี้มั๊ง แล้วก็รูปในกล่อง comment ดูไม่ได้ค่ะ โดย: Nankipooh IP: 203.107.219.234 วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:15:35:28 น.
คือว่า อยากจะตอบว่า ขอใช้ทั้ง สมอง และอารมณ์ ไปพร้อมๆกันอะคะ ดีมั๊ยคะ จะได้สมดุลงัย
ไม่มากไป ไม่น้อยไป เหมือนชงกาแฟอ่ะคะ ถ้ากลมกล่อมพอดี ก็จะได้ทานกาแฟที่อร่อยจริงมั๊ยคะ เอ่อ เพิ่งเป็นสมาชิกใหม่ ขอแอด Aedjung ใน friend's blog ได้ป่าวคะ โดย: เด็กเอก Eng วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:15:43:33 น.
ขอบคุณเจ้าค่ะคุณ Nabkipooh สำหรับกำลังใจนะเจ้าค่ะ
โดย: Aedjung IP: 203.144.196.10 วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:17:12:56 น.
ขอบคุณเจ้าค่ะ คุณเด็กเอก Eng ยินดีที่ได้รู้จักเจ้าค่ะ...ได้เจ้าคะ Addได้เลยชอบเจ้าค่ะ เพื่อนเยอะดีๆๆ
โดย: Aedjung IP: 203.144.196.10 วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:17:14:32 น.
แล้ว จาว่าไงกะ ต้นเฟริน์ นะ แสดงว่า เค้า ใช้ความรู้สึก ความจริงใจ ไม่ได้ใช้สมองนะสิ
โดย: จริงหรือ IP: 124.120.212.58 วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:19:38:46 น.
ปลาขอเป็นกำลังใจให้พี่อี๊ดนะค่ะ ในมุมมองของปลา ปลามองว่าความรักสามารถเกิดได้ทุกที่ ทุกเวลา แต่เราก็ไปคาดหวัดแต่สิ่งดีดี ประมาณว่าให้เผื่อใจไว้บ้าง ถ้าเกิดเหตุการณ์อะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้นเราจะได้เผื่อใจไว้เจ็บ และก็จะนึกถึงเสมอว่าไม่มีใครจะมารักเราเท่าพ่อกับแม่ของเราหรอก พี่อี๊ดต้องสู้..สู้..นะค่ะ ปลาเชื่อว่าสักวันจะได้เจอกับคำว่ารักแท้
โดย: เด็กชายอลีฟ วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:17:39:13 น.
พี่อี๊ดคะ... นกห่างหายไปนาน เนื่องมาจากงานยุ่งมากมายจนหัวฟูค่ะ เพิ่งมีเวลาได้หายใจบ้าง เลยมาเยี่ยมพี่สาวนะคะ สบายดีนะคะ พี่อี๊ด โดย: Nok_Noah วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:11:56:24 น.
|
Aedjung
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ทิ้งสิ่งที่ไม่ชอบทีละอย่าง และเราจะเจอสิ่งที่ชอบ ในที่สุด Friends Blog
|
อยากบอกว่า รักเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนเลยเจ้าค่ะ...