~* TRIP NO. 10/2010 *~  
GIANYAR : Barong & Keris Dance @ Batubulan - Pura Goa Gajah (Elephant Cave)
– Pura Gunung Kawi  –  Rice Terrace @ Tegallalang
BANGLI : Kintamani (Views of Gunug Batur & Lake Batur) -
KARANGASEM : Pura Tirta Empul (Holy Water Temple) -
GIANYAR (Ubud) : Pura Sarawati – Ubud Market – Ubud Palace
– River View Restaurant - Padma Accommodation
.
.
.

เช้านี้ตื่นมา
รีบแพ็คกระเป๋าเตรียมตัวย้ายไปที่พักใหม่ บน Jl. Kajeng
ระหว่างรออาหารเช้า เลยเพิ่งรู้ว่าที่ Yulia Village Inn มีเน็ทให้เล่นฟรีด้วย

ระหว่างทานอาหารเช้า ... รถที่ติดต่อไว้เมื่อวาน ก็มารับค่ะ
แต่ไม่ใช่คนที่เราคุยด้วยเมื่อวาน !!

คนที่เราคุยไว้ด้วยชื่อ Dewa แต่คนนี้เป็นเพื่อนเขาชื่อ Kacha
เขาบอกว่า Dewa ไม่ว่าง เลยส่งเขามาแทน

แผนการเดินทาง ... เลยต้องปรับเปลี่ยนอีกครั้ง
เพราะเมื่อวานคุยกับ Dewa ไว้ว่า จะไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของ Ubud
แถวๆ Bedugal

แต่ Kacha บอกว่าวันนี้อากาศดี เลยจะพาไปดูภูเขาไฟก่อน
เป็นเส้นทาง ทางฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของ Ubud

สลับวันของแผนการเดินทาง โอเคไม่ว่ากัน
แต่แอบเคือง ... Kacha ขอตัดโปรแกรมเที่ยวเราออกล่ะ

เรากะไปถึง Lake Batur ... จนถึง Pura Ulun Danu Batur
แต่ Kacha บอกว่าไกลมากเกินไป คงไปไม่ถึงที่นั่น

((แอบกางแผนที่ดูภายหลัง จาก Ubud ไป Lake Batur ระยะทาง 40 กม. เนี่ยนะ??))

ไหนจะขอตัดโปรแกรม Pura Gunung Kawi กับ Besakih ออกอีก
ด้วยเหตุผลว่า ที่วัด Gunung Kawi ซึ่งเป็นวัดอยู่บนเขา มีการแกะสลักหินภูเขา
ต้องเดินขึ้นเขาไปสูง ... ไม่เหมาะกับคนท้อง

ส่วน Besakih ... เขาให้เหตุผลว่า อยู่นอกเส้นทาง
แต่จะเพิ่ม Barong Dance ที่เราตั้งใจจะไปพรุ่งนี้ มาใส่ในวันนี้ให้แทน

เรางี้เริ่มแอบเซ็ง
แต่ทำไงได้ ... คิดแค่ว่า ได้แค่ไหนก็แค่นั้นละกัน

แวะเอากระเป๋าไปทิ้งไว้ที่ Padma Accommodation ก่อน
เพราะทางโน้นขอไว้ ว่าให้มาตอนเช้า ... สงสัยกลัวเราเบี้ยว เปลี่ยนใจไม่ไปพัก

ออกเดินทางกันสักที
ตอนแรกอยากเช่ารถขับเอง เพราะจะได้เที่ยวตามความต้องการตัวเองได้
พอเช่ารถพร้อมคนขับ (แต่รวมค่าน้ำมัน และค่าบริการขับรถแล้ว) ก็ต้องทำใจอ่ะนะ

แต่ก็ดีอย่าง ตรงที่เขาไม่พาเราแวะ shopping หรือออกนอกเส้นทางมากนัก
เพราะเคยอ่านไปเจอ comment ของฝรั่งคนนึง
การเช่ารถพร้อมคนขับแบบนี้
คนขับบางคน ก็คอยจะพาแวะไปในที่ๆไม่อยากไป หรือไม่ต้องการไปอยู่เรื่อย

 

 ~* Barong & Keris Dance @ BATUBULAN *~
นั่งรถมาจาก Ubud ประมาณ 30 นาทีได้
... ไม่ไกลมาก ...

เมื่อคืนนี้ เรากะจะดู Barong Dance ที่ Ubud Palace
แต่ Dewa แนะนำบอกว่า ที่ *Batubulan* ดีกว่า เพราะเป็นที่แรก
และเป็นต้นแบบ ของ Barong Dance ในบาหลี



สนนราคาค่าตั๋วเท่ากับที่ Ubud Palace คนละ Rp. 80,000.-
มีการแสดงทุกเช้า ตั้งแต่เวลา 0930 – 1030 น.
ใช้เวลานั่งชมประมาณ 1 ชม.

ซื้อตั๋วเสร็จ เขามีเอกสารแจกด้วย มีหลากหลายภาษาให้เลือก รวมถึงภาษาไทย
เป็นเรื่องราวของการแสดง เพื่อคนดูจะได้เข้าใจมากขึ้น



การแสดงที่เราได้ดูครั้งนี้ ...  ไม่ใช่เรื่องรามเกียรติ์ เหมือนที่อื่นๆ
แต่เป็นเรื่องของ “รังคา” ตัวแทนปีศาจชั่วร้าย

และ “บารอง” (สัตว์ในนิยายโบราณ) ที่มีลักษณะคล้ายสิงโตผสมกับมังกร
คือ ตัวแทนของความดี ในความเชื่อของชาวฮินดู



เริ่มจากดนตรีโหมโรง
ตอนแรกคิดว่าจะมีการแสดงรำเยอะหน่อย แต่ไม่เยอะอย่างที่คิด
มีบทพูด (ซึ่งฟังไม่รู้เรื่องอ่า) ซะเยอะเลยทีเดียว
^^"

การร่ายรำสไตล์บารอง ... ดูจะเน้นการใช้นิ้วมือ ขยับตามจังหวะดนตรี
และการถลึงตา กรอกลูกตาไป-มา





สารภาพว่า ดูไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกค่ะ
แต่ไหนๆมาแล้ว ก็อยากดูให้รู้ว่า ศิลปะการแสดงแบบพื้นเมืองของเขาเป็นยังไง

 

 ~* Pura Gao Gajah (Elephant Cave) *~
วัดถ้ำช้าง - ที่ได้รับการเสนอชื่อ เป็น 1 ในมรดกโลกของ UNESCO
(ระยะทางจาก Ubud ไป Goa Gajah ประมาณ 6 กม.)



การท่องเที่ยววัดฮินดู ในบาหลี
ส่วนมากแล้ว ถ้าใส่กางเกงขาสั้นจะต้องห่มทับด้วย”โสร่ง” และ"ผูกผ้าคาดเอว"

หากชอบนุ่งกางเกงขาสั้น มีผ้าโสร่งติดตัวไว้สักผืนก็ดีค่ะ
จะได้ไม่ต้องเสียค่าเช่าบ่อยๆ (บางแห่งก็ให้เป็นการบริจาคเงินเข้าวัด)

แต่ถ้าใช้บริการเช่ารถพร้อมคนขับ แบบดีหน่อย
คนขับรถบางคน เขาก็เตรียมให้ มีติดรถไว้เลย ... อำนวยความสะดวกให้มากขึ้น

แต่สำหรับเรา ... เราเลือกที่จะใส่”กางเกงขายาว”มาค่ะ
เพื่อตัดปัญหาทั้งหมด ... สะดวกดี
ที่นี่ จ่ายค่าเข้าคนละ Rp. 6,000 ก็ผ่านเข้าไปได้เลย



วัดแห่งนี้ เป็นวัดโบราณที่ถูกค้นพบโดยนักโบราณคดีชาวดัตซ์
โดดเด่นด้วยแผ่นหินแกะสลักหน้าปากทางเข้าถ้ำ

แต่ไม่ขอลงรูปนะคะ ... เพราะถ่ายมา ติดคนอื่นเต็มไปหมด
ส่วนด้านใน แวะเข้าไปได้แป๊บเดียว เพราะร้อนมาก เหมือนอบเซาว์น่าเลย
T^T





ด้านหน้าถ้ำ มีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ... มีน้ำไหลออกมาจากปากปล่อง
มีความเชื่อว่า ถ้าใครอยากมีลูก ต้องมาดื่มหรืออาบน้ำที่นี่
จะมีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง



 

 ~* Kintamani *~
-  Views of Gunung Batur และ Lake Batur -

จากวัดถ้ำช้าง ... ตอนแรก Kacha จะพาแวะชิมกาแฟ Bali Coffee
แต่เนื่องจากเราท้อง และต้องงดทานกาแฟ ก็เลยขอผ่าน
(มารู้ทีหลังว่าเขามีอย่างอื่นด้วย พวกโกโก้ก็มี ... แต่ยังไงก็มีคาเฟอีนปนอยู่ดี)

ประกอบกับเมฆฝนมาครึ้ม ... ฝนทำท่าจะตก
เลยรีบไปชมภูเขาไฟก่อนเลย เพราะถ้าฝนตกจะมองไม่เห็น



ใช้เวลานั่งรถอีกเกือบ 1 ชม. เพราะเป็นเส้นทางขึ้นเขา
จ่ายค่าผ่านทาง Batur Volcano Entrance ไป Rp. 10,000.-

ระหว่างทาง ทางด้านขวา ... จะมองเห็น Gunung Batur หรือ ภูเขาไฟบาตูร์
ที่มีความสูง 1412 เมตร และเป็นภูเขาไฟที่ยังไม่ดับค่ะ
!!!



Kacha บอกว่า เมื่อ 5 เดือนที่แล้ว ภูเขาไฟเพิ่งเกิดการปะทุขึ้น
แต่มีแต่ควัน ... ไม่มีลาวาไหลออกมา

เคียงข้างกับภูเขาไฟ
จะเป็น”ทะเลสาปบาตูร์ (Lake Batur)”
ทะเลสาปที่ใหญ่ที่สุดของบาหลี ... จากทั้งหมด 3 แห่งบนเกาะ

แต่บริเวณที่เราอยู่ คือ ภูเขาอีกลูก ... ในเขตของหมู่บ้าน”คินตามณี”
เราแวะมาที่นี่ เพื่อชมวิว และรับประทานอาหารกลางวันกันเท่านั้น

Kacha พาเรามาทานที่ “ร้าน Grand Puncak Sari”
เป็นอาหารบุฟเฟ่ต์ แบบพื้นเมือง
ซึ่งไม่อร่อยเลย ตามคำร่ำลือ  ... มากินบรรยากาศอย่างเดียวเท่านั้นจริงๆ



แล้ว ”ความสงสัย (วันแรก)”
เกี่ยวกับการแจ้งราคา ก็เริ่มต้นขึ้นค่ะ
(เดี๋ยวจะมาแฉให้ฟัง ... ว่าวันหลังๆเจออะไรอีก เกี่ยวกับบุฟเฟ่ต์ที่ประเทศนี้)

เราสอบถามราคาบุฟเฟ่ต์
พนักงานไม่ตอบเป็นคำพูด แต่เขียนลงในกระดาษให้ดู

เราก็ยังไม่เอะใจ ... แอบคิดเองว่า เขาต้องการความชัดเจน จะได้เข้าใจตรงกัน
เพราะเขียนแล้ว ชัดเจนกว่าการพูด ... อะไรทำนองนี้

เขาเขียนราคามาที่คนละ Rp. 95,000 (ประมาณ 343.- บาท) ไม่รวมเครื่องดื่ม
แอบคิดว่าแพงจัง ... เพราะเรามีข้อมูลคนที่เพิ่งมาเมื่อเดือนเมษายน 53
เขาจ่ายไปแค่ประมาณ Rp. 75,000 เอง

เราก็ไม่ว่าไร ... หมูเข้าอวยแล้วนิ คงไม่ที่อื่นไม่ได้

ทีนี้ ตอนลุกไปตักอาหารเดินกลับมาที่โต๊ะ
มีฝรั่ง 3 คน กำลังมานั่งโต๊ะข้างๆ ... แลัวพนักงาน ก็เขียนราคาลงในกระดาษให้
พ่อหมีเดินมาเห็นเข้าพอดี กลุ่มนี้เขาโดนไปคนละ Rp. 120,000 ค่ะ
!!!!!

พ่อหมีก็ถามเราใหญ่เลย ว่าทำไมเป็นแบบนี้
ทำไมเขาเสนอราคาให้ไม่เท่ากัน ... ทั้งๆที่เป็นอาหารบุฟเฟ่ต์เหมือนกัน

เริ่มเห็นแวว “ตุกติก-ชอบโกง” ของคนที่นี่ล่ะค่ะ
ไม่คิดว่าจะเจอ ... แม้แต่ในร้านอาหารใหญ่โต ระดับนี้

เริ่มคิดว่า ที่มีคนได้ราคาแค่ประมาณ Rp. 75,000 คงจะจริง
เพราะพี่แกเล่นมั่วแบบนี้นี่หว่า
!?!?

ไม่อยากโวยค่ะ ... เพราะยังไง เราก็ได้ราคาถูกกว่าฝรั่งกลุ่มนั้น
แต่แอบสงสารเขาอยู่นะ

นั่งชมวิวภูเขาไฟ และทะเลสาปเพลินๆดีกว่า
ด้านบนเขาอากาศเย็นสบายดี ผิดกับที่เดินเหงื่ออาบ ตอนอยู่วัดถ้ำช้างเลย

แต่ไม่ทันไร ... ฝนก็เทกระหน่ำลงมา จนมองไม่เห็นภูเขาไฟทั้งลูกเลย
(บอกตัวเองว่ายังดี ที่มาถึงเร็วหน่อย ... ไม่งั้นเศร้าเลย)
T^T

อิ่มแล้ว เช็คบิล ... เจอราคา tax มหาโหดอีกล่ะ
ที่นี่บวก tax ตั้ง 21% แน่ะ
- -*

รอให้ฝนซาสักพัก ... ก่อนจะออกเดินทางต่อ
นั่งรถต่ออีก 30 นาที

 

 ~* Pura Tirta Empul (Holy Water Temple) *~
วัดน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ -หรือ- Tampaksiring

จ่ายค่าเข้าไปคนละ Rp. 6,000
ถ้าดูแค่บ่อน้ำด้านนอก ... ก็ผ่านเข้าไปได้เลย

แต่ถ้าจะเข้าไปในบริเวณวัดด้านใน และไปชมตาน้ำ
ต้องนุ่งโสร่ง (สำหรับขาสั้น) และผูกผ้าคาดเอว
ถ้าใส่ขายาว ก็ผูกแต่ผ้าคาดเอวค่ะ


++ ตาน้ำ : ต้นกำเนิดของสายน้ำ ที่วัดน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ++

วัดน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ... มีน้ำผุดขึ้นมาจากใต้ดิน
ซึ่งชาวฮินดูเชื่อว่า พระอินทร์เป็นผู้ดลบันดาลให้เกิดน้ำพุ

ถ้าได้มาอาบน้ำที่นี่ จะเป็นสิริมงคล และขับไล่สิ่งเลวร้าย รวมถึงรักษาโรคต่างๆ
ก่อนการอาบน้ำ จะต้องทำพิธีบูชาเทพเจ้า ที่แท่นบูชาก่อน





น้ำที่นี่ ใสจริงๆค่ะ ... แต่ดูไม่สะอาดเท่าไหร่ มีเศษขยะลอยอยู่บ้าง
พ่อหมีเลยไม่ให้เราลองสัมผัสกับน้ำศักดิ์สิทธิ์เลย

จากนั้น ... เดินเข้าไปด้านในวัดต่อค่ะ
แต่ที่นี่ ถึงแม้จะนุ่งขายาว ก็ต้องผูกผ้าคาดเอว ตามธรรมเนียมของฮินดู

เล่นเอาเราขำกร๊ากกกกก
เพราะมีเรื่อง(เกือบ)คาดไม่ถึง ของพ่อหมีอ้วน
v
v


หูย .... เมียท้อง 4 เดือน ยังผูกเอวได้สบายๆเลย
แต่ทำไมปั๋วเรา ผูกเกือบไม่ได้ฟระเนี่ย
!?!?

รีบเดิน รีบออกค่ะ ... เพราะลมแรง ฟ้ามามืดเลยทีเดียว
แถวๆทางออกจากวัด จะมีร้านค้าขายของเยอะมาก ราคาไม่แพง
แต่เนื่องจากฝนทำท่าจะตก เลยไม่มีโอกาสได้แวะดูสักนิด



แต่ออกมาถึงแถวลานจอดรถได้ ... โดนรุมตื้อให้ซื้อของ
จนพ่อหมีเริ่มรำคาญค่ะ เพราะเล่นตื้อไม่เลิก

แล้วก็เริ่มบ่นๆ ว่าไม่อยากมาเที่ยวบาหลี เพราะแบบนี้
... เขาไม่ชอบค่ะ ...

 

 ~* Pura Gunung Kawi *~
ตอนแรกแอบงง !?!? กับชื่อวัด
เพราะ Kacha บอกว่าต้องเดินขึ้นบันไดไปสูงชัน ไม่เหมาะกับคนท้อง
และเขาจะไม่พาเราไป



ตอนหลัง ถึงมารู้ว่า ... ชื่อเดียวกัน แต่คนละวัด
วัดนี้ จะอยู่แถวๆ Tegallalang

จ่ายค่าเข้าไปคนละ Rp. 6,000 ... ไม่ต้องนุ่งโสร่งและผูกผ้าคาดเอว
มาถึงฝนกำลังตกเปาะแปะ ดีว่าพกร่มมาด้วย
(เช็คสภาพอากาศมาแล้ว เลยเตรียมตัวพร้อม)







ส่วนตัวแล้ว ... เราชอบวัดนี้ค่ะ
เพราะเงียบสงบ และดูร่มรื่นย์เอามากๆ

ได้แวะไปวัดฮินดูมาหลายที่ ... เท่าที่สังเกต คือ วัดจะต้องมีบ่อน้ำอยู่ใกล้ๆ
เพราะเขามีความเชื่อว่า น้ำคือแหล่งกำเนิดของชีวิต



แต่ที่วัดนี้ ... มีบ่อน้ำใหญ่มาก และเลี้ยงปลาสวยงาม
มีสัตว์เลี้ยงอื่นๆ อย่าง เก้ง/นก/ไก่ ... เลยทำให้วัดดูมีชีวิตชีวาต่างจากวัดอื่นๆ
แต่เงียบสงบ ... ไม่พลุกพล่านด้วยผู้คน

หรือเพราะสายฝนเย็นๆด้วย ก็ไม่รู้
เลยทำให้เรารู้สึกสดชื่น มากกว่าการเดินเที่ยวอาบเหงื่อแบบตอนเช้า



 

 ~* Rice Terrace @ TEGALLALANG *~
จุดชมวิวทุ่งนาขั้นบันไดค่ะ
(ที่นี่ มีร้านกาแฟบรรยากาศดี น่านั่งอยู่ร้านนึงด้วย)



ที่บาหลี  มีทุ่งนาขั้นบันไดแบบนี้เยอะมาก
สวยนะ ... แต่คนท้องถิ่นบอกว่า คนทำนาน่ะเหนื่อย
เพราะทุ่งนาแบบนี้ ไม่สามารถใช้อุปกรณ์เครื่องกลช่วยได้ ต้องใช้แรงงานคนเท่านั้น

ช่วงที่เราไป (กลางเดือนพฤษภา) ... ทุ่งนาเริ่มจะเป็นสีน้ำตาลแล้ว
เพราะข้าวออกรวงเต็มที่ รอการเก็บเกี่ยว



ซึ่งที่บาหลีนี่ ปลูกข้าวได้ตลอดทั้งปี
แต่ก็ยังต้องนำเข้า ข้าวจากประเทศไทยและเวียดนามค่ะ

ที่นี่ ... มีนักท่องเที่ยวแวะกันเยอะมาก
แล้วก็เช่นเคย โดนเด็กเดินตาม ตื้อจะขายของให้ได้
ตื้อหนัก กว่าที่วัดน้ำพุศักด์สิทธิ์อีกค่ะ (และโดนรุมมากกว่า 1 คน)

ตอนแรก บอกราคาโปสการ์ดมา  Rp. 30,000
เดินหนี เธอก็เดินตาม
แล้วบอกราคาลดลงเรื่อยๆ เป็น Rp. 20,000 ... เหลือ Rp. 10,000

จนพ่อหมีเริ่มหงุดหงิด
เพราะเรายกกล้องจะถ่ายรูป ก็ยังจะเข้ามาขวาง
เรียกว่า ไม่เกรงใจกันเลยทีเดียว
- -*

จากที่คิดจะช่วยอุดหนุน
(เพราะตั้งแต่ท้อง พ่อหมีจะใจดีกับเด็กๆมากเป็นพิเศษอยู่แล้ว)
เลยกลายเป็นว่า ... ไม่อยากให้กันเลยทีเดียว


.
.
.

1605 น. Kacha ก็พาเรากลับมาส่งที่ Ubud ค่ะ
ขอบอกว่า เร็วกว่าที่คิดไว้เยอะมาก
(ก็แหงล่ะ ... มาตัดโปรแกรมเราออกตั้งหลายที๋)