เจิมค่ะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลนะคะ

คุณหมอหนึ่งคะ อย่าเปลี่ยนสโลแกนเลยค่ะเพราะถ้าสวยแล้วไม่รวยด้วยเที่ยวแบบนี้ไม่ได้นะคะ นอกจากจะรับจ้างเที่ยวนะจ๊ะ ^__^
รูปนั้นหนึ่งหน้าบวมเพราะความสูงเหรอคะ คิดว่าช่วงนั้นอ้วนซะอีก 555 อ่านแล้วได้ประโยชน์มากมายค่ะ เป็น education blog ใช่ป่าวคะเนี่ย

ลืมไปแระ ว่าเป็นหมอ....

อ่านแล้วก็ได้ความรู้มากเลยค่ะคุณหนึ่ง เราเหมือนจะเริ่มๆกลัวที่สูงและที่แคบนะคะ อันนี้ไม่รู้เกี่ยวรึเปล่าคะเนี่ย อิอิ

จั่วหัวมาถ้าไม่มีวงเล็บนะ ว่าจะไม่แวะ เพราะตัวไม่สูง (ฮากริบ กันเลยทีเดียว)

มานั่งย้อนดูชื่อเมืองรอบนี้ที่ฟ้าไป มันเป็นบนพื้นที่ภูเขาเกือบหมดไม่รู้ว่ามันเป็นผลพลอยได้ก่อนเหินขึ้นหิมาลัยด้วยหรือปล่าว แฮ่

เคยหมกหมุ่นกับ alttitude sickness มาหนนึงตอนจะเดินขึ้นเขาสูงครั้งแรก แต่ก็ลืมๆมันไปหมดเพราะไม่มีอาการอะไรเกิดขึ้น(ฮา) นอกจากเหนื่อยง่ายนิดหน่อยต้องพักหายใจยาวววววว ก้าวเดินช้าๆ ยังกะไปจงกรมขึ้นภูเขา

เรื่องรังสี UV นี่ใช่เลยค่ะ ถ่ายรูปมา background สวยจับใจแต่หมู่เฮาดำเกรียมจริงไรจริง แถมหนาวๆแบบนี้น้ำไม่ค่อยจะจิบอีก หน้าแห้งมากพอรอยเริ่มมานี่เซ็งเลยนะ

ได้หลับมาอ่านเรื่องอาการของโรคนี้แล้ว ป้าดดดส์ ถึงกะตายทีเดียว เคยเห็นรีวิวของบางคนที่ไปที่สูงนี่มีพกออกซิเจนกระป๋องไปพ่นด้วยแหละ ดีใจนะที่ตัวเองไม่มีอาการที่ว่า)

ส่วน AMS นี่ยังดูเด็กๆ ดูปรับตัวได้ง่ายกว่า เดี๋ยวเดียวก็วิ่งปร๋อแล้ว
แต่ส่วนใหญ่ฟ้าเป็น PMS มากกว่า (เฮ้ย!! ไม่ใช่ละ)

ดีจังที่คุณหนึ่งเดินทางไปหลายที่แล้วรวบรวมมาเป็นกรณีศึกษาให้ดูงี้ สนุกกว่านั่งไล่อาการตามระดับสูงตามเนื้อหาอย่างเดียว คือมันเห็นภาพน่ะ

โหวต Education Blog ดีกว่า วิชาการเน้นๆ อิอิ

เที่ยว แล้ว มาเล่าสภาพท้องถิ่น กับการพบปัญหา
ต่าง ๆ แบบนี้ดีซิครับ

เป็นความรู้ จะเรียกว่า สารคดีท่องเที่ยว ยังได้เลย

ท่องเที่ยว บางที่ เราคิดว่าจะดี ราบรื่น กลับเจอปัญหา
ทำให้สนุก จด และจำไปอีกนาน..

อ่านท่องเที่ยว ดูอะไรสวย ไปหมดแม้กระทั่งที่นอน
ห้องแอร์ ผ้าปูตึงเปรี๊ยะ ดูบ่อยก็เบื่อครับ สู้ได้อ่่าน

แบบที่คุณหนึ่งเขียนเล่า ไม่เบื่อเลย

เขียนอีกนะครับ

เรื่องกลัวความสูงและที่แคบเราเพิ่งรู้สึกตัวว่าเป็นตอนที่เพิ่งคลอดลูกน่ะค่ะคุณหนึ่ง หรือเราจะเริ่มแก่แล้วหรือฮอโนมต่างๆก็ไม่รู้นะคะ

บล็อกใหม่กำลังออนไลน์ค่ะ อิอิ นั่งปั่นบล็อกเพิ่งเสร็จค่ะคุณหนึ่ง เพราะอัพทีก็ดองยาวเลยสักหนึ่งอาทิตย์ อิอิ

รองเจิมก็ได้ค่ะ :))


ขอบคุณคุณหนึ่งที่แวะไปชมโรงแรมในกทม. ด้วยกันนะคะ

โรงแรมนี้ต้องบอกว่ากาถูกทุกข้อจริงๆค่ะ สะดวก สบาย สวยด้วยนะคะ อยู่ใกล้แหล่งอาหารด้วยติดห้างแบบนี้ ทั้งกินทั้งช๊อปไปเลยค่ะ อิอิ

คุณหนึ่งก็เที่ยวเยอะนะคะ ปีนี้มีแพลนเที่ยวที่ใหนบ้างรึยังคะ?

เรากำลังเตรียมแพลนทริปอีสเตอร์และซัมเมอร์ตะลุยยุโรปเช่นทุกปีค่ะคุณหนึ่ง แหะๆ

ภาพสวยมากกกกกกกกกกกกก
และข้อมูลก็มีประโยชน์มากจริงๆ

ผมเคยไปภูเขาที่เมืองจีน สูง 5000 เมตร
คุณลุงคนนึงในกรุ๊ป
เดินไม่ได้เลยครับ
หายใจไม่ทัน
หน้าแกแดงมากจนน่ากลัวครับ

รู้ทันโรค อยู่ที่สูงให้สำรวมไว้เถิด ดีจริงๆ
น้องหนึ่งแขร์ประสบการณ์ได้ชัดเจน เห็นแจ้ง

ภาพประกอบยังแจ่มใจอีกด้วย รูปเขาสูงๆนี่มันสวยจริงๆนะคะ
อาศัยดูหน้าจอที่บ้านก็แฮ๊ปปี้ตาม ไม่เสี่ยงต่อ AMS อีกด้วย 555

พี่ว่าพี่เองเป็นกลุ่มเสี่ยงแน่นอนค่ะ แค่มานั่งหน้าจอเล่นบล็อกจนลืมกินข้าวเช้าก็ปวดหัวเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว
อยากไฝ่ฝันปีนเขาไปชมของจริงสวยๆนี่ คงฟิตตัวนานแล้ว

รึว่า จะเป็นเพียงฝันอย่างเดียว ฝันไม่เป็นจริง แง๊

ชอบนะบล็อกนี้ แต่โหวตกรุ๊ปไม่ถูกอ่ะ

สวัสดียามเช้าครับคุณหนึ่ง


ขอโหวตแบบลอกข้อสอบน้องฟ้าล่ะกันนะครับ 555

ตอนแรกกะว่าจะมาโหวตหมวดท่องเที่ยว อ่านๆ ไป ขอโหวตหมว่ดความรู้แล้วกันค่ะ สุดยอดมาก

เราเคยไปแต่จิ่วไจ้โกว ทางโน้นไกด์ก็เตือนด้วยความเป็นกังวลเหมือนกันค่ะเรื่องนี้ แต่เราและลูกทัวร์ที่สูงอายุทั้งกรุ๊ปไม่มีใครเป็นอะไรเลย ไกด์ยังชมว่าทุกคนสุขภาพแข็งแรงมากเลย

อ่านบล็อกนี้แล้วอยากไปเปรูค่ะ คุณหนึ่งเคยทำรีวิวยังคะ? จะได้ไปอ่าน

สวัสดีจ้าน้องหนึ่ง

โอ้โห โรคของคน(ขึ้น)ที่สูง

โรคนี้ชื่อไม่เพราะเลย อ.เต๊ะ ขอเปลียนให้ใหม่เป็น

โรค ตะกายดาว พราวฟ้าพาฝัน ก้แล้วกันน้า 555

สมัยก่อนนี่ อ.เต๊ะ ชอบดุหนังแนว พิชิตยอดเขาเอเวอร์เรส มาก มีอยู่เรื่องนึง นางเอกโดนหิมะถล่ม ตกไปอยู่ในถ้ำ ออกซิเจนก็ใกล้จะหมด น้ำก็จะท่วมอีก

ปกตินางเอกเค้าก็ปอดใหญ่ ตู้ม มาจาเล่ ตู้มอยู่แล้ว
ยิ่งโดนน้ำท่วมปอดบวมอีก โห ไม่อยากจะนึกเล้ย อิอิ

แล้วก้น้องฟ้าที่เค้าไม่เป็นไรเนี่ย
เค้าตัวเล็ก ปอดก็เล็กนะ อิอิ
เค้าไม่ต้องใช้ออกซิเจนมากหรอกจ้า แต่แกก้เบลอๆอยู่นะ

ขนาดนั่งคุย เรื่องทะลึ่งๆ มาบนรถกับหลวงพี่ เจ้าอาวาส ตั้ง6-7 ชม แกยังไม่รู้เรื่องเล้ย 555

แล้วก็โรค ตะกายดาว พราวฟ้าพาฝัน นี่ ชีวิตนี้ อ.เต๊ะ คงจะไม่มีโอกาสได้เป็นเด็ดขาด

เพราะ อ.เต๊ะ ชอบแต่ที่ต่ำเตี้ย พวกถ้ำ หุบเหว ที่มืดๆอับชื้น แสงสลัวๆ เพลงเบาๆ เย้ย มีเชื้อรา นี่ ชอบมาก 555

แล้วก้พอ อ.เต๊ะ เห็นรูปบนเขาที่เปรูนี่ ต๊กกะใจมากเลย
ไม่นึกว่าน้องหนึ่ง จะกล้าลักพาตัว ชาวอุรอส ชาวเผ่าเสื้อส้มแดง มาด้วยนะนี่ อ.เต๊ะ จำได้ไม่ผิดตัวแน่ อิอิ

โอ๊ยย ตายๆๆ น้องหนึ่งรีบพานางไปส่งที่เดิมเลยน้า เค้า อุตส่าห์อนุรักษ์เอาไว้ 555

พอกลับมาดูรูปหมู่ ชาวคณะที่ชอบปีนเขาแล้วนี่
อาการโรคนี่ ชัดเจนเลยจริงๆ ไม่ต้องถามเลยว่าดุออกมั้ย

หน้าบวมแก้มยุ้ย พุงป่องทุกคนเลยอะ อาการมันชัดๆอยู่แล้ว อิอิ

น่าจะเป็นอาการสะสมจากการปีนเขามาหลายลูก
โอ้ โรคนี้มันน่ากลัวอย่างนี้นี่เอง 555


แล้วก็ อ.เต๊ะ ปกติ อยู่ในรู เอ๊ย บนพื้นราบ
ตัวยังบวมเป่ง พุงกลม ขนาดนี้ ขืนไปเที่ยวที่สูงแบบนี้

สงสัยพุงต้องระเบิด แหงๆ แง้ๆๆๆ น่ากลัวอ่า
เก๊าไม่ไปดีฝ่า กลัวตัวบวม อิอิ

ไอ้บ้า อ.เต๊ะ ของเอ็งนะมันบวมตะกละ พุงยังกะชูชก
บวมตั้งแต่บนดินแล้ว มีหน้ามากลัวอีก เหลือเกินจริงๆ 555

ขอบคุณน้องหนึ่งสำหรับความรู้ใหม่จ้า อ่านแล้วสนุกดี
ชอบจ๊ะ

หวัดดีจ้า น้องหนึ่ง
ตามมาอ่านจากเฟส ตั้งแต่เมื่อวาน แล้วจ้า แต่ไม่ได้คอมเม้นท์อะไร
บล๊อกนี้ มีสาระ ให้ความรู้มากๆ เลย ไปเที่ยวที่สูงๆ จะได้เตรียมตัวได้ถูกต้อง
พี่เคยไปจุงเฟรา เมื่อเกือบ 10 ปีก่อน อากาศเบาบางมาก
เห็นหลายคนเป็นลม ต้องนอนห้องพยาบาล
ไกด์ที่ไปด้วย เค้าเตรียมออกซิเจนกระป๋องไป สูดคนละปึ๊ดสองปึ๊ด ก็ค่อยยังชั่วหน่อย

ตอนเช้า ในห้องอาหาร เค้าบอกให้ดื่มน้ำผลไม้เยอะ ๆ จะช่วยได้ เวลาขึ้นที่สูง ไม่รู้จริงป่าว
ถ้าให้ไปตอนนี้ คงไม่ไปแล้ว สภาพร่างกายไม่อำนวยจ้า

เชียงใหม่มีเว้นวรรคฝนตกไปสองสามวัน พอเสร็จ
ก็หนาวหนักกว่าเก่าเลยครับคุณหนึ่ง

นี่ใกล้จะเที่ยง
ผมยังไม่ได้ถอดเสื้อหนาวเลยนะครับ

อากาศเย็นมากครับ

ตั้งอกตั้งใจฟังเลคเชอร์มากค่ะ
เผื่อว่าวันนึงจะได้ไปสัมผัสอาการ เอ๊ย บรรยากาศบนที่สูงกะเค้ามั่ง
พูดถึงหนึ่งในอาการเริ่มแรกคือปวดหัวแล้วแอบสยอง ปรกติไม่มีใครเป็นอะไรพี่ก็มีโรคประจำตัวคือไมเกรนอยู่แล้ว น่ากัวๆ
หน้าอ้วนๆ ก็น่ารักดีนะ เก็บข้อมูลไว้เผื่อจะอยากอ้วนขึ้นมา จะได้รู้ว่าหน้าตาเราจะเป็นยังไงค่ะ


บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
AdrenalineRush Education Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

นอร์เวย์ก็สวยมากๆค่ะคุณหนึ่ง ยิ่งช่วงซัมเมอร์คงจะสวยมากๆค่ะ เรายังอยากไปขับรถเที่ยวเลยค่ะ แต่คงจะอีกสักหลายๆปีค่ะ ช่วงนี้ขอตะลุยยุโรปตอนกลางและทางใต้ก่อนค่ะ

ญี่ปุ่นนี่ยิ่งอยากไปสุดๆ คุณหนึ่งก็เซียนญี่ปุ่นด้วยนะคะ

เราอยากไปเหมือนกันแต่ก็นะ อยู่ไกล เวลาอยากไปก็เลือกไทยแลนด์ไว้ก่อนเสมอเลย อิอิ


แพลนอีสเตอร์ที่จะถึงอยากไปเที่ยวเมืองเก่าของโปแลนด์ เมืองที่เค้าบอกว่ายังคงเป็นแบบฉบับดั้งเดิมที่ไม่โดนระเบิดของนาซีบอมพ์ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 อยู่น่ะค่ะ เมืองสวยและเก่าถูกใจเราด้วยค่ะ ตอนนี้ยังไม่จองตั๋วแต่กำลังเล็งๆอยู่น่ะค่ะคุณหนึ่ง

ส่วนซัมเมอร์ที่จะถึงก็เล็งอิตาลีไว้นะคะ ถ้าไม่ผิดแผนซะก่อนค่ะ

สวัสดีอีกรอบค่ะคุณหนึ่ง

ไปอ่านบล็อกนั้นมาแล้วนะคะ อัพตอนใหม่ไปสะกิดเรียกหน่อยน้าา

เปรูน่าไปจริงๆ เลยแหละ ชอบๆ

สวัสดียามเช้าครับคุณหนึ่ง

กลัวความสูงแต่ก็พอไปเที่ยวภูเขา ขึ้นกระเช้าข้ามเกาะได้อยู่นะคะ สงสัยเป็นระดับอ่อน ๆ แต่ไม่ค่อยชอบขึ้นเขาเพราะรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก อึดอัดประมาณนี้ค่า ถ้าไปที่แรงกดอากาศต่ำ ๆ อาการจะมาแระ ดีนะที่ไม่ได้เป็นขั้นรุนแรง ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่า

สวัสดีตอนบ่ายๆค่ะคุณหมอคนสวย
จัดไปค่ะสำหรับบล็อกความรู้ดีดี
AdrenalineRush Education Blog ดู Blog

อ่านทุกตัว ไม่มีแอบหลับเลยค่ะหมอ

พี่ถอดใจแล้วจ้ะหนึ่ง คงไปเที่ยวที่สูงๆ ประมาณนี้ ไม่น่าจะได้ กลัวเรื่องความดันอากาศต่ำลง เที่ยวผ่านบล็อกแถวนี้ล่ะ ปลอดภัยที่สุด

เลห์ ลาดักต์ สวยมากกกกก

พี่ว่าถ้าฟิตร่างกายดีๆ ความฝันน้องหนึ่งอาจเป็นจริงก็ได้นะคะ
เอาแค่เบสแค้มป์ พี่ก็พอใจแล้ว
ฝรั่งเฒ่าๆ เห็นทำกันได้ก็หลายคน
ว่าไป ค่าใช้จ่ายต่อหัวนี่ไม่น้อยเลย

สวัสดียามเช้าครับคุณหนึ่ง


ตอนนี้เชียงใหม่หนาวมากๆๆๆๆๆครับ
เสื้อกันหนาวสองตัวเอาไม่ค่อยอยู่เลยล่ะครับ

มอร์นิ่งค่ะ
มาส่งกำลังใจก่อนเปลี่ยนบล็อกใหม่
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
AdrenalineRush Education Blog ดู Blog

เป็นความรู้ที่น่าสนใจดีค่ะ คนเดินทางบ่อย ๆ ควรอ่านอย่างตั้งใจเนาะ
ไม่รู้ว่าพี่เข้าข่ายนี้รึเปล่านะ กลับบ้านล่าสุด วันแรกทุกคนจะยิงคำถามมา
ที่พี่ว่าอ้วนขึ้น 555 ... พี่ก็เอิ่ม ใช่ค่ะ (แบบเศร้า ๆ) วันหลัง ๆ มา
น้องสาวพี่บอกว่า เธอบวม พองมากจริง ๆ วันแรก

เขียนเก่งมาก อ่านสนุกดีค่ะ ไม่หลับ ๆ :)

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
anigia Parenting Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
AdrenalineRush Diarist ดู Blog

ภาพสวยยยยยยยยยยยยมากค่าาาาคุณหนึ่ง
วันนี้ได้ความรู้เยอะเลย บุ๊งไม่ค่อยได้เที่ยวค่ะ
แต่เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้จะได้ไปขึ้นที่สูง อิอิ อ่านไว้ ๆ ๆ

เคยมีความรู้สึกเหมือนกันค่าคุณหนึ่งที่สวยและรวยมาก

หูอื้อ ตัวเบา หวิวๆ ด้วย แก้ทำการเคี้ยวๆหมากฝรั่งไว้ก่อน ก็ยังไม่หาย
แต่ก็หายไปเองสักพักคืออยู่นิ่งๆ ไม่ฝืนยังไม่เดินต่อนะคะ
และก็หายเองจริงๆ ด้วยค่า
น่าเป็นเคสศึกษามากสำหรับคนที่จะไปเที่ยวที่สูงๆ แบบนี้

สวัสดีอีกรอบค่า

เราเองเมื่อก่อนชอบกินเนื้อมากๆ ค่ะ แล้วก็แม่ขอให้เลิกกิน ปัจจุบันจะกินเวลาที่ต้องทำรีวิวหรือเกี่ยวกับงาน แต่เวลาปกติถ้าไปเที่ยวเองกินเองก็ไม่กินค่ะ แหะๆ

ทริปนอร์เวย์ขอให้คุณหนึ่งเจออากาศดีดีนะคะ เพราะบางทีช่วงซัมเมอร์บางคนบอกว่านอร์เวย์อากาศจะคล้ายสวิสฯ เอาแน่นอนไม่ได้บางทีสามฤดูในวันเดียวกันก็มีนะคะ เพราะทางโน้นเค้ามีภูเขาและทะเล ทะเลสาบด้วย ลุ้นๆ ขอให้เที่ยวให้สนุกค่ะ

ช่วงนี้เราก็ดูที่ที่จะไปเรื่อยๆค่ะ ยังไม่จองตั๋วอะไรทั้งนั้น คงอีกสักเดือนค่ะ

เวลาคนถามพี่ว่า ไปเที่ยวกันเองแค่ครอบครัวเหรอ สนุกเหรอ แค่ 4 คน พี่บอกว่า เนี่ยล่ะ พอแล้ว กลุ่มใหญ่ๆ มากคนก็มากความ แล้วพี่ก็นะ ช่างแวะ แวะไปซะหมด แวะปั๊มเข้าห้องน้ำก็บ่อยมากกกก เกรงใจเพื่อนร่วมทางเค้า ถ้าเป็นคนที่บ้านเราก็ง่ายหน่อย

ของหนึ่ง ก๊วนนี้ ก็คงเป็นก๊วนประจำไปไหนไปกัน รู้ใจกันแล้วมัง

ท่านขุนเป็นคนกลัวความสุงเช่นกัน โดยเฉพาะส้นสุงมากๆของผู้หญิงขอรับฮ่าๆ กลัวครัวกลัวความสุง เวลานั่งเครื่องบินยิ่งกลัวขอรับ ไต่เขา ขึ้นตึกสุงๆกลัวหมดขอรับ