|
|
 |
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
|
 |
8 พฤศจิกายน 2553
|
|
|
|
|
คุณ..รู้ (ลมหาย) ใจตัวเองหรือเปล่า..?
สวัสดีค่ะ
เมื่อวันวานเป็นวันอาทิตย์ อ่านหนังสือพิมพ์มติชนรายวันแล้ว พบข้อเขียนที่ดีมากข้อเขียนหนึ่ง
นั่นคือ คอลัมน์ จับจิตด้วยใจ เขียนโดย นพ.วิธาน ฐานะวุฑฒ์
จึงขออนุญาตคุณหมอ นำข้อเขียนดีๆ เช่นนี้มาเก็บไว้ที่บล็อกนี้ด้วยนะคะ และขอขอบพระคุณ คุณหมอ เป็นอย่างสูง มา ณ ที่นี้
(ไม่ใช่)เพียงแค่...
ลมหายใจออก(อีกต่อไป)
* โดย นพ. วิธาน ฐานะวุฑฒ์ *
ในทางวิทยาศาสตร์การแพทย์พื้นฐาน "ลมหายใจออก" คือ สภาวการณ์ที่ปอดถ่ายเทเอาก๊าซที่ไม่มีประโยชน์กับร่างกาย
คือคาร์บอนไดออกไซค์ ออกจากร่างกาย ผ่านการแลกเปลี่ยนในระดับถุงลมจิ๋วๆ มากมายในเนื้อปอด
แล้วขับออกจนถึงท่อลมในระดับใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนขับถ่ายออกจากร่างกายทางจมูกผ่านการหายใจ
โดยมีกลไกของกล้ามเนื้อต่างๆ ที่ช่วยในการหายใจ ตั้งแต่กระบังลม กล้ามเนื้อต่างๆ ที่ทรวงอก และกล้ามเนื้อระหว่างซี่โครง
ปอดฟอกเลือดโดยมีกลไกต่างๆ ที่นำเลือดส่วนอวัยวะภายในต่างๆ มาแล้ว ให้มาไหลเวียนที่ปอด
จากนั้นปอดก็จะส่งเลือดที่ฟอกคาร์บอนไดออกไซค์ออกไปแล้ว ส่งให้หัวใจ เพื่อสูบฉีดไปเลี้ยงทั่วร่างกาย
ในแง่นี้ "ลมหายใจออก" ของมนุษย์ จึงเต็มไปด้วยของเสียที่ร่างกายไม่ต้องการ
ทั้งหมดเป็นกลไกที่เป็นอัตโนมัติ
เกิดขึ้นได้โดยที่มนุษย์ไม่จำเป็นต้องใช้สมองไปคิด
แต่ควบคุมการทำงานโดยสมองขั้นต้น ที่เป็นสมองที่ควบคุมพื้นฐานของชีวิต ให้มีชีวิตอยู่ได้
นี่เป็นเรื่องราวในระดับแรก คือไม่คิดกับการหายใจเลย ไม่สนใจกับการหายใจเลย
ก็หายใจไปวันๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองหายใจอย่างไร สั้นหรือยาว ถอนหายใจบ่อยครั้งแค่ไหน
สิ่งที่ผมเรียนรู้เกี่ยวกับ "ลมหายใจออก" ในขั้นต่อมาก็คือ การกลับมารับรู้กับลมหายใจออก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาที่ทำเวิร์กช็อปเป็นกระบวนการเรียนรู้ การกลับมารับรู้ลมหายใจจะมีประโยชน์มาก
ที่จะช่วยทำให้ความคิดของเรานั้นช้าลง เป็นระเบียบมากขึ้น ไม่ปั่นป่วน ไม่ฟุ้งซ่าน
ในขั้นที่สองนี้ ผมเริ่มนำพาให้ผู้เข้าร่วม กลับมารับรู้ถึง "การถ่ายเทของเสีย" ของลมหายใจออกชัดเจนขึ้น
ผู้เข้าร่วมกิจกรรมหลายๆ ท่าน ก็เริ่มรู้สึกว่า เอ๊ะ ต้องกลับมาเรียนรู้วิธีการหายใจด้วยเหรอ ?
ทั้งที่ทุกๆ คนก็หายใจกันได้อยู่แล้วมาตลอดชีวิต
หลายๆ คน เริ่มชัดเจนกับประโยชน์ของการหายใจออก
ที่สามารถช่วยนำพาความเครียด ความตึงตัวต่างๆ ของกล้ามเนื้อ ให้ไหลออกจากร่างกาย
ไม่เพียงแค่เฉพาะก๊าซคาร์บอนไดออกไซค์เพียงอย่างเดียวที่เคยเข้าใจกันมาก่อนอีกต่อไป
ใช่ครับ เมื่อเรา "ชัดเจนกับการรับรู้" ของลมหายใจเข้าและออก
ลมหายใจออกนั้นสามารถช่วยทิ้ง ช่วยผ่อนคลายความตึงเครียดต่างๆ ของร่างกายของเราได้เป็นอย่างดี
"ความชัดเจนของการรับรู้กับลมหายใจ" ของเราก็จะนำพาให้เราค่อยๆ รู้สึกอะไรบางอย่างที่ลึกซึ้งเพิ่มมากขึ้นไปจากเดิม
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อการหายใจของเรานั้นค่อยๆ เชื่อมโยงระหว่างตัวเรากับสิ่งแวดล้อม
เราเริ่มค่อยๆ รู้สึกว่าการที่ตัวเราหายใจได้นั้น เราต้องการลมหายใจเข้าที่บริสุทธิ์
เราต้องการสิ่งแวดล้อมที่สะอาดสดใส เราเริ่มรู้สึกอยากจะขอโทษสิ่งแวดล้อม ที่ตัวเราต้องปล่อยของเสียออกสู่ธรรมชาติ
เราเริ่มรู้สึกอยากจะขอบคุณธรรมชาติ ที่ให้พลังงานชีวิตกับตัวเรา ผ่านลมหายใจเข้าออกต่างๆ ทุกๆ ลมหายใจที่เรากำลังหายใจ
เราเริ่มรู้สึกถึงมหัศจรรย์แห่งลมหายใจของเรา
"ความรู้สึกขอบคุณของเรา" ค่อยๆ เริ่มทำให้เรารู้สึกว่า
เราน่าจะ "มีส่วนร่วม" ในการสร้างสรรค์สิ่งดีๆ งามๆ ให้กับโลกใบนี้บ้าง
และวันหนึ่ง เราเริ่มรู้สึกว่า "ที่ทรวงอกของเรา" นั้น ไม่ใช่มีเพียงปอดที่ยุบๆ พองๆ ทำหน้าที่ในการหายใจ ทำให้ตัวเรามีพลังงาน
"ที่ทรวงอกของเรา" ยังมี "หัวใจของเรา" อีกดวง
ความรู้สึกอุ่นๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อเรารู้สึกอยากจะขอบคุณโลกใบนี้เริ่มทำให้เรารู้สึกว่า
บางทีหัวใจของเราอาจจะสามารถทำอะไรได้มากกว่าเพียงแค่ปั๊มเลือดออกไปเลี้ยงร่างกายของเรา
ถ้าหัวใจมีพลังงานที่สามารถสูบฉีดเลือดออกไปเลี้ยงร่างกายได้
ทำไมเราไม่ลองให้หัวใจของเรา "สูบฉีดความรักความขอบคุณสิ่งดีๆ ต่างๆ " ให้ออกไปสู่โลกใบนี้บ้างล่ะ ?
เมื่อเราลึกซึ้งขึ้นกับลมหายใจของเรา
ลมหายใจออกของเราอาจจะเปลี่ยนแปลงไป
ลมหายใจออก ไม่เพียงแค่นำพาของเสีย ความตึงเครียดออกจากร่างกายของเราเท่านั้น
เราสามารถนำพาความรัก สิ่งดีงามในตัวเรา ให้ขยายออกสู่สิ่งแวดล้อมได้ด้วย
สิ่งดีงาม แม้เพียงเล็กน้อยในตัวเรา
ให้เราลองให้หัวใจของเราขยายมันให้ใหญ่ขึ้นเป็นสิบเท่า แล้วส่งออกผ่านลมหายใจออกของเรา
ความสวยงามของเม็ดฝนยามเช้าที่สวยงาม ความงดงามของดอกไม้ที่เริ่มผลิบาน แสงแดดที่สดชื่นยามเช้า
เมื่อเรามีโอกาสหายใจเอาความสดชื่น ความงดงามเหล่านี้เข้ามาในตัวเรา ผ่านลมหายใจเข้าแล้ว
ให้เรารู้สึกว่า เราสามารถขยายความงดงามเหล่านี้ให้ยิ่งใหญ่มากขึ้นด้วยหัวใจของเรา แล้วปล่อยออกผ่านลมหายใจออก
เราได้มีโอกาสคืนความงดงาม ความสวยงามที่ใหญ่มากขึ้นให้กลับสู่ธรรมชาติ ด้วยความรู้สึกขอบคุณจากหัวใจของเรา
ผมได้ไอเดียส่วนท้ายสุดของเรื่องนี้มาจากเม้งตันแห่งกูเกิล
เมื่อได้นำมาลองประยุกต์ใช้กับลมหายใจและความเชื่อดั้งเดิม ที่ผมชื่อแบบเดียวกับเม้งตันว่า
หัวใจของมนุษย์นั้น ไม่ได้เป็นเพียงแค่เครื่องปั๊มเลือดเท่านั้น
ขอบคุณเม้งตัน ขอบคุณหัวใจของเรา ขอบคุณลมหายใจของเรา
เพียงเท่านั้นก็รับรู้และรู้สึกได้จริงๆ ว่า "ไม่ใช่เพียงแค่ลมหายใจออก" อีกต่อไป
แต่เป็น "ลมหายใจออก" ที่เราสามารถมีส่วนสร้างความรักและความสวยงามให้กับโลกใบนี้
ทำให้เรา ไม่ได้อยากจะหายใจแบบทิ้งๆ ขว้างๆ อีกต่อไป
ลมหายใจของเรา ช่างมหัศจรรย์เสียจริงๆ ครับ
| Create Date : 08 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 9 มิถุนายน 2555 12:17:01 น. |
|
28 comments
|
| Counter : 1699 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: d__d (มัชชาร   ) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:12:46 น. |
|
|
|
| โดย: ตรี (kate_tee ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:51:20 น. |
|
|
|
| โดย: Gunpung วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:52:13 น. |
|
|
|
| โดย: fonrin วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:9:23:37 น. |
|
|
|
| โดย: หมูหวานน้อย วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:10:02:27 น. |
|
|
|
| โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:10:09:33 น. |
|
|
|
| โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:12:02:10 น. |
|
|
|
| โดย: Gunpung วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:13:00:35 น. |
|
|
|
| โดย: Junenaka1 วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:13:05:14 น. |
|
|
|
| โดย: ดาวส่องทาง วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:15:28:54 น. |
|
|
|
| โดย: nulaw.m วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:16:26:19 น. |
|
|
|
| โดย: nulaw.m วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:16:33:13 น. |
|
|
|
| โดย: yyswim วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:17:32:20 น. |
|
|
|
| โดย: quilt วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:20:04:34 น. |
|
|
|
| โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:21:11:43 น. |
|
|
|
| โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:22:15:44 น. |
|
|
|
| โดย: ถปรร วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:23:40:20 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:6:59:28 น. |
|
|
|
| โดย: Junenaka1 วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:13:09:59 น. |
|
|
|
| โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:15:55:12 น. |
|
|
|
| โดย: ถปรร วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:16:59:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|
addsiripun |
|
|
|
|
|
![[ Click Me ]](http://winkkk.com/photo/7030.jpg)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 78 คน [
ลมหายใจออกที่บางครั้ง แบบ .. เฮ้อ ..
เหมือนกับแบกอะไรไว้มากมาย
แล้วปล่อยออกไปนี่มันเหนื่อยสุดๆนะคะ
แต่จากที่อ่าน ก็ ..
ไม่ใช่เพียงแค่ลมหายใจออกจริงๆ
หนึ่งลมหายใจของเรา .. อัศจรรย์กว่านั้น :)
ขอบคุณกับเรื่องราวดีดีที่ป้าแอ๊ดมาเก็บไว้
แล้วแบ่งให้ดี.อ่านด้วยค่ะ