กลับบ้านกันซะที สวัสดีค่ะ วันนี้มาอัพบล็อกได้ หลังจากที่ว่างเว้นมานาน วันนี้ วันที่ 10 พย. 2552 ล้อหมุนจากหลวงพระบางกลับหนองคายแล้วค่ะ คณะของเราตื่นขึ้นรถตั้งแต่เวลาตี 4 สารถีขับรถออกจากหลวงพระบาง ท่ามกลางความมืดอันหนาวเย็น พวกเราห่อตัว เพราะมี ลมเย็นๆ พัดเข้ามาในรถ อากาศอันเย็นฉ่ำบริสุทธิ์ทำให้หลับกันเกือบทุกคน สองข้างทางมืดสนิท มีเพียงแสงไฟหน้าจากรถที่สาดส่องไปที่ถนน คนขับต้องระมัดระวังอย่างที่สุด เพราะโค้งแล้วโค้งเล่า แคบและอันตรายอย่างยิ่ง จนกระทั่งแสงทองเริ่มส่องฟ้าขึ้นมารำไร คนขับถือโอกาสพักรถ หยุดให้พวกเราได้เก็บความงามยามเช้าได้อย่างจุใจ แสงทองเริ่มจับขอบฟ้าระยิบระยับขึ้นเรื่อยๆ ล้อหมุนต่อไป จนกระทั่งดวงอาทิตย์เยี่ยมพ้นเหลี่ยมเขาออกมา ความมืดค่อยๆ ถอยกลับไปที่ปลายฟ้า ใต้ร่มเงาของขุนเขา ยังคงความมืดและเย็น แต่แสงแดดอันอบอุ่นยังคงสาดส่องพรมไปทั่วทุกมุมของเทือกเขาที่ทอดตัวอยู่เบื้องล่าง ผ่านตลาดเช้าแห่งหนึ่ง คณะของเราลงไปเดินดูว่ามีอะไรน่าซื้อบ้าง มีผักแปลกๆ มีมันแกวกองโตๆ มะละกอ แตงกวา ผักเหล่านี้สดจากไร่ มีการตั้งแผงขายของกันยาวไปตามถนน ปู..ปู..ปูนา ในกระชุนี้ถามแม่ค้าแล้ว บอกว่าเป็นตัว "อ้น" ซื้อไปเลี้ยงหรือบางคนก็นำไปย่าง วัสดุที่แม่ค้าใส่ของมาขาย ทำจากไม้ไผ่สาน แล้วสะพายหลัง ชาวบ้านจะนิยมปลูกบ้านชิดถนนแบบนี้กันทั้งนั้น ดยเฉพาะตามโค้งต่างๆ จะปลูกติดๆ กันไป ถ้ามีการแหกโค้งเมื่อไหร่ รถคงจะทะลุเข้าไปในบ้านแน่ๆ แผงขายของพวกนี้ เหมือนแผงข้างถนนตามชนบทบ้านเราเหมือนกัน ล้อหมุนต่อไป โค้งขวา..แล้วก็โค้งซ้าย.. ท้องร้องจ๊อกๆ แล้วนะ เราแวะเติมพลังกันที่ภูคูณ ในเวลา 08.00 น. เต๊ะจุ๊ย ก่อนหม่ำข้าว อาหารเริ่มลำเลียงมาแล้ว เป็นข้าวต้มร้อนๆ พร้อมกับข้าว 2-3 อย่าง ข้าวต้ม ต้องเติมเป็นโถที่สอง แล้วทุกอย่างก็หายวับเข้าท้องพวกเราหมดทุกอย่าง เก็บความงามก่อนจากลา ด้วยวิดีโอ แล้วล้อก็เริ่มหมุนต่อไป เข้าวังเวียง เข้าในเขตเวียงจันทน์แล้ว วังเวียงอยู่ในเขตเวียงจันทน์ ไม่ใช่หลวงพระบาง ผ่านทะเลหมอกบนยอดดอย ผ่านภูเขาลูกนี้ ไกด์อธิบายว่า นั่นคือยักษ์ที่นอนตายอ้าปากเพราะกินนม(บูด..หรือเปล่า) นม ที่ยักษ์กิน แล้วนอนอ้าปากตาย ยักษ์ กับภูเขาที่เป็นรูปนมทั้งคู่ นับว่าเป็นนิยายที่แปลกๆ ดีเหมือนกัน เราแวะรับประทานอาหารเที่ยง ที่ร้านอาหารข้างทาง โดยไกด์ โทรมาสั่งอาหารล่วงหน้าไว้แล้ว ร้านนี้หุงข้าวสวยได้แฉะพอสมควร อาหารไม่ค่อยอร่อย ก็เลยไม่ได้ถ่ายรูปมากนัก มีผลไม้หลังอาหารอีกเช่นเคย พวกเราข้ามไปฝั่งตรงข้าม ที่เป็นร้านขายเครื่องหวาย ได้กระเป๋าบ้าง ตะกร้าบ้าง มาคนละใบสองใบ ทางไม่ไกลจากหนองคายแล้ว ระหว่างทางไม่ได้ถ่ายภาพอีกเลย เพราะเหมือนกันกับตอนไป รถมาถึงด่านฝั่งลาวก่อน คณะเราเปลี่ยนรถที่นี่ เพราะรถลาวเข้าไปหนองคายไม่ได้ เราจากลากับไกด์และคนขับรถหลวงพระบางที่นี่ จากนั้นรถตู้พาเราข้ามสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว เข้าไปด่านตรวจคนเข้าเมืองหนองคาย รถไปส่งเราที่สถานีรถไฟหนองคาย เพื่อเก็บสัมภาระของพวกเราไว้ที่ห้องนายสถานี เวลายังพอมีเหลือ พวกเราจึงไปเดินซื้อของกันที่ตลาดท่าเสด็จกัน ได้ของมาคนละชิ้น สองชิ้น สุดท้ายไปรับประทานอาหารเย็นกันที่ ร้านแดงแหนมเนือง จนอิ่มหนำสำราญ จึงกลับมาขนสัมภาระขึ้นตู้รถไฟที่จอดคอยอยู่แล้วที่หน้าสถานี รถไฟออกจากสถานีหนองคายเวลา 18.30 น. ถึงกรุงเทพฯ ในตอนสายๆ โดยสวัสดิภาพ ขอบคุณทุกท่าน ที่ติดตามการท่องเที่ยวทริปนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วพบกันในบล็อกหน้าค่ะ Create Date : 10 มิถุนายน 2555 Last Update : 10 มิถุนายน 2555 17:33:59 น. 0 comments Counter : 4316 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet