ไม่อยากเสียใจ สงสารลูก เคว้งคว้าง คิดคนเดียว ทำคนเดียว วันเกิดของคนที่เรารัก เค้าก็ไม่สนใจ

เพราะเค้าเป็นตัวของตัวเอง เราไปทำบุญกับลูก 2 คน เดินไปอุ้มไปตลาด เหนื่อยแต่การทำดีมันยากต้องฝืนใจทำให้ได้ เพราะพรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดแสตมป์ คนที่ทนดูความลำบากของคนอื่นได้ จิตใจเค้าคงแย่มากๆ เหือดแห้ง แห้งแล้ง น่าสงสาร ไม่มีความรักความเมตตามอบให้ใคร 

สำหรับเรา พอแล้ว เหลือเพียงเด็กผู้ชายตัวน้อยที่อยากให้เค้ามีชีวิตที่ดี เพราะเราสร้างเค้าขึ้นมา

แม่สงสารลูก ที่จะต้องมาอยู่ในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ เท่าที่แม่ทำได้ก็เท่านี้นะจ๊ะ

ลูกน้อยของแม่ ถ้าไม่มีลูก แม่คงไม่มีตัวตนบนโลกนี้ แต่ไม่ยอมแพ้หรอกจ๊ะ แม่จะสู้กับความรู้สึก

จะไม่เสียใจ เฉยๆ พรุ่งนี้แม่จะพาแสตมป์ไปเที่ยวกันสองคน แม่เลือกที่จะเป็นแบบนี้

วันนี้ หมดความรู้สึกกับความรักแบบคู่ เพราะเราไม่ต้องการอธิบายอะไรอีก 

ความเฉยชามันคือความเห็นแก่ตัวของคน การทำอะไรตามใจ คือความพอใจส่วนตัว

ก็ปล่อยแล้ว ต่อไปนี้ จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ 

ไม่อยากเป็นเงา เป็นตัวแทนใคร ออกมาจากชีวิตที่มีแต่ความเศร้า 

บ้านนี้ไม่มีความสุขอยู่เลย มีแต่ความเห็นแก่ตัว

ความร้อนรุ่ม ไม่มีความอบอุ่น หนาว เหนื่อย 

อยากกลับบ้าน แต่ก็ไม่มีบ้านให้กลับ

ไม่รู้จะไปไหน 

แม่จะพาแสตมป์ ขึ้นเครื่องไปหายาย พรุ่งนี้ ดีกว่า

รักและสงสารลูกจ๊ะ