จุดที่ 10 : ซอยสุ่นอุทิศ
ในที่สุดเราก็มาถึงซอยที่มีของกินเลิศๆของภูเก็ตถึง 3 ประเภท
มาซอยเดียวคุ้มค่ะ
เริ่มจากนี่เลย อาโป้งแม่สุณี เป็นขนมที่ทำจากแป้งหวานๆ จี่บนกะทะอย่างเร็วแล้วม้วนให้กลมคล้ายโรตีสายไหม ไส้เส้ยอะไรก็ไม่มี แต่รสชาติออกหวานๆหอมๆ กินแล้วเพลินดี ร้านนี้เป็นร้านดังเหมือนกัน ราคาตัวละ 3 บาท แต่ถ้าซื้อแยะๆ แม่ค้าเค้าแถมฟรีด้วยล่า
ถัดมาคือ โอ๊ะเอ๋ว หรือน้ำแข็งใส อันประกอบไปด้วยวุ้น ถั่วแดง เฉาก๊วย ราดด้วยน้ำแดง (แต่เค้าบอกต้นฉบับไม่ราดน้ำแดงนะเออ) ในซอยนี้มีเล่กลร้านโอ๊ะเอ๋วซ่อนอยู่ คือมีอยู่ 2 ร้านค่ะ ถ้าใครอยากกินแบบออริจินัลล่ะก็ ขอแนะนำให้กินร้านที่คุณตาขาย เป็นร้านเล็กๆไม่มีป้าย แต่จะเห็นเครื่องไสน้ำแข็งวางตั้งอยู่ เป็นรถเข็นคันที่ 3 จากปากซอย
ส่วนโอ๊ะเอ๋วร้านที่มีป้ายคึกโครมนั่นเป็นเด็กวิศวะมอ. จบแล้วมาขายโอ๊ะเอ๋ว (ลุงจากร้านกลาสนอต์บอก) เป็นร้านใหม่เด็กวัยรุ่นชอบกินมากกว่า แต่ถ้าเป็นคนเก่าแก่จะกินร้านลุง
บังเอิญเอ๋น้อยรู้ทีหลัง ดันไปกินร้านเด็กวิศวะมอ.เข้าให้ เค้าก็อร่อยดีนะ โดยเฉพาะถั่วแดงที่ต้มจนเปื่อยยุ่ย หอมละมุน เอาเป็นว่าถ้าใครคนอื่นได้ไป ให้ลองกินร้านลุงดูนะคะ
ส่วนร้านสุดท้ายเป็นร้านบะหมี่กระดูกหมู ของขึ้นชื่ออีกอย่างของภูเก็ต แต่เอ๋น้อยไม่ได้กินร้านนี้ มารู้อีกทีก็ตอนลุงกลาสนอสต์บอกนี่แหละ .. เสียดายมาก น่าจะเจอลุงก่อน
แต่แอบมีรูปจากร้านอื่น หร่อยมาก เป็นการกินหมี่ผัดแห้งโรยหน้าด้วยหอมเจียว กะน้ำซุปกระดูกหมูหอมๆ รสชาติไม่เค็มมากไป เนื้อหมูเปื่อยๆ โอยหร่อยอ้า...
จุดที่ 11 : แวะไหว้พระวัดมงคลนิมิตกันนะคะ
เป็นวัดหลวงค่ะ อาณาบริเวณกว้างขวางน่าดู
เอ๋น้อยกะเจ้าบูไปไหว้พระเสร็จก็ออกมา ลานวัดกว้างมากๆ
จุดที่ 12 : veg gallery
ร้านนี้เอ๋น้อยชอบคอนเซปต์เค้ามากเลย เพราะเป็นทั้งร้านขายของ / ร้านอาหาร และแกลลอรี่ในคราวเดียว
อาหารเค้าจะขายเฉพาะมังสวิรัตสมชื่อร้านค่ะ เมนูเปิดๆดูก็น่าสนใจหลายรายการอยู่ เอ๋น้อยอยากกิน "เต้าหู้ซอสมะขามมากเลย" แต่ด้วยความที่ท้องมีอันเดียว แต่อาหารภูเก็ตมีมากมาย เลยไม่ได้แวะไปกินง่า...
บรรยากาศร้านนี้ได้ใจเอ๋น้อยไปเต็มใจ ก็มันน่านั่งใช่เล่นซะเมื่อไหร่
ด้านหน้าร้านขายพวกเสื้อผ้า เครื่องประดับ เก๋ไก๋ หญิงๆ แต่ก็ไม่ได้น่าตื่นเต้นอะไร
ใครว่างๆจะมานั่งกินกาแฟ เมาซี่ตรงนี้ก็ได้ แต่เอ๋น้อยขอเดินต่อก่อนล่ะ
จุดที่ 13 : ระย้า
นี่เป็นอีกร้านค่ะ ที่แนะนำให้มาทานอาหารเย็นกัน
บรรยากาศดีมากเลย ตัวร้านเป็นบ้านไม้เก่า
เหมาะสำหรับการมาทานสักมื้อ หรือพาแขกมาทาน
ราคาก็ค่อนข้างสูงเอาการอยู่ จานละเกือบร้อยหรือเลยร้อยขึ้นไป
แต่มีหลากหลาย และมีเมนูท้องถิ่นของภูเก็ตให้เลือกกินมากมาย
มาที่นี่แนะนำ "แกงปู" กินกับหมี่ลวก, คั่วกลิ้งสุดแซบ, ปลาทอดซอสมะขาม
ผัดผักกับปลาเค็ม, หมูฮ่อง, น้ำพริกกุ้งเสียบ โอ๊ยยย อร่อยทุกอย่างค่ะ
ขนมหวานลอดช่องยังอร่อย เพราะเค้าใส่ข้าวโพด มันเชื่อมลงไปด้วย
ล่าสุดไปมา สั่งอาหารกลับบ้านแบบไม่กลัวตม.จับเลย ชอบมากๆ
จุดที่ 14 : ชวนชิม
เป็นร้านที่ไม่ได้หวังอะไรเล๊ยย แต่อยากกินอาหารบ้านๆของภูเก็ตอ่ะค่ะ
เลยถามจากน้องที่โรงแรม เค้าก็แนะนำมา ปรากดว่าดีเกินคาดมากๆ
โดยเฉพาะเมนูนี้ ถ้าใครได้ไปขอให้ลองเลยค่ะ คะน้าปลาเค็ม เพราะปลาเค็มเค้าทอดจนกรอบกรุบ
เสมือนหนึ่งหมูกรอบในคราบปลาก็ไม่ปาน แถมยังบางเฉียบ ไม่เค็มมาก โอย..คิดถึงแล้วน้ำลายสอ
ข้าวเค้าให้กันมาเป็นชามๆ แล้วแยกตักเอา เอ๋น้อยกะเจ้าบูกินกันไปคนละทัพพี เค้าก็ลดราคาให้อีก ใจดีจัง
ล่าสุดไปมา เราสั่งคะน้าปลาเค็ม 2 จานรวด (โรคจิตมาก)
แต่มันอร่อยจริงๆ นะ เสียใจอย่างเดียวตรงที่กุ้งในต้มยำ ดูจะไม่สดเท่าที่ควร
ส่วนอาหารอื่นๆ ก็อร่อยปกติ แนะนำๆ ค่ะ ราคาไม่แพงด้วย
ใครอยากซื้อปลาเค็มที่เค้าทอดแล้วก็ได้นะคะ เค้าขาย
แต่ถ้าอยากเอาไปทอดเอง ก็แวะซื้อที่ร้านแม่จู้ได้เลย
ปลาเค็มพวกนี้จะแช่อยู่ในตู้เย็น เป็นปลากุเลาที่เค้าบอกว่า ปลาเค็มที่ไม่เค็มมาก
แน่นอน...เอ๋ซื้อกลับบ้านด้วย ติดใจสุดๆ
ล่างขวานี่ไง คะน้าปลาเค็ม ...สุดยอดดดดดดดดดด กินกะต้มยำหร่อยๆแล้วยิ่งยอดสุดๆ
ไม่น่าเชื่อเนาะว่าครบ 14 จุดแล้ว
แต่มีตลาดอีกที่นึงที่เอ๋น้อยไปกินบะหมี่กระดูกหมูนั่น
แต่จำไม่ได้แล้วว่าอยู่ไหน แบบว่าลืมพล็อตและนึกไม่ออก แต่เป็นตลาดที่หลงๆเดินเข้าไป น่าจะอยู่แถวๆถนนระนองน่ะ
เป็นตลาดสุดเริด เพราะมีอาหารภูเก็ตรวมกันครบถ้วนกระบวนความ ทั้งบะหมี่กระดูกหมู ...
มีปอเปี๊ยะสดแบบสูตรเฉพาะคนภูเก็ตด้วย คนมาซื้อกันตลอดเวลาเลย
และอร่อยด้วย ไส้เป็นไชโป๊วกะหมูแดง แล้วก็กากหมูเจียวกรอบกรุบ...ลำแต๊ๆ ลุงคนขายก้ะใจดีมากๆเลย
เจ้าบูไม่ลืมกิน "โลบะ" เครื่องในทอดสารพัดอย่าง ทอดจนกรอบนอกนุ่มใน
จิ้มกับน้ำจิ้มหวานนิดๆ แต่ด้วยความที่เอ๋น้อยไม่ค่อยกินเครื่องใน เค้าก็มีไชเท้าทอดมาให้กินแทน ซุ้มนี้มีขาย โอ๊ะเอ๋วแบบใส่แตงโม..บางทีเค้าใส่กล้วยด้วยนะ ไม่รู้จะเข้ากันป่าว แต่ก็น่าลองดี
เป็นอันว่าจบ adaytrip ที่ภูเก็ตไปเรียบร้อยแล้ว
บล็อกนี้นานๆนำเที่ยวที มะเหม่งเลยไขว้เขวคิดว่าเป็นบล้อกแม่ช้อยง่า
ถ้าเดินจริงก็ไม่น่าเหนื่อยมาก เพราะไม่ไกลกันเท่าไหร่ แต่ร่างกายต้องพร้อมนะฮะ ไม่งั้นอาจเป็นลมเพราะร้อนตายได้ทีเดียว เตรียมร่มไปด้วยนะคะ
เจิม