*.:。✿*゚‘゚・✿.。.:* ❤ กว่าจะถึงวันนี้... วันที่ลูกผู้หญิงทุกคนรอคอย ❤ *.:。✿*゚’゚・✿.。.:*


ก่อนอื่นอิชั้นต้องกราบสวัสดีมิตรรักแฟนบล็อกทุก ๆ ท่านก่อนนะคะ และต้องกราบขออภัยอย่างยิ่งค่ะ ที่หายหน้า(ใหญ่ๆ) ไปนาน ไม่ได้แวะไปทักทายทุก ๆ ท่านเลยค่ะ...

เนื่องจากเวลาและโอกาสไม่เอื้ออำนวยจริง ๆ ค่ะ... อย่าเพิ่งน้อยใจน๊า... เพราะยังไงซะ อิชั้นก็คิดถึ๊งงงง... คิดถึงทุก ๆ ท่านเหมียนเดิมค่ะ

เวลามีน้อยต้องใช้สอยอย่างประหยัดค่ะ.... ว่าแล้วเราก็มาเข้าเรื่องของเรากันเลยดีกว่านะคะ... อิอิ



(((ขอย้อนเวลากลับไปประมาณ 1 เดือนกว่านะคะ พอดีเรื่องนี้อิชั้นเขียนไว้นานมาก ๆ แล้วค่ะ แต่ไม่มีโอกาสได้มาอัพบล็อกซะที)))

.... คงไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธได้หรอกนะคะว่า... วันแต่งงานคือวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิงอีกวันหนึ่ง... เพราะ... ผู้หญิงทุก ๆ คน (ถ้าเลือกได้) ต่างก็ตั้งใจและคาดหวังว่า... มันคือวันพิเศษเพียงครั้งเดียวเท่านั้นในชีวิต

อิชั้นก็คนหนึ่งล่ะค่ะ ที่รอคอยวันพิเศษนี้มานานพอสมควร... เพราะอิชั้นรักเด็กค่ะ (เข้าคอนเซ็ปต์นางงาม.. อิอิ) อยากมีลูกเป็นของตัวเองมาก ๆ ค่ะ... เลี้ยงแต่ลูกคนอื่นจนโตมาก็หลายคนแล้ว

ที่จริงก็ไม่ใช่ว่าผู้หญิงที่ทั้งน่ารัก เก่ง ฉลาด และแสนดีอย่างอิชั้นเนี่ย จะไม่มีใครเอาไปทำพันธุ์นะคะ... กร๊ากกก

ที่ผ่านมา ตั้งแต่เรียนจบอิชั้นก็เกือบตกร่องปล่องชิ้น พลาดท่าเสียทีมีสามีเป็นตัวเป็นตนแบบจริง ๆ จัง ๆ 2 ครั้ง... แหม๊... ดีนะที่ตอนนั้นมีเหตุการณืฉุกเฉินเกิดขึ้นก่อน เลยไม่ได้ตกลงแต่งงานไปทั้ง 2 ครั้ง... ไม่งั้นล่ะ แย๊เลย..

ก็ไม่ใช่ว่าผู้ชายเหล่านั้นไม่ดีนะคะ... แต่แบบว่ามันไม่ใช่น่ะ...(ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกคิดว่าถูกใจ ใช่เลย) เรื่องแบบนี้มันรู้สึกได้ด้วยตัวเองน่ะค่ะ... แบบว่ามันไม่จี๊ด ไม่จ๊าด ไม่วูบ ๆ วาบ ๆ อ่ะนะ ... อิอิ

หมายถึงเวลาคุยกัน หรือคบหากันน่ะค่ะ... คือให้คบแบบเรื่อย ๆ เปื่อย ๆ น่ะได้... แต่ให้จริงจังขนาดต้องมาใช้ชีวิตด้วยกันมันยังไม่ใช่อ่ะค่ะ

คงเป็นเพราะอิชั้นกลัวด้วยน่ะค่ะ... เพราะพวกเค้ายังไม่ทำให้อิชั้นมั่นใจเพียงพอ... ที่ผ่านมาอิชั้นเจอแต่คนรอบข้าง คนใกล้ตัวที่ไม่สมหวังเรื่องชีวิตคู่มามากเหลือเกิน...

จะคบกับใคร ก็ขอแค่เป็นเพื่อนแก้เหงาไปวัน ๆ ดีกว่า แต่อย่ามาจริงจัง คาดหวังอะไรกะอิชั้นเลย อิชั้นไม่อยากตกอยู่ในสภาพเดียวกับคนอื่น ๆ ที่พบเห็นมาน่ะค่ะ เพราะที่ผ่าน ๆ มา ชีวิตในครอบครัวอิชั้นมันก็วุ่นวายแสนสาหัสมากพออยู่แล้ว



แต่จู่ ๆ เหมือนสวรรค์มีตานะคะ... ท่านคงเห็นใจผู้หญิงน่ารัก ๆ ตัวเล็ก ๆ อย่างอิชั้น...(แหว่ะ) ท่านจึงได้ประทานของขวัญชิ้นพิเศษที่สุด... และชักนำให้ผู้ชายคนนี้... (คนที่อิชั้นอยากแต่งงานด้วยโดยไม่ต้องลังเลเลยแม้แต่น้อย) เข้ามาในชีวิตอิชั้น...

สวรรค์ช่างมีน้ำใจ ช่างเข้าข้างอิชั้นเหลือเกิน... ทั้ง ๆ ที่เราอยู่กันไกลแสนไกล...อิอิ (ไป ๆ มา ๆ ชักลิเกแล้วเนี่ย)

.... ก็แค่อยากบอกว่า... บางครั้งคนที่เราคิดว่าใช่ เมื่อเวลาผ่านไป ศึกษานิสัยใจคอ คบหาดูใจกันตั้งนานนม มันกลับไม่ใช่ขึ้นมาซะงั้น... หรือบางคนตอนแรกดูแล้วว่าอาจจะ (

พยายามคิดว่า) ใช่มั๊งงงง...คนนี้อ่ะ เลยพยายามอยู่นานสองนานกะว่าจะทำให้มันใช่จริง ๆ ในสักวัน... แต่สุดท้ายมันก็ไม่ใช่

แต่บางคนเห็นปุ๊บ รึเพีงพูดคุยกันไม่กี่คำ ไม่กี่ครั้ง กลับเหมือนรู้จักกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน...หรือเจอหน้ากันเพียงแค่ไม่กี่หน... กลับรู้สึกว่า... ใช่แล้ว... ใช่เลย... ใช่เป๊ะ...ใช่แบบพอดิบพอดี... ไม่มีขาดเกิน

นี่แหล่ะคนนี้แหล่ะ... ที่มันวูบ ๆ วาบ ๆ หวั่นไหว ๆ แบบบอกไม่ถูก... เคยไม๊คะ... อิอิ

และผู้ชายที่ทำให้อิชั้นวูบ ๆ วาบ ๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกค่ะ... ก็พี่บ่าวคนดี คนนี้เพียงคนเดียวแหล่ะค่ะ...

นี่แหล่ะ มันเลยเป็นที่มาพื้นฐาน ที่ทำให้เราสองคนร่วมแรงร่วมใจกันให้มีวันนี้... วันที่พิเศษที่สุดในชีวิตสำหรับเราสองคน



กว่าจะถึงวันนี้ได้... เราต้องร่วมทุกข์ร่วมยากกันมามากมาย... หลายครั้งที่เราเหนื่อยทั้งกายและใจอย่างแสนสาหัส... จนหลายต่อหลายครั้งที่อิชั้นท้อแท้เกือบถอดใจซะหลายครั้งเลยล่ะค่ะ

แต่อิชั้นยังคงโชคดีเสมอ ที่มีผู้ชายคนนี้คอยอยู่เคียงข้าง คอยฉุดรั้ง คอยประคับประคอง คอยดึงอิชั้นให้ขึ้นมาจากห้วงของความทุกข์ ความเศร้า ความเสียใจต่าง ๆ ที่อิชั้นต้องเผชิญอยู่เสมอมา....

.... สรุปเลยดีกว่านะคะ... ว่า....

การที่เราจะตัดสินใจเลือก... พร้อม... หรือยอมให้มีใครสักคนเข้ามาเป็นคู่ชีวิต และต้องการใช้ชีวิตร่วมกับคนคนนั้นตลอดไป ให้เค้าได้เข้ามาร่วมแป่งปันความทุกข์และสุข ...และ

เราเต็มใจที่จะยอมลดพื้นที่ส่วนตัวของตัวเองลง เพื่อยอมรับอีกส่วนเข้ามาเติมเต็มในอีกบางส่วนชีวิตที่ขาดหายไป... จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม...มันก็คือสิ่งที่เราคิด ไตร่ตรอง พิจารณาอย่างดีที่สุดแล้ว และเราย่อมพร้อมที่จะยอมรับในทุกสิ่งทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นต่อไปด้วยความเต็มใจ.... นับจาก


----- วันจันทร์ ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2552 -----(วันมาฆบูชา)

.... อิชั้นและพี่บ่าวได้ตกลงปลงใจกันแน่แล้ว จึงเดินทางกลับบ้าน เพื่อให้ผู้ใหญ่ทางฝ่ายพี่บ่าว เข้าไปเจราจาต่อรอง เอ๊ย ๆ เข้าไปเจรจาสู่ขออิชั้นกับเตี่ย และแม่อย่างเป็นทางการ

หลังจากเราศึกษาดูใจกันมาจน (คิดว่า) ทะลุปรุโปร่ง และมั่นใจว่ายอมรับในส่วนต่างของกันและกันได้แล้ว... อิอิ

สรุปว่า.... เราจะแต่งงานกันในวันเสาร์ที่ 7 มีนาคม 2552 ที่จะถึงในอีกไม่กี่วันข้างหน้าครับทั่นผู้ชม



((เสร็จจากเจราจากันเรียบร้อยแล้ว... เราสองคนก็นัดพี่สาวใจดีไปถ่ายรูปเล่นกันที่สวนรถไฟ... และเพื่อไม่ให้บรรยากาศมันบูดจนเกินไป อิชั้นขอเอารูปที่ไปถ่ายกันมาคั่นบรรยากาศไปเรื่อย ๆ นะคะ เพื่อลดดีกรีความเครียดหน่อย))


....การเจรจาผ่านไปได้ด้วยดี ง่ายดาย จนญาติผู้ใหญ่ของพี่บ่าวและพี่บ่าวรุมต่อว่าอิชั้นกันใหญ่ว่า... หาว่าข่มขู่ พูดจาเกินเหตุ ทำให้ทุกคนกลัว ประหม่า ตื่นเต้นกันไปหมด

(เนื่องจากอิชั้นเล่าให้ฟังถึงกิตติศัพท์ความโหด ความเจ้าระเรียบ และความเจ้ายศเจ้าอย่างของเตี่ยให้ฟังอย่างตรงไปตรงมา... อิอิ)

.... ทุกคนอาจมองว่าเรียบร้อย ง่ายดาย.... ต่อไปก็นั่งรอ นอนรอยิ้มรับวันแต่งงานอย่างเดียว แต่อิชั้นออกตัวไว้ก่อนเลยว่า... "ทุกอย่างมันไม่เป็นอย่างที่ทุกคนคิดหรอก ไม่เชื่อก็คอยดูกันต่อไป"


และหลังจากที่ทุกคนกลับไปกันหมดแล้ว....

ตั้งแต่วันที่พี่บ่าวเข้าไปคุย...(9 ก.พ.) จนกระทั่งก่อนวันงาน 1 วัน (6 มีนา) ก็มีเรื่องราวและปัญหามากมายจนทำให้ว่าที่เจ้าสาวได้ร้องไห้ ตาบวมทุกวนไปสิน่า...

หลายครั้งหลายหน ที่อิชั้นท้อแท้ สิ้นหวัง เสียใจ น้อยใจ... และถอดใจ... ประกาศล้มเลิกงานแต่งมันกลางคันซะให้รู้แล้วรู้แร่ด...



ปัญหาทั้งหมดที่เกิดขึ้นมาจากคนอื่นทั้งนั้น...มาจากคนในครบครัว ผู้ใหญ่ในบ้านอิชั้นทั้งนั้น... ทุกอย่างมันประดังประเดเข้ามาแบบเกินที่ผู้หญิงถึก ๆ อย่างนังรัตน์คนนี้จะรับได้

คนมันเยอะ เรื่องมันก็แยะ... ยิ่งเตี่ยอิชั้นเป็นคนมีบารมี มีหน้ามีตา(ซะเหลือเกิน)มีแต่คนนับหน้าถือตา ทุกอย่างก็เลย..... วุ่นวายไม่จบสิ้น
ส่วนคุณแม่ก็... ปรึกษาอะไรไม่ได้... ไม่รับรู้ ไม่สนไปซะทุกอย่าง...



เรามีเวลาเตรียมงานทุกอย่างแค่ 1 สัปดาห์
... เพราะหลังจากที่เจรจาสู่ขอเสร็จ อิชั้นกับพี่บ่าว ก็กลับมากระบี่ เร่งมาทำงานหาเงินกันเป็นการด่วน ตั้งใจว่าสิ้นเดือนกุมภาฯ ค่อยขึ้นไปจัดการทุกอย่าง

ช่วงนั้น ก็ให้พี่สาวช่วยดู ๆ แล ๆ จัดการเรื่องที่เค้าพอจะช่วยได้ไปพลาง ๆ ก่อน โดยเฉพาะเป็นคนกลางคอยเชื่อมสายใยระหว่างเตี่ย กับแม่ให้ลงตัว ให้เห็นดีเห็นงามในทิศทางเดียวกัน....

.... แต่สุดท้ายพี่สาวอิชั้นก็โดนด่าเละตุ้มเป๊ะค่ะ... ปรึกษา และพึ่งพาผู้ใหญ่ไม่ได้เลย...เตี่ยก็อย่าง แม่ก็อย่าง พี่สาวอิชั้นจึงตัดสินใจ จัดการทุกอย่างเองเท่าที่จะจัดการได้ในตอนนั้น... และรอให้อิชั้นกับพี่บ่าว หาเงินกลับไปเตรียมงานแบบจริง ๆ จัง ๆ



ช่วงนั้นอิชั้นกะพี่บ่าวเครียดและท้อมาก ๆ... เพราะเราเป็นคนต้องหาเงินกันเองทุกบาท จัดการกันเองทุกอย่าง พยายามกันทุกวิถีทาง... หายืม หากู้เค้าบ้างเท่าที่จะทำได้....

มันเรื่องอะไร ที่จู่ ๆ เราจะต้องเป็นหนี้เป็นสินอีกเป็นแสน ๆ... ทั้ง ๆ เราอยู่กันแบบนี้ก็มีความสุขกันดีแล้ว...



แต่เราสองคนตั้งใจจะทำเพื่อเตี่ย-แม่ เราอยากทำทุกอย่างให้ถูกต้อง และออกมาดีที่สุด... แต่ไม่มีใครเข้าใจ... ทุกคนห่วงแต่หน้าตา ชื่อเสียง



คำถามที่อิชั้นเจอคำถามแรกตลอดทุกครั้งที่บอกงานคนอื่นก็คือ... "โต๊ะจีนกี่ร้อยตัว"... บ้าป่าว... กี่ร้อยตัว

ทำไมอ่ะ ไม่เข้าใจว่าหน้าตาอันใหญ่โตมันช่วยอะไรขึ้นมาได้... การที่เราจัดงานแต่งงานใหญ่โต มันช่วยยืดอายุสมรส และทำให้เรารักกันมากขึ้นได้งั้นหรอ...

ทำไมต้องตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ... ทำไมต้องเป็นหนี้เป็นสินอีกมากมาย เพียงเพราะเครื่องหมายอย่างหนึ่งที่สังคมกำหนดขึ้น

เค้าคิดกันบ้างไม๊ว่า... ถ้าจัดงานกันใหญ่โตแล้วเราจะเดือดร้อนรึป่าว เรามีเงินทองกันมากมายขนาดไหนกันเชียว เราต้องตามใช้หนี้อีกกี่ปี เราจะทะเลาะกันไม๊ เราจะหาเงินจากไหน ในยุคเศรษฐกิจย่อยยับแบบนี้



เริ่มแรกเราตกลงกันไว้ว่า... จะเลี้ยงโต๊ะจีนแค่ 10 ตัว... เอาเฉพาะญาติผู้ใหญ่ที่สนิท และนับถือกันเท่านั้น... แต่วันเจรจา เราต้องยอมเพิ่มเป็น 20 โต๊ะ.... เพราะผู้ใหญ่ขอร้อง

แต่... ก็มีคนหน้าใหญ่ (แต่ใจแคบ)ในบ้านบางคน... ประกาศจะไม่อยู่ร่วมงาน เพราะไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน... ที่เราจัดงานกันกระจอกเหลือเกิน... เค้าอับอายชาวบ้าน ทนอยู่ในงานไม่ได้



เพราะคนบ้าน (พี่-น้อง)อิชั้นเนี่ย.... ที่ผ่านมา... จัดงานแต่ง งานบวชแต่ละที ก็อย่างกระจอก ๆ ที่สุด ก็โต๊ะจีนไม่ต่ำกว่า 100 ตัว... โอ๊ววววว.. อู๊ววว.. หน้าใหญ่กันจัง

มันมีหลาย ๆ อย่างค่ะ ที่กดดันมาก ๆ และทำให้น้อยใจ เสียใจสุด ๆ... จนอิชั้นอดที่จะร้องไห้ไม่ได้...

พี่บ่าวบอกว่า... "ทำไมล่ะ ที่จริงช่วงนี้ มันควรจะเป็นเวลาที่เราควรจะมีความสุขกันที่สุดไม่ใช่หรือ"... นั่นสิ... ไม่ใช่หรือ



เห็นคนอื่นเค้าเตรียมตัว เตรียมงานกันอย่างน้อย 3 เดือน... แต่ของอิชั้นเหลืออีกอาทิตย์เดียว... ยังสรุปอะไรไม่ได้สักอย่าง... เราสองคนยังไม่รู้ชะตากรรมชีวิตกันเลยค่ะว่า...จะต้องทำอะไร ยังไงบ้าง

ปรึกษาอะไร ถามอะไร ก็มีแต่เถียง ๆ ๆ ๆ กัน ทะเลาะกันตลอดเวลา... ต่างคนอยากได้แบบนั้น แบบนี้... แต่ไม่มีใครลงมือ หรือยื่นมือมาช่วยอะไรเลยสักนิด...

แม่บอกว่า... "ไว้คืนวันที่ 6 ค่อยเตรียมงานก็ทันถมเถ" นี่อะไรกันนวะเนี่ย !!! งานแต่งครั้งเดียวในชีวิตของเรามันไร้ค่า ไม่มีความหมาย ง่ายดายขนาดนั้นเลยหรอ !!!



.... 1 สัปดาห์ก่อนงาน...

.... ชุดเจ้าบ่าว-เจ้าสาวยังไม่มี... การ์ดยังไม่ได้พิมพ์... โต๊ะจีนยังไม่ได้หา... จัดงานที่ไหน... ยังไง... ขันหมากเตรียมอะไรบ้าง... ยังไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่าง... พระยังไม่ได้นิมนต์... พิธีการของงานเป็นยังไงบ้าง... เจ้าบ่าว-เจ้าสาวยังมืด 12 ด้าน... เลยเริ่มทำอะไร ตรงไหนกันไม่ถูกเลยค่ะ

แหม๊... ท่าทางจะสนุกสนานน่าดูนะคะ งานแต่งงานอิชั้นกะพี่บ่าวเนี่ย



ตอนไปหาเช่าชุดกัน... แหม... ก็หาง่ายด้วยนะคะ เจ้าสาวไซส์ XXL อย่างอิชั้นเนี่ย... ไปดู 3-4 ร้าน ก็เห็นมีแต่ชุดตุ๊กตาบาร์บี้... มีแต่เจ้าสาวไซส์ S...

.... ทุกคนพอรู้ว่าจะแต่งวันที่ 7 มีนา ก็พากันขำกลิ้งเลยค่ะ... แล้วถามว่า "เพิ่งจะนึกขึ้นได้หรอ ว่าจะต้องแต่งงาน"

อิชั้นก็จะตอบเค้าไปว่า... "ไม่หรอกค่ะ ที่จริงก็รู้นานแล้วล่ะ แต่พอดีแบบว่าเป็นคนใจเย๊นนนน... เย็นน่ะค่ะ".... เหอ ๆ



ชุดเกือบทั้งหมด โดนจองหมดแล้วค่ะ... วันที่ 6-10 มีนา เป็นวันมหาฤกษ์งามยามดีค่ะ... ไม่มีชุดว่าง... เพราะเค้ามาจองกันไว้ล่วงหน้า 3 เดือน... โอ๊ววว อะไรจะใจร้อนกันจัง... อิอิ



ออกไปหาเช่าชุดแถวปทุมฯ แถวตลาดรังสิต... กี่ที่ก็ไม่ถูกใจ ไม่ตรงคอนเซ็ปต์ที่ตั้งไว้เลยค่ะ... เพื่อนรักอิชั้นก็หวังดี ไปจองชุดไว้ให้... พออิชั้นไปดู...เฮ้อ... เห็นแล้วไม่

อยากลองเลยค่ะ เค้าก็คะยั้นคยอให้ลอง อิชั้นก็เกรงใจ ที่เพื่อนรักอุตส่าห์เป็นห่วงเป็นใย กลัวว่าจะหาไซส์ไม่ได้

...อีกอย่างราคาก็ไม่โดนเลยค่ะ แบบว่าที่จริงก็ไม่ถือว่าแพงหรอก ชุดละ 2500-3500 บาท แต่ราคามันไม่สมกับสภาพชุดเลยง่ะ ชุดมันเก่ามาก ๆ... ดอกไม้ ลูกไม้ ก็เหี่ยว ง่อยเปลี้ย ง่อกแง่กอย่างแรง... ตะเข็บก็ปริ ด้ายลุ่ยหมดแล้ว ที่สำคัญ มีแต่สีขาว(หม่น)สีเดียวเลยง่ะ...(ตั้งใจมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วว่า ถ้าได้แต่งงานจะไม่ใส่ชุดสีขาวเด็ดขาด)

แต่ก็เกรงใจเพื่อนรักมาก ๆ เพราะเพื่อนคุยไว้ดิบดีว่าชุดสวยม๊ากกกกก... ถูกม๊ากกกก... และยอมเสียเวลาพาอิชั้นไปดูง่ะ



ดีนะ ที่อิชั้นไม่ยอมตกลงปลงใจกะชุดของร้านนี้... (แต่ก็ยังหาที่ไหนไมได้อยู่ดี)...

จนไม่รู้จะไปหาที่ไหนได้แล้ว... พี่สาวเลยชวนไปดูชุดในซอยบ้านอิชั้นเองแหล่ะ...บ้านอิชั้นอยู่หมู่ 1... ร้านชุดนี่อยู่หมู่ 11...

ใจนึงก็ไม่อยากไปหรอกค่ะ... แหม ชุดเช่าอยู่ในซอยบ้าน ห่างไกลความเจริญแบบนี้...จะไปมีแบบสวยถูกใจได้ไง... แถมราคาก็ต้องแพงตาเหลือกแน่ ๆ...

กว่าจะขับรถหาร้านเจอ.... โอ๊ววว... วูบแรกที่พี่สาวอิชั้นจอดรถ... "เฮ๊ย อย่าเข้าไปเลย เห็นร้านแล้วไม่น่าเข้าเลยง่ะ... คงไม่มีหรอก กลับเหอะ" อิชั้นดึงพี่สาวกลับขึ้นรถ

.... "เออน่า ไหน ๆ ก็มาถึงแล้ว ลองเข้าไปดูก่อน เอา ไม่เอาก็ค่อยว่ากัน อุตส่าห์มาถึงที่"... พี่สาวอิชั้นแย้ง

.... อิชั้นปล่อยให้พี่สาวเข้าไปคนเดียวค่ะ อิชั้นไม่กล้าเดินเข้าไปง่ะ กลัวผิดหวัง... แต่พี่สาวออกมาตามให้เข้าไปในร้านค่ะ...

เจ้าของร้านถามว่า... คนไหนเจ้าสาวคะ... "คนนี้ค่ะ แต่ดู ๆ แล้ว คงไม่มีไซส์หรอกใช่ไม๊คะ" อิชั้นก็พูดตัดบทไปค่ะ เพราะคิดว่ายังไงก็คงไม่มีแบบถูกใจ ถูกเงินแน่ ๆ

แต่เจ้าของร้าน 2 คน สามี-ภรรยา รีบตอบพร้อมกันเลยว่า.... "มีค่า/ค๊าบ" จากนั้นก็พากันเข้าไปหอบชุดออกมา 4-5 ชุด

ทันใดนั้นเอง... "โอ๊วววว... พระเจ้าช่วย กล้วยทอด นี่แหล่ะ ใช่เลย" อิชั้นเผลอตัวร้องออกมาลั่นร้านเลยค่ะ



นี่แหล่ะค่ะ... ใช่เลย แบบที่อิชั้นตามหามานาน... สไตล์นี้ล่ะค่ะ... แล้วชุดใหม่เอี่ยมอ่องอรทัยเลยค่ะ... ดีใจ และตื่นเต้นสุด ๆ เลยค่ะ....

แต่... เมื่อนึกถึงสภาพหุ่นอันสะเลนเดอร์ของตัวเองขึ้นมาได้... ก็คอตกค่ะ... "แต่... คงใส่ไม่ได้หรอกค่ะ... มีใหญ่กว่านี้ไม๊คะ"

2 เจ้าของร้านประสานเสียง ... "ใส่ด้ายยยยยยย....ได้แน่นอน มีถึงเอว 43... ลองเลย ๆ ใส่ได้แน่นอน"

อิชั้นอยากจะกรี๊ดดดดให่ร้านแตกเลยค่ะ... "เย๊ ๆ ๆ ... เจ้าสาวมีชุดใส่แล้วววว" ที่สำคัญสวยถูกใจมาก ๆ ด้วยค่ะ



ก่อนจะลองก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า... "แล้วแบบนี้ค่าเช่าชุดนึงไม่เป็นหมื่นหรอวะ เคยเห็นในเน็ตชุดแบบนี้ค่าเช่า 2-3 หมื่น"... ว่าแล้วอิชั้นก็ไม่กล้าลงค่ะ... สยองขวัญค่ะ... ต่อให้สวยแค่ไหน อิชั้นก็ไม่มีปัญญาจ่ายค่าชุดหรอกค่ะ

.... "เอ่อ... ค่าเช่าชุดเท่าไหร่หรอคะ"... อิชั้นเสียงอ่อย หน้าถอดสีแล้วค่ะ

.... "ชุดไทยพันนึง ชุดวิวาห์ 2 พัน" ... เจ้าของร้านตอบ

ห๊า !!!... นี่ตูหูฝาดไปรึป่าววะเนี่ย... พันนึงเนี่ยนะ... ตูต้องหูเฝื่อนแน่ ๆ...

ตกลง... อิชั้นได้ชุดมาทั้งหมด 5 ชุด... (ชุดเช้าของอิชั้น 2 ชุด+พี่บ่าว 1 ชุด... และชุดงานเย็นคนละชุด) ในราคาถูกแสนถูก และได้เอาชุดงานตอนเย็นที่บ้าน มาใส่ต่อที่กระบี่ด้วย โดยเพิ่มเงินอีกแค่ 1500 บาท... (มาจัดงานเลี้ยงที่กระบี่อีกครั้งน่ะค่ะ... ให้พี่สาวแบกมาให้..อิอิ)

สรุปคือ... ได้ชุดมาทั้งหมด 7 ชุด... ในราคาสุดพิเศษและพิเศษสุด ๆ ไม่ถึงหมื่น... โอ๊ววว... ชุดแบบนี้ถ้าไปเช่าแถวสุขุมวิท ซอยทองหล่อ... หมดตรงนี้ คงเป็นแสนง่ะ

เพราะร้านนี้ ใช้ผ้าไหมอิตาลี กับลูกไม้ฝรั่งเศส และเป็นคนตัดชุดส่งให้กับร้านดัง ๆ แถวทองหล่อ และให้กับร้านที่ออกงานเว็ดดิ้งแฟร์ด้วยค่ะ

ที่สำคัญ... ชุดราตรีที่อิชั้นได้มานี่ เป็นชุดที่เพิ่งตัดเสร็จใหม่... อิชั้นได้ใส่คนแรกเลยค่ะ...



อิชั้นนี่ไม่น่าตัดสินเค้าจากสภาพร้านภายนอกเล๊ย... เกือบอดใส่ชุดสวย ๆ ในวันสำคัญของชีวิตแล้วสิคะ... แย่จริง ๆ



ได้ชุดแล้วปัญหาก็ไม่ได้ลดน้อยลงไปเลยค่ะ.... ว่าที่เจ้าสาวยังคงนั่งร้องไห้ตาบวม ตาปลิ้น หูแดงอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน...

จนพี่สาว (คงรำคาญอิชั้นเต็มทน)ยื่นคำขาดและเตือนสติว่า...

.... "จากนี้ให้ตั้งสติดี ๆ... เลิกร้องไห้... แล้วไม่ต้องสนใจใครอีกแล้วทั้งนั้น... เรามีหน้าที่อะไร ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เราเดินหน้ามาขนาดนี้แล้ว จะถอยกหลังไม่ได้เด็ดขาด... หนักแน่นไว้... อดทนอีกนิดเดียวเราก็ชนะแล้ว ใกล้ถึงวันของเราแล้ว... มีกรูอยู่ตรงนี้ เมิงกลัวอะไร"

.... พี่บ่าวก็คอยบรรจงเช็ดน้ำตาให้อิชั้นทุกครั้ง... พร้อมกับปลอบใจเสมอว่า... "อดทนนะ... อดทนอีกนิดเดียว อีกไม่กี่วันเราก็จะเป็นอิสระแล้ว... เดี๋ยวเราก็จะได้กลับบ้านเราแล้ว... ต่อไปเราก็จะมีแต่ความสุขนะ... เชื่อพี่นะ อดทนอีกนิด"

.... ถ้าไม่มีเจ๊จอย... พี่สาวที่แสนดี และพี่บ่าวคนนี้... อิชั้นก็จะไม่มีวันนี้ และงานแต่งของเราก็ไม่มีทางสำเร็จลงได้เลย... ขอบคุณเจ๊จอยและพี่บ่าวมากมาย ... ขอบคุณจริง ๆ... ซาบซึ้งใจจนไม่รู้จะบอกยังไงดีค่ะ

ในเมื่อคนอื่นยังอดทน ยังสู้ ยังยิ้มได้... และยังเป็นกำลังใจให้อิชั้นอย่างดีขนาดนี้... อิชั้นเลยฮึดสู้ และ(ฝืน)ยิ้มได้อีกครั้งค่ะ...



ก่อนวันงาน กับเวลาที่เหลือให้เตรียมตัวอีกเพียงไม่กี่วัน... คงไม่ต้องบอกหรอกนะคะ ว่าเราจะสนุกสนานและเหนื่อยกันมากมายขนาดไหน... กับการเตรียมงานอันวุ่นวายนี้ ด้วยคนเพียง 3 คนหลัก ๆ

ไหนจะต้องรื้อ เก็บ จัดการกับบ้านที่จะใช้จัดงาน... แค่เปิดประตูบ้านเข้าไป ก็ท้อแล้วค่ะ ลมแทบใส่... กับบ้านที่ไม่มีใครอยู่ดูแล และไม่ผ่านการทำความสะอาด จัดระเบียบมานานหลายปี... ขนาดเจ๊จอยพี่สาวแสนอึดของอิชั้น ยังกุมขมับมึนตึ๊บเลยค่ะ...

เก็บกันจนท้อค่ะ ยังไงก็จัดไม่หมดสักที... คิดไม่ตกค่ะ... ไม่รู้จะเอาของไปไว้ที่ไหนดี... ขนาดจับยัดใส่ห้องเก็บของ ห้องนอน (ที่ไม่มีใครนอน)ก็แล้ว ก็เก็บไม่หมดไม่สิ้นค่ะ... วิธีที่เราจะแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีที่สุดก็คือ.... ผักชีโรยหน้า

((ในรูปนี่ อิชั้นจะพยายามหามุมที่ใกล้เคียงกันมาเปรียบเทียบให้ดูนะคะ... ว่าก่อนทำกับหลังทำน่ะ มันต่างกันขนาดไหน และสภาพก่อนทำน่ะมันย่ำแย่แค่ไหน))



ตู้ไหน ชั้นไหนที่พอจับพิงข้างฝา เอาติดผนังได้ก็จัดการค่ะ...เอาชิดผนังให้หมด... แล้วก็หาม่านมาขึงปิดทับไปเลย... ปิดบังความทุเรศไว้หลังม่านค่ะ...เฮ้อ !!



ช่วงที่พี่บ่าวยังไม่ขึ้นมาจากกระบี่... อิชั้นก็จัดการกัน 2 คนกับเจ๊จอยค่ะ... เครียดและเหนื่อยสุด ๆ... ช่วยกันรื้อ ขนของ ย้ายของที่รกโคด ๆ ๆ ... อัดแน่นเต็มบ้านไปหมด... ผู้หญิง 2 คน ต้องช่วยกันรื้อ และย้ายตู้ โต๊ะ เตียงที่มากมายก่ายกองเหลือเกิน... แบกกันจนเดี้ยง ง่อยกินเลยล่ะค่ะ...



ดึก ๆ ดื่น ๆ แค่ไหน เราก็ทำกันไปเรื่อย ๆ 2 คน เท่าที่ยังพอมีแรง... 2 วันผ่านไป ค่อยดูเป็นบ้านขึ้นมาหน่อย... ส่วนตู้ใหญ่ ๆ ที่เราไม่มีปัญญายกกันจริง ๆ ก็ไว้รอพี่บ่าวค่ะ... อิอิ



.... งานที่ต้องใช้แรงงานมาก ๆ... ทุกอย่างต้องรอพี่บ่าวคนเดียวค่ะ...



((อิชั้นกลับขึ้นไปถึงบ้าน วันที่ 28 กุมภาฯ ส่วนพี่บ่าวตามมาสมทบวันที่ 3 มีนาฯ ค่ะ))

เมื่อฮีโร่สุดหล่อของเราเดินทางถึงกทม. (เช้ามืดวันที่ 3 มีนา)ก็ไม่ได้มีการพักผ่อนสักนิดค่ะ... มุ่งตรงมาที่บ้านของอิชั้นทันที เพราะเรามีงานรออยู่ล้นมือค่ะ... โอ้เอ้ไม่ได้.... เล็ก ๆ ไม่... ใหญ่ ๆ ต้องพี่บ่าว... อิอิ

เมื่อจัดบ้านกันเรียบร้อยแล้ว... เหมือนจะดูดีแล้ว... ก็ไปเอาของที่วัดกันค่ะ... ยืมพวกถ้วย ชาม จาน ช้อน หม้อข้าว หม้อแกง ฯลฯ... ชุดตั่งรดน้ำสังข์ และโต๊ะหมู่บูชา....

ขับรถกระบะขนกันอยู่ 2 รอบ เกือบหมดวันค่ะ... ไม่น่าเชื่อว่าของจะเยอะขนาดนี้.... ต้องวิ่งกัน 2 รอบ รอบนึงเต็ม ๆ กระบะเลยค่ะ... ดีนะ ที่ได้น้องชายไปช่วยนับ ช่วยแบก ช่วยขนด้วย...(ชาม จานต้องยืมอย่างละหลายร้อยใบค่ะ)เลยทุ่นแรงได้พอสมควร

.... แถมกลับมาถึงบ้าน น้องชายยังช่วยล้างซะเกลี้ยงเลยค่ะ... ล้างจนมืดค่ำ ดึกดื่นก็ยังไม่เสร็จ... ต้องมาล้างต่ออีกวันนึง...



--- ขอนอกเรื่องเม้าท์น้องชายหน่อยค่ะ---

คือปรกติแล้ว น้องชายอิชั้นเนี่ย ช่างเป็นเด็กขยันเหลือเกินค่ะ จะใช้อะไรแต่ละที ก็ต้องรอให้คนที่ใช้ปากฉีกไปถึงรูหูก่อน มันถึงจะกระดิก... เรื่องตื่นนอนนอน พระอาทิตย์ไม่ตรงหัวมันไม่ลุกค่ะ... เหอ ๆ...

คือก่อนหน้านี้ น้องชายก็รู้อยู่แล้วว่าอิชั้นมีปัญหาเรื่องงานแต่งนี่สารพัดมากมาย... เครียดจนจะผูกคอตายวันละหลายรอบ (จริง ๆ นะ)...

แต่วันที่จะไปขนของที่วัดนี่...(5 มีนาฯ) มหัศจรรย์มาก ๆ ค่ะ... ก่อนจะขึ้นไปตามน้องชายบนห้อง ก็มีปัญหาอีก นั่งร้องไห้ปานแทบขาดใจ จนจะล้มเลิกงานแล้ว... (แต่พอดีได้พี่สาวมาด่าเตือนสติ กะพี่บ่าวมาปลอบใจ)...พออิชั้นเช็ดน้ำตาได้ ก็ขึ้นไปเคาะห้องเรียกน้องชาย...

.... ก๊อก ๆ ๆ ๆ ... "นัท...น๊าททททททท" เรียกอยู่ 3 รอบ ถึงจะมีเสียงตอบรับ...

.... "อืมมม..มายยย"... งัวเงียขี้ตา ยังไม่ตื่นค่ะ

.... "นัท... เปิดประตูหน่อย" ...เจ้านัทมันก็... "รายยย มายยย"

.... "เปิดประตูสิ ไปช่วยเจ๊หน่อย"... อิชั้นพูดเสียงอู้อี๊ สั่นเครือ

ทันทีที่น้องชายเปิดประตูออกมาปุ๊บ... "อ้าว.. เจ๊รัตน์เป็นอะไร ใครด่า ใครทำอะไรเจ๊อีกง่ะ บอกนัทสิ"... น้องชายกุลีกุจอยิงคำถาม

.... "ไปช่วยเจ๊ขนของที่วัดหน่อยป่ะ"... พูดเสร็จอิชั้นก็หันหลังจะเดินออก... เจ้าน้องชายมันตาสว่าง แล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ล้างหน้า...

.... "รอแป๊บนึงนะ นัทล้างหน้าแป๊บเดียว เดี๋ยวลงไป"

ไม่ถึง 5 นาที เจ้าน้องชาย ก็วิ่งลงบันไดตั่ก ๆ ๆ ลงมาค่ะ... แล้วยังมาถามอีกว่า... "ใครทำอะไรเจ๊รัตน์"

ลงมามีแต่คนงงค่ะว่า... อิชั้นใช้ไม้ไหน ไปปลุกมัน ทำไมมันลงมาอย่างไวได้ขนาดนี้...

พี่บ่าวยังคอยแซวเจ้านัทอยู่เลยค่ะว่า... "เฮ๊ยย..ไรว๊า.. เป็นผู้ชายแพ้น้ำตาหรอเนี่ย"... อิอิ

.... ถึงแม้ว่าเจ้านี่มันจะขี้เกียจจนตัวยาวไปหน่อย... แต่เค้าน่ารักค่ะ ไม่ดื้อ ไม่เกเร บอกอะไร เตือนอะไรก็จะเชื่อฟัง ไม่เคยก่อเรื่อง หรือสร้างปัญหาให้ที่บ้านเลยค่ะ... แต่ติดอยู่ที่... มันขยั๊นนน ขยัน...น้อยไปเท่านั้นเอง... อิอิ

((แต่ยังไงเจ๊ต้องขอบใจนัทมาก ๆ ที่ช่วยเจ๊เตรียมงาน ล้างจาน ชามเป็นคันรถ และทำทุกอย่างเท่าที่นัทจะช่วยได้... ตอนกินเลี้ยงยังเป็นเด็กเดินน้ำแข็งตามโต๊ะให้แขกด้วย... เราเลยไม่ได้ถ่ายรูปด้วยกันเลยสักรูปเดียว.. เสียดายมาก ๆ))

--- กลับมาเข้าเรื่องของเราต่อนะคะ ไม่งั้นเดือนนี้ก็คงไม่จบค่ะ อิอิ ---

ก็นั่นล่ะค่ะ... ปัญหามากมายก่ายกองขนาดนี้... ถ้าเจ้าบ่าวเป็นคนอื่นนะคะ... ป่านนี้เปิดตูดแหน่บไปตั้งนานแล้วค่ะ นี่อิชั้นโชคดีเหลือเกินที่เจ้าบ่าวยังคงเป็นพี่บ่าวอยู่...

.... พี่สาวบอกอิชั้นบอกว่า... "ทำไมคุณดัมถึงเป็นคนดีได้มากมายขนาดนี้วะ สุดยอดเลย... ไม่น่าเชื่อว่ายังมีผู้ชายแบบนี้ในโลก เค้าดีมาก ๆ เลย เพราะฉะนั้นอ่ะนะ เมิงจงงอนให้มันน้อย ๆ หน่อย"

... แป่วววว !!!



อิชั้นรู้สึกว่าเรื่องราวมันจะยาวมาก ๆ ๆ ๆ เลยค่ะ หากทำจนจบ... พี่บ่าวก็มาสักิดเตือนว่า... "ยาวขนาดนี้ไม่มีใครเค้าอยากอ่านหรอก... ทำไมไม่แบ่งเป็นตอน ๆ มันจะได้ไม่ยาว และโหลดง่าย ๆ"

อิชั้นลองกลับขึ้นมาดู โอ๊ววว.. อภิมหาโคตะระยาวเลยค่ะ... เลยตัดสินใจ ขอแบ่งเรื่องราวทั้งหมดเป็นช่วง ๆ ตอน ๆ น่าจะดีกว่า... จริง ๆ

((แต่ที่จริงอิชั้นก็เข้าใจนะคะ สำหรับคนที่ไม่อยากอ่าน... ก็ไม่เป็นไรน่ะค่ะ เพราะจริง ๆ แล้ว อิชั้นเพียงอยากจะบันทึกเรื่องราวและความรู้สึกต่าง ๆ เท่าที่จำได้ไว้น่ะค่ะ))

วันนี้ก็เลยขอจบแค่นี้ก่อนนะคะ... ไว้จะพยายามหาโอกาสมาเล่าต่อในโอกาสต่อไปนะคะ....

((ไม่รู้ว่าจะต่อมขยันจะทำงานเมื่อไหร่นะคะ เพราะแค่นี้ อิชั้นก็พิมพ์ดองไว้ร่วมเดือนเลยค่ะ กว่าจะสลัดตัวขี้เกียจออกได้ แล้วมาเล่าสู่กันฟังนี่อ่ะค่ะ))

รักนะ... จุ๊บ ๆ





Create Date : 29 เมษายน 2552
Last Update : 18 มิถุนายน 2552 15:24:55 น.
Counter : 4196 Pageviews.

130 comments
  
ขอตัวนอนก่อนนะคะ... กว่าจะเสร็จ หน้ามืดตามัวหมดแล้วค่ะ

แล้วพรุง่นี้จะหาเวลาไปทักทายทุก ๆ ท่าน ๆ นะคะ...

ฝันดีนะคะ

ป.ล. คิดถึงเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ มากมายค่ะ
โดย: largeface วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:0:42:43 น.
  
เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ค่อยเข้ามาอ่านแบบมีสมาธินะจ๊ะ...คืนนี้แวะมาดูโฉมหน้าไดอารี่ที่อัพเดทของน้องรัดก่อน...
โดย: ซ่อนทรายแก้ว วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:1:40:23 น.
  
ยินดีกับคู่บ่าวสาวใหม่นะคะ
ต่อไปนี้ก็เป็นคนเดียวกันแล้ว ดีใจด้วยนะคะ
เจ้าสาวเลือกชุดสวยๆทั้งนั้นเลยค่ะ
โดย: Thatcha70 วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:2:03:46 น.
  

ตั้งใจอ่านจนจบ
นับถือคุณจริงๆ เลยคะ
ศรัทธาในพลังแห่งความรักของคุณทั้ง 2 คน
แหล่ม
โดย: อุ้มสี วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:2:06:18 น.
  
ยินดีด้วยน่ะค่ะ
หายไปนานกลับมาทีเล่ายาวเลย
คอแห้งไหมน้องรัตน์
อยากดูรูปเจ้าสาวกับเจ้าบ่าวแบบ
ชัดๆ จัดให้หน่อยจ๊า
โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:3:21:51 น.
  
มาลงชื่อ....
มาบอกว่า...อ่านจบ..ครบทุกตัวอักษร...
ไม่เว้นแม้แต่คอมเม้นท์จ้า...

ดีใจด้วยน๊า....ฟันฝ่ามาจนได้.....
โดย: +the best days of my life+ วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:7:39:23 น.
  
.....กรี๊ดดดดดดดดดด....

หลังจากที่นั่งรอนอนรอ มา นาน

ขอให้เส้นทางที่จะเดินต่อไป เป็นเส้นทางที่สวยงาม.

โดย: เกด IP: 125.25.92.197 วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:17:32:43 น.
  
ยินดีด้วยนะคะ ^^ เย้ๆ ครอบครัวใหม่

อ่านแล้วก็คิดถึงตอนงานตัวเองเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นถ้ามีปืนก็คงยิงกันตายไปหลายศพแน่ๆ 55

พวกหน้าใหญ่แต่ไม่ออกเงินเนี่ย เราล้มโต๊ะมาแล้ว ตอนนั้นประกาศกันเลยว่า ไม่พอใจก็ไม่ต้องมา ไม่เชิญ ต้องการแค่คนที่ "มีใจมาร่วมยินดี" ---ถ้าต้องการหน้าตา ไว้รองานศพตัวเองเถอะ เอิ๊กกกกกก หน้าเขียวกันไปหลายราย แถมเราแถลงไว้แล้วว่าเราจะไม่ยอมเป็นหนี้เพื่อตำน้ำพริกละลายงานแต่ง โต๊ะจีนก็ไม่เอาเพราะเราไม่ชอบกิน ฯลฯ

แต่ก็นะ ครั้งเดียวในชีวิต-เจ้าสาวขอถือสิทธิ์ "ฉันเป็นเจ้าของงาน ฉันคืออำนาจสูงสุด" ค่ะ
งานนี้ญาติผู้ใหญ่เลยไม่มีใครกล้าโวย
โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:18:30:50 น.
  


สวัสดีค่ะน้อง largeface

น่ารักจังเลยค่ะสำหรับข้อความที่คอมเม้นท์ไว้ให้พี่ไอ

ถ้าว่าง..อย่าลืมมาทักทายกันบ่อย ๆ นะคะ พี่ไอจะคอยค่ะ

ขอแสดงความยินดีด้วยกับครอบครัวที่ดี วันดี ๆ และมีสิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิตคู่ตลอดไปนะคะ

โดย: I_sabai วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:19:59:18 น.
  
ยินดีกับคู่บ่าวสาว ย้อนหลังวันวิวาห์ค่ะ

ถึงจะยาวไปหน่อย แต่ก็ตั้งใจอ่าน ....

ศึกษาไว้เป็นแบบอย่าง .....

บ้านเราเคยจัดงานพิธีแต่งงาน รดน้ำที่บ้าน แบบนี้ 2 งาน
งานของอา กับงานของลูกพี่ลูกน้อง

หน้าที่ของเราคือ เก็บ กวาด เช็ด ถู ล้าง และช่วยจัดดอกไม้
พอถึงวันงาน ก็แต่งสวย ทำหน้าที่รับแขก และถ่ายภาพ

เหนื่อยนะ ..แต่เป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวคงเหนื่อยกว่า

ยินดีอีกครั้ง ยินดีด้วยจากใจจริง

ีup ตอนใหม่ไปเคาะประตูเรียกมาอ่านด้วยนะ
โดย: นัทธ์ วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:21:13:32 น.
  
ยินดีกับบ่าวสาวย้อนหลัง ...วิวาห์สุขสันต์ผ่านไปแล้ว
ความสุขสดชื่น ขอให้คงอยู่ตลอดไป ไหนไหน ก็ร่วมกับฝ่าฟันอุปสรรคมาด้วยกันแล้ว

เขียนตอนใหม่แล้ว..มาเคาะประตูบ้านเราด้วยนะ
จะได้กลับมาอ่านต่อค่ะ
โดย: นัทธ์ วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:21:16:30 น.
  
อ่านซะ เกือบจะไม่จบ อิอิ ยาวเฟื้อยเลย เปิดมารอบสามค่ะ
บลอกเข้ายากนะช่วงนี้

ขอแสดงความดีใจด้วยค่ะคุณรัตน์ มาซะหายคิดถึง
หายไปนานมากๆเลย
ในที่สุดวันที่รอคอยและคนที่รักที่เป็นตัวจริงก็อยู่ในเงื้อมมือ แซวเล่นค่ะ ก็มาอยู่ร่วมชีวิตกันแล้วนะคะ ยังไงก็ขอให้มีความสุขร่วมกันตลอดไปนะคะ
โดย: printcess of the moon วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:22:28:36 น.
  


ป้าดีใจด้วยนะจะนู๋รัตน์...

นับแต่นี้ขอให้นู๋รัตน์และพี่บ่าวพบแต่ความสุข...

สมหวังกับชีวิตครอบครัวและมีความราบรื่นในเรื่องการงานนะจ๊ะ

ป้าเข้ามาอ่านด้วยความตั้งใจจนจบเลยจ่ะ ชื่นใจกับความรักและความห่วงใยที่พี่น้องมีให้แก่กันและ...

...ที่สำคัญคู่ชีวิตที่มีความรัก"ไม่รู้จบ..."ให้แก่กัน

คืนนี้...ฝันดีนะจ๊ะ"บ่าวสาวที่น่ารัก..."
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:0:05:33 น.
  
พี่สาวเป็นกำลังใจนะเจ้าค่ะ
และขอแสดงความดีใจมากๆเจ้าค่ะ
ขอให้มีความสุข...
ลืมบอกว่าเจ้าสาวสวยมากมายเจ้าค่ะ
โดย: yoja วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:19:31:10 น.
  
เข้ามาแสดงความยินดีด้วยครับ..... ชีวิตเป็นของเรา เราสิเป็นคนเลือก....ถูกแล้ว...ขอให้มีความสุขตลอดไปนะครับ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อก
ขอบคุณความคิดดีๆที่มีให้ครับ....

ไม่นานวันเราคงได้มาเยือนเมืองกระบี่ ที่ทะเลแสนสวย...
อาจจะช่วงข้าพรรษานี้ก็ได้..

โดย: wicsir วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:19:56:38 น.
  
ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ...
ภาพโหลดไม่หมดแต่เห็นแว๊บ ๆ ว่ากำลังเป็นเจ้าสาว...

ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ
ขอให้มีความสุข มาก ๆ ทั้งการงานและชีวิตส่วนตัวจ้ะ

ไว้จะเข้ามาดูรูปและเก็บข้อมูลต่อค่ะ

โดย: บ้านดินริมสวน วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:21:29:07 น.
  


ยินดียินดียินดียินดี
ยินดียินดียินดียินดี
ยินดียินดียินดียินดี
ยินดียินดียินดียินดี

ที่ซู๊ดเลย

.

.

.


โดย: B/W วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:23:46:06 น.
  
โหลๆ ใครว่าไม่แวะมาล่ะจ๊ะ แวะมาแว้วววว แต่มันยาวมากเยย อ่านไม่ไหวง่ะ แล้วมันก็อ่านยากด้วยง่ะ

กลับมาคราวนี้...อ่านยากกว่าเดิม อ่่านไปครึ่งเดียว ไม่ไหวแย้วววว ปวดตา

ปล. โทษทีที่ไม่ได้ไปงานน๊าาาา สารภาพว่าลืมสนิทเลยอ่าาาา มานึกออกอีกทีก้เลยวันไปแหล่ว ยุ่งมากๆ เลยง่ะ แล้วก็กำลังเห่อหลานด้วย

ยังคิดถึงอยู่น๊าาา
โดย: ขนมชั้น...เธอห้ามกิน!!! วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:4:11:56 น.
  
555+สุดท้าย ท้ายสุดลุงกล้วยขอแสดงความยินดีด้วยครับคุณรัตน์ ลุงก็หายหนูก็หายถือว่าเจ๊ากัน แต่มิตรภาพยังคงเช่นเดิมนะครับ ม่านมรสุมผ่านไป ต่อแต่นี้ไปขอให้มีแต่ความสุขและสมหวังในทุกประการนะครับลุงกล้วย
โดย: ลุงกล้วย วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:39:34 น.
  
อ่านแล้วรู้สึกว่าคุณได้คนดีมากๆ จริงๆ ค่ะ พี่บ่าวน่ารักมากๆ

อ่านเรื่องน้องชายก็ซึ้งเลยแหละ


ยินดีด้วยนะ มิน่าถึงหายไปเลย ยินดีด้วยกับการใช้ชีวิตคู่ มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:16:28 น.
  
รีบแวะมาด้วยความคิดถึงครับคุณรัตน์ และดีใจกับเจ้าสาวแสนสวยด้วยนะครับ เรื่องราวที่นำมาเล่าสู่กันฟัง ได้ update สุดๆ แล้วเช่นกัน และขอแสดงความดีใจกับเจ้าบ่าว พี่บ่าวของคุณรัตน์ด้วยนะครับ
โดย: ถปรร วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:31:54 น.
  
แวะมาส่งความสุขอีกรอบครับ (ไม่คะ นะครับ) สุขใจ และชื่นใจทุกครั้งที่แวะมาเยี่ยมบ้านคุณรัตน์ อารมณ์ดี ยิ้มหน่อยยิ้มใหญ่ ยิ้มคนเดียวหน้าคอมพ์ มาครั้งนี้ก็ชื่นใจที่หัวใจพองโตเป็นสีชมพูตาม blog คุณรัตน์ไปด้วย หวังว่าคู่ชีวิตคุณรัตน์กับพี่บ่าวคงเต็มไปด้วยความสุข สดใส อารมณ์ดี สนุกสนาน ตลอดไปนะครับ
โดย: ถปรร วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:53:43 น.
  
กรี๊ดกร๊าดวิ้ดวิ้ววว ดีใจด้วยอย่างแรงค่ะคุณรัตน์
หายไปนานไปเป็นเจ้าสาวนี่เอง
ดีใจด้วยสุดๆ เลยย

เด้วจะมาติดตามตอนต่อไปนะคะ

กรี๊ดๆๆ มีความสุขมากๆ นะคะ
โดย: i_nookae วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:04:24 น.
  
หวัดดียามค่ำ
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียน

ดอกแสงอาทิตย์

เป็นครอบครัวที่อบอุ่นน่ารักอีกครอบครัวหนึ่ง

ขอให้มีสุขภาพที่แข็งแรงทั้งครอบครัว

ราตรีสวัสดิ์
โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม วันที่: 1 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:54:05 น.
  
ขอบคุณที่เข้าไปชมบล็อกนะคะ
รูปน่ารักมากค่ะ
เครื่องเล่น ก็เล่นได้ไม่เยอะเหมือนกันค่ะ คงเพราะกลัว เลยเล่นแค่ 3-4 อย่าง ไม่คุ้มกับค่าเข้าเลยค่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ยินดีที่รู้จักเช่นกันค่ะ
โดย: อารีรัตน์ วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:43:59 น.
  
อยากอ่านครับ น้องรัตน์ น้องบ่าวดัม เจ๊จอย น้องนัท

พี่สินอ่านแบบตั้งใจ น้ำตามันรื้นๆกับความสุขปนความลำบากและความเหนื่อยของน้องรัตน์ อ่านแบบไม่ยอมให้หลุดจากสายตาไปสักตัวอักษร คงจะงกไป นิ๊ด นุง

เขียนเล่าตอนสองอีกเมื่อไหร่ ช่วยไปสะกิดที

แต่ไม่ต้องรีบนักก็ได้ เรื่องความสุขข้าวใหม่ปลามัน หัวใจเต้นวูบวาบๆ สำคัญกว่าเขียนบล็อกอีก

ว่างๆ ค่อยเขียนก็ได้

ความสู้อดทนของคู่รักแบบนี้ น่าเขียนเล่า ลงคู่สร้างคู่สมเหลือเกิ๊น ยิ่งฝีมือน้องรัตน์ดีๆแบบนี้ ยิ่งน่าเขียนลง

พี่คาดว่า ฝ่าแดดฝ่าคลื่นลมความยากลำบากแบบนี้ คู่รักจะรักกันนาน ตราบเท่าถือไม้เท้ายอดทองตะบองยอดเพชร

แต่ ขอติหน่อยจะได้ไหม?

ไม ไม่เชิญชาวบล็อกไปร่วมงานแต่งบ้างล่ะ มีอะไรช่วยกันได้ ชาวบล็อกหลายคน มีน้ำใจนะ

น้องรัตน์เคยพบตัวเป็นๆ ชาวบล็อกคนไหนบ้าง มีสนิทกับใครบ้าง พอดีว่าพี่สินเขียนบล็อกมานาน และไม่ปิดตัวเอง พอเขานัดสังสรรค์ นัดเที่ยว นัดทำบุญ นัดทอดกฐิน พี่สินมักจะไป ก็เลยเห็นหน้า รู้จักนิสัยชาวบล็อกหลายคน ทุกคนดีหมดเลย มอบมิตรภาพ ให้เกียรติต่อกันและกัน

พี่เขียนความเห็นตรงนี้ขึ้นมา เพราะคิดว่า มีเพื่อน เพื่อนจะเข้าใจกว่าพ่อแม่ เพราะวัยจะใกล้ๆกัน จะได้เป็นคู่คิดแนะนำจากประสบการณ์จริงๆ จะได้ช่วยด้านแรงกายได้นะครับ บางคนเขาถ่ายรูปเก่งนะครับ บางคนเขารู้เรื่องอาหารดีทีเดียว ถามเขาได้เลย

ไม่เป็นไร งานคงจะจบเรียบร้อยราบรื่นด้วยดี อยากจะอ่าน อยากจะชมรูปภาพมากๆแล้วละ..
โดย: yyswim วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:46:42 น.
  
ยินดีย้อนหลังจ้าน้องรัตน์ อ่านเรื่อยลงมาทุกขั้นตอน มันก็มีสุข และทุกข์ และลุ้นไปพร้อมๆกัน แต่น้องรัตน์ก็แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปได้ด้วยดี และงานก็ผ่านไปด้วยดี พร้อมชุดเจ้าสาวสวยๆ และเจ้าบ่าวแสนดี

ต่อจากนี้ ก็ขอให้มีแต่ความสุขๆๆๆๆๆๆมากๆจ่ะ เชื่อเลยว่าน้องรัตน์และพี่บ่าว จากที่ช่วยกันฝ่าฝันมาทุกๆอย่าง ต่อนี้ไปก็ไม่ปัญหาอะไรที่แก้ไม่ได้แน่นอนจ่ะ
โดย: KOok_k วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:4:30:32 น.
  


บล็อกของคนน่ารักมากกว่านะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักมากๆๆค่ะ



โดย: d__d♥ (มัชชาร ) วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:16:42 น.
  
หูยทรหดมากๆ เจ้ามากเป็นคนดีจริงๆค่ะ ดีใจด้วยนะคะ

เค้าว่างานแต่งมักจะมีอุปสรรค แต่คุณก็ผ่านมันมาได้ ดีใจด้วยนะคะ

ตอนต่อไป อัพแล้ว ช่วยส่งสัญญาณให้มาอ่านด้วยนะคะ เราอ่านจนจบเลยค่ะ

ปล. อยากไปเที่ยวกระบี่อีกจังค่ะ เคยไปครั้งนึง สวยมากๆ
โดย: 2fast2farious วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:55:49 น.
  
น้องรัตน๋์จ๋า

ไม่ยาวเลย

อ่านรวดเดียวจนจบ

แล้วก็ยังอยากอ่านต่อด้วย

น้องรัตน์เขียนเรื่องได้เก่ง

น่าจะลองเขียนเรื่องส่งตามสำนักพิมพ์ดูนะคะ

ยิ่งทำงานด้านให้บริการลูกค้า

น่าจะมีอะไรเล็กๆน้อยๆ มาเล่าเป็นเรื่องสั้น ได้หลายเรื่อง

พี่ชอบที่น้องรัตน์เขียนทุกเรื่องค่ะ

ิัอัพบล็อกเมื่อไหร่อย่าลืมไประซิบเรียกพี่มาอ่านนะ
โดย: Batgirl 2001 วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:28:29 น.
  
ยินดีด้วยค่าคุณรัตน์

อิจฉาคนมีความรักจริงเล๊ย

ขอให้มความสุขความเจริญยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

โดย: โสมรัศมี วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:56:52 น.
  
สวัสดีค่า..
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ..เจ้าสาวสวยมากๆเลยค่า ขอให้มีความสุขสมหวังทุกประการนะคะ

ปล.ไม่ได้ทักทายกันนานเลย แต่ยังคงคิดถึงเสมอค่า ..
โดย: ก่าแป๊ง วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:07:59 น.
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

หลับฝันดีจ๊ะน้อง
โดย: อุ้มสี วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:06:47 น.
  
แวะมาเที่ยวชมบล็อกนี้อะครับ

วันนี้ลุงเพิ่งไปกระบี่มา แวะซะหลายที่เลย ท่าปอมฯ น้ำตกห้วยโต้ สุสานหอย หาดนพรัตน์
ไว้หายเหนื่อยดีแล้วค่อยเอาภาพมาฝากนะ

คนเยอะมากเลยครับ
โดย: เขาพนม วันที่: 2 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:15:56 น.
  
พี่แวะเข้ามาดูรูปคู่บ่าวสาว..อย่างพิจารณาทุกรูปตั้งแต่วันก่อนแล้วละคะ แต่ไม่ได้คอมเม้น...คือกะว่าจะบอกว่า ..ชอบรูปที่น้อง2คนขี่จักรยานมากๆๆๆเลย....น่ารักมากๆเลย...
โดย: ซ่อนทรายแก้ว วันที่: 3 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:31:21 น.
  
แหม ที่บอกว่ายุ่งๆ ไปแต่งงานนี่เอง อย่างนี้หายไปนานแค่ไหนก็คงจะไม่โกรธไม่งอนกันจ้าพี่รัตน์

เรื่องชุดไซส์ใหญ่นี่ หายากหน่อยแต่ส่วนใหญ่จะได้ของดีนะ

อย่างตอนรับปริญญา ผมก็หาชุดยากเหมือนกัน แต่พอหาได้นะก็ได้ชุดเช่าที่ได้ใส่คนแรกเลย เห็นมะใครว่าอ้วนแล้วไม่ดีเนอะ


ขอให้มีความสุขกับชีวิตคู่ครับ (ความจริงไม่ต้องขอก็รู้อยู่ว่าพี่รัตน์จะมีมากๆอยู่แล้วล่ะครับ)

ป.ล. ถ้างวดหน้าอัพต่อแล้วไม่มาชวนกันอ่านมีงอนจริงๆนะเอ้า
โดย: pilok วันที่: 3 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:16:41 น.
  
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่เข้าไปเม้นท์นะคะ
และยินดีกับทั้คู่ด้วยนะคะ
ความรักจะโอบล้อมและผูกพันคนสองคนไว้และจับมือกันฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน
เหมือนกับจขบ.ไงคะ
โอย...อยากมีคนที่ใช่บ้างจัง
นั่งอ่านไปก็ตาร้อนไป
เอิ๊กๆๆ

โดย: fondakelly วันที่: 3 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:57:20 น.
  
แวะมาหวัดดีค่ะ..ได้อ่านไดอารีของพี่รัตน์แล้วนับถือมากมายค่ะ กับความอดทน ความรักของพี่รัตน์ ขอให้มีความสุขมากๆน่ะค่ะ มีเจ้าตัวน้อยไวๆด้วยน่ะค่ะ
โดย: MrGiggle วันที่: 3 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:50:20 น.
  
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ
น่ารักจังเลย

และยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคะ
โดย: butterfly pea วันที่: 3 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:55:25 น.
  
มาตอบคำถามให้เจ้าสาวคนสวย
เกาะไข่นอก ไข่ใน ไข่นุ้ย อยู่ในพื้นที่อำเภอเกาะยาวจังหวัดพังงาค่ะ
แต่พี่เดินทางออกจากภูเก็ตไปนะคะ



อัพบล็อคเรื่องราวหวานๆ สนุกๆ ได้เปิดใจ
เปิดทุกห้องลับเลยนะคะนี่ ดูจริงใจดีจัง
แม้เรื่องจะยาว ภาพจะเยอะแต่พี่ดูหมดนะคะ
แต่อ่านยากมากเลยค่ะเพราะสีอักษรอ่อนๆ
555 แต่ไม่เกินพยายาม
และอยากบอกว่า
ไม่บ้าตามหัวบล็อคแน่ๆค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
โดย: Jiji&Kaka วันที่: 3 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:52:51 น.
  
หวานซะ
โดย: ลั่นทมขาว วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:37:40 น.
  
ยินดีด้วยนะคะ

น่ารักมากๆเลย
โดย: แบกกล้องท่องโลก วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:48:47 น.
  
เพิ่งได้เข้ามาอ่านคะพี่สาวววว


ขอให้มีความสุขนะคะ



และ รักกันนานๆกะพี่บ่าวสุดหล่อ
โดย: *-*topiw*-* วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:45:49 น.
  
เดี๋ยวลูกสอง ก็จะลืมวิบากกรรมวันแต่งงานไปเองแหละ
สู้สู้
โดย: runch วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:14:19 น.
  
ขอบคุณค่ะที่แว่ะไปให้กำลังใจ
ปล.คนบ้าที่ไหนน่ารักแบบนี้
โดย: SterileWater วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:39:16 น.
  
ดีคะ พี่รัตน์

ห่างหายไปนาน ขอบคุณนะคะ ที่ยังจำกันได้
หุหุหุ

ดีใจจังรุยยยย






ตอนนี้ปิวมาทำงานที่ กทม คะ แถว รามคำแหง วันนี้เป็นวันแรก เลยไม่ค่อยมีอะไรมาก ปกติดีคะ หุหุหุ

เล่นเน็ตทั้งวันรุยยยยยย
นั่งจนจะง่วงอยู่แล้ว เพราะไม่ค่อยมีอะไรทำ เอิ้กๆๆๆๆๆๆ









โดย: *-*topiw*-* วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:31:31 น.
  
ขอเข้ามาร่วมลงชื่อแสดงความยินดีด้วยคนนะคะ

เป็นคู่ที่น่ารักจังเลย ขอให้มีชีวิตคู่ที่มีความสุขตลอดมาและตลอดไปนะคะ

.............................

ขอบคุณที่แวะไปเที่ยวด้วยกันที่บล๊อกน๊า
โดย: nLatte วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:11:22 น.
  
แวะมาทักทายยามเย็นค่ะ..
โดย: MrGiggle วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:52:54 น.
  
มารอตอนต่อไปค่ะ
ถ้า up แล้วมาส่งสัญญาณกันบ้างก็ดีนะคะ
โดย: fondakelly IP: 203.170.234.20 วันที่: 5 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:57:09 น.
  
ยินดีด้วยครับ ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ
โดย: กาแฟเย็นใส่นมเยอะๆ วันที่: 5 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:56:12 น.
  
ร่วมทำบุญหยอดกระปุก ทำบุญวันละคลิก...
โดย: largeface วันที่: 5 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:07:47 น.
  
สวัสดีค่ะ ยินดีด้วยนะคะ และก้อยินดีที่ได้รู้จักด้วยค่ะ พอดีฝนเป็นมือใหม่หัดทำรีวิว เด๋วคราวหน้าฝนจะทำให้ตัวใหญ่ๆ กว่านี้เลยนะคะ ชอบรูปที่ไปถ่ายที่สวนรถไฟนะคะ เป็นธรรมชาติมากๆ เลยค่ะ
โดย: ฝน (nantawalai_s ) วันที่: 5 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:51:42 น.
  
สวัสดีค่ะพี่รัตน์มาช้าไปหน่อยขออภัยด้วยนะคะ

ได้สะใภ้กระบี่มาอีกหนึ่ง ยินดีด้วยนะคะพี่

ไว้งานเปาเมื่อไหร่จะไปขอคำแนะนำ แต่ต้องหาเจ้าบ่าวก่อนิพี่เรื่องใหญ่เลย อ้อ มะรืนนี้เปาหลบบ้านกระบี่นะ จะแว๊บไปที่ร้าน ตอนนี้พี่คงอยู่ที่เกาะมั้ง

ดีใจด้วยอีกหนค่ะ
โดย: วาฬอันดามัน วันที่: 5 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:23:32 น.
  
ขอให้รัตน์มีความสุขมากๆๆๆๆนะ และมีความสุขกับชีวิตคู่ทุกๆวัน.......
ยังอยู่ที่กระบี่ใช่ไหม? เนี่ยว่าจะไปกระบี่กับเพื่อนอีกแระ 9-2-15 นี้
โดย: ชลสิทธิ์ IP: 124.120.135.111 วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:02:11 น.
  
เล่าได้สนุกมากเลย ภาพประกอบก็โรแมนติกสุดๆ ชอบรูปที่ปั่นจักรยานช้อนท้ายนะ เล่นเอาทางนี้อิจฉานะเนี้ย

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ น้องแฟ้มหายดีแล้ว ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ
โดย: Irish girl วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:14:12 น.
  
โอะ เมะ เดะ โต๊ะ ค่ะ แปลว่ายินดีด้วยมากๆ

สำหรับชิชาตินี้คงแต่งกับงาน ไม่ได้แต่งงานจริงๆ แน่เลย

โชคดีมากๆ เลยนะคะ ยินดีด้วยจริงๆค่ะ
โดย: ด.ญ คณิตกร วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:52:48 น.
  
สวัสดียามเช้าค่ะ
ขอมาชมงานแต่งงานemo
เห็นแล้วอยากแต่งอีกจัง

ขอให้มีความสุข รักกันนานๆๆนะค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่พัทยาค่ะ
emoemoemoemo
โดย: iamorange วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:5:30:55 น.
  
เหอๆ ภาพใน comment box นี่ ทำเอาน้ำลายหกเลย อิอิ
โดย: ลั่นทมขาว วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:34:06 น.
  
คุณรัตน์...ดีใจด้วยนะคะ กับวันสำคัญ
ขอให้มีตัวเล็ก ๆ เต็มบ้านเต็มเมืองเลย
ขอให้รักและเข้าใจ อยู่กันไปจนแก่เฒ่า
แบบคนแก่ที่ไปไหน ก็ยังไปเป็นคู่ คอยประคองกันไป แบบนั้นอ่ะ

อุปสรรคเล็กน้อย กว่าจะได้แต่ง ช่างมันเถอะค่ะ
ตอนนี้ มันก็ผ่านไปแล้ว ใช่มั้ยล่ะ
ไม่มีอะไร จะเป็นอุปสรรคหรอกค่ะ ถ้าเราพยายาม

ปล. น้องชายคุณรัตน์ รักพี่สาวออก ดูสิล้างชามกองโตได้ขนาดนั้น
โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:12:00 น.
  
เรื่องจริงที่สุดพี่หาไม่ได้ 555

จะกลัต่อเดี๋ยวแล้วอะ ต่อเช้าจะไปตรังหาของหรอยๆกินกับที่บ้านค่ะ
โดย: วาฬอันดามัน วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:14:08 น.
  
คงเพราะประโยคนี้

เว็บ BlogGang.com จะทำการเปลี่ยน server จึงจำเป็นต้อง ปิดให้บริการชั่วคราว ในช่วงวันศุกร์ที่ 8 พ.ค. และ 9 พ.ค. 52 ตั้งแต่ประมาณเวลา 10.00 น. ของวันศุกร์ที่ 8 พ.ค. จึงเรียนมาให้ทราบล่วงหน้า และขออภัยในความไม่สะดวกค่ะ

ทำให้ช่วงนี้เข้าเวบยาก เห็นจะได้คิดถึงกันนาน 48ชั่วโมงเลยนะคะ

มีความสุขมากๆค่ะ


โดย: ญามี่ วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:19:23 น.
  
มาแอบยินดีด้วย
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ
โดย: jmeejan วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:12:50 น.
  
สวัสดีค่ะคุณ large face
ฝันดีนะคะ
โดย: fondakelly วันที่: 6 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:47:24 น.
  
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นเดียวกันค่ะ
.........
อ่านไปลุ้นระทึกไปนะคะ
และ...
ขอให้มีความสุขมากๆ
ฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหลายไปกับพี่บ่าวได้อย่างราบรื่นด้วยค่ะ
โดย: Animas วันที่: 7 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:17:01 น.
  
อ่า มะวานมาโพสต์ไว้มะติดอ่ะ
โดย: i'm a girl IP: 124.121.142.236 วันที่: 7 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:52:00 น.
  
สวัสดีอีกรอบจ้า

แหะๆ

พี่น่ะ ถึงจะชอบเล่นหวาดเสียว แต่บางอย่างที่กรีนเนอรี่ ก็ขอลาเช่นกันจ้ะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 7 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:31:04 น.
  
รีบมาตอบคุณรัตน์ เรื่องชื่อที่ช่วงหลังเปลี่ยนมาให้เป็นเหมือนชื่อ blog abird จะได้จำง่ายๆ หน่อยเท่านั้นเอง ที่จริงก็ยังอยากจะเปลี่ยนชื่อ login เลย แต่เผลอตั้งไปแบบนั้นแล้ว ก็ปล่อยมันไปแบบนั้นล่ะครับ
ยินดีนะครับที่คุณรัตน์จะมาท่องเที่ยว-ถ่ายภาพในเมืองเชียงใหม่ แต่ก็แจ้งมาก่อนก็ดีครับเผื่อจะได้เลือกช่วงที่มีกิจกรรมให้ถ่ายภาพเยอะๆ ในช่วงนั้นๆ
โดย: ถปรร วันที่: 7 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:45:39 น.
  
เป็นการเล่าเรื่องที่น่ารักมากครับ
...ขอให้รักกันรื่นรมย์ และร่มเย็นตลอดไปครับ

โดย: รัชชล IP: 114.128.116.227 วันที่: 7 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:54:07 น.
  
ยาว แต่ก็อ่านจนจบค่ะ
เข้าใจเลยว่ากว่าจะถึงตรงนี้
คุณคงเหนื่อยมาก (ก็น่าเหนื่อยอยู่หรอก)

รูปที่สวนรถไฟ ดิฉันชอบรูปกระโดดค่ะ ดูแล้วมันส์ดี ได้อารมณ์ธรรมชาิติ

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
โดย: ตรีนุช3903 วันที่: 7 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:55:34 น.
  


ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ และก็ขอแสดงความยินดีย้อนหลังด้วยครับ มีความสุขมากมายคร๊าบ

โดย: Mega-Batt วันที่: 8 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:05:13 น.
  
จะแวะเข้ามาขอบคุณซะหน่อย เจอภาพหวานซะงั้นอิจฉาจังเลย น่ารักค่ะ
จริงๆ จะเข้ามาบอกข่าวว่าในที่สุดก็อัฟรูปได้แล้วค่ะ เชยเนอะ แต่รูปไม่ค่อยสวยนะค่ะ ขอบคุณที่มาเป็นกำลังใจ และทักทายค่ะขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ
โดย: ขอบฟ้า-หญ้าใบสุดท้าย วันที่: 8 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:31:13 น.
  
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ

เดี๋ยวรอบล็อกอัพ server ไป 2 วันแล้วมาคุยกันใหม่ค่ะ
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 8 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:30:12 น.
  
ทำสีผมมังแก้เบื่อหน้าตัวเองไดอะค่ะ

อิอิ

คิดถึงกานบ้างนะคะ
โดย: Moon~JulY วันที่: 8 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:22:41 น.
  
ช่ายแล้ว ทะเลสวย ปลาก็เยอะว่างๆ แวะปายเที่ยวนะ
โดย: อ้อ IP: 124.120.237.216 วันที่: 8 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:37:12 น.
  
block ปิดไปสองวัน
กลับมาเจอวันนี้
เป็นไงบ้างคะ
โดย: fondakelly วันที่: 11 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:34:06 น.
  


Miss You Myspace Comments



โดย: Moon~JulY วันที่: 11 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:10:41 น.
  
โอ้วววว ฟังการเตรียมงานแล้วเหนื่อยแทนมากมายค่ะ แต่ก็ยินดีด้วยนะคะที่อดทนจนสามารถผ่านมาได้ และงานก็เรียบร้อยดี (ใช่ไหมคะ ?)

ยินดีด้วยค่ะกับเจ้าสาวคนใหม่ ชีวิตแต่งงานเป็นไงบ้างคะ คงสบายดีกับคุณสามีแน่ ๆ เลย

เคโกะอ่านแล้วก็อิจฉาค่ะ ป่านนี้แระ ยังหาไม่ได้ซักคน

ปล. เคโกะแวะมาเคาะประตูตามไปอ่านตอนจบของรีวิวสวนผึ้งน่ะค่ะ ^^
ตามมาเร้ยยย

ยินดีมากมายที่ได้รูัจักค่ะ ^^
โดย: :D keigo :D วันที่: 11 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:55:13 น.
  
ยินดีด้วยค่ะที่เจอคนที่ใช่แล้ว
แต่ณ มน คงอีกนานแหะแหะ
โดย: ณ มน วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:40:33 น.
  
ยินดีด้วยค่ะที่เจอคนที่ใช่แล้ว
แต่ณ มน คงอีกนานแหะแหะ
โดย: ณ มน วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:42:36 น.
  
ยังคงอัพยาวเหมือนเคย

ยินดีกับเรื่องดี ๆ ชวนอิจฉา
การเจอ "คู่" ที่เติมเต็ม ดูแล ยอมรับ เข้าใจกัน
เป็นเรื่องที่ชวนชื่นมากมาย

ยินดี ๆ (อีกครั้ง)
โดย: p_tham วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:11:33 น.
  
โอ้ยมดกัดวุ้ยมาบ้านนี้ เอิ๊กกก สบายดีไหม ธุรกิจเป็นอย่างไรบ้างครับ
โดย: somnumberone วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:51:21 น.
  
ดีใจด้วยนิ การมีชีวิตคู่เป็นอะไรที่ช่วยจรรโลงความสดชื่นให้ยืนนานได้

เพราะคู่เป็นได้ทั้งพี่น้องผองเพื่อน ถ่ายเทความทุกข์ความสุขแก่กันได้อยู่เนืองๆ ชีวิตจึงไม่เงา ไม่อ้างว้าง ชีวิตก็มีสุขแหละครับ
โดย: เขาพนม วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:19:37 น.
  
มาแอบดู รอภาคต่อ
โดย: i_nookae วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:34:13 น.
  

เขาบ๊อกนี้แล้วอิจฉาจังเลยค่ะ
ว่าแล้วก็ต้องรีบปิดประกาศ
รับสมัครแฟนด่วนถึงด่วนที่สุด
แล้วจะติดตามตอนต่อไปนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า
โดย: อุ้มสี วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:22:43 น.
  
ยินดีด้วยนะคะ เป็นคู่ที่น่ารักมากๆเลยค่ะ
โดย: aomA วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:22:53 น.
  
น่ารักจัง

ขอให้ความรักอมตะนิรันด์กาล
โดย: Moon~JulY วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:30:38 น.
  
เอาน่า...
มันก็เหนื่อย บน ความสุข ล้วน ๆ แหล่ะเน๊อะ

คิดถึงอดีต ตอนแต่งงานเหมือนกันนะเนี่ย...ฮี่ๆๆ
โดย: เจกเบ่ง วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:08:09 น.
  
บล็อคนี่หวานเฉี้ยบบบ
มะค่อยได้แวะมาเยี่ยมเยียน
รู้สึกยินดีด้วยจากใจนะครับ

ขอให้มีชีวิตคู่ที่มีความสุขยิ่งขึ้นและมากขึ้นตลอดไปนะครับ

( อ่านตั้งแต่ต้นจนจบนะเออ ตาลายไปเลยล่ะ )
โดย: joblovenuk วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:13:34 น.
  
ยินดีที่รู้จัก แล้วก็ขอบคุณที่ชอบรูปอัยครับ

เชิญชมได้ทุกๆตอน บล๊อกอัยเน้นแต่รูป เรื่องเขียนไม่ค่อยเก่งครับ

เรื่องแต่งงาน คอยติดตามตอนสองอยู่นะครับ
โดย: อัยเองคับ (GIS_MAN ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:55:29 น.
  
หวัดดีค่ะ ... เท่าที่ดูแผนที่ราชบุรี ดำเนินกับสวนผึ้งก็ถือว่าไกลกันมากเลยอ่ะค่ะ

ส่วนการพักใจนั้นก็โอเคอ่ะค่ะ ถือว่าเข้มแข็งจนหายเป็นปกติแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วง

ว่าง ๆ ก็แวะไปเยี่ยมที่บล็อกได้นะคะ ^^
โดย: :D keigo :D วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:23:43 น.
  
center>
Miss You Myspace Comments



โดย: Moon~JulY วันที่: 15 พฤษภาคม 2552 เวลา:6:06:04 น.
  
น่ารักมากเลยค่ะอยากเจอคนอย่างที่คิดเร็วๆจังเลยค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆน่ะค่ะ
โดย: ni (ชีวิตจริง ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:56:53 น.
  
หวัดดีค่ะ

แวะมาอ่านความน่ารักของคู่นี้อักรอบ ดีใจด้วยนะคะที่ได้เจอคนที่ใช่จริงๆ ขอให้ครองรักกันยั่งยืนนาน
โดย: sailamon วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:24:55 น.
  


อยากมาหา...บ่อยๆ...
แต่ว่าเน็ต...อืดด...มาก!
รักษาสุขภาพนะจ๊ะ...บ่าวสาว...
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:01:27 น.
  

Friends Myspace Comments

โดย: Moon~JulY วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:41:59 น.
  
อุปสรรคทำให้เห็นคุณค่าของความพยายามนะคะ

บลอกยาวแต่อ่านและเอาใจช่วยทุกตัวอักษรค่ะ

ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ
โดย: rebel วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:44:27 น.
  
เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ ครั้งนึงในชีวิตล่ะเนอะ แต่ดีที่ผ่านมาได้ด้วยดีค่ะ
โดย: ที่บ้านมีแมวตั้ง 7 ตัว วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:32:23 น.
  
กระบี่ฝนตกไหมครับ? กรุงเทพตกไม่ค่อยเป็นเวลา บางวันเที่ยง บางวันบ่าย บางวันเย็น และหัวค่ำ บางวันก็ตกดึก แถมมักมัลมแรง และฟ้าร้อง....
โดย: yyswim วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:27:39 น.
  
ยินดีด้วยค่ะ พี่ดัมและคุณรัตน์
ขอให้มีความสุข รักกันมาก ๆๆ
มีลูกเร็ว ๆ นะคะ
โดย: Gam IP: 125.24.84.153 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:40:16 น.
  
กลับมาจากกระบี่แล้ว ตัวยังไม่หายดำที ไว้ครั้งหน้าจะไปนอนไร่เลย์ซักคืน แบบกินนอนฟรีนะ แฮ่ๆ
โดย: ชลสิทธิ์ IP: 10.0.1.18, 124.120.131.12 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:20:22 น.
  
หวานกันจังเลย
โดย: aomamm (Forest-ic ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:28:08 น.
  


วู้วว์...ทานข้าวยังเอ่ย...???
รักษาสุขภาพด้วยน้านู๋รัตน์คนจ๋วยกะหวานจายคนหล่อเหลา...

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:08:55 น.
  
แวะมาบอกว่าภูฎานตอน 9 มาแล้วนะคะ
โดย: รัชชี (รัชชี่ ) วันที่: 24 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:42:47 น.
  
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายนะคะ
เมื่อไหร่จะ up อีกเอ่ย
อยากอ่านเรื่องราวความรักที่ต้องฟันฝ่าอุปสรรคมากมายขนาดนี้
โดย: fondakelly วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:26:37 น.
  

Friends Myspace Comments


โดย: Moon~JulY วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:52:22 น.
  
ดีจ้านู๋รัตน์ .... ตกลงงานแต่งงานนี่ ต้องมีอุปสรรคกันทุกคนเลยใช่มั๊ยเนี่ย
นึกถึงตอนตัวเอง ก็งอนกันกับที่บ้านหลายรอบเหมือนกัน คนโน้นจะเอาอย่าง อีกคนจะเอาอีกอย่าง เฮ้อ .....
ว่าแต่พี่ยังติดของขวัญแต่งงานนู๋อยู่เลย .... สาเหตุ เพราะยังไม่เจอของถูกใจ 55555 แต่ตอนนี้เจอละ แต่ยังไม่ได้คอนเฟิร์ม เดี๋ยวยังงัยจะโทรหานะคะ
โดย: พี่ชล IP: 61.47.16.162 วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:9:24:00 น.
  
ลูกค้าช่วงนี้ เป็นไงบ้าง? พอคุ้มค่าเช่ามั๊ย?

ถามเพราะเป็นห่วงน่ะครับ..
โดย: yyswim วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:22:01:23 น.
  

ว้าววววว พี่ยินดีด้วยมากๆๆๆเลยค่ะ
ที่เสียงกรี๊ดดดดดดดดดดดดหายไปนานนี่ไปหวานอย่างนี้นี่เอง
ขอให้มีความสุขมากๆ ยิ่งๆขึ้นไปนะคะ


โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 4 มิถุนายน 2552 เวลา:23:12:58 น.
  
มาชวนไปเที่ยวเชียงใหม่ด้วยกันค่ะ แบบว่าไปเปลี่ยนที่กิน 55+
โดย: ด.ญ คณิตกร วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:1:00:54 น.
  
ห้องเสื้อจันทิมา
รายละเอียด
จำหน่ายผ้าไหม รับตัดชุดสุภาพสตรี สนใจเชิญแวะชมสินค้าได้ ที่ //www.weddingthai101.com หรือ โทร 080-4045415
ผู้แนะนำ เว็ปไซต์ //www.weddingthai101.com
โดย: คุณจันทิมา สมภักดี IP: 112.142.226.34 วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:15:06:02 น.
  
รัชชี่มาชวนเที่ยวภูฎานตอน 10 ค่ะ
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:17:13:49 น.
  
^____^
สวัสดีค่ะ
ไม่ได้มานานเหมือนกัน
บล๊อกหาย พึ่งถูกกู้กลับ
เลยตามมาเยี่ยมค่ะ

รูปจูจี้น่ารักนะค่ะ
โดย: ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:1:09:16 น.
  
ไม่มา update อีกเลย
แต่งงานแล้วเป็นยังไงมั่ง

หนุกมั้ยค่ะ ชีวิตคู่
คริคริ!
โดย: เจกเบ่ง วันที่: 20 มิถุนายน 2552 เวลา:13:07:43 น.
  
น้องรัตน์

เย้ๆๆๆๆๆ

ขอแสดงความยินดี ย้อนหลังนะคะ การได้มีคุ่ชีวิต การได้ทำให้ พ่อแม่ มีความสุขไปด้วยกับวันเริ่มชีวิตคู่ มันเป้นยิ่งกว่าความปลาบปลื้มนะคะ พี่ขอบคุณที่น้องรัตน์ แวะ ไปเยี่ยมที่บล๊อก ไปทิ้งข้อความที่น่ารักเอาไว้ ....

ขอให้ มีพลัง แบบดับเบิ้ล นะคะ มีความสุขและ ทะนุถนอมชีวิตรักไว้ด้วยความศรัทธา ในการร่วมชีวิตคู่

พี่พิมค่ะ
โดย: ประกายดาว วันที่: 20 มิถุนายน 2552 เวลา:14:53:04 น.
  
โอ้....ตกข่าวๆๆ
ไม่ได้เข้าบล๊อกนานเกือบสี่เดือนได้แล้วมั้ง พอเข้าไปก็เจอรัตน์ฝากข้อความไว้ตั้งแต่1พ.ค.โน่นแน่ะ เสียใจจริงๆที่กลับมาตอบช้าไปหน่อย

ก่อนอื่นต้องแสดงความยินดีกับวันดีๆก่อนนะคะ เป็นความรักที่อบอุ่นแลละน่ารักดี ขอให้มีความสุขนานแสนนานเลยนะคะ

ส่วนเรื่องscrapbookนี่ขอเวลาอธิบายการใช้อีกทีนะคะ ตอนนี้พี่มีโหลดเก็บไว้เยอะมากเลยล่ะ อยากแบ่งให้มากเลย(ไม่หวงๆ) แต่จะส่งให้ยังไงดี คือพี่ทะยอยโหลดไว้จากหลายเว็บมากนอกจากเว็บที่บอกไปแล้ว หรือจะไรท์ใส่แผ่นส่งให้ดี เพราะน่าจะเหมาะสำหรับคนชอบแต่งรูปอย่างรัตน์ แค่ใช้โปรแกรมโฟโต้ช้อปหรืออิลลาสเป็นก็ใช้ได้แล้วล่ะค่ะ

ไว้จะมาบอกรายละเอียดให้ใหม่นะ ช่วงนี้มีสอนเยอะเลยยุ่งมากมาย ขอบคุณที่ยังคิดถึงกันค่ะ
โดย: mrs.postman วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:14:30:17 น.
  
ยินดีด้วยนะคะ (ช้าไปป่ะ )

พอดีไม่ได้เข้าบล๊อกแก๊งค์นานมากค่ะ

งานแต่งงานผู้หญิงทุกคนต้องใฝ่ฝันแหละ เนาะ ได้คู่คิด คู่ชีวิต ให้ชีวตเติมเต็มเนาะ ขอให้มีความสุขมากๆ รักกันนานๆ นะคะ
โดย: ยิ้มปริศนา วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:8:40:34 น.
  
ยินดีด้วยคนครับ
โดย: คนขับช้า วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:20:37:09 น.
  
เข้ามายินดีอีกทีค่ะ


โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:23:29:17 น.
  
แวะมายินดีกับคุณรัตน์ย้อนหลังด้วยค่ะ ขอให้มีชีวิตคู่ที่มีแต่ความสุขและความเข้าใจกันตลอดไปนะคะ

โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:10:31:57 น.
  
มาร่วมยินดีย้อนหลังไปมากพอสมควรเลยหละ ไม่ได้เข้าบล็อกนานเลย ตอนได้ทราบข่าวจากเมล์ก็เลยไปหลายวันแล้ว อวยพรอีกครั้งให้แฮปปี้ๆๆ ในชีวิตคู่นะครับ กว่าจะแต่งก็ยาก แต่งแล้วห้ามเลิกนะ อิๆๆๆ จำหน้าตาได้แล้ว ผ่านไปกระบี่วันหลังจะแวะไปเยี่ยม ไม่รู้เพลาไหนนะ

ปล. ภาพที่สวนรถไฟดูดีเป็นธรรมชาติมาก มีความเป็นชาวบ้านแบบคนไทยแท้ๆโดยไม่มีเสแสร้งเลย ดีจริง
โดย: ลุงแมว วันที่: 2 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:33:08 น.
  

สวัสดีตอนสายๆ ของเนเธอร์แลนด์ นะจ้า



มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า


ขอแสดงความยินดีด้วยนะจ้า
โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 5 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:00:38 น.
  



นานๆมาเยี่ยมที...

เอาให้คุ้ม...ดีมั้ยจ๊ะ...อิ...อิ...!!!

โดย: fifty-four วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:26:58 น.
  
ขอแสดงความยินดีย้อนหลังด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขมีสิ่งที่ดีงามผ่านเข้ามาในชีวิตคู่นะคะ
โดย: Little_Lek วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:23:38 น.
  
ไม่ได้ล็อคอินค่ะ หวังว่าคงโพสต์ได้

ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ ด้วยๆ ชุดสวยจริงๆ ค่ะ ดีใจที่คุณรัตน์ได้ชุด(และเจ้าบ่าว) ที่ถูกใจค่ะ
โดย: the Vicky IP: 124.121.210.120 วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:54:56 น.
  
ไม่ได้แวะมาหาตั้งนาน สบายดีนะค๊ะ
วันนี้ไม่ได้มาชวนเที่ยวหน่า แวะมาบอกบุญล้วน ๆ
โดย: เจกเบ่ง วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:00:48 น.
  
สวัสดีค่ะคุณรัตน์ ไม่ได้เจอกันนานมากมาคราวนี้แต่งงานซะแล้วเหรอคะ ดีใจด้วยจริงๆค่ะ ไม่รู้ว่ายังจำกันได้ไหมเอ่ย เพราะเป็นปีแล้วที่ไม่ได้เข้ามาในนี้ค่ะ โหลงจากคานได้จริงๆด้วยดีใจด้วยจริงๆค่ะ ตุลาคมนี้เราจะไปเที่ยวกระบี่พอดีค่ะ คุณรัตน์อยู่ส่วนไหนของกระบี่คะ เราจองโรมแรมไว้ที่ แซนด์ซี รีสอร์ทที่หาดไร่เรย์ค่ะ คุณรัตน์รู้จักไหมคะโรงแรมนี้ดีไหมคะ แล้วที่นั่นความปลอดภัยเป็นอย่างไรบ้างคะ ดีใจที่ตามหาคุณเจอเราเข้าไปที่เวปบล๊อกของพี่ตะกร้าหวายค่ะ แล้วเจอคุณรัตน์ตามมาตกใจหมดเลย เพราะเป็นภาพแต่งงาน แต่ตกใจด้วยความยินดีจริงๆค่ะ อิอิ พากมาตั้งนานคุณรัตน์คงงง เราคือใคร เราก็มิเองค่ะ ที่เมื่อก่อนบล๊อกเราชื่อ oryza น่ะคะ แต่ตอนนี้เราเลิกทำบล๊อกน่ะคะ เพราะไม่ค่อยมีเวลาค่ะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
โดย: hanami IP: 117.47.135.99 วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:17:03:40 น.
  
ยินดีด้วยน่ะค่ะคุณรัตน์ ที่ฝ่าฟันอุปสรรคได้ค่ะ งานแต่งใหญ่โตไม่สำคัญเท่าคนสองคนรักกันค่ะ ดีใจที่พบรักแท้น่ะค่ะ
โดย: แม่น้องบีม IP: 124.120.92.121 วันที่: 15 สิงหาคม 2552 เวลา:17:29:22 น.
  
อ่านตอนที่แล้วต้องย้อนกลับมาอ่านอีกรอบ แบบว่าแอบซึ้งไปด้วยน่ะค่ะ
คุณรัตน์โชคดีที่ได้แฟนน่ารัก
เวลาโกรธกันก็ขอให้นึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาร่วมกันนะคะ
โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 15 สิงหาคม 2552 เวลา:22:22:34 น.
  
ร้านวัชราภรณ์ชุดวิวาห์อยู่แถวไหนค่ะ ช่วยบอกด้วยค่ะ
เพราะกำลังจะแต่งงาน
ยังหาชุดไม่ได้เลย
แต่ต้องเป็นชุดแขนยาว
นะค่ะ
www.mukrin_pang@hotmail.com
โดย: แป้ง IP: 124.121.26.11 วันที่: 29 สิงหาคม 2552 เวลา:16:57:52 น.
  
ร้านวัชราภรณ์ ขุดวิวาห์ คลงอสี่ อ.คลองหลวง ที่นี่ บริการดีเยี่ยมมากๆ เพราะเจ้าของร้านพี่ศาลและภรรยา เค้าใจดี ทีแรกจอดรถยนต์ยังมิทันเดินเข้าร้านเค้า สองสามี ภรรยา เดือนออกมาต้อนรับ หน้าร้าน ด้วยรอยยยิ้ม ที่แจ่มใส แหมๆๆๆ พอเดินเข้าไปในร้าน เจอะแต่ชุดไทย และชุดราตรี ไสต์แบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน และชุดวิวาห์ที่ดูดี๊ ดูดี เริศสุดๆๆๆ ค่ะ ถูกใจมั่กมาก เลยเช้าไป หก ชุด ในราคา เจ็ดพันสี่ร้อย บาทเอง ไม่เคยเห็นที่ไหนราคาย่อมเยา ขนาดนี้ มาก่อน ขนาด ฟิวเจอร์ชุดวิวาห์ชุดเดียว ค่าเช่า หมื่นห้า โอ้ว รีบเดินปรี่ออกจากร้านทันทีไม่ต้องคิดมาก แต่ร้านนี้ ชุดสวย เจ้าของร้านบริการดีเยี่ยม ขอบอก เจ้าสาวคนไหน ที่ยังไม่ได้ชุดที่ถูกใจอิ๋วแนะนำร้านนี้นะ ค่ะ ดทร.สอบถามได้ที่ 0894960822 and 0868170322 ค่ะ คอนเฟริม ทุกชุด มีหลายขนาด ทั้งคนอ้วน คนผอม จร้า อ่านะที่รู้มาเจ้าของร้าน นี้เปิดเว็บไซด์ร้าน แร้ว ค่ะ แต่อิ์วลอง ค้นหาแร้วไม่รู้ว่า เว็บไหน ถ้าใครรู้ช่วยโพสต์บอกด้วยนะคะ
โดย: อิ๋ว ทองคำ IP: 203.158.109.200 วันที่: 10 เมษายน 2554 เวลา:10:52:19 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

largeface
Location :
กระบี่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



บางครั้ง..... เปรี้ยวอย่างมะนาว....
บางคราว..... หวานปานน้ำผึ้ง....
บางที..... ก็ทะลึ่งอย่าบอกใคร... อิอิ










Group Blog
เมษายน 2552

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
30
 
 
Friends Blog
[Add largeface's blog to your weblog]