Bloggang.com : ถปรร : รำลึกถึง 'หอคำหลวง'

รำลึกถึง 'หอคำหลวง'

ด้วยความตั้งใจที่อยากจะปิดภาพถ่ายทั้งหมดที่เกี่ยวกับงานราชพฤกษ์ แล้วก็ยังมีภาพถ่ายหอคำหลวงอีกหลายๆ ภาพที่ไม่ได้ upload ใส่ blog เลย จึงตั้งใจใช้ blog รำลึกถึง 'หอคำหลวง' นี้เพื่อปิดท้ายงานภาพถ่ายชุดนี้ ซึ่งที่จริงต่อจากนี้ไปอีก 2 เดือน (อย่างเร็วสุด) ก็คงจะเปิดให้เข้าชมอีกครั้ง ซึ่งตอนนั้นอาจจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง...

สำหรับภาพรำลึกถึง 'หอคำหลวง' ชุดนี้ได้พยายามคัดหาภาพที่ติดผู้คนที่เข้าชมมาให้น้อยที่สุด เพื่อที่จะได้มีแต่ภาพหอคำหลวงเพียงอย่างเดียว ซึ่งนับเป็นเรื่องยากสักหน่อยสำหรับมือสมัครเล่นในการไปถ่ายภาพงานราชพฤกษ์...

“หอคำหลวง” (Royal Pavillion) เป็นส่วนแสดงสำคัญและยิ่งใหญ่ที่สุดในงาน เป็นพื้นที่จัดแสดงส่วนกลางที่โดดเด่นและสง่างามที่สุด เพื่อจัดแสดงพระอัจฉริยภาพด้านการเกษตร ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ทรงเป็นกษัตริย์นักการเกษตรเอกของโลก เพื่อเฉลิมพระเกียรติฯ แด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระมหากษัตริย์ที่ทรงอัจฉริยภาพและ ทรงครองสิริราชสมบัติยาวนานที่สุดในโลก ภายใต้แนวคิดว่า “พระบาทสมเด็พระเจ้าอยู่หัว คือ ศูนย์รวมจิตใจของปวงชนชาวไทย”

ส่วนตัวอาคารเป็นเรือนไม้ครึ่งตึก 2ชั้น ที่มีความสง่างามสวยงามด้วยสถาปัตยกรรมแบบล้านนา “หอคำหลวง” ใช้ในการจัดแสดงพระราชกรณียกิจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและพระบรมวงศานุวงศ์ ชั้นบนของหอคำหลวง ที่ผนังทั้ง 3 ด้าน ตกแต่งด้วยจิตรกรรมฝาผนังภาพวาด พระราชกรณียกิจในการเยี่ยมราษฏร ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่อยู่ในใจของพสกนิกรตลอด 60 ปี ที่ทรงครองราชสมบัติ เป็นภาพที่สร้างสรรใหม่ลงรักปิดทองแบบไทยกำมะลอ ประกอบด้วยฉากหลังเป็นภาพป่าของประเทศไทย เพื่อให้สอดคล้องกับแนวความคิดการจัดงานราชพฤกษ์ พร้อมทั้งจัดแสดงภาพพระราชจริยวัตร ครั้งที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ยังทรงพระเยาว์

ภายในจัดทำปฏิมากรรมพร้อมฐานที่ควรค่าแก่การเคารพบูชา เป็นสัญลักษณ์ของต้นไม้แห่งทศพิธราชธรรม ซึ่งในเบื้องต้นนี้จะใช้ชื่อว่า “ต้นบรมโพธิสมภาร” มีใบไม้ 21,915 ใบ เท่ากับจำนวนวันที่ทรงครองราชย์ตลอดระยะเวลา 60 ปี โดยจัดทำเป็นอักษรนูนต่ำ ที่มีข้อความเป็นภาษาบาลีเกี่ยวกับเรื่องทศพิธราชธรรม เพื่อใช้เป็นที่สำหรับให้ประชาชนมาสักการะ

บริเวณถนนทางเข้าตกแต่งด้วยซุ้มเฉลิมพระเกียรติฯ 30 ซุ้ม แต่ละซุ้มมีกรอบภาพพระบรมฉายาลักษณ์สี่ด้านติดกัน นำเสนอพระราชกรณียกิจและพระบรมราโชวาท ขนาบด้วยต้นราชพฤกษ์ตลอดสองข้างทาง

ภาพที่ 3 นี้พยายามหามุมที่ถ่ายให้เห็นองค์พระดอยคำ ที่ประดิษฐานอยู่บนวัดดอยคำ (ซุมได้มาใกล้สุดแค่นี้)

ที่เชิงบันได้มีรูปเทวดา ยักษ์ และสัตว์ต่างๆ ที่รายล้อมเฝ้าอารักขาหอคำหลวง ภาพของยักษ์บางตัวที่ผลัดกันเฝ้ายามที่เชิงบันไดนี้มีทั้งหลับทั้งตื่น (ยักษ์บางตัวแอบหลับเพราะเหนื่อยที่นั่งเฝ้ามานานจึงง่วงหลับ)

ด้านบน วิหารซด (หลังคา) จะซ้อนเกยกันตามลักษณะของการก่อสร้างหอคำหลวง เช่นในอดีต นอกจากนี้ วิหารซด ยังเป็นสิ่งปลูกสร้างที่บ่งบอกถึงความเป็นที่ประทับของกษัตริย์ผู้ปกครองเมือง ชาวบ้านทั่วไปไม่สามารถปลูกสร้างเรือนเช่นนี้ได้ คือ มีหน้า 3 หลัง 2 โดยที่โครงสร้างของวิหารจะไม่ใช้ตะปูในการยึดติด แต่จะใช้ลิ่มสลักให้ไม้เชื่อมติดกันโดยที่ไม่หลุด เรียกว่าขึ้น ม้าต่างไหม นอกจากโครงสร้างของตัววิหารแล้ว สิ่งที่น่าชมอีกอย่างคือ หน้าบัน และสิ่งละอันพันละน้อยที่ประดับอยู่ตามตัววิหาร ได้แก่ ช่อฟ้า ซึ่งอยู่เหนือจั่วของวิหารจะมีรูปแกะสลักนกการเวกประดับอยู่ นกการเวกเป็นสัตว์ในวรรณคดีมีปากเป็นจะงอยสวยงามมาก
นาคทัณฑ์ หรือ คันทวย ซึ่งเป็นไม้ค้ำยัน ช่างแกะสลักเป็นรูปนกหัสดีลิงค์ สวยงามและอ่อนช้อยมาก ผู้รักในงานศิลปะต้องไปชมด้วยตาตนเอง

ภายในเป็นสัญลักษณ์ของต้นไม้แห่งทศพิธราชธรรม ใช้ชื่อว่า “ต้นบรมโพธิสมภาร” มีใบไม้ 21,915 ใบ เท่ากับจำนวนวันที่ทรงครองราชย์ตลอดระยะเวลา 60 ปี โดยจัดทำเป็นอักษรนูนต่ำ ที่มีข้อความเป็นภาษาบาลีเกี่ยวกับเรื่องทศพิธราชธรรม เพื่อใช้เป็นที่สำหรับให้ประชาชนมาสักการะ