ตัดผมอีกแล้วครับ (ขออนุญาตแฟนานุแฟนบล็อคนะครับ วันนี้ขอใช้สรรพนามว่า “ฉัน” แทนตัวเอง เพื่อป้องกันความสับสน) ผมคนเราที่อยู่บนหนังศีรษะ มีหน้าที่ตามธรรมชาติคือปกป้องกบาล แต่คนเราก็ใส่คุณค่าลงไปให้มันเยอะแยะและเยิ่นเย้อ โดยถือเอาว่าเป็นสิ่งที่ทำให้ดูหล่อหรือดูเท่ห์ ทำให้มีเสน่ห์ชวนมอง ใครที่หัวล้าน กบาลเลี่ยนก็ต้องพยายามหาผมปลอมหรือหาวิกมาใส่ เพื่อสร้างเสน่ห์ (แต่ อีกนัยหนึ่งจะได้ไม่เป็นตกจำเลยของสังคม เฉพาะอย่างยิ่งพวกหัวเถิก ที่ท่านนายกเรียกขานอยู่ ณ เวลานี้..หุหุ) เราก็เลยต้องหวี ต้องปัด ใส่มู๊ส ใส่เยล ให้มันเป็นทรง ให้มันอินเทรนด์ มันจะได้มีเสน่ห์ เชื่อกันจริงๆว่าคนที่ทำผมอินเทรนด์จะทำให้ดูดี สาวมอง (มันเป็นความเชื่อนะ โปรดใช้วิจารณญาณหน่อย...) ทรงผมนี่มีสารพัดแบบ ฉันเห็นโปสเตอร์ที่ร้านตัดผม ทรงผมมาตรฐานชายไทย มีตั้ง 9 แบบ น่าเสียดายฉันไม่ได้จดมาให้อ่านกัน คนตัดผม(ศัพท์เฉพาะเค้าเรียก กัลบก)นี่ก็ไม่รู้จำได้ยังไงนะ ว่าถ้าจะตัดทรงนั้นตรงเริ่มจากการจรดปัตตาเลี่ยนตรงนี้ก่อนหรือตรงไหนก่อน เก่งเนอะ.. ตอนฉันเด็กๆ สมัยอยู่ชั้นประถม ฉันได้ตัดผมฟรีมาตลอด เพราะแม่ฉันบังคับให้ฉันไปตัดที่โรงเรียนสอนตัดผมสารพัดช่างซึ่งเขาจะเอาคนที่มาตัดผมฟรีนั่นแหล่ะ เป็นหุ่นให้นักเรียนที่เรียนตัดผมได้ทดลองตัด และงานที่ได้ก็จะเว้าๆแหว่งๆบ้าง บางคนนี่ตัดเสร็จแล้วแหว่งเป็นหย่อมๆเลยก็เคยมี แต่ไม่เป็นไรเพราะประเดี๋ยวจะมีครูมาเก็บงานให้เรียบร้อยและกลับบ้านได้ ฉันเริ่มตัดผมเสียตังค์ตั้งแต่ตอนประถมปลายๆ ตอนที่ฉันเริ่มมีความเชื่อที่ซื่อๆและโง่ๆว่าทรงผมก็ทำให้เรา”หล่อ”ได้ ฉันจำได้ว่าฉันรู้สึกเขินเมื่อรู้ว่าเพื่อนเห็นฉันไปตัดผมที่โรงเรียนสอนตัดผม ฉันหน้าบางมาก เพราะเหตุนี้ล่ะมั๊งฉันจึงเริ่มหัดเข้าร้านตัดผมแบบเสียตังค์ ร้านที่ฉันตัดผมร้านแรกคือร้านในตลาดวรจักร คนตัดผมชื่อ “ลุงบัติ” สนนราคาอยู่ที่ 10 บาท (ตอนนี้ลุงบัติคนตัดผมแกตายไปหลายปีแล้ว) ก็ไม่รู้ใครเป็นเหมือนฉันหรือเปล่า เวลาตัดผม ฉันจะต้องไปร้านเดิมไม่เปลี่ยนไปใช้บริการที่ไหน จะเปลี่ยนแต่ละทีต้องมีเหตุการณ์สุดวิสัยหรืออะไรสักอย่างที่ทำให้ไปตัดผมร้านเดิมไม่ได้แล้ว เจ้าของร้านเค้าก็ไม่ได้เป็นญาติโก โหติกาอะไรกับฉัน และฉันก็ไม่ได้มีหุ้น 3,800 ล้าน อยู่ในร้านตัดผมสักนิด แต่มันก็อาจเป็นความมั่นใจในฝีมือช่าง บวกกับความที่ฉันไม่ชอบแสวงหาร้านหรือเปลี่ยนร้านใหม่ให้มันวุ่นวายมากกว่า เมื่อผสมโรงกันเข้าฉันก็เลยเป็นลูกค้าจำพวกย้ายร้านยาก คำถามยอดฮิตที่เรามักจะเจอเมื่อเข้าไปในร้านตัดผมก็คือ “วันนี้เอาทรงอะไรดี? .” เวลาเจอกับคำถามนี้ ฉันก็มักจะตอบแบบคนสิ้นคิด เพราะฉันคิดถึงชื่อทรงอื่นๆไม่ออก “รองทรงครับ”.... คล้ายๆกับฉันไปร้านอาหารตามสั่งแล้วนึกอะไรไม่ออกก็ต้องบอก กระเพราไก่ไข่ดาว ประมาณนั้น ฉันตัดผมตั้งแต่ราคาเริ่มที่ ฟรี แล้วไล่ไป 10-20-30-50-60 บาท ซึ่งราคา 60 บาทเป็นราคาในปัจจุบัน และฉันคิดว่าแพง ไอ่แค่การตัดๆไถๆ ก็ได้เงินฉันไปแล้ว 60 บาท หากแต่ฉันคิดว่าราคาค่าบริการเป็นสิ่งที่เนื่องกับกลไกทางการตลาดด้วยส่วนหนึ่ง ถ้าหากฉันไปตัดร้านที่เป็นร้านบูติค ราคาจะพุ่งสูงเป็นหลักร้อย ฉันคิดว่าไม่คุ้ม และฉันเองก็ไม่เคยเข้าไปตัดผมที่ร้านแบบบูติคเลยสักครั้งเดียว (มีความหลังกับเรื่องพวกกระเทยกับหัวฉันอยู่ อ่านเอาได้ในบล็อคก่อนหน้านี้) วันนี้ไปฉันตัดผมมาครับ ปกติฉันก็ต้องตัดผมทุกเดือน แต่ส่วนวันที่นี่ไม่แน่นอนเสมอไป ไม่เคยกำหนด เน้นเอาสะดวกเข้าว่า ไม่รู้ใครจะเป็นเหมือนฉันไหม ทุกๆคราวฉันก็ตัดผมสถานที่เดิม ช่างคนเดิม บอกอย่างเดิม ทรงเดิม แต่ว่าตอนตัดเสร็จฉันพบว่ามันไม่เคยเหมือนกันเลย มีลุ้นตลอด มีลุ้นทุกครั้งที่ตัด ว่ามันจะออกมาเป็นยังไง ระดับความมั่นใจตอนออกจากร้านของแต่ละครั้งไม่เคยเท่ากันเลย บางครั้งฉันตัดผมเสร็จ ฉันมีความมั่นใจมาก แต่ในบางครั้ง ตรงกันกลับข้ามอย่างสิ้นเชิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่กลับมาบ้าน อาบน้ำและสระผมเสร็จ แล้วมาส่องกระจก แล้วก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่า “เฮ้ย...นี่กรูหรือวะเนี่ย? ” วันนี้ก็เหมือนกัน ฉันไปตัดผมร้านเดิม ร้านประจำแถวบ้านฉัน ช่างถามฉันตอนที่เข้าไปทีแรกว่า “วันนี้เอาทรงอะไรดี? .” ฉันเห็นรูปดาราที่แปะอยู่ที่ผนัง มันมีทรงผมที่ดูดีนะ แต่ฉันตอบกวนๆไปว่า “ทรงพระเจริญ.....” ช่างตัดผมฮาเล็กน้อย และฉันก็บอกช่างไปว่าเอาทรงรองทรงเหมือนเช่นทุกที (อันที่จริงฉันก็นึกชื่อทรงผมไม่ออกอีกตามเคย) ในระหว่างที่ช่างตัดผมฉันอยู่ ฉันก็เย้าช่างเล่นไปว่า ฉัน: ช่างๆตัดให้ฉันไม่ต้องหล่อนะ ช่าง: ก็มันไม่หล่ออยู่แล้วล่ะ ฉัน: จริงเร้อ..ช่าง? ช่าง: อืม.. จริง จงภูมิใจในความไม่หล่อของแกเถอะ.... เมื่อช่างตัดเสร็จ คราวนี้ระดับความมั่นใจเมื่อตอนที่ฉันส่องกระจกเวลาอยู่ในร้านพุ่งสูงปรี๊ดเลย ทำสถิติ New High เหมือนราคาน้ำมัน ยังไงหยั่งงั้น ฉันขอบคุณช่างมากแล้วจ่ายเงินและเดินกลับบ้าน เมื่อมาถึงบ้านฉันอาบน้ำสระผมแล้วมาส่องกระจกดูผลงาน ที่เมื่อตะกี้ทำให้ฉันรู้สึกภาคภูมิใจ “?!? เวง...นี่กรูหรือนั่น” ฉันพบว่าระดับความมั่นใจในทรงผมฉันมันกลับลดต่ำลง ทำให้วันนี้ดัชนีการตัดผมมีค่าติดลบ ใจนึงฉันอยากกลับไปที่ร้านแล้วบอกให้ช่างแก้ไขให้อีกนิด แต่อีกใจนึงฉันคิดว่ามันเป็นของนอกกาย เดี๋ยวไม่กี่วันมันก็ยาวแล้ว ช่างมันละกัน...เหอๆๆ ปลง... ซึ่งฉันเชื่อความคิดอย่างหลังมากกว่า ฉันเลยไม่ได้ไปแก้อะไรมันอีก ความมั่นใจเรื่องทรงผมของฉันตอนนี้ ฉันว่าฉันรู้สึกเฉยๆ สารภาพตามตรง ในบางขณะ ฉันรู้สึกว่าน่ารำคาญที่จะต้องมาดูแลเรื่องผม ไหนจะต้องหวี ต้องปัด ต้องเสย ต้องสระ ต้องเช็ด ต้องหาซื้ออะไรมาใส่ มาบำรุงมัน วุ่นวายมาก อยากจะไถๆให้มันเกลี้ยงๆหัวไปเลย แต่ยังฉันเกรงว่าฉันอาจจะมีปัญหากับการงานที่ทำอยู่ก็เป็นได้ เลยยังไม่ได้ทำตามที่คิด เหอๆๆๆ พระอาจารย์ที่ฉันเคารพและนับถือ สอนฉันว่า ความอยากที่อยู่ในใจของเราเป็นตัวกำหนดชี้วัดว่าดีหรือไม่ดี สวยหรือไม่สวย ถูกหรือไม่ถูก และอีกสารพัดซึ่งฉันเคยเล่าไว้ในบล็อคของฉันอันที่แล้วๆๆมา ไปเปิดอ่านเอาเองละกัน จบบล็อควันนี้ด้วยคำคมที่ว่า ตัดผมแสนง่าย ตัดใจสิแสนยาก... ฮิ้ววววววว...........   Create Date : 17 พฤษภาคม 2551 13 comments Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 23:05:16 น. Counter : 1163 Pageviews. Share Tweet

เด๋ว กวางเอาไปเล่นบ้าง "ทรงพระเจริญ" คิดได้ไง กร๊ากกกกก ๆ ๆ ป.ล. สงสัยช่างแก่และตาไม่ค่อยดี ดูพี่หนุ่มไม่หล่อไปได้ไงเนี่ย (สองร้อยนะคะ)   โดย: กวาง IP: 58.8.163.71 18 พฤษภาคม 2551 0:04:08 น.

เลือดสาดเลย........... ตัดผมแสนง่าย... ตัดใจสิแสนยาก... คมมากกกกกกกๆ.......   โดย: ฮิ้วววววววๆ.... IP: 195.189.142.59 21 พฤษภาคม 2551 15:10:47 น.

สวัสดีค่ะ... อ้อมแอ้มมาชวนไปแต่งงานที่นครศรีฯ.. ไปด้วยกันนะค่ะ..ฮิๆ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 22 พฤษภาคม 2551 14:29:10 น.

ทรงไหนๆก็หล่อเหมือนกัน... สำคัญที่ใจเรามากกว่า.. ง่ายจะตาย..ไม่เห็นมีอะไรยากเลย ลืมกันหรือยังคะ???? จะจำกันไม่ได้แล้วนี่+++   โดย: Little piggy IP: 202.91.19.206 24 พฤษภาคม 2551 20:34:12 น.

อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึก ตื่นเต้น ให้ระดับฮอร์โมนมีการ เปลี่ยนแปลงบ้างไงคะ แม้จะเป็นแค่การตัดผมก็ตาม   โดย: Little piggy IP: 202.91.19.206 24 พฤษภาคม 2551 20:39:24 น.

สวัสดีค่ะ.. อ้อมแอ้มไว้ผมสั้นค่ะ.. ยังไม่ถึงเวลาตัดผมซะเท่าไหร่..ฮิๆ เพียงอยากถามว่า.. เวลาที่ขอพรพระ.. เขาขอกันเรื่องอะไรบ้างค่ะ .. อยากรู้ค่ะ..ช่วยบอกหน่อยได้ไหมค่ะ..? Orkut Graphicsขอให้มีความสุขมากๆไหมค่ะ?   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 2 มิถุนายน 2551 18:55:45 น.

สวัดดีวันหยุดค่ะ...พี่หนุ่ม ว่าแต่..ตอนนี้อยู่กทม.ป่าวนี่... สบายดีมั้ยพี่...แล้วงานเป็นงัยบ้างยุ่งมั้ยคะ.....   โดย: n'joy (sunries ) 8 มิถุนายน 2551 14:09:01 น.

ขออภัยนะถ้าเข้ามาแล้วไม่เจอผมอัพบล็อค ไม่มีข้อแก้ตัวหรอกนะ เอาไว้แดดร่ม ลมตก จะมาเขียนใหม่ คิดว่าไม่นานนักหรอก   โดย: อารมณ์ติสท์เข้าสิง (abhirakk ) 17 มิถุนายน 2551 18:47:10 น.

มานเป็นงัยอ่ะพี่หนุ่ม.....เป็นแบบว่าอยากอยู่เงียบๆคนเดียวว่างั้น...เหรอจ๊ะ...อิอิ   โดย: อารมณ์ติสท์? (sunries ) 19 มิถุนายน 2551 0:07:29 น.

โดย: n'joy (sunries ) 22 มิถุนายน 2551 18:54:02 น.

สวัสดีค่ะ.. แวะเข้ามาถามว่า เคยบวชพระหรือบวชเณรหรือเปล่าค่ะ ถ้ามีคนทำอย่างที่อ้อมแอ้มทำให้ จะใช้มันไหมค่ะ..? Myspace Avatarsเพียงแค่อยากรู้ค่ะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 23 มิถุนายน 2551 15:10:06 น.

เฮ้อ!!! สงสัยเจ้าของบลอคเขาคงงานยุ่งมาก ไม่มีเวลามาเขียนเรื่องใหม่เลยอ่ะ อย่างนี้เซ้งบลอคต่อไหมคะ.. อิ อิ... อยากอ่านเรื่องใหม่แล้วอ่ะ.. ว่างๆอย่าลืมมาเขียนอีกนะ..นะ..นะคะ เอาฮาๆ ยิ่งดี ..take care naka""   โดย: Little Piggy IP: 202.91.19.204 25 มิถุนายน 2551 21:15:06 น.

แหะๆรอใครบอกรักอยู่คะ...คุณศิลปิน   โดย: จะรักจะชอบก็บอกมาเร็ว... (sunries ) 3 กรกฎาคม 2551 11:01:15 น.